%10 DEKSTROZ 100 ml Solüsyon Formülü

10 g	Dekstroz anhydr	100 ml solüsyon
100 ml	Enjeksiyonluk su	100 ml solüsyon
556 mOSm/lt	Ozmolarite	100 ml solüsyon

1) Organizmaya parenteral yoldan kalori sağlanmasını gerektiren, durumlarda;
a- Ameliyatlardan önce ve sonra
b- Ateşli hallerde
c- Böbrek bozukluğuna bağlı düşük yoğunlukta idrar çıkaran hastalarda
2) Açlık, diyare, kusma gibi sıvı kayıplarının yüksek olduğu hallerde
3) 4) Vücuttan sodyum itrahını arttırmada
5) Doku proteini katabolizmasını ve karaciğer glikojeninin azalmasını önlemek maksadıyla.
6) Açık bir damar yolunun bulunmasının istendiği hallerde ve taşıyıcı solüsyon olarak.
7) Kan şeker seviyesi 10-15 mmol/lt'ye düştükten sonra %5 dekstroz solüsyonu, Diabetik ketoasidoz'da vücudun keton cisimlerinden temizlenene kadar hipoglisemiye sebep olmadan insulin verilmesini mümkün kılar .
1) Diabetik ketoasidoz'un başlangıcında
2) Dehidratasyon, akut ve kronik böbrek yetmzliği
3) Anuri ve diabetik komada .
4) Serebral şok, iskemi ve gebelikte
5) İntraspinal, intrakranial kanamalar ve Delirium tremenste.
6) Glukoz- galaktoz malapsorpiton sendromuna maruz kiselere kontrendikedir.
1) Hiper tonik dekstroz çözeltileri periferikbir ven yoluyla kullanıldıklarında tromboza yol açabilir. Bu yüzden söz konusu çözeltilerin santral büyük bir venaya, tercihen vena cava superiror 'a yerleştirilmiş intravenöz bir kateter yoluyla verilmeleri önerilmektedir.
2) Hipertonik dekstroz çözeltilerinin hızla verilmesi, önemli ölçüde hiperglisemi ve hiperosmolar sendrom yapabilir. Özellikle kronik üremesi ve karbonhidratlara karşı dayanıksızlığı olduğu bilinen hastalarda zihin bulanması ve bilin. kaybına yol açan belirtiler dikkatle araştırılmalıdır.
3) Elektrolitsiz dekstroz solüsyonları, kan tranfüzyonu ile birlikte uygulanmamalıdır, eritrosit konglomerasyonuna sebep olabilirler.
4) Elektrolitsiz dekstroz solüsyonları deri altından uygulandığında, tuz kaybetmiş olan hastaların daha çok sodyum ve su kaybetmelerine sonuç olarak da periferik dolaşım kollapsi ve anüriye yol açabilirler.
5) Dekstroz solüsyonları tam kan ile birlikte aynı nfüzyon seti ile uygulanmamalıdır.
6) Dekstroz solüsyonları hipopotasemi, hipomagnesemi ve hipofofatemiyle seyreden sıvı elektrolit dengesizliklerine sebep olurlar.
7) Dekstroz infüzyonları sırasında glikojenin karaciğerde depolanması kandaki potasyum düzeyini düşürür. Bu nedenle parenteral yoldan beslenen (böbrek fonksiyonları normal) hastalarda ve özellikle dijitalize olanlarda, hücre içi potasyum kaybını (hipopotasemiyi) önlemek için dekstroz solüsyonu ile birlikte potasyum verilmelidir. Her litre dekstroz'a 20-40 mEg potasyum. 8) Dekstroz çözeltileriyle uzun süreli parenteral beslenme uygulaması maksimum 45-60 günlük süreler için mümkün olup, yağ emulsiyonları, aminoasit çözeltileri ve vitaminler ile dengeli bir şekilde düzenlenmelidir. 9) hipertonik glukoz çözeltisinin periferik bir ven yoluyla verilmesi zorunluysa şu noktalara dikkat edilmesi gerekir.
a- Koldaki geniş bir veni seçin ve mümkünse bu veni gün aşırı değiştirin.
b- Damar çevresindeki dokuların nekrzouna yol açabilecek harhangi bir sızıntıyı önleyebilmek için ven çevresine geniş lümenli bir iğneyi vya uygun bir kateteri iyice yerleştirin. Damar sızıntı olup olmadığını anlamak için damara giriş yerini sık sık gözden geçirin. Tromboflebit gelişirse infüzyon hemen durdurulmalı ve özel tedvi başlatılmalıdır, tromboflebit bazen infüzyon dan sonra da meydana gelebildiğinden damara giriş yeri infüzyonun bitişinden sonraki ilk 24 saat içersinde de zaman zaman muayene edilmelidir.
c- İnfüzyon bittiğinde iğneyi veya kateteri çıkarıp hastanın koluna 3 dakika süreyle tutun ve bu sırada enjeksiyon yerine hafif bir baskı uygulanır.
10) B grubu vitaminleri organizmadaki dekstroz metabolizmasını katalize eden koenzim sistemlerinde yer aldıklarından, dekstroz kullanırken bu vitaminlerin de birlikte verilmesi vücuttaki vitamin yedeklerinin tükenmesini önler. Glukoz solüsyonlarının 4.6 (3.5-6.5) gibi geniş bir pH marjına sahip olmaları, bazı vakalarda lokal ven irritasyonundan sorumluduır. Periferik uygulama tekniğine bağklı olarak ateş yükselmeleri, enjeksiyon yerinde enfeksiyon, enfeksiyon yerinde başlayıp yayılanvenöz tromboz ve çözeltinin dışa sızması ile oluşan lokal ağrı görülebilir. İstenmeyen bir reaksiyon ortaya çıktığında infüzyon durdurularak uygun tedaviye başlanmalıdır.
Solüsyonlara ilave edilen ilaçlar açısından geniş bir pH marjı bazı durumlarda bir maddenin bir şişede stabl ve diğerinde olmaması dezavantaj teşkil edebilir. B12-Vit, kanamycine sulfate, Novobiocine Sodium ve varfarin solüsyonları dekstroz aolüsyonlarına ilave edildiğinde bulanıklığa Barbitüratlar (phenobarbital) çökelti teşekkülü' ne Ampisilin sodium, Metisilin, Penisilinler aktivite kaybına. pH (8-10) aynı sebeplerden dolayı sulfizoksazol ve Aminofilin de Dekstroz solüsyonlarına katılmamalıdır. Aşağıda liste halinde verilen ilaçlar şartlar elverdikçe dekstroz solüsyonlarına katılmamalıdır. Aşağıdaki liste halinde verilen ilaçlar şartlar elverdikçe dekstroz solüsyonların katılmamalıdır. Farmorubicin, Mitomycin, Nalaxone, Nepresol (dihydralzine), Peptavlon (pentagastrin) , platinol (cisplatin), pronestyl (procinemide),Selexid (mecillinam), Sulfadiazine, Thio-Tepa (thiotepa), Trasyol (aprotinin), Trilafon (perphenazine)
%10 Dekstroz solüsyonu, intravenöz, uygulanıma yönelik steril apirojen bir çözeltidir. İçinde bakteriyostatik veya antimikrobik madde ya da eklenmiş herhangi bir tampon sistemi yoktur. % 10 Dekstroz solüsyonları hipertonik olup, düşük bir pH ya sahiptirler, lokal damar irritasyonuna sebebiyet vermemek için alternatif periferik venler kullanılmalıdır. uzun süreli tedavilerde hipertonik dekstroz solüsyonları yan reaksiyonları asgariye indirme çaısından santral venöz kateter yoluyla tatbik edilmelidir. Fizyolojik fonksiyonlar ve vücut temparatürünün sabit kalabilmesi için günlük enerji ihtiyacı Erkek için 1.600 kcal, kadın için 1.300 kcal'den ibarettir. Enerji ihtiyacı hamilelik, emzirme, büyüme çağı, kötü beslenme vakaları, travma, yanık ve sebepsiz durumlarda hayli yüksektir. En uygun enerji kaynağı karbonhidratlar olup, bunların her gramı 4.2 cal enerji verir. %10 Dekstroz çözeltisinin 1 Lt'de 400 calori vardır. Dekstroz'un vücuttaki maksimum tüketim hızı 500-800 mg/kg/saat 'ten ibaret olup saatte 800 mg/kg hızla verildiğinde %95'e yakın kısmı vücut tarafından tutulmakta %5'lik kısmı böbrek eşiğini aştığından glikozüriye sebep olarak idrar yoluyla dışarı atılmakt. Aynı etkiyi hızla verilen çözeltilerde göstermektedir. Dekstroz normal kişilerde saatte 0.5 g/kg hızında verildiğinde glikozüri oluşturmaz. Bundan fazlası, insülin verilmedikçe idrarla dışarı atılır. Her hastanın su dekstroz ve kalori açığı bireysel olarak tespit edilmelidir. Yukarıdaki bilgilerin ışığı altında doz hastanın durumuna göre hekim tarafından ayarlanır. Hekim tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği taktirde ortalama doz 24 saatte bir ila üç litre arasıdır. 1 Lt'lik solüsyonun hastaya veriliş süresi 3 saatten az olmalıdır. Dakikada 80-120 damladan fazla verilmez.