Hiperkalemi riskini artırabileceğinden potasyum kaybını önleyen diüretiklerin (spironolakton,
triamteren, amilorid), potasyum takviyelerinin veya potasyum içeren tuzların kullanılması
önerilmez. Bunların ACE inhibitörüyle birlikte kullanılması mutlaka gerekliyse, serum
potasyum düzeylerinin izlenmesi önerilir.
Lityum tedavisi sırasında ACE inhibitörü alan hastalarda serum lityum düzeylerinin yükseldiği
ve lityum toksisitesine ait semptomların görüldüğü bildirilmiştir. Tiyazid grubu diüretikler renal lityum klirensini azalttığından, ACE inhibitörüyle tiyazid grubu bir diüretiğin birlikte kullanılması durumunda, örneğin Cibadrex tedavisi sırasında lityum toksisite riskinin artması mümkündür. Cibadrex ile lityum birlikte kullanılacaksa dikkat edilmesi ve serum lityum
düzeylerinin sık sık izlenmesi tavsiye edilir.
Tiyazidler kürar türevlerinin ve antihipertansif ilaçların (guanetidin, metildopa, beta-blokerler,
vazodilatörler, kalsiyum antagonistleri, ACE inhibitörleri) etkisini artırırlar.
Kortikosteroidler, ACTH, amfoterisin ve karbenoksolon diüretiklerin hipokalemik etkisini
artırabilirler (bkz. “Uyarılar/Önlemler”).
Tiyazide bağlı olarak hipokalemi veya hipomagnezemi istenmeyen bir etki olarak ortaya
çıkabilir ve bu etki dijitalise bağlı kardiyak aritmilerin ortaya çıkmasına zemin hazırlar.
İnsülin ve oral antidiyabetik ajanların dozunun ayarlanması gerekebilir. Nonsteroidal
antienflamatuvar ilaçlar birlikte uygulandıklarında, tiyazidlerin diüretik, natriüretik ve antihipertansif etkilerini azaltabilirler. Bazı hastalarda ACE inhibitörlerinin antihipertansif
etkisi, indometazin ile birlikte kullanıldıklarında azalabilir. Kontrollü bir klinik çalışmada, indometazin, benazeprilin antihipertansif etkisini değiştirmemiştir.
Anyonik değiştirme reçinelerinin varlığı, hidroklorotiyazid emilimini azaltır. Tek doz
kolestiramin veya kolestipol reçineleri hidroklorotiyazide bağlanarak bu diüretiğin
gastrointestinal emilimini sırasıyla % 85’e ve % 43’e varan miktarlarda azaltmaktadır.
Birlikte tiyazid grubu diüretiklerin kullanılması, allopurinole karşı gelişen aşırı duyarlık reaksiyonlarının insidansını, amantadinin advers etkilerinin gelişme riskini, diazoksidin
hiperglisemik etkisini artırabilir, sitotoksik ilaçların (siklofosfamid, metotreksat) böbreklerle
vücuttan atılmasını azaltabilir ve miyelosupresif etkilerini artırabilir.
Antikolinerjikler (atropin, biperiden), olasılıkla gastrointestinal motilite ve mide boşalma hızını
azaltmaları nedeniyle tiyazid grubu diüretiklerin biyoyararlanımını artırabilir.
Tiyazid grubu diüretiklerin D vitaminiyle veya kalsiyum tuzlarıyla birlikte kullanılması, serum
kalsiyumunun yükselmesini fazlalaştırabilir.
Birlikte siklosporin kullanılması, hiperürisemi ve gut-tipi komplikasyon riskini artırabilir.
Literatürde, hidroklorotiyazidle metildopanın birlikte kullanıldığı vakalarda hemolitik anemi
geliştiğinden söz eden yayınlar vardır.
