5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup:

Bakteriyel aşılar-Boğmaca aşıları ATC Kodu: J07AJ52

Klinik çalışmalar

İki yüz altmış beş çocuk, 527 adolesan ve 743 yetişkinde ADACEL ile aşılamadan bir ay sonra gözlenen bağışıklık tepkileri aşağıdaki tabloda gösterilmektedir.

Tablo 4: ADACEL ile aşılamadan bir ay sonra çocuklar, adolesanlar ve yetişkinlerde immün yanıt

Antijen	İmmün yanıt	Çocuklar (4 ila 6 yaş) 265 Kişi %	Ergenler (11 ila 17 yaş) 527 Kişi %	Yetişkinler (18 ila 64 yaş) 743 Kişi %
Difteri toksoidi	0,1 IU/mL	100,0	99,8	94,1
Tetanoz toksoidi	0,1 IU/mL	100,0	100,0	100,0
Pertussis toksoidi	Rapel	91,9	92,0	84,4
Filamentöz hemaglutinin	Yanıt*	88,1	85,6	82,7
Pertaktin		94,6	94,5	93,8
Fimbriae Tip 2 ve 3		94,3	94,9	85,9

* Daha önce 2, 4, 6 ve 18 aylıkken DTaP (difteri toksoidi [pediatrik doz], tetanoz ve aselüler boğmaca) ile primer aşılaması tamamlanmış 4-6 yaşlarındaki çocuklar için rapel yanıtı, anti- boğmaca antikorlarının konsantrasyonunda 4 kat artış olarak tanımlanmaktadır.

Adolesanlar ve yetişkinler için rapel yanıtı, aşılama öncesi yüksek konsantrasyona sahip katılımcılarda anti-boğmaca antikorları konsantrasyonunda 2 kat artış ve aşılama öncesi düşük konsantrasyona sahip katılımcılarda 4 kat artış olarak tanımlanmaktadır.

Yetişkinlerde ve adolesanlarda ADACEL'in güvenliliğinin ve immünojenisitesinin, aynı miktarda tetanoz ve difteri toksoidleri içeren yetişkin formülasyonu difteri-tetanoz (Td) adsorbe aşının tek bir dozu ile gözlenene benzer olduğu gösterilmiştir.

Boğmacaya karşı koruma için serolojik korelasyonlar belirlenmemiştir. Sanofi Pasteur Limited'in aselüler boğmaca bebek DTaP formülasyonu ile primer aşılamanın boğmaca hastalığına karşı % 85 oranında koruyucu bir etkililik sağladığının doğrulandığı 1992-1996 yılları arasında yürütülmüş İsveç I boğmaca etkililik çalışmalarından elde edilen verilerle karşılaştırıldığında, ADACEL'inkoruyucubağışıklıktepkilerine yol açtığı düşünülmektedir.

Adolesanlarda ve yetişkinlerde ADACEL'in rapel dozunu takiben tüm antijenler için boğmaca antikor seviyeleri, bu etkililik çalışması içinde yer alan bir ev içi temas çalışmasında gözlenen seviyeleri aşmıştır.

Tablo 5: İsveç I etkililik çalışmasında 2, 4 ve 6 aylıkken DTaP ile aşılamadan bir ay sonra bebeklerde gözlemlenenlere kıyasla, adolesanlarda ve yetişkinlerde bir ADACEL dozundan 1 ay sonra gözlenen boğmaca antikor GOK'lerinin** oranı

	Ergenler	Yetişkinler
	ADACEL* / DTaP† GOK oranı (%95 GA)	ADACEL‡ / DTaP† GOK oranı (%95 GA)
Anti-PT	3,6	2,1
	(2,8, 4,5)§	(1,6, 2,7)§
Anti-FHA	5,4	4,8
	(4,5, 6,5)§	(3,9, 5,9)§
Anti-PRN	3,2	3,2
	(2,5, 4,1)§	(2,3, 4,4)§
Anti-FIM	5,3	2,5
	(3,9, 7,1)§	(1,8, 3,5)§

* N = 524 ila 526, mevcut ADACELverileri ile per-protokol popülasyonundaki adolesan sayısı

† N = 80, 3-doz sonrası mevcut verilerle 2, 4 ve 6 aylıkken DTaP alan infantların sayısı (Klinik Çalışma Td506'dan gelen numunelerle eş zamanlı test edilen İsveç I Etkililik Çalışmasından gelen serumlar).

‡ N = 741, ADACEL için mevcut verilerle per-protokol popülasyonundaki yetişkin sayısı.

§ ADACEL'i takiben görülen GOK düzeyi, DTaP'yi takiben görülen GOK'den daha düşük değildir (ADACEL için GOK oranının DTaP'ye bölünmesiyle elde edilen % 95 GA alt sınırı>0,67).

** ELISA birimlerinde ölçülen antikor GOK'leri infantlar, adolesanlar ve yetişkinler için ayrı ayrı hesaplandı.

Antikor kalıcılığı

Seroloji takip çalışmaları, daha önce tek bir rapel ADACEL dozu ile aşılanan bireylerde 3, 5 ve 10. yıllarda gerçekleştirilmiştir. Difteri ve tetanoza yönelik seroproteksiyonun kalıcılığı ve boğmaca seropozitifliği Tablo 6'da özetlenmiştir.

Tablo 6: ADACEL dozunu takiben 3, 5 ve 10 yıl sonra Çocuklarda, Adolesanlarda ve Yetişkinlerdeki Seroproteksiyonun/Seropozitifliğin Kalıcılığı (PPI Popülasyonu)

	Çocuklar (4-6 yaş)	Ergenler (11-17 yaş)			Yetişkinler (18-64 yaş)
Zaman noktası	5 yıl	3 yıl	5 yıl	10 yıl	3 yıl	5 yıl	10 yıl
			206		N=292	N=237-	N=120

Difteri	≥ 0,1	86,0	97,0	95,1	94,9	81,2	81,1	84,6
	≥ 0,01	100,0	100,0	100,0	100,0	95,2	93,7	99,3
Tetanoz	≥ 0,1	97,3	100,0	100,0	100,0	99,0	97,1	100,0
Pertussis	Sero- positivite	63,3	97,3	85,4	82,1	94,2	89,1	85,8
PT
FHA		97,3	100,0	99,5	100,0	99,3	100,0	100,0
PRN		95,3	99,7	98,5	100,0	98,6	97,1	99,3
FIM		98,7	98,3	99,5	100,0	93,5	99,6	98,5

N = verilerin mevcut olduğu deneklerin sayısı; SN: seronötralizasyon; ELISA: Enzim bağlı immünosorbent tayini

Tekrar aşılamayı takiben immünojenisite

Önceki bir ADACEL veya ADACEL POLIO dozundan 10 yıl sonra tekrar aşılamanın ardından ADACEL'in immünojenisitesi değerlendirilmiştir. Aşıdan bir ay sonra çalışma katılımcılarının % 98,5'i difteri ve tetanoz için seroprotektif antikor seviyelerine (≥ 0,1 IU / ml) ulaşırken ≥%84'ünde boğmaca antijenlerine rapel yanıt sağlanmıştır. (Boğmacaya karşı rapel yanıt, aşılama öncesi seviye < LLOQ ise aşılama sonrası LLOQ'nun 4 katı veya daha fazla antikor konsantrasyonu, aşılama öncesi seviye ≥ LLOQ ama LLOQ'nun 4 katından az ise aşılama öncesi seviyenin 4 katı veya daha fazlası ya da aşılama öncesi seviye LLOQ'nun 4 katı veya daha fazla ise aşılama öncesi seviyenin 2 katı veya daha fazla antikor konsantrasyonu olarak tanımlanır)

Seroloji takibi ve tekrar aşılama verilerine dayanarak, difteri ve tetanoza ek olarak boğmacaya karşı bağışıklığı arttırmak için dT aşısı yerine ADACEL kullanılabilir.

Gebelikte immunojenisite

Hamile kadınlarda ve yeni doğan bebeklerde boğmaca antikor yanıtlarının değerlendirilmesi, yayınlanmış 4 randomize kontrollü çalışmaya dayanmaktadır.

Boğmaca antijenlerine karşı yönlendirilen maternal antikoru, doğumdan sonra en az 2 ay devam eder ve boğmacaya karşı aktif bağışıklamaya karşı bebek bağışıklık yanıtınınkörelmesi ile ilişkili olabilir. İmmün yanıtın köreltilmesinin klinik önemi bilinmemektedir.

Anneleri hamilelik sırasında ADACEL veya ADACEL-POLIO ile aşılanmış bebeklerde aşının etkinliği, Birleşik Krallık (UK) ve ABD'de (US) yayınlanmış üç gözlemsel çalışmada değerlendirilmiştir. Aşı, 3 aylıktan küçük bebeklerde boğmacaya karşı pasif koruma için gebeliğin üçüncü trimesterinde uygulanmıştır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Aşılar için farmakokinetik özelliklerindeğerlendirmesigerekli değildir.

5.2Klinik öncesi güvenlilik verileri

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

, tekrarlanan doz toksisitesi ve gebelikte, embriyonal/fötal gelişimde, doğum ve postnastal gelişimde toksisiteye yönelik konvansiyonal çalışmalara dayanarak insanlara yönelik bir tehlike göstermemiştir.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.

İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.