BETAFERON 0.3 mg 15 flakon Klinik Özellikler

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1    Terapötik eııdikasy onlar

BETAFERON,

*    Multipl sklerozu düşündüren tek bir klinik olayı olan hastalarda (Klinik izole sendrom),

*    Multipl sklerozun tekrarlayan formları,

*    Son iki yıl içinde relapslar veya belirgin nörolojik kötüleşme ile kanıtlanmış aktif hastalığı olan sekonder progresif multipl skleroz için endikedir.

Multipl sklerozu düşündüren tek bir klinik olayı olan hastalarda (klinik izole sendrom) BETAFERON, klinik olarak kesin multipl skleroza ilerlemeyi ve süre giden nörolojik özürlülük halinin ilerlemesini geciktirmek için endikedir.

Relapsing-remitting multipl sklerozda BETAFERON, geçmiş iki yıl içinde geçirilmiş ve tam ya da kısmi düzelmenin izlendiği en az iki nörolojik disfonksiyon atağıyla karakterize ambulatuvar hastalann (öm. yardımsız yürüyebilen hastalar) klinik ataklannın sıklığını ve şiddetini azaltmak için endikedir.

Sekonder progresif multipl sklerozda BETAFERON, klinik ataklann sıklığının ve şiddetinin azaltılması ile hastalığın ilerlemesinin yavaşlatılmasında endikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

 Pozoloji / uygulama sıklığı ve süresi:

BETAFERON tedavisi, multipl skleroz hastalığının tedavisinde deneyimli hekimlerin denetiminde başlatılmalıdır.

BETAFERON’un önerilen dozu, günaşırı cilt altına enjekte edilen 1 mL hazırlanmış çözeltideki (Bkz. 6.6 Beşeri ve tıbbi üründen arta kalan diğer maddelerin imhası ve diğer özel önlemler) 250 mikrogram’dır (8 milyon IU).

Tedavi başlangıcında doz titrasyonu yapılması önerilir.

Hastalara 62.5 mikrogram (0.25 mL) subkutan iki günde bir dozu ile başlanmalı ve kademeli olarak 250 mikrogram (1.0 mL) dozuna çıkılmalıdır. Titrasy on dönemi kişisel tolerabiliteye göre ayarlanabilir. Tek bir klinik olayı olan hastalarda yapılan çalışmada, doz Tablo A da gösterildiği gibi arttırılmıştır.

Tablo A: Doz titrasy on şeması*

* Multipl sklerozu düşündüren tek bir klinik olayı olan hastalarda yapılan çalışmada kullanılan doz titrasyon şeması. Titrasyon dönemi kişisel tolerabiliteye göre ayarlanabilir.

Günümüzde hastanın ne kadar süre ile tedavi edilmesi gerektiği bilinmemektedir. Relapsing remitting MS hastalarında 5 yıla kadar olan veriler, bütün bu zaman içerisinde kalıcı tedavi etkisine işaret etmektedir. Sekonder progressif MS’te kontrollü klinik çalışmalarda 3 yıl kadar bir süre için elde edilen kısıtlı verilerle 2 yıla kadar etki gösterilmiştir. Multipl sklerozu düşündüren tek bir klinik olayı olan hastalarda, beş yıllık bir süre için etki gösterilmiştir.

Uygulama şekli:

Uygulama şekli: Subkutan enjeksiyon

Çözündürme: Enjeksiyon için liyofıbze interferon beta-lb’yi çözündürmek için ambalaj içinde sunulan, 5.4 mg/ml (% 0.54 w/v) sodyum klorür çözeltisini içeren kullanıma hazır enjektör ve iğne kullanılır.

Enjeksiyon için liyofıbze interferon beta-lb’yi çözündürmek için ucunda iğne olan flakon adaptörü flakona bağlanır. Kullanıma hazır enjektör iğneye takılır ve 1.2 ml çözücü BETAFERON flakonuna enjekte edilir. Toz çalkalamadan tamamen çözündürülür. Çözündürme işleminden sonra 250 mikrogram BETAFERON uygulaması için 1 ml çözelti enjektöre çekilir. Enjeksiyon öncesi flakon adaptörden ayrılır.

Kullanım öncesi görsel tayin: Kullanmadan önce yeniden oluşturulan ürünü görsel olarak inceleyin. Şayet rengi bulanık ise veya partiküllü materyal içeriyorsa ürünü kullanmadan atınız. Hazırlanan çözelti ml’ de 250 mikrogram(8 milyon IU) interferon beta-lb içerir.

Otoenjektör kullanımı: Otoenjektör kullanımı ile enjeksiyon yeri reaksiyonlannın insidansı azaltılabilir. Multipl sklerozu düşündüren tek bir klinik olayı olan hastaların esas alındığı çalışmada, hastalann çoğunluğunda otoenjektör kullanılmıştır. Bu ç

alışmada enjeksiyon yeri reaksiyonları gibi enjeksiyon yeri nekrozları da diğer esas çalışmalara göre daha az sıklıkta görülmüştür.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Karaciğer yetmezliği:

Diğer beta interferonlarda da olduğu gibi, BETAFERON uygulanan hastalarda da nadiren hepatik yetmezliği de içeren ciddi karaciğer haşan olgulan bildirilmiştir.

Böbrek yetmezliği:

Ciddi böbrek yetmezliği olan hastalara interferon beta-lb uygulanırken dikkatli olunmalı ve hastalar yakından takip edilmelidir.

Pediyatrik popülasyon:

BETAFERON’un etkililik ve güvenliliği 18 yaşından genç adolesanlarda ve çocuklarda sistematik olarak araştırılmamıştır. Diğer taraftan sınırlı sayıda veri, gün aşın subkutan yoldan 250 mikrogram BETAFERON uygulanan 12 yaşın üzerindeki ergenlerde izlenen güvenlilik profilinin erişkinlerde gözlenen profile benzer olduğunu ortaya koymaktadır.

12 yaşın altındaki çocuklarda BETAFERON kullanımına ilişkin yalnızca sınırlı sayıda veri bulunmaktadır. Bu nedenle, BETAFERON bu yaş gurubunda kullanılmamalıdır.

4.3. Kontrendikasyonlar

•    Doğal ya da rekombinan interferon beta veya yardımcı maddelerden birine karşı aşırı duyarlılığı olan hastalarda,

4.6. Gebelik ve laktasyon

4.8. İstenmeyen etkiler

•    Ciddi karaciğer hastalığı izlenen hastalarda kontrendikedir (bkz. 4.4 Özel kullanım uyarıları ve önlemleri, 4.5 Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri ve 4.8 İstenmeyen etkiler).

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Psikiyatrik bozukluklar

BETAFERON ile tedavi edilecek hastalara, depresif bozuklukların ve intihara eğiliminin bir yan etki olabileceği ve bu belirtileri hemen tedaviyi öngören hekime bildirmesi gerektiği hakkında bilgi verilmelidir (bkz. 4.8 İstenmeyen etkiler). Seyrek olgularda bu belirtiler inühar girişimi ile sonuçlanabilir.

Depresyon belirtileri ve intihar eğilimi gösteren hastalar yakinen izlenmeli ve tedavinin kesilmesi düşünülmelidir.

BETAFERON, nöbet hikayesi olan hastalara ve antiepileptik tedavi gören hastalardan özellikle epilepsisi antiepileptiklerle yeterince kontrol edilemeyenlere dikkatle uygulanmalıdır.

Bu ürün, insan albumini içerir ve bu nedenle potansiyel olarak viral hastalık bulaştırma riski vardır. Creutzfeld-Jacob hastalığı (CJD) riski dışlanamaz.

Laboratuvar testleri

Multipl sklerozlu hastaların takibinde normal şartlarda gerekli olan laboratuvar testlerinin dışında; tam kan sayımı, beyaz kan hücresi sayımı, trombosit sayımı ve karaciğer fonksiyon testlerini de içeren kan biyokimyası incelemelerinin BETAFERON tedavisine başlanmasından sonra düzenli aralıklarla ve daha sonra klinik semptomlar yoksa periyodik olarak yapılması önerilir (bkz. 4.8 İstenmeyen etkiler).

Tiroid fonksiyon bozukluğu hikayesi veya klinik endikasyonu olanlarda tiroid fonksiyon testlerinin yapdması önerilir.

Anemisi, trombositopenisi, lökopenisi (tek başına veya kombine halde) olan hastaların yayma ve trombosit sayımı dahil kan formülünün daha dikkatli izlenmesi gerekebilir. Nötropeni gelişen hastalar ateş ve enfeksiyon gelişimi açısından yakından izlenmelidir. Trombosit sayısında belirgin azalma ile görülen trombositopeni bildirimleri olmuştur.

Karaciğer - safra kesesi bozukluklan

Çoğu vakada hafif ve geçici olan serum transaminazlannda asemptomatik artış, klinik çalışmalarda BETAFERON ile tedavi edilen hastalarda çok sık görülmüştür.

Diğer beta interferonlarda da olduğu gibi, hepatik yetmezliği de içeren ciddi karaciğer hasarı olguları bildirilmiştir. En şiddetli olaylar sıklıkla hepatotoksisiteye yol açtığı bilinen başka ilaç veya maddelere maruz kalan hastalar ile morbidite nedeni olan başka hastalıklann (ör: metastaz yapan malign hastalıklar, şiddetli enfeksiyonlar ve sepsis, aşın alkol tüketimi) varlığında ortaya çıkar.

Hastalarda karaciğer hasarı belirtileri yakından izlenmelidir. Serum transaminazlarda yükselme meydana gelmesi dikkatli takip ve araştırma gerektirmektedir. Şayet seviye önemli miktarda yükselirse veya sanlık gibi klinik semptomlar ile beraber görülürse BETAFERON’ un kesilmesi düşünülmelidir. Karaciğer harabiyetinin klinik kanıtı yoksa ve karaciğer enzimleri normale döndükten sonra, karaciğer fonksiyonlannın yakın takibi ile beraber tedavinin yeniden başlanması düşünülebilir.

Böbrek ve üriner bozukluklar

Ciddi böbrek yetmezliği olan hastalara interferon beta-lb uygulanırken dikkatli olunmalı ve hastalar yakından takip edilmelidir.

Nefrotik sendrom:

İnterferon beta içeren ilaçlar ile tedavi sırasında, kollapslı fokal segmental glomerüloskleroz (FSGS), minimal değişiklik hastalığı (MCD), membranoproliferatif glomerülonefrit (MPGN) ve membranöz glomerülopati (MGN) dahil olmak üzere altta yatan nefropatilerin farklı olduğu nefrotik sendrom vakaları bildirilmiştir. Vakalar, tedavi sırasındaki çeşitli zaman dilimlerinde rapor edilmiş olup, interferon beta ile tedaviye başladıktan yıllar sonra ortaya çıkabilmektedir. Özellikle böbrek hastalığı riski yüksek olan hastalarda öm. ödem, proteinüri ve böbrek fonksiyonlarında bozulma gibi erken belirti ve semptomların periyodik olarak izlenmesi önerilmektedir. Nefrotik sendrom derhal tedavi edilmeli ve BETAFERON tedavisinin kesilmesi düşünülmelidir.

Kardiyak bozukluklar

Konjestif kalp yetmezliği, koroner arter hastalığı ya da aritmi gibi önemli kalp hastalıklarının önceden mevcut olduğu hastalarda BETAFERON dikkatle kullanılmalıdır. Betaferonun doğrudan kardiyotoksik potansiyeline ilişkin herhangi bir gösterge mevcut olmamakla birlikte, bu hastalar kardiyak durumun kötüleşmesi açısından izlenmelidir. Söz konusu durum özellikle Betaferon tedavisine başlandığı sırada, beta interferonlarla ilişkilendirilen grip benzeri semptomlann ateş, titreme ve taşikardi ile kardiyak stres oluşturduğu dönemde geçerlidir.

Kardiomiyopati olguları bildirilmiştir: şayet meydana gelirse ve BETAFERON ile ilişkisi olduğundan kuşkulanılırsa, tedavi kesilmelidir.

Trombotik mikroanjiopati (TMA):

İnterferon beta içeren ilaçlann kullanımı ile ölümcül vakalan da içeren trombotik trombositopenik purpura (TTP) ya da hemolitik üremik sendrom (HÜS) olarak ortaya çıkan trombotik mikroanjiopati vakaları rapor edilmiştir. Vakalar, tedavi sırasındaki çeşitli zaman dilimlerinde rapor edilmiş olup, interferon beta tedavisine başladıktan haftalar sonra veya yıllar sonra ortaya çıkabilmektedir. Erken klinik bulgular, trombositopeniyi, yeni başlayan hipertansiyonu, ateşi, santral sinir sistemi semptomlannı (öm. konfüzyon, parezi) ve bozulmuş böbrek fonksiyonunu içermektedir. TMA’yı hatırlatan laboratuvar bulgulan, kan yaymasında azalmış platelet sayısı, hemoliz ve şistositlerin (eritrosit fragmantasyonu) sebep olduğu artmış serum laktat dehidrogenazı (LDH)’dır. Bu sebeple, TMA’nın klinik bulgulan gözlemlenirse, kan platelet düzeyleri, serum LDH düzeyi, kan yayması ve böbrek fonksiyonlan için ileri testlerin yapılması önerilir. Eğer TMA tanısı konulursa tedavinin (plazma değişimi düşünülerek) derhal uygulanması gerekmektedir ve BETAFERON tedavisinin hemen kesilmesi önerilmektedir.

Sindirim sistemi bozukluklan

Seyrek olguda BETAFERON kullanımı sırasında, sıklıkla hipertrigliserideminin eşlik ettiği pankreatit vakalan gözlemlenmiştir.

T etkikler/İmmünoj enisite

Tüm terapötik proteinlerde olduğu üzere immünoj enisite potansiyeli mevcuttur (bakınız 4.8 İstenmeyen etkiler). Tedaviye devam etme ya da bırakma karan tek başına nötralizan etkiden çok, hastalığın tüm yönlerine dayandınlmalıdır.

İmmün sistem bozukluklan

Önceden monoklonal gamopatisi olan hastalara sitokinlerin uygulanması esnasında, şoka benzer bulgularla seyreden ve fatal olarak sonuçlanan, sistemik kapiller kaçak sendromu geliştiği görülmüştür.

Genel rahatsızlıklar ve uygulama yeri ile ilgili durumlar

Ciddi aşın duyarlılık reaksiyonlan (bronkospazm, anafılaksi ve ürtiker gibi seyrek fakat şiddetli akut reaksiyonlar) meydana gelebilir.

BETAFERON kullanan hastalarda enjeksiyon yerinde nekroz bildirilmiştir. Yaygın olabilir, yağ dokusunu ve kas fasyasım da içine alabileceğinden, nedbe oluşumu ile neticelenebilir. Nadiren debridman ve daha da nadiren deri grefti gerekebilir ve iyileşme süresi 6 ayı bulabilir.

Hastaya, derisinde enjeksiyon yerinde şişlik veya sıvı drenajı ile ilişkili olabilecek bir kesik / çatlak fark ettiğinde BETAFERON enjeksiyonuna devam etmeden önce doktoruna danışması önerilmelidir.

Hastada birden fazla lezyon oluşursa, BETAFERON tedavisine, lezyonlar iyileşene kadar ara verilmelidir. Tek lezyonu olan hastalarda nekrozun fazla yaygın olmaması koşuluyla hasta BETAFERON tedavisini sürdürebilir, çünkü bu tür olgularda tedavi altında da enjeksiyon yeri nekrozunda iyileşme gözlenmiştir.

Enjeksiyon yerinde bir nekrozun oluşma riskini asgariye indirmek amacıyla hasta,

-    aseptik bir enjeksiyon tekniğinin uygulanması

-    enj eksiyon bölgesinin her enj eksiyonda değiştirilmesi konusunda uyarılmalıdır.

Enjeksiyon yeri reaksiyonlan bir otoenjektör kullanılarak azaltılabilir. Multipl sklerozu düşündüren tek bir klinik olay görülen hastalann katıldığı bir pivot çalışmada hastaların çoğu tarafından bir otoenjektör kullanılmıştır. Bu çalışmada diğer pivot çalışmalara göre enjeksiyon yeri reaksiyonlan ve enj eksiyon yerinde nekroz daha seyrek gözlenmiştir.

Özellikle enjeksiyon yeri reaksiyonlarının oluştuğu hastalarda, hastaların kullandıkları enjeksiyon tekniği belirli aralarla gözden geçirilmelidir.

Sodyum:

Bu tıbbi ürün, her dozunda 1 mmol (23 mgj’dan daha az sodyum ihtiva eder, yani esasında sodyum içermez olarak kabul edilebilir.

4.5    Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

BETAFERON ile formal ilaç etkileşim çalışmaları yapılmamıştır.

Ataklann 28 güne kadar kortikosteroid veya ACTH ile tedavisi, BETAFERON alan hastalarda iyi tolere edilmiştir.

Multipl skleroz hastalarındaki klinik deneyimin az olması nedeniyle, BETAFERON’un kortikosteroid ya da ACTH dışında immünomodülatörlerle birlikte kullanımı önerilmez.

İnterferonların insan ve hayvanda hepatik sitokrom P450’ye bağımlı enzimlerin aktivitesini azalttığı bildirilmiştir. BETAFERON dar bir terapötik indekse sahip ve klerensi için büyük oranda hepatik sitokrom P450 sistemine gereksinim duyan ilaçlarla birlikte kullanılırken dikkatli olunmalıdır. Hematopoetik sistem üzerine etkili olan ilaçlarla birlikte kullanıldığında dikkat edilmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediyatrik popülasyon:

Pediatrik popülasyonda farmakokinetik çalışmalar yapılmamıştır. Pediyatrik popülasyona ilişkin ek bilgiler için bkz. Bölüm 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli.

4.6    Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye

Gebelik kategorisi C’dir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Gebe kalma olasılığı olan kadınlann uygun kontraseptif önlemleri almalan gerekmektedir. Eğer hasta BETAFERON kullanımı sırasında gebe kalır ya da gebe kalmayı planlarsa, potansiyel zarar konusunda bilgilendirilmeli ve tedaviyi kesmesi önerilmelidir.

Gebelik dönemi

Tedaviye hamilelik sırasında başlanması kontrendikedir.

Kontrollü klinik çalışmalarda MS’li hastalarda spontan abortuslar bildirilmiştir. Rhesus maymunlan ile yapılan çalışmalarda rekombinan interferon beta-lb yüksek doz uygulandığında düşük oranlannda artmaya yol açmış ve embriyotoksik olarak kabul edilmiştir. Bu nedenle gebe kalma olasılığı olan kadınlann uygun kontraseptif önlemleri almaları gerekmektedir. Eğer hasta BETAFERON kullanımı sırasında gebe kalır ya da gebe kalmayı planlarsa, potansiyel zarar konusunda bilgilendirilmeli ve tedaviyi kesmesi önerilmelidir.

BETAFERON gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

İnterferon beta-lb’nin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Teorik olarak, emzirilen bebekte interferon beta-lb’ye ait ciddi advers etkiler ortaya çıkabileceğinden, emzirmenin ya da BETAFERON’un kesilmesi konusunda karar verilmelidir.

Üreme yeteneği / Fertilite

Hayvanlar üzerinde yapılan üreme çalışmaları, annede toksisiteye ve düşük oranında artışa yol açmıştır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler araştınlmamıştır.

BETAFERON kullanımı ile ilişkilendirilen santral sinir sistemi üzerindeki advers etkiler, araç ve makine kullanımını duyarlı hastalarda etkileyebilir.

4.8    İstenmeyen etkiler

Grip benzeri semptom kompleksi (ateş, titreme, eklem ağrısı, kınklık, terleme, başağnsı veya kas ağnsı) sıkça gözlenmektedir. Bu semptomlar zaman içinde azalmaktadır.

Genellikle, tedavinin başında BETAFERON’a tolerabiliteyi arttırmak için doz titrasyonu yapılması önerilir. Grip benzeri semptomlar non steroidal antiinflamatuar ilaçlar kullanılarak da azaltılabilir.

BETAFERON enjeksiyonunu takiben enjeksiyon yeri reaksiyonları (kızarıklık, şişlik, renk değişikliği, inflamasyon, ağn, aşırı duyarlılık, nekroz ve non-spesifık reaksiyonlar) sıklıkla görülür.

Enjeksiyon yeri reaksiyonu insidansı genellikle zaman içinde azalmaktadır. Enjeksiyon yeri reaksiyonlan otoenjektör kullanımı ile de azaltılabilir.

Betaferonla pazarlama sonrası spontan bildirilen advers ilaç reaksiyonlarına (ADR) ilişkin sıklıklar aşağıda özetlenmiştir.

Sistem-organ sınıfı (MedDRA) ‘na göre sıklık dereceleri şu şekilde tanımlanmaktadır; çok yaygın (>1/10)¹, yaygın (>1/100, <1/10)¹, yaygın olmayan (>1/1.000, <1/100)¹, seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000)¹, çok seyrek (<1/10.000)¹, bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın: Anemi

Yaygın olmayan: Trombositopeni

Seyrek: Trombotik trombositopenik purpura/hemolitik üremik sendromu içeren trombotik mikroanj i opati ¹¹¹

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Seyrek: Anafılaktik reaksiyon

Bilinmiyor: Önceden var olan monoklonal gamopatide kapiller leak sendromu¹²

Endokrin hastalıklar

Yaygın: Hipotiroidizm

Seyrek: Hipertiroidizm, tiroid bozukluklan

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Kilo artışı, kilo kaybı Yaygın olmayan: Kan trigliserid artışı Seyrek: Anoreksi**

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın: Konfüzyonel durum

Yaygın olmayan: Emosyonel labilite, intihar girişimi (bkz. Bölüm 4.4)

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Konvülsiyon

Kardiyak hastalıklar

Yaygın: Taşikardi Seyrek: Kardiyomiyopati²

Solunum, göğüs hastalıkları ve mediastinal hastalıklar

Seyrek: Bronkospazm**

Bilinmiyor: Pulmoner arteriyel hipertansiyon****

Gastrointestinal hastalıklar

Seyrek: Pankreatit

Hepatobiliyer hastalıklar

Yaygın: Kan bilirübininde artış

Yaygın olmayan: Gamma-glutamiltransferaz düzeyinde artış, hepatit Seyrek: Hepatik hasar (hepatit dahil), hepatik yetmezlik²

Deri ve deri altı doku hastalıkları

YaygımÜrtiker, kaşıntı, alopesi Yaygın olmayan: Cilt renginde değişme

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Çok yaygın: Artralji

Bilinmiyor: İlaç kaynaklı lupus eritematosus Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın olmayan: Nefrotik sendrom, glomerüloskleroz (bkz. Bölüm 4.4)²-***

Üreme sistemi ve meme-hastahkları

Yaygın: Menoraji (menstruasyon bozuklukları)

*** Interferon beta ürünleri için sınıf etkisi (bkz. Bölüm 4.4)

**** Interferon beta ürünleri için sınıf etkisi, aşağıdaki pulmoner arteriyel hipertansiyon açıklamasına bakınız.

Tablo 1 - Klinik çalışmalarda plaseboya göre > %10 insidans ile görülen advers olay ve laboratuvar anormallikleri ve plasebo altındaki ilgili oranlar; anlamlı derecede ilişkili yan

etkiler <%10

Sistem Organ Sınıf Advers Olay ve Laboratuvar Anormallikleri	Multipl Skleroz Düşündüren Tek Olay (BENEFIT) i	Sekonder Progresif Multipl Skleroz (Avrupa Çalışması)	Sekonder Progresif Multipl Skleroz (Kuzey Amerika Çalışması)	Relaps ve Remisyon görülen Multipl Skleroz
	Betaferon	Betaferon	Betaferon	Betaferon
	250	250	250	250
	mikrogram	mikrogram	mikrogram	mikrogram
	(Plasebo)	(Plasebo)	(Plasebo)	(Plasebo)
	n=292	n=360	n=317 (n=308)	n=124
	(n=176)	(n=358)		(n=123)

^x Laboratuvar anormalliği

^aMS düşündüren ilk olay çalışması hastalannda Betaferon tedavisi ile anlamlı ilişki, p < 0.05

*    RRMS için Betaferon tedavisi ile anlamlı ilişki, p < 0.05 ° SPMS için Betaferon tedavisi ile anlamlı ilişki,, p < 0.05

§ Enjeksiyon yeri reaksiyonu (çeşitli tiplerde)’ enjeksiyon yerinde meydana gelen her türlü advers reaksiyonu (enjeksiyon yeri nekrozlan hariç) kapsar, öm: takip eden terimler: , enjeksiyon yerinde hemoraji, enjeksiyon yerinde aşın duyarlılık, enjeksiyon yeri inflamasyonu, enjeksiyon yerinde kitle, enjeksiyon yerinde ağrı, enjeksiyon yeri reaksiyonu, enjeksiyon yerinde ödem ve enjeksiyon yerinde atrofı & “Grip benzeri semptom kompleksi” grip sendromunu ve/veya ateş, üşüme-titreme, miyalji, kırıklık, terleme şeklindeki advers etkilerden en az ikisinin kombinasyonu olarak tanımlanır.

^#    BENEFIT izlem çalışması sırasında Betaferon bilinen risk profilinde değişiklik

gözlenmemiştir,_

Belli bir reaksiyon ve eşanlamlıları ile ilgili durumlar için en uygun olan MedDRA terimi kullanılmıştır.

Pulmoner arteriyel hipertansiyon

Interferon beta ürünleri ile pulmoner arteriyel hipertansiyon olguları bildirilmiştir. Olaylar, interferon beta ile tedavi başladıktan sonra birkaç yıla kadar olmak üzere çeşitli zaman noktalarında rapor edilmiştir.

Şüpheli advers reaksivonlann raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlannın raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e- posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

İnterferon beta-lb erişkin kanser hastalarında haftada 3 kez intravenöz olarak 5.5 mg’a kadar yüksek dozlarda, yaşam fonksiyonlarını etkileyen ciddi advers etkiler görülmeksizin kullanılmıştır.

En Yaygın Alerji Türleri Bağışıklık sistemi, polen, arı zehiri veya evcil hayvan gibi yabancı bir maddeye veya çoğu insanda reaksiyona neden olmayan bir yiyeceğe tepki gösterdiğinde alerjiler meydana gelir.

Kalp Krizi Kalbe giden kan akışı durduğunda kalp krizi meydana gelir.