COMTAN 200 mg 100 film tablet Klinik Özellikler

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1.   Terapötik Endikasyonlar

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi:

Entakapon yalnızca, levodopa/benserazid veya levodopa/karbidopa kombinasyonuyla kullanılmalıdır. Bu levodopa preparatlarının reçete bilgisi, entakapon ile birlikte kullanıldıkları zaman geçerlidir.

Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde;

Entakapon oral ve her levodopa/karbidopa veya levodopa/benserazid dozu ile eşzamanlı olarak uygulanır.

Entakapon gıda ile birlikte ya da ayrı alınabilir (Bkz."Farmakokinetik özellikleri")

Her levodopa/ dopa dekarboksilaz inhibitör dozu ile birlikte bir 200 mg’lık tablet alınır. Önerilen en yüksek doz günde on kez 200 mg yani 2 g entakapondur.

Entakapon, levodopamn etkilerini güçlendiren bir ilaç olduğundan, levodopayla bağlantılı diskineziler, bulantı, kusma ve hallüsinasyonlar gibi dopaminerjik advers etkileri azaltmak için çoğu zaman, levodopa dozunun, entakapon ile tedavinin başlatılmasını izleyen ilk birkaç gün ile ilk birkaç hafta içinde ayarlanması gerekir. Hastanın klinik durumuna göre, doz aralığının uzatılması ve/veya her dozdaki levodopa miktarının azaltılması suretiyle günlük levodopa dozu %10-30 kadar azaltılmalıdır.

Entakapon, levodopa biyoyararlanımını, levodopa/benserazid ile birlikte kullanıldığında, levodopa/karbidopa ile birlikte kullanımına göre daha fazla (%5-10) arttırır. Bu nedenle, standart levodopa/benserazid preparatlarını almakta olan hastalara entakapon uygulanmaya başlandığında levodopa dozunun daha fazla azaltılması gerekebilir.

Entakapon tedavisi kesilirse, diğer antiparkinson ilaçların ve özellikle de levodopa dozunun, parkinson semptomlarının yeterince kontrol altında tutulmasını sağlayacak şekilde ayarlanması gerekir.

Uygulama şekli:

Ağızdan kullanım içindir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Böbrek / Karaciğer yetmezliği: Böbrek yetmezliği, entakaponun farmakokinetiğini etkilemez ve bu hastalarda dozun ayarlanmasına gerek yoktur. Ancak diyaliz tedavisi uygulanmakta olan hastalarda doz aralığının uzatılması gerektiği dikkate alınmalıdır (Bkz. "Farmakokinetik özellikleri").

4.3. Kontrendikasyonlar

Pediyatrik popülasyon: Entakaponun, 18 yaşın altındaki hastalarda etkililiği ve güvenliliği kanıtlanmamış olduğundan, ilacın bu yaşın altındaki hastalarda kullanılması önerilmez.

4.3. Kontrendikasyonlar

• Entakapona veya ilacın bileşimindeki diğer maddelere karşı bilinen aşırı duyarlık.

• Karaciğer işlev bozukluğu (Bkz. "Farmakokinetik özellikler")

• Artmış hipertansif kriz riski nedeniyle feokromasitoması olan hastalar

• Nonselektif monoamin oksidaz (MAO-A ve MAO-B) inhibitörleriyle (örn. fenelzin, tranilsipromin) birlikte kullanımı,

• Selektif MAO-A ve MAO-B inhibitörleri ile birlikte kullanımı,

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Parkinson hastalarında ağır diskinezilere veya Nöroleptik Malign Sendrom (NMS)’e sekonder rabdomiyoliz nadiren gözlenmiştir. Entakapon tedavisiyle izole rabdomiyoliz vakaları bildirilmiştir.

Rabdomiyoliz ve hipertermiyi de kapsayan NMS, motor semptomlar (rijidite, miyoklonus, tremor), mental durum değişiklikleri (örn. ajitasyon, konfüzyon, koma), hipertermi, otonomik disfonksiyon (taşikardi, labil kan basıncı) ve serum kreatin fosfokinaz artışıyla karakterizedir. Her bir olguda, bu belirti ve/veya bulguların sadece bir kısmı ortaya çıkabilir.

Entakapon ve diğer dopaminerjik tedavilerin aniden kesilmesini takiben gelişen izole NMS vakaları bildirilmiştir. Gerekli görüldüğünde, entakapon ve diğer dopaminerjik tedaviler yavaş olarak sonlandırılmalıdır. Buna rağmen bulgu ve/veya belirtiler ortaya çıkarsa, levodopa dozunu yükseltmek gerekebilir.

Entakapon tedavisi iskemik kalp hastalığı olan hastalarda dikkatle uygulanmalıdır.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

").

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

" ve "İstenmeyen Etkiler").

Entakapon levodopanın indüklediği ortostatik hipotansiyonu ağırlaştırabilir. Entakapon ortostatik hipotansiyona sebep olabilen diğer ilaçları almakta olan hastalara dikkatle uygulanmalıdır.

Klinik çalışmalarda, entakapon ve dopamin agonistleri (bromokriptin gibi), selegilin veya amantadin alan hastalar bu kombinasyonla birlikte plasebo alanlarla karşılaştırıldığında diskinezi gibi istenmeyen dopaminerjik etkiler daha sık görülmüştür. Entakapon tedavisine başlandığında diğer antiparkinson ilaçların dozlarının ayarlanması gerekebilir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

").

İshal şikayeti olan hastalarda gelişebilecek aşırı kilo kaybının önlenebilmesi için vücut ağırlığının izlenmesi önerilir. Entakapona bağlı olduğundan şüphelenilen uzamış ya da persistan diyare kolitin bir göstergesi olabilir. Uzamış ya da persistan diyare durumunda entakapon kullanımına son verilmeli ve uygun tıbbi tedavi ve tetkikler düşünülmelidir.

Kısa bir süreç içerisinde ilerleyici anoreksia, asteni ve kilo kaybı yaşayan hastaların karaciğer fonksiyonlarını da içeren genel tıbbi bir değerlendirilmeden geçirilmeleri düşünülmelidir.

Dopamin agonistleri ve diğer dopamineıjik tedaviler ile (levodopa ile birlikte kullanılan entekapon gibi) tedavi edilen Parkinson hastalarında patolojik kumar oynama, artan libido ve hiperseksüalite görüldüğü bildirilmiştir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Önerilen tedavi şemasında entakapon ile karbidopa arasında herhangi bir etkileşim görülmemiştir. Benserazid ile farmakokinetik etkileşim çalışılmamıştır.

Sağlıklı gönüllülerde yapılan tek-doz çalışmalarında, entakapon ile imipramin, ya da entakapon ve moklobemid arasında bir etkileşim görülmemiştir. Bunun gibi parkinson hastalarında tekrarlanan doz çalışmalarında entakapon ile selegilin arasında da herhangi bir etkileşim gözlenmemiştir. Ancak entakaponun, MAO-A inhibitörleri, trisiklik antidepresanlar, desipramin, maprotilin ve venlafaksin gibi noradrenalin geri alım inhibitörleri ve COMT tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler (örn. katekol yapısındaki bileşikler: rimiterol, izoprenalin, adrenalin, noradrenalin, dopamin, dobutamin, alfa-metildopa, apomorfin ve paroksetin) ile birlikte kullanılması konusundaki deneyimler henüz sınırlıdır.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

").

Entakapon, selektif bir MAO-B inhibitörü olan selegilin ile birlikte kullanılabilir ama günlük selegilin dozu, 10 mg’ı aşmamalıdır.

Entakapon gastrointestinal kanalda demir ile şelatlar oluşturabilir. Entakapon ve demir preparatları en az 2-3 saat aralıklı olarak alınmalıdır (Bkz. "İstenmeyen Etkiler")

Entakapon diazepam ve ibuprofen dahil çeşitli başka ilaçların da bağlanma yeri olan insan albümin bağlanma bölgesi II’ye bağlanır. Diazepam ve steroid olmayan antienflamatuvar ilaçlarla klinik etkileşim çalışmaları yapılmamıştır. İn vitro çalışmalara dayanılarak ilaçların terapötik konsantrasyonlarında belirgin olarak birbirlerinin yerine geçme beklenmez.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi C’dir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Entakapon’un gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik / ve-veya/ embriyonal/ fetal gelişim / ve-veya / doğum/ ve-veya / doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. (Bkz. Bölüm 5.3) İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Gebelik dönemi

Entakaponun gebe kadınlarda kullanılmasıyla ilgili deneyim mevcut olmadığından, bu ilacın gebelik sırasında kullanılması önerilmez .

Laktasyon dönemi

Entakapon anne sütünde COMTAN’ın terapötik dozları emziren kadınlara uygulandıgı takdirde memedeki çocuk üzerinde etkiye neden olabilecek ölçüde atılmaktadır.

COMTAN emzirme döneminde kullanılmamalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Entakapon, levodopa ile birlikte sersemlik hissi ve semptomatik ortostatizme neden olabilir. Bu nedenle araç ve makine kullanılırken dikkatli olunmalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

Çift-kör, plasebo kontrollü, Faz III çalışmalarında çok sık görülen istenmeyen etkiler diskinezi, bulantı ve idrarda anormalliktir (aşağıya bakınız).

Çift-kör, plasebo kontrollü, Faz III çalışmalarında sık görülen istenmeyen etkiler diyare, Parkinsonizmin ağırlaşması, sersemlik hissi, karın ağrısı, uykusuzluk, ağız kuruluğu, halsizlik, hallüsinasyonlar, kabızlık, distoni, terlemede artış, hiperkinezi, baş ağrısı, bacak krampları, konfüzyon, paroniri, düşme, postüral hipotansiyon, vertigo ve tremordur.

Entakaponun neden olduğu advers olayların çoğu, dopaminerjik aktivitenin artmasıyla bağlantılı olup, sıklıkla tedavi başlangıcında görülür. Levodopa dozunun azaltılması, bu olayların sıklığını ve şiddetini azaltır. Diğer önde gelen advers olaylar bulantı, kusma ve karın ağrıları, kabızlık, ishal gibi gastrointestinal semptomlardır. Entakapon kullanımı sırasında hastanın idrarı kırmızımsı-kahverengi renk alabilir ama bu, zararsız bir durumdur.

Entakaponun neden olduğu advers olaylar genellikle hafif-orta şiddettedir. Gastrointestinal semptomlar (örn. ishal, %2.5) ve dopaminerjik semptomlar (örn. diskineziler, %1.7) entakapon tedavisinin durdurulmasına en çok yol açan advers olaylardır.

Klinik çalışmalarda entakapon uygulananlarda plasebo uygulananlara göre anlamlı derecede daha fazla diskineziler (%27), bulantı (%11), diyare (%8), karın ağrısı (%7) ve ağız kuruluğu (%4.2) bildirilmiştir.

Entakaponun düşük dozlarına kıyasla yüksek dozlarında (günde 1.4 ila 2 g), diskinezi, bulantı, ve karın ağrısı gibi advers reaksiyonlardan bazıları daha sık görülebilir.

Entakapon tedavisi sırasında hemoglobin, eritrosit sayımı ve hematokritte hafif düşüşler bildirilmiştir. Nedeni gastrointestinal kanaldan demir emiliminin azalması olabilir. Entakapon ile uzun-süreli tedavi (6 ay) sırasında hastaların %1.5’inde hemoglobinde klinik olarak belirgin azalma gözlenmiştir.

Karaciğer enzimlerinde klinik olarak belirgin artışlar nadiren bildirilmiştir.

Aşağıdaki advers reaksiyonlar, hem entakaponla yapılmış klinik çalışmalardan elde edilen hem de entakaponun pazara verilmesinden sonra görülen advers olaylardır.

Advers reaksiyonlar, en sık görülenler en önce belirtilmek üzere aşağıdaki başlıklar altında sıralanmıştır: Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100,<1/10); yaygın olmayan (> 1/1000, < 1/100); seyrek (> 1/10,000, < 1/1000); çok seyrek (< 1/10,000), bilinmeyen; bildirimleri içerir.

Psikiyatrik bozukluklar

Yaygın: Uykusuzluk, hallüsinasyonlar, konfüzyon, kabus görme Çok seyrek: Ajitasyon

Sinir sistemi bozuklukları

Çok yaygın: Diskinezi

Yaygın: Parkinsonizmin şiddetlenmesi, sersemlik hissi, distoni, hiperkinezi
Kardiyak bozukluklar

Yaygın: Miyokard enfarktüsü hariç diğer iskemik kalp hastalıkları* (örn. Angina pektoris)

Yaygın olmayan: Miyokard enfarktüs*
Gastrointestinal bozukluklar

Çok yaygın: Bulantı

Yaygın: İshal, karın ağrısı, kuru ağız, kabızlık, kusma Çok seyrek: İştahsızlık, Kolit
Hepato-bilier bozukluklar

Seyrek: Karaciğer fonksiyon testlerinin anormal sonuçlanması Bilinmeyen: Genel olarak kolestatik özellikler taşıyan hepatit
Deri ve deri altı doku bozuklukları

Seyrek: Eritematöz veya makülopapüler deri döküntüleri Çok seyrek: Ürtiker

Bilinmeyen: Deri, saç, sakal ve tırnaklarda renk değişmesi

Böbrek ve idrar yolu bozuklukları

Çok yaygın: İdrarın renk değiştirmesi

Genel ve uygulama bölgesine ilişkin bozukluklar

Yaygın: Halsizlik, terleme artışı, düşme Çok seyrek: Zayıflama

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

").

Entakaponun ve diğer dopaminerjik ilaçların aniden kesilmesini takiben Nöroleptik Malign Sendrom (NMS) görülen bazı izole vakalar bildirilmiştir.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Pazarlama sonrası veriler bazı izole doz aşımı vakalarını bildirmiştir. En yüksek entakapon dozunun 16 g olduğu bu vakalardaki belirti ve semptomlar; konfüzyon, aktivitede azalma, somnolans, hipotoni, derinin renk değiştirmesi ve ürtiker olmuştur.

Akut doz aşımında semptomatik tedavi uygulanır.

Şizofrenlik Şizofrenliğin psikiatrik teşhisi hakkında çok fazla anlaşmazlık vardır. Bu sayfadaki bilgiler, şizofrenliğin teşhisi, nedenleri ve tedavisi hakkındaki faklı teoriler hakkında bilgi verecektir.

Deri Kanseri Deri kanseri çok rastlanan bir hastalıktır. Üç ana türü bulunur ;genelde kemirici ülser olarak bilinen bazal hücreli karsinom, yassı hücreli karsinom ve kötü huylu tümör.