CIFLOSIN 200 mg/100 ml IV inf.solüsyonu Formülü

250mg	Siprofloksasin	Tablet
200mg	Siprofloksasin	Solüsyon
500mg	Siprofloksasin	Tablet
100mg	Siprofloksasin	Solüsyon

Campylobacter, Pseudomonas, Legionella, Neisseria, Moraxella Acinetobacter, Flavobacterium, Alcaligenes, Brucella, Streptococcus (Strept faecalis dahil), Staphylococcus, Listeria, Corynebacterium, Bacteroides, Fusobacterium, Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium, Eubacterium Actinomyces, Veillonella Chylamydia, Mycoplasma, Ureaplasma, Mycobacterium, Anaeroblar, Ureaplasma, Streptococcus pneumoniae ve Streptococcus faecalis gibi mikroorganizmaların neden olduğu; Cilt ve yumutak doku, gastrointestinal sistem, gonore, septisemi, solunum sistemi, üriner sistem enfeksiyonlarının tedavisinde endikedir.
Etken maddeye aşırı duyarlı kişilerde kontrendikedir, Gebelerde laktasyonda ve gelişme çağındaki gençlerde kullanılmaz.
Epilepside, ancak uygun antikonvulsanla nöbetler kontrol altına alındıktan sonra kullanılabilir. Aluminyum ve magnezyum hidrosit içeren antasitlerle 1-2 saat aralıkla kullanılmalıdır. Teofilinle birlikte kullanımı plazmadaki teofilin konsantrasyonunun artmasına neden olabilir. Barbitürat içeren anesteziklerle aynı anda i.v. kullanımlarda dikkatli olunmalıdır.Gastrointestinal şikayet, deri reaksiyonları, santral sinir sistemi etkileri ve hepatik bozukluk gibi yan etkiler görülebilir.
Hiperkalemi riskini artırabileceğinden potasyum kaybını önleyen diüretiklerin (spironolakton, triamteren, amilorid), potasyum takviyelerinin veya potasyum içeren tuzların kullanılması önerilmez. Bunların ACE inhibitörüyle birlikte kullanılması mutlaka gerekliyse, serum potasyum düzeylerinin izlenmesi önerilir. Lityum tedavisi sırasında ACE inhibitörü alan hastalarda serum lityum düzeylerinin yükseldiği ve lityum toksisitesine ait semptomların görüldüğü bildirilmiştir. Tiyazid grubu diüretikler renal lityum klirensini azalttığından, ACE inhibitörüyle tiyazid grubu bir diüretiğin birlikte kullanılması durumunda, örneğin Cibadrex tedavisi sırasında lityum toksisite riskinin artması mümkündür. Cibadrex ile lityum birlikte kullanılacaksa dikkat edilmesi ve serum lityum düzeylerinin sık sık izlenmesi tavsiye edilir. Tiyazidler kürar türevlerinin ve antihipertansif ilaçların (guanetidin, metildopa, beta-blokerler, vazodilatörler, kalsiyum antagonistleri, ACE inhibitörleri) etkisini artırırlar. Kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin ve karbenoksolon diüretiklerin hipokalemik etkisini artırabilirler (bkz. “Uyarılar/Önlemler”). Tiyazide bağlı olarak hipokalemi veya hipomagnezemi istenmeyen bir etki olarak ortaya çıkabilir ve bu etki dijitalise bağlı kardiyak aritmilerin ortaya çıkmasına zemin hazırlar. İnsülin ve oral antidiyabetik ajanların dozunun ayarlanması gerekebilir. Nonsteroidal antienflamatuvar ilaçlar birlikte uygulandıklarında, tiyazidlerin diüretik, natriüretik ve antihipertansif etkilerini azaltabilirler. Bazı hastalarda ACE inhibitörlerinin antihipertansif etkisi, indometazin ile birlikte kullanıldıklarında azalabilir. Kontrollü bir klinik çalışmada, indometazin, benazeprilin antihipertansif etkisini değiştirmemiştir. Anyonik değiştirme reçinelerinin varlığı, hidroklorotiyazid emilimini azaltır. Tek doz kolestiramin veya kolestipol reçineleri hidroklorotiyazide bağlanarak bu diüretiğin gastrointestinal emilimini sırasıyla % 85’e ve % 43’e varan miktarlarda azaltmaktadır. Birlikte tiyazid grubu diüretiklerin kullanılması, allopurinole karşı gelişen aşırı duyarlık reaksiyonlarının insidansını, amantadinin advers etkilerinin gelişme riskini, diazoksidin hiperglisemik etkisini artırabilir, sitotoksik ilaçların (siklofosfamid, metotreksat) böbreklerle vücuttan atılmasını azaltabilir ve miyelosupresif etkilerini artırabilir. Antikolinerjikler (atropin, biperiden), olasılıkla gastrointestinal motilite ve mide boşalma hızını azaltmaları nedeniyle tiyazid grubu diüretiklerin biyoyararlanımını artırabilir. Tiyazid grubu diüretiklerin D vitaminiyle veya kalsiyum tuzlarıyla birlikte kullanılması, serum kalsiyumunun yükselmesini fazlalaştırabilir. Birlikte siklosporin kullanılması, hiperürisemi ve gut-tipi komplikasyon riskini artırabilir. Literatürde, hidroklorotiyazidle metildopanın birlikte kullanıldığı vakalarda hemolitik anemi geliştiğinden söz eden yayınlar vardır.
Tablet: 2x250-500-750mg/gün dozda kullanılır.
Tedavi süresi 7-14 gündür.Eklem ve kemik enfeksiyonlarında 4-6 hafta (gereğinde daha uzun süre) kullanılması gerekmektedir.
Sistit ve akut gonorede 100mg
Diğer enfeksiyonlarda günde 2x200mg 30 dakikada kısa infüzyon şeklinde uygulanır.
Boş mideye kullanımı absorbsiyonu çabuklaştırır.
Siprofloksasin aç veya tok karnına alınabilir. Yemeklerden 2 saat sonra bol su ile alınması tavsiye edilir.