CONVULEX CR 500 mg 50 tablet Formülü

Her tablet 500 mg sodyum valproat içermektedir. Boyar madde olarak titanyum dioksit içermektedir.

Farmakodinamik özellikler:

Sodyum valproat bir antikonvülsandır. Valproatın en olası etki şekli gama amino bütirik asid (GABA) sentezi veya metabolizması üzerine etkiyerek, GABA’nın inhibitör etkisinin güçlendirilmesidir.

Farmakokinetik özellikler:

Sodyum valproat hemen hemen tam olarak emilmektedir. Kararlı durumda doruk plazma düzeylerine, Convulex CR alımından yaklaşık 6 saat sonra ulaşılır. Yiyeceklerle birlikte alınması emilim derecesini değiştirmez, fakat emilim hızını yavaşlatabilir. Kararlı durum plazma düzeylerine dozaj aralıklarına bağlı olarak 5-6 gün sonra ulaşılır. Valproik asidin bildirilen etkin plazma terapötik düzeyleri 40-100 mg/L’dir. Plazma proteinlerine bağlanması, konsantrasyona bağımlıdır. Serbest ilaç yüzdesi, genellikle toplam plazma düzeyinin %6-15’idir. Yaşlılarda, kronik karaciğer hastalığı olanlarda, böbrek yetmezliği olanlarda ve diğer ilaçların varlığında (aspirin gibi) plazma proteinlerine bağlanması azalır. Valproik asit vücutta hızla dağılır, beyinomurilik sıvısında serum konsantrasyonlarının yaklaşık %10’u, tükürükte %1’i ve sütte yaklaşık olarak %1-10’u oranında bulunmaktadır. Plasentaya geçer. Convulex CR formülasyonları kontrollü salınım formülasyonlarıdır, valproik asidin diğer hemen salınım yapan formülasyonlarıyla karşılaştırıldığında, plazma konsantrasyonlarında daha az dalgalanma göstermektedir. Valproik asit temel olarak karaciğerde beta ve omega oksidasyonla metabolize edilir, metabolitleri çoğunlukla glukronid konjugatları şeklinde idrarla atılır. Valproik asitin idrardaki en önemli metaboliti 2-propil-3-ketopentanoik asittir. Uygulanan dozun yaklaşık %3’ten azı değişmemiş ilaç olarak idrarla atılmaktadır. Sodyum valproatın yarı ömrü genellikle 8-20 saat aralığındadır. Genellikle çocuklarda daha kısadır.
Jeneralize, parsiyel veya diğer epilepsilerin tedavisinde endikedir. Çocuk doğurma çağındaki kadınlarda, Convulex sadece ağır vakalarda veya diğer tedavilere dirençli olanlarda kullanılmalıdır.
Sodyum valproata aşırıduyarlılığı olanlarda, aktif karaciğer hastalığı, kişisel veya ailesel ağır karaciğer fonksiyon bozukluğu (Child-Pugh C) (özellikle ilaca bağlı), porfiri hikayesi olanlarda ve üre siklus bozukluğu olanlarda kontrendikedir.

Hepatotoksisite:

Valproik asit ve türevlerini alan bazı hastalarda ölümle sonuçlanan karaciğer yetmezliği ortaya çıkmıştır. İki yaş altındaki çocuklarda, özellikle birden fazla antikonvülsan alanlarda, konjenital metabolik bozuklukları olanlarda, zeka geriliği ile birlikte ağır nöbet bozukluğu olanlarda ve organik beyin hastalığı olanlarda fatal karaciğer toksisite gelişme riski yüksektir. Bu hasta grubunda convulex kullanıldığında, aşırı dikkatle ve tek bir ajan olarak kullanılmalıdır. Tedavinin yararları, risklere göre ağır basmalıdır. Bu yaş grubunun üstünde epileptik hastalardaki deneyim, fatal hepatotoksisite sıklığının yaşlı hastalar grubunda giderek önemli ölçüde azaldığını göstermektedir.

Bu durum genellikle tedavinin ilk altı ayı içinde ortaya çıkmaktadır, ciddi veya fatal hepatotoksisite, hastalık hali, zayıflık, letarji, yüzde ödem, iştahsızlık ve kusma gibi özgül olmayan belirtilerle kendini gösterebilir. Epilepsili hastalarda nöbet kontrolü kaybı da ortaya çıkabilir. Bu semptomları olan hastalar yakından izlenmelidir. Karaciğer fonksiyon testleri, tedaviden önce ve tedaviden sonra, özellikle de tedavinin ilk altı ayı esnasında sık aralarla tekrarlanmalıdır.

Teratojenite

Valproat, nöral tüb defektleri gibi (ör. Spina bifida) teratojenik etkiler oluşturabilir. Buna göre çocuk doğurma çağındaki kadınlarda Convulex tabletlerin kullanımı, yararın fetusa vereceği zarar riskinden üstün olmasını gerektirmektedir. Bu özellikle kalıcı hasar veya ölüm riski ile genellikle ilişkili olmayan spontan şekilde geri dönüşümlü olduğu düşünülen durumların tedavisinde önemlidir

Pankreatit

Yaşamı tehdit eden pankreatit vakaları valproat alan çocuklarda ve erişkinlerde bildirilmiştir. Vakaların bazıları başlangıçtaki semptomların hızla ölüme ilerlediği hemorajik pankreatit olarak tanımlanmıştır. Bu tür vakalar, ilaç kulllanılmaya başlandıktan hemen sonra bildirildiği gibi, birkaç yıllık tedaviden sonra da bildirilmiştir. Karın ağrısı, bulantı, kusma ve/veya anoreksi derhal tıbbi değerlendirme gerektiren pankreatit semptomları olabileceğinden, hastalar ve bakıcıları uyarılmalıdırlar. Pankreatit teşhis e

^Hepatik: “Uyarı bölümüne bakınız” Karaciğer yetersizliğinin erken döneminde, klinik semptomlar laboratuvar araştırmalarından daha fazla yardımcıdır. Ağır veya fatal hepatotoksisite, nöbet kontrolü kaybı, keyifsizlik, zayıflık, letarji, ödem, anoreksi, kusma, karın ağrısı, sersemlik, sarılık gibi genellikle ani başlangıçlı, nonspesifik semptomlar şeklinde görülür. Bunlar ilacın hemen kesilmesi için birer göstergedir. Hastalara, bu tür herhangi bir bulguyu doktoruna bildirmeleri söylenmelidir. Valproat tedavisi sırasında yükselmiş karaciğer enzimleri nisbeten sıktır ve genellikle geçicidir ya da dozaj azaltılmasına yanıt verir. Böyle biyokimyasal anormallik gösteren hastalar, klinik olarak tekrar değerlendirilmelidir ve protrombin zamanı gibi karaciğer fonksiyon testleri, bunlar normale dönünceye kadar izlenmelidir. Ancak, özellikle diğer bağlantılı anormalliklerle ilişkili anormal bir şekilde uzamış protrombin zamanı, tedavinin kesilmesini gerektirir. Aynı metabolik yolu kullandıkları için, birlikte kullanılan salisilat varsa kesilmelidir.

Metabolik:

Karaciğer fonksiyon testlerinde değişiklik olmaksızın hiperamonyemi ortaya çıkabilir. Tek başına ve orta derecede bir amonyemi ortaya çıkabilir, genellikle geçicidir ve tedavinin kesilmesine neden olmaz. Ancak, klinik olarak kusma, ataksi ve bilinç bulanıklığında artma bulunabilir. Bu semptomlar görülürse Convulex CR kesilmelidir. Periferik ödem nadiren bildirilmiştir. Anormal üre siklusundan şüphelenildiğinde (ornitin transkarbamilaz eksikliği) tedavi öncesi amonyak düzeyleri ölçülmelidir. Hiponatremi, uykunsuz ADH sekresyonu, hiperglisemi bildirilmiştir.

^Pankreatik: “Uyarı bölümüne bakınız” ^Nörolojik: Sedasyon tek başına valproat tedavisi sırasında da görülmekle birlikte, genelde kombine tedavi sırasında daha sık ortaya çıkmaktadır. Genellikle diğer antiepileptik ilacın düşürülmesiyle hafiflemektedir. Uyku hali, tremor, sersemlik, baş ağrısı, ataksi, unutkanlık, nistagmus, vertigo, emosyonel düzensizlik, anormal düşünceler, uykusuzluk, sinirlilik, depresyon, anksiyete, psikoz, saldırganlık, hiperaktivite, davranışsal bozukluk, anormal rüyalar, halüsinasyon, kişilik bozukluğu, konfüzyon, anormal yürüyüş, parestezi, hiperestezi, koordinasyonsuzluk, çift görme, konuşma bozukluğu, parkinsonizm valproat tedavisi ile bildirilmiştir. Tek başına veya fenobarbital ile birlikte valproat tedavisi sırasında nadiren koma durumu ortaya çıkmıştır. Nadir durumlarda, karaciğer fonksiyon bozukluğu veya uygun olmayan bir yüksek plazma valproat düzeyleri olmaksızın, valproat monoterapisine başlanmasından kısa süre sonra, ateş ile veya ateş olmaksızın ensefalopati gelişmiştir. �lacın kesilmesini takiben tam bir iyileşmenin tanımlanmasına rağmen,

Birçok diğer ilaç gibi, sodyum valproat nöroleptiklerin, monoaminoksidaz inhibitörlerinin ve diğer antidepresanların etkilerini güçlendirebilir. Valproatın enzim indükleyici etkisi, diğer bazı antikonvülsanlarınkinden daha azdır ve oral kontraseptif ajanlarla bir sorun teşkil etmez. Antikoagülanlarla ve antikoagülan özelliği olan ürünlerle (salisilatlar ve varfarin gibi) uygulamada dikkat edilmelidir. Asetilsalisilik asit, plazma proteinlerine bağlanma yerinde valproat ile yer değiştirebilir ve daha yüksek serbest valproat düzeylerine neden olur. Valproat, varfarinin proteinlere bağlanmasını azaltabilir, fakat klinik olarak önemli etkilere yol açmayabilir.

Fenitoin düzeyleri valproat tarafından etkilenebilir ve bunların plazma düzeyleri izlenmelidir; toplam düzeylerde bir başlangıç azalmasını takiben, özellikle serbest şekli artabilir. Fenobarbital ile birlikte kullanıldığında, fenobarbital kan konsantrasyonunu yükseltebilir; mümkün olduğunda fenobarbitalin dozajı azaltılmalıdır. Valproat lamotrijin metabolizmasını inhibe edebilir ve yarılanma ömrünü uzatır; birlikte kullanıldığında lamotrijin dozu azaltılmalıdır. Diğer antikonvülsanlarla birlikte kullanıldığında dozaj ayarlaması gerekebilir. Simetidinin (fakat ranitidin değil) ve eritromisinin, valproat yarı ömrünü uzatabildiğine ve valproat klerensini azaltabileceğine ve ayrıca meflokinin valproat serum düzeylerini azaltabileceğine dair bulgular vardır. Valproat emilimi kolestiramin varlığında azalabilir. Santral sinir sistemi depresanları ve alkolle birlikte kullanıldığında santral depresan etkiler artar. Aspirin, karbamazepin ve dikumarol gibi ilaçlar valproik asidin serum düzeylerinin değişmesine neden olur. Fenobarbital, primidon ve klorazepamla birlikte kullanılmaz. Fenitoinle birlikte kullanıldığında yeniden doz ayarlanması yapılmalıdır.

Convulex CR tabletler oral uygulama içindir. Convulex CR, sodyum valproatın uzatılmış salınımlı bir formülasyonudur, doruk konsantrasyonlarını düşürür ve gün boyunca daha emin plazma konsantrasyonları sağlar. Convulex CR günde bir veya iki kez verilebilir. Convulex CR tabletler yarıya bölünebilir, fakat ezilmemelidir. Tabletler bir miktar sıvı ile birlikte veya yiyeceklerden sonra alınmalıdır. Günlük dozaj ayarlamaları yaşa ve vücut ağırlığına göre değişir.

Monoterapi:

Erişkinlerde: Dozaj günlük 500-600 mg ile başlamalıdır, nöbet kontrolüne ulaşılıncaya kadar üç günlük aralarla dereceli olarak artırılarak devam edilir. Genellikle dozaj, vücut ağırlığına göre 20-30 mg/kg şeklinde, günde 1000 -2000 mg aralığındadır. Bu doz aralığında yeterli nöbet kontrolüne ulaşılmadığında, doz günde 2500 mg’a kadar artırılabilir.

20 kg’ın üstü çocuklarda: Başlangıç dozajı, nöbet kontrolüne ulaşılıncaya kadar, aralıklı artışlarla 250-300 mg/gün (kilo dikkate alınmaksızın) olmalıdır; bu genellikle vücut ağırlığı başına günde 20-30 mg/kg aralığı içindedir. Bu doz aralığında yeterli nöbet kontrolüne ulaşılmadığında, doz günde 35 mg/kg’a artırılabilir.

Yaşlılarda: Valproat farmakokinetiği yaşlılarda değişmesine rağmen, bunun klinik önemi sınırlıdır ve dozaj nöbet kontrolüyle belirlenmelidir. Yeterli nöbet kontrolüne ulaşılan hastalarda, Convulex CR formülasyonlar eşdeğer günlük dozaj bazında, konvansiyonel ya da modifiye salınım formülasyon şeklindeki diğer valproik asit ve sodyum valproat içeren preparatlarla değiştirilebilir.

Kombine tedavi:

Halihazırda diğer antikonvülsanlarla tedavi gören hastalarda Convulex CR başlanırken, bu antikonvülsanların dozu yavaşca dereceli olarak azaltılmalıdır; daha sonra yaklaşık 2 hafta sonra hedef doza ulaşılacak şekilde Convulex CR tedavisinin başlatılması, kademeli olarak yapılmalıdır. Fenitoin, fenobarbital ve karbamazepin gibi