Kan basıncını yükseltme terapisi-tedavisi, kan, plazma, sıvı ve/veya elektrolit desteğinin yerini tutacak bir alternatif değildir. Kan volümündeki azalma Dopmin tedavisine başlamadan önce mümkün olduğunca düzeltilmelidir. Acil bir durumda, sıvı desteği esnasında tedaviyi desteklemek amacıyla kullanılabilir veya kan volümü tamamlanana kadar kalp kasını besleyen koroner ve serebral arter perfüzyonunu dengede tutabilmek için geçici bir amaçla kullanılabilir. Fakat hipovolemik hastalarda yalnız başına kesinlikle kullanılmamalıdır.
Dopmin'in idrar çıkışı üzerindeki arttırıcı etkisi nedeniyle ilacın verilişinde veya sonrasında daha fazla kan volümünün tamamlanma desteğine ihtiyaç duyabilir. merkez venöz basınç veya sol ventriküler dolum basıncının izlenmesi, kardiyovasküler sisteme aşırı yüklenilmesi ve ani konjestif kalp yetmezliğinden kaçınmak için önemlidir.
Hipoksi, hiperkapnia (kanda karbondioksit miktarının artışı) ve asidozis; bu durumlar Dopmin tedav,de etkinliğini azalttığı gibi, Dopmin kaynaklı advers etkileri de arttırdığından ilacın verilişi esnasında ve öncesinde mutlaka belirlenmeli ve düzeltilmeye gidilmelidir.
Dopmin kullanımı sırasında ECG, kan basıncı, idrar akışı ve mümkün olduğunca kalp verimi ve pulmoner arter basıncı izlenmelidir. Eğer ani bir vazokonstriksiyon oluşumu (ki bu durum diastolik kan basıncında düzensiz bir artış ve nabız basıncında düşme ile anlaşılabilir), idrar çokışında azalma, kalp hızının artması veya aritmi gözlenirse; Dopmin izfüzyon hızı düşürülmeli veya geçici olarak kesilmeli ve hasta yakın takibe alınmalıdır. Eğer ilaç kesilmesine rağmen ken basıncında ve idrar çokışında düzensizlik devam ediyorsa; kısa etkili bir a-adrenerjik bloker (örneğin fentolamin) ajanın kullanımı söz konusu olabilir. Eğer Dopmin izfüzyonu sırasında hipotansiyon gözlenirse, infüzyon hızı hemen arttırılır, kan basıncı da buna uygun bir şekilde artar. Buna rağmen hipotansiyon durumu devam ediyorsa, Dopmin tedavisini kesip, örneğin norepinefrin gibi daha vazokonsriktör etkili bir ilaç kullanılmalıdır.
Önceden vasküler rahatsızlığı olan hastalarda (ateroskleroz, arterial emboli, Raynaud hastalığı, donma sonucu gelişen doku harabiyeti, diabetik endarteritis, veya Buerger hastalığı) ekstremitelerdeki yetersiz sirkülasyondan dolayı bölgesel ısı kaybı ve deri rengindeki değişiklikler, ekstremitelerde ağrıda artışlar Dopmin terapisi esnasında çok dikkatli bir şekilde izlenmelidir. Şayet ekstremitelerdeki bu değişimler gözlenirse Dopmin uygulaması ya kesilmeli veya ilacın hızı azaltılmalıdır. Belirtiler de bu şekilde önlenir. Fakat bu değişimler Dopmin uygulaması kesildikten sonra da ara sıra tekrarlayıp gelişebilir.
Dopmin tedavisine devam etmenin potansiyel faydaları göz önüne alındığında nekroz riskine rağmen uygulama devam edebilir. Eğer akstremitelerde renk değişimi olursa bazı araştırıcılar 5-10 mg Fentolamin mesilat uygulamasını önerirler. Dopmin'in oluşturduğu iskemiyi geri döndürmek için 0.6 mg/dakika hızında 10 mg Klorromazin infüzyonu kullanılır.
İlacın tatbiki esnasında ekstravazasyondan (ilacın damar dışına sızması) kaçınmak için önlem alınmalıdır. Dopmin büyük bir ven içine tercihen el ve ayak bileği yerine ön kol dirsek ön yüzüne uzun bir karakter ile verilmelidir. Eğer hastanın durumu el veya ayak bileği venlerinden ilacın verilmesini gerektiriyorsa, enjeksiyon bölgesi mümkün olduğunca daha geniş bir venle değiştirilmelidir. Enjeksiyon bölgesi dikkatle izlenmeli, şayet ilaç sızması söz konusu olursa 5-10 mg fentolamin mesilat içeren 10-15 mL % 0.9'luk sodyum klörür enjeksiyonu etkilenmiş bölgeye zerk edilir. Enjeksiyon çok ince hipodermik bir şırınga ile yapılır. Dopmin'in sızdığı bölgede soğukluk, sertlik ve renk solması gözlenir. Eğer enjeksiyon 12 saat içinde yapılırsa çok çabuk gözle görülebilir. lokal hiperemik değişimler gözlenir.
Dopmin hidroklorür'ün, ticari formülasyonları alerjik tipte reaksiyonlara yol açabilecek sülfatlar içermektedir. Bu reaksiyonlar öz
 |
Artrit
Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur. |
 |
Parkinson Hastalığı
Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış. |
