250 ml infüzyon solüsyonu, 400 mg moksifloksasine eşdeğer, 436.8 mg moksifloksasin hidroklorür, ayrıca sodyum klorür, sodyum hidroksit, hidroklorik asit ve enjeksiyonluk su içerir.
Avelox 400 mg / 250 ml i.v. İnfüzyon Solüsyonu, moksifloksasine duyarlı bakterilerin neden olduğu toplumdan edinilmiş pnömoni tedavisinde endikedir.
Moksifloksasine ya da diğer kinolonlara karşı bilinen aşırı duyarlılıkta
Gebelik ve emzirme döneminde
Çocuklar ve adölesanlarda kullanımı kontrendikedir.
Moksifloksasinin, diğer bazı kinolonlar ve makrolidler gibi, bazı hastaların elektrokardiyogramında QT aralığını uzattığı gösterilmiştir. QT aralığının uzadığı bilinen hastalarda, düzeltilemeyen hipokalemisi olan hastalarda ve sınıf IA (örn. kinidin, prokainamid) ya da sınıf III (örn. amiodaron, sotalol) antiaritmik almakta olan hastalarda kullanılmamalıdır; zira bu ilaç ile söz konusu hasta popülasyonlarında, yeterli klinik deneyim bulunmamaktadır.
Sisaprid, eritromisin, antipsikotikler ve trisiklik antidepresanlar gibi QT aralığını uzatan ilaçlar ve moksifloksasinin additif etkisi dışlanamaz. Bu nedenle, Avelox 400 bu ilaçlarla birlikte verildiğinde dikkatli kullanılmalıdır.
Sınırlı klinik deneyim bulunmasından dolayı, Avelox 400, klinik olarak anlamlı bradikardi, akut miyokard iskemisi gibi devam eden proaritmik durumu olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
QT uzamasının şiddeti ilacın artan konsantrasyonlarıyla birlikte artabilir, bu nedenle önerilen doz ve infüzyon hızı (60 dakikada 400 mg) aşılmamalıdır. Pnömoni geçiren hastalarda, moksifloksasinin plazma konsantrasyonları ve QTc uzaması arasında bir korelasyon gözlenmemiştir. QT uzaması, torsade des pointes dahil olmak üzere ventriküler aritmi riskinde bir artışa yol açabilir. Moksifloksasin tedavisi (oral ve parenteral uygulama) ile 8000'in üzerindeki hastada QTc uzamasına bağlanabilen herhangi bir kardiyovasküler mortalite ya da morbidite meydana gelmemiştir; ancak belirli bazı predispozan koşullar ventriküler aritmi riskini arttırabilir.
Kinolon tedavisi ile nöbetler görülebilir. Nöbetlere eğilim yaratabilen ya da nöbet eşiğini düşürebilen merkezi sinir sistemi bozuklukları olduğu bilinen veya şüphe edilen hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.
Klinik verilerin yetersiz olması nedeniyle, moksifloksasin ağır karaciğer bozukluğu (Child Pugh C) olan hastalarda önerilmemektedir.
Moksifloksasini de içeren kinolon tedavisiyle, özellikle yaşlı hastalarda ya da aynı zamanda kortikosteroidlerle tedavi edilmekte olan kişilerde tendon enflamasyonu ve rüptür görülebilir. İlk ağrı ya da enflamasyon belirtisinde, tedavi kesilmeli ve etkilenen ekstremite(ler) dinlendirilmelidir.
Moksifloksasini de içeren geniş spektrumlu antibiyotiklerin kullanımıyla psödomembranöz kolit bildirilmiştir. Bu nedenle, antibiyotik kullanımıyla ilişkili ciddi diyare gelişen hastalarda bu tanının dikkate alınması önemlidir. Bu klinik durumda gerekli terapötik önlemler hemen alınmalıdır.
Bazı durumlarda, ilk uygulamadan hemen sonra aşırı duyarlılık ve alerjik reaksiyonlar ortaya çıkabilir. Bu durumda doktor derhal durumdan haberdar edilmelidir.
Çok nadir durumlarda, anafilaktik reaksiyonlar yaşamı tehdit edici bir şoka kadar ilerleyebilir ve bazı olgularda bu durum ilk uygulamadan sonra meydana gelebilir. Bu durumlarda, moksifloksasin kesilmeli ve tıbbi tedavi (örn. şok tedavisi) uygulanmalıdır.
Gebelikte kullanımı: Gebelikte kullanım kategorisi C'dir. Moksifloksasinin insanlarda gebelik sırasında güvenli kullanımı saptanmamıştır. Sıçan ve maymunlarda yapılan üreme araştırmaları herhangi bir teratojenik ya da fertilite bozukluğu bulgusu ortaya çıkartmamıştır. Bununla birlikte, diğer kinolonlarda olduğu gibi, moksifloksasinin de immatüre hayvanların ağırlık taşıyıcı eklemlerinin kıkırdağında lezyonlara neden olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle, moksifloksasinin gebelik sırasında kullanımı kontrendikedir.
Laktasyonda kullanımı: Klinik öncesi bulgular, küçük miktarlarda moksifloksasinin insan sütünde salgılanabileceğini göstermektedir. Emziren kadınlarda herhangi bir veri mevcut değildir. Bu nedenle, emziren annelerde kullanımı kontrendikedir.
Araç ve makine kullanmaya etkisi: Klinik çalışmalarda, düşük oranda, merkezi sinir sistemi reaksiyonu gözlenmiştir. Hastalar, araç ya da makine kullanmadan önce nasıl reaksiyon verdiklerini kontrol etmeleri konusunda uyarılmalıdırlar.
Işığa duyarlılık: Kinolonların hastalarda ışığa duyarlılık reaksiyonlarına yol açtığı gösterilmiştirMoksifloksasin klinik çalışmalarında, advers ilaç reaksiyonlarının çoğunluğu (%90'ın üzerinde), hafif ile orta dereceli olarak tanımlanmıştır.
%1 -%10 oranında: karın ağrısı, baş ağrısı, enjeksiyon bölgesinde reaksiyon (örn.: ödem, aşırı duyarlılık, enflamasyon, ağrı), baş dönmesi, tat bozukluğu, bulantı, diyare, kusma, dispepsi, karaciğer fonksiyon testi bozukluğu, hipokalemisi olan hastalarda QT uzaması; %0.1 - %1 oranında: asteni, moniliyazis, ağrı, göğüs ağrısı, kırıklık, taşikardi, hipertansiyon, çarpıntı, infüzyon bölgesinde flebit, ağız kuruluğu, gaz, kabızlık, oral moniliyazis, anoreksi, stomatit, gastrointestinal bozukluk, glossit, gGT artışı, lökopeni, protrombin azalması, eozinofili, trombositemi, amilaz artışı, artralji, miyalji, uykusuzluk, vertigo, sinirlilik, uyuklama hali, anksiyete, tremor, parestezi, dispne, döküntü, kaşıntı, terleme, vajinal moniliyazis, vajinit bildirilmiştir.
Nadiren, pelvik ağrı, yüz ödemi, sırt ağrısı, laboratuvar bulgularında normalden sapma, alerjik reaksiyon, bacak ağrısı, hipotansiyon, vazodilatasyon, periferik ödem, gastrit, dilde renk değişikliği, disfaji, sarılık, diyare (clostridium difficile), tromboplastin azalması, protrombin artışı, trombopeni, anemi, hiperglisemi, hiperlipidemi, hiperürisemi, LDH artışı (karaciğer fonksiyon testleri bozukluğu ile birlikte), artrit, tendon bozukluğu, halüsinasyonlar, depersonilizasyon, hipertoni, koordinasyon bozukluğu, ajitasyon, amnezi, afazi, duygusal kararsızlık, uyku bozuklukları, konuşma bozuklukları, anormal düşünme, hipestezi, anormal rüyalar, konvülsiyon, konfüzyon, depresyon, astım, ürtiker, kulak çınlaması, anormal görme, tat kaybı, parozmi (koku bozukluğu, az koku alma ve koku kaybı), ambliopi, böbrek fonksiyon bozukluğu (kreatinin ya da üre artışı) bildirilmiştir.
Çok nadiren, anafilaktik reaksiyon, şok (anafilaktik; muhtemelen yaşamı tehdit edici), psödomembran kolit, tendon rüptürü görülebilir.
İlaçla ilişkisinden bağımsız olan ve yukarıda advers ilaç etkileri olarak sıralanmayan, en sık rastlanan laboratuvar parametrelerindeki değişiklikler şunlardır:
Hematokrit artışı ve azalması, lökosit artışı, eritrosit artışı ve azalması, kan şekerinde azalma, hemoglobin azalması, alkalen fosfataz artışı, SGOT/AST artışı, SGPT/ALT artışı, bilirubin artışı, üre artışı, kreatinin artışı, BUN (kan üre azotu) artışı.
Bu anormalliklerin ilaçtan mı, yoksa tedavi edilmekte olan altta yatan hastalıktan mı kaynaklandığı bilinmemektedir.
BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.
Aşağıdaki maddeler için, moksifloksasin ile klinik açıdan anlamlı bir etkileşimin söz konusu olmadığı kanıtlanmıştır: teofilin, varfarin, oral kontraseptifler, glibenklamid, itrakonazol, digoksin, morfin, probenesid. Bu ilaçlar için herhangi bir doz ayarlamasına gerek yoktur.
Doz:
Avelox 400 mg / 250 ml i.v. İnfüzyon Solüsyonu günde bir kez uygulanır ve bu doz aşılmamalıdır.
Tedavinin süresi:
Tedavi süresi, endikasyonun şiddetine ya da klinik yanıta göre belirlenmelidir. Toplumdan edinilmiş pnömoni tedavisinde önerilen süre 7-14 gündür. Avelox 400 mg / 250 ml i.v. İnfüzyon Solüsyonu, klinik çalışmalarda, 14 güne varan tedavi süresince araştırılmıştır.
Toplumdan edinilmiş pnömoni endikasyonunda, moksifloksasin tüm tedavi süresince intravenöz olarak uygulanabilir. Alternatif olarak, tedaviye intravenöz uygulama ile başlanabilir ve hastanın durumu uygun olduğunda oral tablet uygulaması ile devam edilebilir.
Uygulama yöntemi :
İntravenöz uygulama için infüzyon süresi 60 dakikadır. Avelox 400 mg / 250 ml i.v. İnfüzyon Solüsyonu doğrudan veya geçimli olduğu infüzyon solüsyonlarıyla birlikte bir T-tüpü ile uygulanabilir.
Aşağıda belirtilen solüsyonların, Avelox 400 mg / 250 ml i.v. İnfüzyon Solüsyonu ile birlikte uygulanmasıyla, oda sıcaklığında 24 saat stabil kalan karışımlar oluşturduğu görülmüştür ve Avelox 400 mg / 250 ml i.v. İnfüzyon Solüsyonu ile geçimli olduğu saptanmıştır.
Enjeksiyonluk su
%0.9'luk Sodyum klorür
1 molar Sodyum klorür
%5'lik Glukoz
%10'luk Glukoz
%40'lık Glukoz
%20'lik Ksilitol
Ringer Solüsyonu
Ringer Laktat Solüsyonu
Avelox 400 mg / 250 ml i.v. İnfüzyon Solüsyonu başka bir ilaçla birlikte verilecekse, iki ilaç ayrı ayrı uygulanmalıdır. Sadece berrak solüsyonlar kullanılmalıdır.
Aşağıdaki infüzyon çözeltilerinin moksifloksasin ile geçimsiz olduğu gösterilmiştir:
%10'luk Sodyum klorür
%20'lik Sodyum klorür
%4.2'lik Sodyum hidrojen karbonat
%8.4'lük Sodyum hidrojen karbonat
Yaşlılar: Yaşlılar için dozaj ayarlaması gerekmemektedir.
Çocuklar: Çocuklarda ve adölesanlarda moksifloksasin kullanımı kontrendikedir (ayrıca bkz. kontrendikasyonlar).
Karaciğer bozukluğu: Hafif ile orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu (Child-Pugh A,B) olan hastalarda dozaj ayarlaması gerekmemektedir. Ağır karaciğer fonksiyon bozukluğu (Child-Pugh C) olan hastalara ilişkin farmakokinetik veri mevcut değildir (ayrıca bkz. uyarılar).
Böbrek bozukluğu: Böbrek bozukluğu olan hastalarda (kreatinin klerensi £ 30 ml/dakika/1.73m2 dahil) dozaj ayarlaması gerekmemektedir. Diyalizdeki hastalarda kullanımı ile ilgili farmakokinetik veri bulunmamaktadır.
Doz Aşımı :
Doz aşımına ilişkin yalnızca sınırlı veri mevcuttur. Sağlıklı gönüllülere, anlamlı istenmeyen etki görülmeksizin, 10 günün üzerinde 1200 mg'a varan tek dozlar ve 600 mg'lık çoğul dozlar uygulanmıştır. Doz aşımı durumunda, hastanın klinik durumunun gerektirdiği uygun destekleyici tedavinin uygulanması önerilmektedir.
Oral uygulamadan sonra gerçekleşen doz aşımında, absorbsiyonun erken devrelerinde aktif kömür uygulanması, sistemik kullanımın daha fazla artmasını önleyebilir. İlacın intravenöz olarak uygulanmasından sonra, aktif kömür sistemik kullanımı çok az azalttığından (yaklaşık %20), intravenöz doz aşımı durumunda kullanımı sınırlıdır.
 |
Artrit
Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur. |
 |
Diyabet Hastalığı
Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |
