Venlafaxine HCl,37.5 mg
Anksiyete ile birlikte görülen depresyon dahil, ayakta veya yatarak tedavi gören hastalarda her tip depresyon tedavisinde endikedir.
Venlafaksine aşırı duyarlığı olanlarda ve MAO inhibitörleri ile birlikte kullanımı kontrendikedir.
Mao inhibitörleri kullanımının kesilmesinin hemen ardından Efexor kullanımına başlanması ve Efexor kullanımının kesilmesini takiben hemen MAO inhibitörlerinin kullanımına başlanması ile bazıları ciddi olan advers reaksiyonlar bildirilmiştir. MAO inhibitörleri venlafaksin'e benzer frmakolojik özellikleri olan diğer antipresanlarla birlikte veya ardarda kullanım ile nöroleptik malignant sendroma benzer tremor bulantı,kusma, kasılma, hgipertemi ve baz İtihar riski tüm depresif hastalarda düşünülmelidir.
Efexor daha önce epileptik kasılmalar görülmüş hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Hastalar kızarıklık, ürtiker veya benzer bir alerjik reaksiyon görüldüpğünde doktora bildirme konusunda uyarılmalıdır. Klinik çalışmalarda venlafaksin aln hastalarda ilaç alışkanlığı, tolerans gelişimi veya zamanla doz artırımı görülmemiştir. Doktorlar hastalarının geçmişini kötü amaçlı ilaç kullanımı bakımından değerlendirmeli bu tip hastaları yakından takibe almalıdır. orta şiddete veya ağır renmal yetmezliği olan hastalarda veya karacipğer sirozu olanlarda, venlafaksin ve aktif metabolitlertinin klirensi azaldığın dan bu maddelerin eliminasyon yarı ömrü uzar. bu durumda düşük ve seyrek doz gerekli olabilir. sağlıklı gönüllülerde venlafaksin'in psikomotor, bilişsel veya motor davranışlarını bozabilir. Bu yüzden araç ve tehlikeli makineleri kullananların ilacın onları advers olarak etkilemediğinden emin olduklarunda kullanmaları konusunda uyarılmalıdır. Alkol ile birlikte alınmamalıdır. Yaşlı hastalarda nadiren düzensiz antidiüretik hormon sendromu bildirilmiştiğr. SSRI'leri de dahil antidepresan kullanımı ile hiponatremi, genellikle yaşlı hastalarda veya kan volümü azalmış olan hastalarda çok nadir olarak bildirilmiştir.
Hiponatremi genellikle tedaviyi kesmaya karar veren yaşlı hastalarda çok nadir olarak bildirilmiştir. Potansiyel yararı, riskinden fazla değil ise hamileleikte veya emzirme döneminde anneler tarafından kullanılmaması öenerilir. 18 yaşın altındaki çocuklarda kullanımı tavsiye edilmez. Venalfaksin kullanıma ağlı en sık görülen ve plasebo verilen hastalarda eşit sıklıkta görülmeyen yan etkiler , baş dönmesi ağız kuruluğu, Uykusuzluk, sinirlilik uyuşuklukgibi sinir sistemi şikayetleri, gastreointestinal şikayetler
anormal ejakülasyon/orgazm, terleme ve kuvvetsizliktir sıkça görülen asdvers etkilerin oluşumu doza bağlıdır. Advers etkilerin şiddeti ve sıklığı genelikle tedaviye devam edilmesi ile azalır. Klinik çalışmalar sırasında hastaların enaz %3'ünde baş ağrısı, palpitasyon disepsi, diyare parestezi, gözde uyum bozukluğu ve idrtar sıklığı bildirilmiştir,.ancak bunların kesinikle venlafaksin tedavisinden kaynaklandığı söylanemez. Klinik çalışmalarda bazı hastaların venlafaksin bağlı olarak kan basıncında artma görülmüştür. tedavi edilmiş hipertansiyon veya başlangıçta yüksek kan basıncı olanlarda venlafaksin tedavisi ile daha fazla artış eğilimi görülmektedir. Çalışmalar sırasında venlafaksin ile tedavi edilen hastalarda %1'inden azındaa belirlirgin kilo artışı gözlenmiştir.
Venlafaksin'in lityum ve diazepam dışında diğer santral sinir sistemi aktif ilaçlar ile birlikte kullanım riski sistematik olarak değerlendirilmemiştir Bu nedenle, venlafaksin ve bu tip iaçların kullanılması gerekli ise dikkatli kullanılmalıdır. Venlafaksin ve o-dv plazma proteinlerine %27 ve %30 oranında bağlanır, bu yüzden venlafaksin ve başlıca aktif metabolitinin proteine bağlanmasından kaynaklanan ilaç etkileşimleri beklenmez. Elektrokonvülsif terapi ile venlafaksin kullanımın yarı değerlendirilmemiştir.
Mutaed doz bölünerek verilen 75mg'dır ( günde 2x37.5 mg) eğer birkaç hafta sonra daha fazla bir klinik düzenleme isteniyorsa, doz bölünerek verilebn 150 mg'a çıkartılabilir (2x75 mg/gün).
Sürekli Etki İstenen Durumlarda : ileri derecede depresyonbu olan veya yatarak tedavi gören hastalarda sürekli etki isteniyorsa başlangıç dozu günde 2veya 3 defada bölünerek verilen 150mg'dır. Günlük doz daha sonra istenilen cevaba ulaşıncaya kadar her 2 veya 3 günde bir,50-75 mg yükseltilmelidir. Bundan sonra doz hastanın cevabı ve toleransına göre azaltılmalıdır. Tavsiye edilen maksimum günlük doz 375 mg'dır.Böbrek ve/veya karaciğer yetmezliği olanlar düşük doz velafaksin almalıdır.
Böbrek ve Karaciğer Yetmezliği Olan Hastalarda : Glomerüler filtrasyon hızı 30ml/dakikadan az olanlarda ve orta derecede karaciğer yetmezliği olanlarda %50 oranında azaltlmalıdır.
Yaşlı Hastalarda : Yaşlı hastalarda yalnızca yaşlarından dolayı mutad dozda ayarlama yapılması tavsiye edilmez. ancak yaşlıların tedavisinde dikkatli olunmalıdır. Doz ayarlaması her hasta için ayrı yapılırken doz artırımında dikkatli olunmalıdır.
İdame/Devam/Uzatılmış Tedavide : Doktor her hastada uzun-dönem venlafaksin tedavisinin yararını periyodik olarak değerlendirmelidir. Venlafaksin'in uzun süreli (12 aya kadar ) tedavide etkenliği österilmiştir.Bir hafta süreli terapi sonrasında dozun kademeli olarak azaltılması önerilir. 6 hafta veya daha uzun süre ile venlafaksin kullanan hastalarda doz, en az 1-2 haftada kademeli olrak düşürülmelidir.
 |
Travma Sonrası Bunalımı
Travmatik bir olay, günlük olağan olayların dışında olan ve kişiyi derinden
rahatsız eden bir olaydır.Birçok olay böyle bir etki gösterebilir. |
 |
Parkinson Hastalığı
Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış. |
