EPIRUBICIN EBEWE 10 mg 5 ml flakon Klinik Özellikler

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1.   Terapötik cndikasyonlur

Epirubisin bir dizi neoplasük durumların tedavisinde kullanılır

• Meme. över, miılc, akciğer, ve kolorektal karsınomalar

• Malign Icnfoma

• Lösemi

• Multiple miyeloma

Epirubisin inuavesik.ıl uygulandığında, aşağıdaki tedavilerde yararlı olduğu gösterilmiştir:

• In-situ karsinoma

• Mesanenin papiller transisyonel hücreli kursinomu

• Transüretral rezeksiyondan sonra yüze yel mesane karsincununda nükslerin önlemesinde

4.2.   Pu/oloji ve u)gu!atmı şekli Pozoloji / uyguluma sıklığı ve süresi:

Konvanstyoncl dozlar.

Epirubisin tek ajan olarak kullanıldığında, yetişkinlerde önerilen doz 60-90 mg / m2, dir ve intravenöz olarak enjekte edilmelidir. Hastanın hematolojik durumu ve kemik iliği işlevine bağlı olarak, doz 21 günlük aralıklarlu tekrarlanmalıdır.

Eğer toksisite belirtileri ağır nötropeni / nötmpenik ateş ve trombositopeniyi içeriyorsa (21 güne kadar süren), doz değişimi veyıı sonraki dozun ertelenmesi gerekebilir.

Yüksek dozlar:

Yüksek doz akciğer kanserinin tedavisi için tek ajan olarak epirubisin aşağıdaki teduvı rejimlerine göre uygulanmalıdır:

- Küçük hücreli akciğer kanseri (önceden tedavi edilmemiş): 3 haftada bir. I.gün 120 mg/m2

Yüksek doz tedavi için, epirubisin 3-5 dakikalık bir sürede intravenöz bolus şeklinde veya 30 dakika boyuncu infüzyon şeklinde verilebilir.

Meme kanseri:

Pozitif lenf nodüllû, erken dönem meme kanseri hastalarının adjuvan tedavisinde, epırubisinin intravenöz dozları 100 mu nı’ (I.giindc tek do/ olarak) ile 120 mg / m* aralığında (1. vc 8 günlerde bölünmüş iki do/ halinde). 3-4 haftada bir. ıntravenö/ siklofosfamit vc 5-fluorourasil vc oral tamoksifen ile kombinasyonları şeklinde önerilir

Kemik iliği fonksiyonları daha önce gördüğü kemoterapi veya radyoterapi nedeniyle, hastanın yaşı nedeniyle ya da ncoplaslik komik iliği infiltrasyonu nedeniyle /arar görmüş hastalarda, daha düşük dozlar (konvenstyonel tedavide 60-75 mg / m* vc yüksek doz tedavide 105-120 mg / m’) tavsiye edilmektedir Total doz her kürde birbirini izleyen 2-3 güne bölünebilir.

Epinıbisiriin çeşitli tümörler için monoterapi ve kombinasyon kemoterapi deki yaygın kullanımı aşağıda gösterildiği gibidir:

Dozlnr genellikle 21 gün aralıklarla I. gün veya ilk 3 gün verilir

Kombinasyon tedavisi:

Epirubisin diğer sitotoksik ajanlarla kombine kullanıldığı takdirde dozlar tabloya göre nznltılmulıdır. Pozların yaygın kullanımı tabloda gösterildiği gibidir.

Iniruvesikal uygulama.

Epirubisin yüzeyel mesane kansen vc m sıtu karsinoma tedavisinde introvcsiknl uygulama ile verilir. Sistemik tedavinin veya cerrahi tedavinin daha uygun olduğu, mesane duvarına penetre olmuş invıuiv tümörlerin tedavisinde bu yolla kullanılnıamnlıdır (bkz. Bölüm 4 3). Epirubisin ayrıca, yüzeyel tümörlerin transüretral rezeksiyondan sonra nükslcri Önlemek için prortaktik olarak intravesikal yolla başarılı bir şekilde kullanılmıştır

Yüzeyel mesane kanseri tedavisi için önerilen rejim aşağıdaki dilüsyon tablosunda verilmiştir:

8 hafta süreyle haftada 50 mg 50 nıl dozunda (fizyolojik serum veya steril distile suda seyreltilmiş) instilasyon şeklindedir.

Lokal toksisite durumunda dozun 30 mg / 50 ml’yc düşürülmesi Önerilmektedir.

İn situ karsinoma için, hastanın bireysel tolembililesino bağlı olarak doz 80 mg / 50 ml’yc kadar artırılabilir

Profılaksi için. 4 hafta süre ile haftada 50 mg 50 ml’lik uygulamadan sonra. 11 ay süreyle ayda l kez aynı dozda instilasyon şeklindedir

Mesane instilasyon çözeltisi iyin seyreltme tablosu:

Çözelti 1-2 saat süreyle iniravesikal olanık tutulmalıdır İdrar ile gereksiz seyreltmeden kaçınmak için, insti losyondan önceki 12 saat içimle hastaya lıerhungi bir sıvı almaması söylenmelidir, instilasyon sırasında. Itasta ara sıra yevrilmeli ve instilasyon süresi sonunda hastanın idrara çıkması söylenmelidir.

Uyguluma yekli:

SADECE İNTRAVENÖZ VE İNTRAVESİKAL KULLANIMLAR İÇİNDİR Inlü/.yon % 0.9 sodyum klonır veya % 5 glukoz ile hazırlanır

İntravenöz uygulamada damar dışınu sızmamasına dikkat edilmelidir ( bkz. Bölüm 4.4) Eğer damar dışına sızma meydana gelirse, uygulama derhal durdurulmalı ve bir başka venden uygulamaya geçilmelidir

Ö/el popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Ona derece ren3İ bozuklukta, bu yolla sınırlı miktar epirubisin atılımından dolayı doz azaltılması

gerekmez, l akat serum kreatinini >5 mg / dİ olan hastalarda doz ayarlaması gerekebilir.

Karaciğer yetmezliği

Epirubisinin majör eliminasyon yolu hcpatobiliycr sistemdir. Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda dozlar aşağıdaki serum bilirubin düzeyleri baz alınarak azaltılmalıdır

Serum Bilirubin Doz Azaltılması

24-51 pmol /1 %50

> 51 pmol /1 % 75

Pediyatrik popülasy on:

Epirubisinin pediyatrik lıastalarda güvenilirliği ve etkinliği belirlenmemiştir.

Geriyatrik popülasyon:

Geriyatrik hastalarda özel doz önerilen bulunmamaktadır 43.Kontrendikiis> onlar

• Epirubisinc veya içeriğindeki diğer yardımcı maddelere ve >
 veya diğer antrasiklinler ve antrasenedionlora aşırı duyarlılığı olan hastaturdu

• öncesinde diğer untincoplastik ajanlar veya radyoterapi ile tedavi nedeniyle miyelosüpresyon gelişmiş hastalarda

• Doksorubisin veya daunorobisin gibi diğer antrasiklinlcnn maksimum kümülatif dozlun ile tedavi edilen hastalarda

• Mevcut veya önceden bir kardiyak rahatsızlık öy
küsü olan hastalarda (4 dcrccc muskllleı kalp yetmezliği, akut kalp krizi vc 3. vc 4. derece musküler kalp yetmezliğine sebep olun önceden

yaşanmış kulp krizi, ukut inflamatuar kalp rahatsızlıkları, ciddi lıcmoJmnmik sonuçlan olan aritmi)

• Akut sistemik enfeksiyon!u hastalarda

• t’iddi karaciğer yetmezliği (dun hastalarda

• l aktasyon döneminde (bkz. Bölüm 4.6)

tntruvesika] uygulamada epirubisin aşağıdaki durumlarda kontrendikedir

• İdrar yolu enfeksiyonları

• Mesane duvarına penetre olmuş mvoziv tümörler

• Kateterizosyon problemleri

• Vesika! ınflanıasyon

• Rezidücl idrnnn yüksek hacimde olması

• Daralmış mesane

4.4-özd kullanım uyarıları ve önlemleri

Epirubisin. sadece kemotcrapötik ajanlarla tedavi deneyimi olan doktorun gözelimi altında uygulanmalıdır. Özellikle yüksek doz epirubisin tedavisini takiben tedavi ve miyelosupresyonn bağlı gelişebilecek olası komplikasyonların yönetilmesi için tanı ve tedavi olanaklarının mevcut olması gerekir

Epirubisinin enjeksiyon sırasında damar dışına sızması ciddi doku lezyöhlan vc nekrozu yol açabilir. Küçük damarlara enjeksiyon veya aynı damanı tekrarlayan enjeksiyonlar venöz skleroz ile sonuçlanabilir.

Epirubisinlc tedavi başlangıcında, çeşitli laboratuvar parametrelerinin ve kalp fonksiyonlarının dikkatli bir şekilde incelenmesi gerekir.

Her tedavi siklusundan önce vc tedav i siklusu süresince, kırmızı ve beyaz kan hücreleri, nötrofil ve trombosit sayılan dikkatle ölçülmelidir. I ökopeni ve nötropeni. konvansiyonel ve yüksek dozlarda genellikle geçicidir. 10. ve 14. günler arasında cn alt düzeye ulaşır ve 21 günde normal değerlere geri döner: bunlar yüksek doz şeması ile daha ciddidir. Yüksek doz uygulansa dahi çok az hastada trombositopeni (<100.000 tombosit / mnv’) gelişmektedir.

Hastalar epirubisinlc tedaviye başlamadan önce, varsa ciddi stomatit ve mukozit yeterince iyileştirilmelidlr.

Epirubisının maksimum kümülatif dozlun hesaplanırken, birlikte kullanılan herhangi bir başka potansiyel kordiyotoksik tedavi dc hesaba katılmalıdır. Hem konvansiyonel hem de yüksek dozaj şemasında 000-1000 mg m’Mik bir kümülatif dozun aşılması durumunda çok daha fu/.la dikkat edilmelidir. Bu seviyenin üzerinde irrcversibl konjestif kalp yetmezliği riski oldukça urtar. Her tedavi siklusundan fince ve sonra EKG alınması önerilmektedir. I dalgasının düzleşmesi veya tersine dönmesi. S-T segmenti depresyonu veya aritmi başlangıcı gibi EKG değişikleri genellikle geçici ve reversibldır. tedavinin kesilmesini gerektirecek bir gösterge olarak ele alınması gerekli değildir. 900 mg m* den düşitk olan kümülatif dozlarla kardiyotoksisitenin nadiren oluştuğu ispatlanmıştır. Ancak, diğer antrusiklinlcr için tanımlanan kalp yetmezliği riskini cn aza indirmek için, tedavi sırasında kalp fonksiyonlun dikkatle izlenmelidir Kalp yetmezliği durumunda epirubisinlc tedavi kesilmelidir.

Antrasikliıılerle oluşan kardiyomiyopati; QRS voltajında inatçı bir düşme, sistolik aralığın (PfiP

l.VET) normal limitlerin altında uzaması vc ejeksiyon fraksiyonun düşmesi ile ilişkilidir.

Epirubisin tedavisi alan hastaların kardiyak yönden izlenmesi oldukça önemlidir invazif olmayan tekniklerle kardiyak fonksiyonların değerlendirilmesi ta\si>e edilebilir Elektrokardiyogram (EKG) değişiklikleri antrasıklinle indük İçnmiş luırdiyomiyopatinin göstergesi olabilir, fakat EKG antrasiklin ilişkili kardiyomiyopatiniıı izlenmesi için hassas
veya spesifik bir nıctod değildir. Tedavi süresince sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonunun (LVEF) düzenli olarak izlenmesi, fonksiyon bozukluğunun ilk belirlisinde epirubisinin acilen kesilmesiyle ciddi kardiyak hasar riski azaltılabilir Kardiyak fonksiyonların tekrar değerlendirilmesinde tercih edilen ntetod, sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonu <I.V|*F> değerlennin multiplc-gatcd radvonüklid anjiografi (MlIGA) veya ekokardiyngrafi (EKO) ile ölçülmesidir. Özellikle kardiyo toksisite artışında risk faktörleri bulunan hastalarda bir EKG ve MUGA görüntülemesi veya bir ckokurdiyografiylc temel kardiyak değerlendirme tavsiye edilir, özellikle daha yüksek kümülatif antrasiklin dozlarında, sol ventriküler ejeksiyon fraksiyonunun ıekrarlayan EKO veya MUGA Ölçümleri yapılmalıdr. Değerlendirme için kullanılan teknik izlemeye uygun olmalıdır Risk faktörü taşıyan hastalarda, özellikle öncesinde antrasiklin ve untrasenedion kullanımında, kardiyak fonksiyonlun sıkı bir şekilde takip edilmelidir.

Kalp yetmezliği, tedavi kesildikten birkaç hafin sonra hile ortaya çıkabilir ve spesifik tıbbı tedaviye yanıtsız kaluhilir 13u tedavi ile birlikte veya daha önceden mediastinal perikardiyal bölgeye radyoterapi uygulanan veya potansiyel kardiyaioksik ilaçlarla tedavi olmuş İmstıılarda potansiyel kardivotoksisite riski artabilir (bkz. Bölüm 4.5).

Diğer sitotoksik ajanlar gibi epirubisin de, ncoplostik hücrelerin hızlı parçalanmasının bir sonucu olarak hiperürisemi oluşturabilir Kan ünk asit seviyeleri dikkatlice kontrol edilmelidir. Büylccc bu olgu tanınabilir ve kontrol altına alınabilir. Hidrasyoıı. idrar ulkalizasyonu ve allopurinol ile profılaksi, hiperürisemiyi önleyerek, tümör lizis sendrom unun potansiyel komplikasyonlarını minimize edebilir.

Böbrek fonsiyonlan azalmış hastalarda tedaviye başlamadan önce ve tedavi sırasında scnım kreotin seviyesi değerlendirilmelidir ( hk/. Bölüm 4.2).

Tedaviye başlamadan önce ve tedavi »ırasında karaciğer fonksiyonu değerlendirilmelidir (SGOT. SCil*!’. alkali fosfata/ ve bilirubin) ( bk/ Bolüm 4.2)

I-piruhisinin intravesikal yolla uygulanması kimyasal sistit semptomlarına (disüri. poliüri. noktüri, Mrangüri. hcmııtüri. mesane rahatsızlığı, mesane duvarında nekroz gibi) ve mesane daralmasına neden olubilir. Kateterizosyon problemleri için özel dikkat gerekir (örneğin: büyü); intravesikal tümörden doluyı üreiral tıkanıklık).

I piruhisin, uygulumudan sonra 1-2 gün idrara kırmızı renk verebilir.

Epirubisin. her 5 mflfk dozunda 23 mg’dan az sodyum içerir Sodyuma bağit herhangi bir olumsuz etki beklenmez.

4.5.l)iğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Epirubisinin diğer ilaçlarla karıştırılması tavsiye edilmez. Ancak diğer antıkanser ilaçlarla kombine olarak kullanılabilir.

Epirubisinin; simetidin. dek‘.verapamil deksrazoksan. dosetaksel, interferon «2b. paklitaksel vc kinin ile ilaç etkileşiminin olduğu gözlenmiştir

İler 3 haftada 100 mg m’ epirubisinden önce günde ıkı kere 400 mg simetidin verilmesi epirubisin ’AA değerlerinde % 50 ve epirubisinolttn I s A dcğerlcrındie %’ 41 artışa neden olmuştur.

Epirubisin tedavi öncesinde yüksek dozlarda deksrazoksan (900 mg >
 m’ vc 1200 mg m;) uygulanması, epirubisinin sistemik klercnsini artırabilir ve L’AA de azalma İle sonuçlanabilir

Yapılan bir çalışmada dosetaksel iıı. epirubisinden hemen sonra alıntında epirubisin metabolitlerinin plazma konsantrasyonunu anırabileceği bulunmuştur.

Interftrotı o2h ile birlikle uygulanması epirubisinin terminal eliminasyon yarı ömrünün ve toplam klerensinin düşmesine sebep olabilir.

Paklitaksel. epirubisinin ve metaboliti olan epirubisinolün farmakokinetiği nin etkileyebilir. Yapılan bir çalışmada paklrtokselin cpinıbisindcn önce ve sonra alınması karşılaştınldığında. epirubisinden önce alınmasının hematolojik olarak çok daha toksik olduğu görülmüştür Yapılan bir çalışma epirubisinin paklitakseiin klercnsini azalttığım göstermiştir.

Kimıı epirubisinin kandan dokulara başlangıç dağılımını hızlandırabilir vc kırmızı kan Hücrelerindeki oranını etkileyebilir.

Epirubisinin diğer sitotoksik ajanlarla kombine kullanımı mıyelotoksisite artışıyla sonuçlanabilir.

Kemik iliğini etkileyen ilaçlarla (örneğin: sitotoksik ajanlar, sulfonnmid. kloramfenikol. ditenilhidantoin. amidopirin ve türevleri, unliretrov iral ajanlar) tedavide belirgin hcmatopoez nıluıtMZİığı olasılığı unutulmamalıdır.

Beraberinde kurdiyotoksik ajanlarla (5*fluorourasil. siklofosfamit, sisplatin. laksanlar gibi) yu da beraberinde veya (incesinde mediastinal bölgeye radyoterapi almış hastalarda potansiyel kardiyotoksisite riski artabilir.

Epirubisinin kalsiyum kanal blokerleri gibi diğer ilaçlarla beraberinde kullanımı kulp krizine yol açabilir, bundun dolayı kalp fonksiyonlun tedavinin başından sonuna kadar izlenmelidir.

Epirubisin başlıca karaciğerde metabolize olur, karaciğerde metabolize olanı diğer ilaçlarla birlikte kullanımı epirubisinin metabolizma vc farmakokinetiğini ve bunun sonucunda etkinlik ve :
veya toksisitesini etkileyebilir.

Bu ilacın canlı aşılarla kombinasyonundan kaçınılmalıdır.

özel popülasyonlara ilişkin ck bilgiler Pediyatrik popülasyon:

Etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Geriy atrik popülasyon:

Etkileşim çalışması yapılmamıştır.

4.(i.Gcbelik vc laktasyon Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: I)

Çocuk doğurma potansiyeli Imlunaıı kadınlar/ Doğunı kontrolü (Kontrasepsiyon)

Epinıbisin genotoksik etkilere sahiptir. Bu nedenle epirubisinlc tedavi edilen erkek hastalara tedavi süresince ve tedaviden 6 ay somasına kııdar baba olmaması ve epirubisinlc tedaviye bağlı olası infertilite sebebiyle önceden spermlerin korunması konusunda tavsiyede bulunulmalıdır. Kadınlar epirubisin tedavisi sırasında hamile kalmamalıdır

Kadın ve erkekler tedavi süresi boyunca ve tedaviden 6 oy sonrasına kadar etkili bir kontrasepsit yöntem kullanmalıdır.

(iehelik dönemi

I’piruhisinin gebelik ye •
veya fetus yeni doğan üzerinde zararlı farmakolojik etkilen bulunmaktadır

Kadın vc erkekler epinıbisin aliminin üreme üzerindeki potansiyel yan etkileri lıakkırıda bilgilendirilmelidir Çocuk sahihi olma potansiyelindeki kadınlar fetüs üzerindeki potansiyel tehlikesi hakkında tamamen bilgilendirilmelidirler ve epirubisin tedavisi sırasında hamile kalımı durumunda olası genetik danışmanlık gözöttündc hulundurulmalıdr Kanser kemoterapi sinde epinıbisin. hamile kadınlurda veya hamile kalma olasılığı bulunan kadınlarda, anneye potansiyel yararları, t’etüsdaki olası risklere ağır basmadıkça kullanılma malıdır.

Epirubisin gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır

Laktasyon dönemi

Epirubisinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir Fakat diğer antntsiklinleri içeren bir çok ilaç, anne sütüne geçmektedir Potansiyel ciddi yan etkilerinden dolayı tedavi süresince ve öncesinde emzirme durdurulmalıdır

Laktasyon döneminde kontrendikedir (bkz. Bölüm 4.3).

Üreme yeteneği / Fertilite

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalarda üreme toksisitesi göstermiştir thkz. Bölüm 5.3) İnsanlardaki potansiyel risk bilinmemektedir Epirubisinin insan tertilitcsınc veya tcratojenezıse neden olduğuna dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Bununla birlikte deneysel veriler epirubisinin l’ctüsc zarar verebileceğini ortaya koymuştur Diğer nntikanser ajunlor gibi epirubisin de hayvanlar üzerinde muiaienİk ve karsinojenik özellikler göstermiştir.

4.7.Araç vc makine kullanımı üzerindeki etkiler

Olası istenmeyen etkilerine bağlı olarak epirubisin araç vc makine kullanma yeteneğini bozabilir

4.8. İstenmeyen etkiler

Bozulmuş hemntopoclik sistem ile ilgili \e gastrointestinal şikayetler en belirgin istenmeyen yan etkilerdir.

Advers reaksiyonlar, sistem organ sınıfı vc görülme sıklığına göre aşağıdaki gibi sıralanmıştır:

Çok yaygın (>1 10): yaygın (>1 / 100 ila <1 i
10). yaygın olmayan ı>l 1000 ila I / 100):

seyrek (> 1 / 10.000 ila <1 / 1000): çok seyrek (<l / 10.000). bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Enfeksiyonlar vc enfestasyonlar

Yaygın: linfeksiyon

Seyrek: Miyelosupresyon sonucunda, ateş, enfeksiyon, pnömoni. septisemi, septik şok. doku hipoksisi meydana gelebilir vc hatta ölüme bile yol ayabilir

İyi huylu ve kötü huylu ncopla/nılar

Seyrek: DNA‘yı hosaru uğratan antineoplustik ajanlarla eş zamanlı olarak epinıbisin ile tedavi edilen hastalarda pre-lösemik olsun veya olmasın, sekonder akut mtyeloıd löseminin gelişmesi nadiren bildirilmiştir Böyle vakalar kıs» (1-3 yıl) latent periyoda sahiptir.

Kan ve lenf sistemi bozuklukları

Çok yaygın: Miyelosupresyon. granülositopeni. Idkositopcnı. trombositopeni. nötropeni Yaygın: Anemi, hemoraji

I piruhisinin yüksek dozlan. çeşitli solid tümörleri olan ve önceden tedavi görmemiş çok sayıda hastaya güvenle uygulanmıştır ve lıastularm çoğunluğunda görülen rcvcrsibl ağır nötropeni dışında (<50ü nötrolll/mm1, <7gün için), istenmeyen etkiler konvansiyonel dozlarda görülenlerden farklı değildir. Sadece birkaç hastada, yüksek dozlarda ciddi enfeksiyö/ komplikasyonlara karşı, hasıanede tedavi ve destekleyici tedav ı gerekmiştir.

Bağışıklık sistemi bozuklukları

Yaygın: İntravesikal uygulama sonrası ulcrjtk reaksiyonlar

Yaygın olmayan: Işığa karşı duyarlılık va da radyoterapi durumlunnda hipersensitivite (recall fenomeni)

Seyrek: Anofiloksi (deri döküntüsü, kaşıntı, hiperpreksi ve titremeyi içeren şok ile veya şoksuz anafılaktik analiluktoid reaksiyonlar)

Metabolizma vc beslenme bozukluklan

Yaygın: Anoreksi

Seyrek: Uiperürisemi (neoplastik hücrelerin hızlı lizisi sonucu olarak)

Sinir sistemi bo/.uklııklurı

Seyrek: Baş dönmesi

(.öz Bozuklukları

Bilinmiyor Konjonktivit. kcratiı

Kardiyak bozukluklar

Yaygın: Kardiyotoksisıtc (I.:kı. değişiklikleri, taşikardi. aritmi, kardiyomiyopati. ventriküler taşikardi. bradikardi. AV blok, dal bloku). konjestif kalp yetmezliği (dispne. ödem, karaciğer büyümesi, ussit. pulmoner ödem, plevral eluzyoıı. galop ritmi) (bkz. Bölüm 4.-1)

Vasküler bozukluklar

Yııygın olmayan: Trombotlehit. tlebit

Bilinmiyor: Sok. pulmoner embolizmi içeren mstlantısul tromboembolik olaylar (iıutroinlcstinal bozukluklar

Çok ynyguı: Tedaviye başlundıktan 5-İÜ gütı sonra mukozit görülebilir ve genelde ağnlı erozyon bölgeleri olan stomatite yol uçar, özellikle dilin kenarlan boyunca ve sublingunl mukozada görülür. Yaygın: Bulunu kusma, dehidrasyon la sonuçlanan diyare. iştah kaybı ve abdominal ağn. özofajit ve oral mukozanın hiperpigmentasyonu

Deri vc deri allı doku bozuklukları

Çok yaygın: Tedavi edilen vakaların %
60-90‘mnda görülen alopesi (normalde revcrsibldır), erkeklerde sakal gelinimi eksikliği Yaygın: Sıcak basması

Yaygın olmayan: Derinin ışığa karşı sensitivitesi, deri vc tırnaklarda pigmcırtasyon Seyrek Ürtiker

Bilinmiyor: Lokal toksisite, deride batına hissi, dökümü, deri değişiklikleri, eriteni Böbrek vc idrar bozuklukları

Çok yaygın: Uygulamadan sonra 1-2 gün idrarda kırmızı renk

Yaygın: İntravesikal uygulama sonrası yanına hissi gibi bölgesel reaksiyonlar, sık sık İdrara yıkma ve bazen hemoraji

Üreme sistemi vc meme bozukluklan

Seyrek. Amenore, azöspermi

Genel bozukluklar ve uy guluma bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Damar inttlzyonu boyunca kızarma, lokal tlcbit. tleboskleroz. lokai ağrı ve doku nekrozu (kuza ile panıvcnöz enjeksiyonu takiben)

Yaygın olmayun Boş ağnsı Seyrek: Ateş, üşüme, halsizlik, kırıklık

Araştırmalar

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Tpirubisinin çok yüksek tek dozlarının 24 sam iyinde okut ıniyokardiyul dejenerasyon ve II)-14 gün iyinde ciddi raiyelosupresyonn sebep olabilir. Bu süre içerinde hastaya destekleyici tedavi uygulanmalı, kan ItunslÜzyonlan ve koruyucu izolasyon (geri döndürme bakımı) gibi tedbirlerden yararlanılmalıdır. Antrasiklinlerle birlikle doz aşımından sonraki 6 aya kadar, gecikmiş bir kardiyak yetmezlik görülmüştür Hastalar dikkatle gözlenmeli ve eğer kalp yetmezliği belirlileri anama, konvansiyonel çizgide tedavi edilmelidir

Epirubisin doz aşımı durumunda tedavisi scmplomalikiir vc diyaliz edilebilir değildir

Mide Kanseri Mide kanseri genellikle mideyi tümüyle kaplayan ve mukus üretmekle görevli hücrelerde başlar. Bu kanser tipine adenokarsinom denir.

HIV ve Aids HIV, Human Immunodeficiency Virus’dür (İnsanlarda Bağışıklık Sistemini Bozan Virüsdür). Bu virüs AIDS hastalığına sebep olur.