Doktora danışmadan kullanılmamalıdır.
İ
lacın dozu ve uygulama şekli bireysel olarak saptanmalı ve hastanın koşullarına
adapte edilmelidir. Özellikle orta yaş grubundaki insanlardan daha duyarlı olan
yaşlıların veya gençlerin Anafranil ile tedavisinde, optimal etki sağlayabilecek olası
en düşük doz kullanılmalı ve doz artırımı dikkatle yapılmalıdır.
Doktor tarafından başka bir şekilde tavsiye edilmediği takdirde aşağıdaki dozlarda
kullanılır.
Depresyon, obsesif-kompulsif sendrom ve fobiler :
Tedaviye günde iki ya da üç kez 25 mg’lık draje ya da günde bir kez (tercihen
akşamları) 75 mg ‘lık yavaş salıveren tablet ile başlanır. Tedavinin ilk haftasında
günlük doz kademeli olarak örneğin bir kaç günde bir 25 mg artırılarak (tedavinin
nasıl tolere edildiğine bağlı olarak) 25 mg’lık 4-6 drajeye ya da 75 mg yavaş salıveren
iki tablete kadar çıkarılabilir. Ağır vakalarda bu doz günde maksimum 250 mg’a kadar
artırılabilir. Belirli bir düzelme sağlandığında, günlük doz 2-4 adet 25 mg’lık draje ya
da günde bir kez 75 mg ‘lık yavaş salıveren tablet olacak şekilde idame dozuna
ayarlanır.
Panik ataklar, agorafobi :
Günde 10 mg’lık 1 draje benzodiazepinle kombine edilerek tedavi başlatılır.
Tedavinin tolere edilmesine bağlı olarak, doz istenilen cevap elde edilinceye kadar
artırılırken aynı zamanda benzodiazepin kademeli olarak kesilir. Gereken günlük doz
hastadan hastaya oldukça fazla oranda değişir ve bu 25-100 mg arasındadır.
Gerekirse doz 150 mg’a kadar çıkarılabilir. Tedavinin 6 aydan önce kesilmemesi ve
bu esnada idame dozunun yavaşça azaltılması önerilir.
Narkolepsiye eşlik eden katalepsi :
Günlük doz 25-75 mg olarak uygulanır.
Kronik ağrılı durumlarda :
Doz, hastanın aynı zamanda analjezik kullanabileceği (ve analjezik kullanımını
azaltma olasılığı) göz önüne alınarak hastanın durumuna göre ayarlanmalıdır (günlük
10-150 mg).
Yaşlılar :
Tedaviye günde 1 adet 10 mg’lık draje ile başlanır. Doz yaklaşık 10 gün içinde günde
30-50 mg’lık optimum düzeye erişinceye kadar kademeli olarak artırılır ve tedavinin
sonuna kadar bu düzeyde tutulur.
Enürezis nokturna :
Günlük başlangıç dozu 5-8 yaşındaki çocuklarda, 10 mg’lık 2-3 draje; 9-12 yaşındaki
çocuklarda 25 mg’lık 1-2 draje, daha büyük çocuklarda 25 mg’lık 1-3 drajedir.
Tedaviye bir hafta içinde tam olarak cevap alınamayan olgularda daha yüksek doz
uygulanır. İlaç tek doz halinde akşam yemeğinden sonra verilmelidir, ancak yatağını
gecenin erken saatinde ıslatan çocuklarda dozun bir kısmının daha önce (saat 16:00
da) verilmesi gerekir. İstenilen cevap alındığında, tedavi kademeli azaltmalarla
sağlanan idame dozunda 1-3 ay süreyle devam ettirilmelidir.
5 yaşın altındaki çocuklarda bu ilacın kullanımına dair hiçbir deneyim yoktur.
DOZ AŞIMI VE TEDAVİSİ
Anafranil ‘in doz aşımına bağlı belirtiler ve semptomlar diğer trisiklik antidepresanlar
için bildirilenlere benzerdir. Kardiyak anormallikler ve nörolojik bozukluklar ana
komplikasyonlardır. Çocuklarda herhangi bir miktarın kazaen alımı, ciddi ve
muhtemelen ölümcül olabilir.
Belirtiler ve semptomlar :
Semptomlar genellikle ilaç alındıktan sonra 4 saat içinde ortaya çıkar ve 24 saat
sonra maksimum seviyeye ulaşır. Absorpsiyonun uzaması (antikolinerjik etki), uzun
yarılanma ömrü ve ilacın enterohepatik siklusa girmesine bağlı olarak, hasta 4-6
güne kadar risk altında olabilir.
Aşağıdaki belirtiler ve semptomlar görülebilir :
Merkezi sinir sistemi : Uyuşukluk, bilinç kaybı, koma, ataksi, huzursuzluk, ajitasyon,
abartılı refleksler, kas sertliği ve koreoatetoid hareketler, konvülsiyonlar.
Kardiyovasküler sistem : Hipotansiyon, taşikardi, aritmiler, iletim bozuklukları, şok,
kalp yetmezliği; çok nadir durumlarda kalp durması.
Solunum depresyonu, siyanoz, kusma, ateş, midriyazis, terleme ve oligüri veya anüri
de meydana gelebilir.
Tedavi :
Anafranil‘in spesifik antidotu yoktur ve esas itibariyle semptomatik ve destekleyici
tedavi uygulanır. Aşırı dozda Anafranil aldığından şüphenilen durum
 |
Diyabet Hastalığı
Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |
 |
Travma Sonrası Bunalımı
Travmatik bir olay, günlük olağan olayların dışında olan ve kişiyi derinden
rahatsız eden bir olaydır.Birçok olay böyle bir etki gösterebilir. |
 |
Parkinson Hastalığı
Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış. |
