Her bir tablet 50 mg bikalutamid (INN) etken madde ve yardımcı maddeler laktoz, sodyum nişasta glikolat, polividon,magnezyum stearat, metil hidroksi propil selüloz, polietilen glikol 300, titanyum dioksit içerir.
LHRH analogları veya cerrahi kastrasyon ile kombine olarak ilerlemiş prostat kanserinin tedavisinde kullanılır.
Bikalutamid çocuklar ve kadınlarda kontrendikedir. Bikalutamid kullanımına karşı aşırı duyarlığı olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Bikalutamid'in büyük kısmı karaciğerde metabolize olur. Ciddi karaciğer yetmezliği vakalarında eliminasyonun yavaşlayabileceği ve bikalutamid'in birikebileceği tahmin edilmektedir. Bundan dolayı orta şiddetli veya ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalarda bikalutamid dikkatli kullanılmalıdır. Hamilelik ve Laktasyonda Bikalutamid kadınlarda kontrendikedir. Hamilelerde veya süt veren annelerde kullanılmamalıdır. Araç ve Makina Kullanmaya Etkisi Bikalutamid araç ve makina kullanma yeteneğini azaltmaz.Yan etkiler nedeniyle nadir olarak ilacın kesilmesi dışında, bikalutamid genellikle iyi tolere edilir. Bikalutamid'in farmakolojik etkisi bazı beklenen sonuçlara sebep olabilir. Bunlar sıcak basması, pruritus, göğüslerde hassasiyet ve kastrasyonla azalabilecek jinekomastidir. Ayrıca diyare, bulantı, kusma ve deride kuruluk da görülebilir. Bikalutamid ile yapılan klinik çalışmalarda hepatik değişiklikler (transaminaz ve bilirubin seviyelerinin yükselmesi) gözlenmiştir. Bu değişiklikler genellikle geçicidir ve devam eden tedaviye rağmen veya tedavinin kesilmesini takiben düzelir. Periyodik olarak karaciğer fonksiyon testleri yapılmalıdır. Bunlara ilave olarak bikalutamid ile LHRH analog tedavi birlikte uygulandığında, klinik deneylerde aşağıdaki deney sonuçları rapor edilmiştir (klinik araştırmacıların tahminlerine göre %1 sıklıktan az oluşabilecek yan etkiler). İlaç tedavisi ile bu deney sonuçları arasında hiçbir sebepsel ilişki yoktur ve elde edilen bu deney sonuçlarının çoğu yaşlı hastalarda görülmüştür. Kardiovasküler sistem: Kalp yetmezliği. Gastrointestinal sistem: Anoreksi, ağız kuruluğu, dispepsi, kabızlık, karında gaz. Merkezi sinir sistemi: Baş dönmesi, uykusuzluk, uyku hali, libidonun azalması. Solunum sistemi: Dispne. Ürojenital: İktidarsızlık (impotans), nokturi Hematolojik: Anemi. Deri: Kellik, deride kızarıklıklar, terleme, kıllanma. Metabolik: Diabet, hiperglisemi, ödem, kilo artması, kilo kaybı. Tüm vücut: Abdominal ağrı, göğüs ağrısı, baş ağrısı, pelvik ağrı, titreme.
Bikalutamid ile LHRH analogları arasında farmakokinetik veya farmakodinamik etkileşim olduğuna dair herhangi bir kanıt yoktur. Bikalutamid yaygın olarak birlikte kullanıldığı ilaçlarla etkileşmez. Bikalutamid'in 150 mg'a kadar günlük doz uygulanmasında, enzim indüksiyonu gösterdiğine dair hiçbir kanıt yoktur. İn-vitro çalışmalar bikalutamid'in kumarin antikoagulanı warfarini protein bağlarından ayırabileceğini göstermiştir. Kumarin antikoagulanı kullanan hastalara, bikalutamid verilmesi halinde protrombin zamanının düzenli olarak izlenmesi önerilir.
Yetişkinlerde: Yaşlılar da dahil yetişkin erkeklerde günde 1 defa 1 tablet (50 mg) verilir. Bikalutamid ile tedaviye LHRH analogları ile veya cerrahi kastrasyon ile aynı zamanda başlanmalıdır. Çocuklarda: Çocuklarda bikalutamid kontrendikedir. Böbrek yetmezliği: Böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez. Karaciğer yetmezliği: Hafif şiddette karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez. Orta şiddette veya ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalarda birikme artabilir (Uyarılar/Önlemlere bakınız). Doz Aşımı İnsanlarda doz aşımı ile hiçbir deneyim yoktur. Spesifik antidotu yoktur. Tedavi semptomatik olmalıdır. Bikalutamid yüksek miktarda proteine bağlanır ve idrarda değişmemiş halde bulunmadığından diyaliz tedavisi uygun olmayabilir. Genel destek tedavisi ile hastanın yaşamsal verileri izlenir.
 |
Omurilik zedelenmeleri
Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir. |
 |
Parkinson Hastalığı
Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış. |
 |
Rahim Boyu ( Serviks ) Kanseri
Rahim boynu (serviks) kanseri 35 yaş altı kadınlarda görülen vakalarda meme kanserinden
sonra ikinci sırayı alır.Serviks kanserinin gelişmesi yıllarca sürebilir. |
