Kronik böbrek yetmezliği hastaları:
Hemodiyaliz hastaları
Tedavi 2 bölüme ayrılmıştır:
Düzelme safhası: İntravenöz veya subkutan olarak haftada 3 kere 50 I.U./kg’dır.
Doz ayarlaması gerekli olduğunda 4’er haftalık aralıklarla yapılmalıdır. Dozdaki her ayarlama 25 I.U./kg’a eşit olmalıdır.
İdame safhası: Alışılmış doz haftada 3 kere 30-100 I.U./kg arasındadır. Bununla birlikte genellikle 30 kg altındaki çocuklar, 30 kg üstü çocuklar ve erişkinlerden daha yüksek idame dozuna ihtiyaç duyarlar (örneğin; haftada 3 kez 60-150 I.U./kg).
Doz (haftada 3 kez kg başına IU olarak)
Kilo (+2 kg) <10 ve Ortalama 100 ise İdame Dozu 75-150
Kilo (+2 kg) 10-30 ve Ortalama 75 ise İdame Dozu 60-150
Kilo (+2 kg) >30 ve Ortalama 33 ise İdame Dozu 30-100
Bu hasta grubunda maksimum dozaj haftada 3 kez 200 I.U./kg’ı aşmamalıdır.
Subkutan uygulamada, ortalama doz intravenöz doza oranla % 20-30 daha düşüktür. Subkutan yoldan kullanım intravenöz yoldan kullanıma tercih edilmelidir. Gene de subkutan uygulama ile cevap zayıf ve hastanın durumu ile açıklanamıyor ise zayıf cevabın ürünün hasta tarafından yetersiz absorpsiyonuna bağlı olup olmadığını kontrol etmek için geçici olarak intravenöz uygulama kullanılabilir. Şu ana kadar yapılmış klinik çalışmalar göstermektedir ki; tedaviye başlangıç hemoglobini çok düşük (<6 g/dl) olan hastalar, idame tedavisinde, başlangıç anemi seviyesi yüksek olan hastalardan (>8 g/dl) daha yüksek doza ihtiyaç duyarlar.
Peritoneal diyaliz hastaları:
Düzelme safhası: 100 I.U./kg/hafta, 2 subkutan injeksiyona bölünerek.
Doz ayarlaması gerektiğinde bu en az 4 hafta aralıkla yapılmalıdır.
İdame safhası: Olağan doz 50 ve 100 I.U./kg/hafta arasında, iki eşit injeksiyona bölünerek.
Azami doz: Haftada 3 defa, 200 I.U./kg’ı geçmemelidir.
Prediyaliz hastaları:
Düzelme safhası: Subkutan yolla uygulanan, haftada 3 defa 50 I.U./kg.
Dozda her ayarlama 25 I.U./kg’a eşit olmalıdır.
İdame safhası: Olağan doz 50 ve 100 I.U./kg/hafta, 3 injeksiyona bölünerek. Azami doz: Haftada 3 defa 200 I.U./kg’ı geçmemelidir.
Kanser hastaları:
Başlangıç dozu: Subkutan olarak haftada 3 kez 150 I.U./kg’dır.
Doz arttırma: Tedavinin ilk 4 haftasında hemoglobin seviyesi haftalık olarak kontrol edilmelidir. Eğer hemoglobin 4. hafta sonunda 1 g/dl yükselmemişse Eprex® dozu haftada 3 kez 300 I.U./kg’a yükseltilmelidir. Maksimum doz haftada 3 kez 300 I.U./kg’ı aşmamalıdır.
Doz ayarlaması: Hemoglobin ayda 2 g/dl’den fazla artarsa, r-HuEPO dozu % 25 azaltılarak hemoglobin seviyesi ayda 2 g/dl’den daha az artacak şekilde ayarlanmalıdır. Eğer hemoglobin seviyesi 14 g/dl’yi aşarsa tedavi 12 g/dl’ye düşünceye kadar durdurulmalı ve tedaviye önceki dozun % 25 altında başlanmalıdır.
Kemoterapi tamamlandıktan sonra r-HuEPO tedavisine devam edilip edilmeyeceği periyodik olarak değerlendirilmelidir. Eldeki veriler göstermektedir ki; kemoterapi kürü başlanan hastalarda düşük hemoglobin seviyesi (örneğin; <11 g/dl) veya tedavinin erken fazında hemoglobin seviyesinde hızlı düşüş (örneğin; 1.5 g/dl), çok ciddi anemi gelişmesi ve transfüzyon bağımlılığı için risk faktörleridir.
Genel olarak:
Eğer hemoglobin 13 g/dl’yi geçerse, hemoglobin 12 g/dl’ye düşünceye kadar tedaviye ara verilmelidir. Tedaviye yeniden başlarken doz % 25 azaltılmalı ve hemoglobin seviyesini sabit tutacak şekilde ayarlanmalıdır.
Tedavi durdurulduğunda, hemoglobin konsantrasyonu haftada 0.5 g/dl civarında düşme gösterir. Tüm hastalarda, demir seviyeleri tedavi öncesi ve süresince kontrol edilmeli ve gerekli ise demir tedavisi uygulanmalıdır. İlave olarak, B12 eksikliği, folat eksikliği gibi diğer anemi sebepleri tedaviye başlamadan önce ortadan kaldırılmalıdır. r-HuEPO cevapsızlığı durumunda buna sebep olan faktörler araştırılmalıdır. Bu sebepler, demir, folat veya vitamin B12 eksikliği; alüminyum intoksikasyonu; tekrarlayan infeksiyonlar, enflamatuar veya travmatik hadiseler, gizli kan kayıpları, hemoliz ve herhangi sebeple ke
 |
Yüksek Tansiyon
Hipertansiyon sürekli anormal derecede yüksek olan kan basıncıdır. Tansiyon
atardamarlarınızdaki kanın basıncıdır. |
 |
Kalp Krizi
Kalbe giden kan akışı durduğunda kalp krizi meydana gelir. |
 |
Artrit
Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur. |
