5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Göz İlaçları; Dekonjestanlar ve antialerjikler; Diğer antialerjikler. ATC kodu: S01G X06.

Emedastin, güçlü selektif ve topikal olarak etkili bir histamin Hantagonistidir (K=1,3 nM). Emedastinin histamin reseptörlerine (H, Hve H) afinitesinin in vitro denemeleri Hreseptörleri için 10.000 kat daha selektif olduğunu göstermiştir, K'ler sırasıyla 1,3 nM, 49,064 nM ve 12,430 nM'dır. İn vivo olarak emedastinin topikal oküler uygulaması, histaminle uyarılan konjunktival vasküler geçirgenlikte konsantrasyona bağlı bir inhibisyon oluşturur. Emedastinle yapılan çalışmalar adrenerjik, dopaminerjik ve serotonin reseptörleri üzerine herhangi bir etki göstermemiştir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emedastin, beyaz veya çok hafif sarı kristal bir tozdur. Kokusuzdur veya belirsiz bir karakteristik kokusu vardır. %0,2'lik çözeltisinin pH'sı 3-4,5 arasındadır.

Emilim:

Emedastin topikal olarak uygulanan diğer etkin maddeler gibi sistemik olarak emilmektedir.

Dağılım:

EMADİNE 0,5 mg/ml steril oftalmik solüsyonun 15 gün süreyle günde iki kez bilateral uygulanmasıyla ana bileşiğin plazma konsantrasyonları genellikle yöntemin miktar tayini sınırının (0,3 ng/ml) altında bulundu. Emedastin miktar tayininin yapılabildiği numunelerde de 0,30-0,49 ng/ml aralığındaydı. Emedastinin insanlardaki oral biyoyararlanımı yaklaşık olarak

%50 civarındadır ve maksimum plazma konsantrasyonuna dozlamadan 1-2 saat sonra

ulaşılmaktadır.

Biyotransformasyon:

Emedastin başlıca karaciğerde metabolize olmaktadır. Topikal emedastinin eliminasyon yarı ömrü 10 saattir. Başlıca iki metaboliti 5- ve 6-hidroksiemedastindir. 5- ve 6-Hidroksiemedastinin 5-okso analogları ve N-oksit de ayrıca minör metabolitleri olarak oluşmaktadır.

Eliminasyon:

Oral dozun yaklaşık %44'ü 24 saat içinde idrarla atılmaktadır ve bunun sadece %3,6'sı ana bileşik olarak atılmaktadır. Başlıca iki metaboliti 5- ve 6-hidroksiemedastin serbest şekilde ve konjuge halde idrarla atılırlar.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek/Karaciğer yetmezliği: Böbrek/Karaciğer yetmezliği olanlarda özel bir çalışma yapılmamıştır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Emedastin difumarat çeşitli uygulama yollarıyla değişik hayvan türlerinde düşük bir akut toksisite göstermiştir. Tavşanlarda uzun dönem topikal oküler uygulamada klinik olarak anlamlı herhangi bir lokal veya sistemik etki gözlenmemiştir.

Korneal limbal mononükleer hücre infiltratları 0,5 mg/ml ile tedavi edilen 4 erkek maymundan 1'inde, 1,0 mg/ml ile tedavi edilenlerde, 4 erkekten 4'ünde ve 4 dişiden 1'inde görülmüştür. Skleral mononükleer hücre infiltratları 0,5 mg/ml ile tedavi edilenlerden 4 erkekten 1'inde ve 4 dişiden 1'inde, 1,0 mg/ml ile tedavi edilenlerden 4 erkekten 2'sinde ve 4 dişiden 1'inde görülmüştür. Ortalama plazma doruk seviyeleri 0,5 mg/ml için 1 ng/ml ve 1,0 mg/ml için 2 ng/ml idi.

Emedastinin köpeklerde QT intervalini artırdığı bulunmuştur; etki görülmeyen plazma düzeyi (NOEL), hastalarda bulunandan 23 kat daha yüksek düzeylere eşdeğerdir (emedastin saptama limiti olan 0,3 ng/ml ile karşılaştırıldığında 7 ng/ml).

Emedastin difumarat fare ve sıçanlarda yapılan çalışmalarda karsinojenik bulunmamıştır. Emedastin difumarat in vitro ve in vivo standart genotoksisite testleri dizisinde genotoksik bulunmamıştır.

Sıçanlardaki bir teratoloji çalışmasında değerlendirilen en yüksek dozda (140 mg/kg/gün) fötotoksik etkiler görülmüş fakat teratojenik etkiler gözlenmemiştir; daha düşük düzeylerde (40 mg/kg/gün), ancak yine de önerilen terapötik dozu aşan miktarlarda herhangi bir etki gözlenmemiştir. Tavşanlarda yapılan çalışmada herhangi bir üreme toksisitesi gözlenmemiştir.

Sıçanlarda Emedastine difumaratın 30 mg/kg/gün'e kadar oral uygulamalarında fertilitede/üreme yeteneğinde bozulma ve azalmış üreme kapasitesi ile ilgili herhangi bir kanıt bulunmamaktadır.

Belsoğukluğu, Chlamydia ve Frengi Belsoğukluğu, bakterilerin sebep olduğu bir enfeksiyondur. Cinsel ilişki yoluyla bulaşır ve dölyatağı boynunda, idrar yollarında, anüste, makatta ve boğazda enfeksyona sebep olabilir.

İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.