ADRENALIN 0.25 mg 10 ampül Formülü

0.5 mg	Sodyum metabisülfit	Ampul 3
1.0 mg	Sodyum metabisülfit	Ampul 2
1.0 ml	Enjeksiyonluk su	Ampul 2
0.25 mg	Adrenalin	Ampul 2
8.5 mg	Sodyum klorür	Ampul 1
0.5 mg	Sodyum metabisülfit	Ampul 1
1.0 ml	Enjeksiyonluk su	Ampul 1
0.5 mg	Adrenalin	Ampul 1
1.0 mg	Adrenalin	Ampul 3
8.5 mg	Sodyum klorür	Ampul 3
1.0 ml	Enjeksiyonluk su	Ampul 3
8.0 mg	Sodyum klorür	Ampul 2

Kalp Durması ve Kardiyopülmoner Reanimasyon:Suni solunum açık veya kapalı, Kalp Kompresyonu fayda vermezse damardan sodyum bikarbonat verildikten sonra adrenalin intravenöz, intrakardiyak veya endotrakeal yolla verilebilir.Anafilaktik Şok ve Akut Allerjik Reaksiyonlar:Anjiyoödem, ilaç ve serum reaksiyonları, böceksokmaları vediğer allerjenlere karşı histaminin fizyolojik antagonisti olarak kullanılır. Şok varsa deri altından verilemez.Ayrıca şoktaki hastaya i.v.olarak reseptör antagonisti (Klorfeniramin) de verilmelidir.
-Akut astım ataklarında ve bronkospazmda subkütan olarak,
-Deri ve mukozlarda kapiller kanamaları durdurmak için solüsyon şeklinde lokal olarak,
Lokal anesteziklerin etki süresini uzatmak için vazokonstriktör olarak ilave edilir.
Feokromositoma, subaortik stenosis, şok,organik kalp hastalıkları, aritmiler, kalp dilatasyonu, organik beyin beyin hasarı, serebrovasküler hastalıklar, dar açılı glokom, genel anestezide siklopropan veya halojenli hidrokarbon türevi anestezik alanlarda;lokal anesteziklere karıştırıldığında parmaklar, kulak, burun ve bölgelerde kullanılmamalıdır.
Hipertansiyon,hipertiroidi,asidos,hipoksi,diabet,kardiyovasküler hastalıklar , kronik astım ve anvizen hastalarında,geriatik ve pisikonörotik hastalarda dikkatli kullanılmalıdır
İnsanlarda yapılmış kontrolü araştırmalar yoktur.Gebelerde ancak umulan fayda potansiyel riski karşılıyorsa kullanılmalıdır.İlacın anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir.
2 yaşından küçük çocuklarda kullanılamaz.
Adrenalin doğum sırasında kullanılmamalıdır.Aksi taktirde doğumun 2.devresinin uzamasına neden olabilir.Anksiyete,huzursuzluk,başağrısı,titreme,başdönmesi,sinirlilik,uykusuzlu,ajıtasyon,bulantı,kusma,rengin solması;bazı hastalarda panik,hallüsinasyonlar,agresyon,psikos,görülebilir.
Taşikardi,çarpıntı,EKG'de T düzleşmesi,korener yetmezliği olanlarda angina pektoris,hiper tansiyon ,hipotansiyon ve aritmiler bildirilmiştir.
Trisiklik anti depresanlar,Maprotilin,levodopa,Metildopa,Adrenalin'in etkisini potansiyelize ederek aritmilere ve ağır hipertansiyona neden olabilir.
Digitalis glikozidleri Adrenalin'in aritmojenik etkisini arttırabilir.Ergo alkaloidleri vazokonstriktör etkiyi arttırabilir.Doğum sırasında Adrenalin veya Adrenalinli lokal anestezikler kullanılmışsa, Vazopressin, Ergonovin, Metilergonovin gibi Uterotonikler şiddetli hipertansif krizlere ve postpartum devrede beyin kanamasına neden olabilir.Alfa-adrenerlik blokörler, Prazosin, Terazosin, Haloperidol, Loksapin, Fenotiazinve Tioksantinler adrenalinin vazokonstriktör etkisini antagonize edebilir.
Halojenli hirokarbon bileşiminde genel anestezikler veSiklopropan miyokardı duyarlı kılarak Arenalin'in aritmojenik etkisini arttırır.
Kullanım Şekli ve Verme Yolları:
Adrenelin 1 mg./ml.ampül tercihen subkütan olarak enjekte edilir.Kas içine de yapılabilir ancak gluteus kasları kullanılmamalıdır.Acil durumlarda Adrenalin 1 mg./ml ampül dilüe edilerek çok yavaş intrabenoz enjeksiyon şeklinde verilebilir.
Kalp durması halinde dilüe Adrenalin solüsyonu intrakardiyak enjeksiyon veya endotrakeal instilasyonla verilebilir.Kalbi enjekte edildiğinde kalo masajı da uygulanmalıdır.Bu şekilde ilacın koroner sirkülasyona katılması sağlanır.Adrenalin aerosol,vaporizor,İPPB cihazına oral inholasyon şeklinde verilebilir.
Bu amaçla kullanılan Adrenalin solüsyonları daha konsantire olup bunları sistemeik olarak enjekte etmekten kaçınılmalıdır.Adrenalin 1 mg./ml ampül dilüe edilerek lokal olarak deri,mukoza ve doku yüzeylerine uygulanabilir.Bunun için ıslak pansuman veya siprey şekilleri kullanılır.
Doz :
Adrenalin dozu adrenalin tuzları içindeki adrenalin mikteri ile ifade edilir.
Bronkospazm ve hipersensitivite reaksiyonları:
Büyüklerde:
Akut anafilaksi,ağır astma ve allerjik reaksiyonlarda büyükler için mutad başlangıç dozu 0.1-0.5mg.(0.1-0.5ml) Adrenalin olup,subkütan veya intramüsküler yolla verilir. Allerji nedeni deri altına veya kas içine yapılan bir ilaç ise,absorbsiyonu geciktirmek veya azaltmak için Adrenalin enjeksiyonu aynı yerlere yapılabilir.
Adrenalinin başlangıç dozlarıküçük olmalıdır,gerekirse bunlar arttırılabilir.Ancak bir defada verilen doz 1mg.'ı geçmemelidir.Anafilaktik şokta subkütan dozlar 10-15 dakika aralarla tekrarlanabilir.Ağır astma krizlerinde ise subkütan dozlar hastanın cevabına göre 20 dakika ile 4 saat aralarla tekrarlanabilir.
Kronik obstrüktif akciğer hastalığında 0.3mg.(0.3 ml.) Adrenalin 20 dakika ara ile 3 kez verilir ve her 2 saatte bir buşema tekrarlanabilir.Ağır anafilaktik şokta ilacın dolaşıma girmesini sağlamak intravenös yol kullanılmalıdır.Bunun için 0.1-0.2mg.(0.1-0.2ml.) Adrenalin 8-10 kısım enjeksiyonluk su ile dilüe edilir. Ve yavaş olarak intravenöz enjeksiyonla verilir.Gerekiyorsa bu her 5-15 dakikada bir tekrarlanabilir.
Pediatrik Hastalarda :
Ağır astma ve anafilaksi vakalarında çocuklara subkütan olarak 0.01 mg./kg( 0.01ml /kg) veya 0.3mg./m² (0.3ml./m² ) Adrenalin yapılır.Birdefalık periatrik doz 0.5mg.(0.5ml.) 'ı geçmemelidir.Hastanın durumuna göre ve alınan cevaba göre dozlar 20 dakika ile 4 saatlik aralarla tekrarlanabilir.
Kalp durması:
Büyüklerde kalp reanimasyonu için 0.5-1 mg (0.5-1 ml) Adrenalin dilüe edilerek intravenöz veya intrakardiyak yolla enjekte edilir.Kalp masajını engellemek için i.v. yol tercih edilir. 1-2 mg (1-2 ml) Adrenalin 10ml steril distile suya katılarak endotrakeal tüp aracılığıyla tırakeaya instile edilir yada ilk i.v. enjeksiyondan sonra 0.3 mg (0.3 ml) Adrenalin supkütan olarak yapılır.Veya intravenöz enfüzyon şeklinde 1-4 mcg/ dak. hızıyla verilir.Çocuklarada 0.005-0.01 mg /kg Adrenalin İntrakardiyak olarak enjekte edilir veya 0.01 mg/kg Adrenalin i.v. olarak verilir. Bu amaçla 1:10.000 konsantrasyonda hazır ampul kullanılmalıdır. Bü şekilde dilüsyon hatalarından kaçınılmış olnur.

	Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.
	Omurilik zedelenmeleri Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir.