Her 1000 mL’de;
İcodextrin 75 g
Sodyum Klorür 5.4 g
Sodyum Laktat 4.5 g
Kalsiyum Klorür 2H2O 0.257 g
Magnezyum Klorür 6H2O 0.051 g
Enjeksiyonluk su qs
Sodyum Hidroksit ya da Hidroklorik Asit (ph ayarı için) qs
Osmolarite: 284 mOsm/L
Her 1000 mL’deki Elektrolit Konsantrasyonları:
Sodyum 133 mmol
Kalsiyum 1.75 mmol
Magnezyum 0.25 mmol
Klorür 96 mmol
Laktat 40 mmol
Extraneal periton diyaliz solüsyonu, sürekli ayaktan periton diyalizinin bir parçası olarak glukoz solüsyonu yerine, özellikle glukoz solüsyonları uygulanırken ultrafilttrasyon özelliği kaybolan ve bu nedenle sürekli ayaktan periton diyaliz tedavisi süresinin uzadığı kronik böbrek yetmezlikli hastaların tedavisinde günde bir defa kullanılır.
Extraneal periton diyaliz solüsyonu, nişasta kökenli polimerlere aşırı duyarlı olduğu bilinenlerde, icodextrin intoleransı olan hastalarda ve akut renal yetmezlikte kullanılmamalıdır.
Extraneal periton diyaliz solüsyonu, tedaviye başlamadan önceki son bir ay içinde batın ameliyatı geçirenlerde, yada batın fistülü, tümörü, açık yarası, hernisi olanlarda veya karın duvarı, karın yüzeyi yada batın boşluğu bütünlüğünü bozan bir başka rahatsızlığı olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Yalnızca intraperitoneal kullanım içindir; intravenöz yoldan kullanılmamalıdır.
Extraneal periton diyaliz solüsyonu, gebelik ve laktasyon döneminde, çocuklarda ya da akut böbek yetmezliği olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Diğer periton diyaliz solüsyonlarında olduğu gibi, İcodextrin de normal beslenemeyen, solunum yetmezliği yada potasyum eksikliği bulunan hastalarda olası riskler ve yararlar dikkatlice değerlendirilerek kullanılmalıdır.
Hastalar hidrasyon durumu dikkatle izlenmelidir. Hastanın sıvı dengesi kaydedilmeli ve vücut ağırlığı izlenmelidir.
Kan kimyası, hematolojik değerler ve plazma osmolalitesi düzenli aralıklarla kontrol edilmelidir.
Periton diyalizi, protein, amino asit, suda çözünen vitaminler ve diğer ilaçların kaybolmasına yol açabileceğinden bunların desteklenmeleri gerekli olabilir.
Sürekli ayaktan periton diyalizi sırasında, diyabetli hastalarda glisemiyi kontrol altında tutabilmek için sıklıkla insülin dozunu yükseltmek gerekir. Bu nedenle, Extraneal periton diyaliz solüsyonu tedavisine geçilen hastalarda insülin dozunun ayarlanması gerekli olabilir. İnsülin intraperitoneal yoldan uygulanabilir. Kan glukoz düzeyi, maltozla etkileşmeyecek, glukozla spesifik bir yöntemle ölçülebilir. Glukoz dehidrogenaza dayalı yöntemler kullanılmamalıdır.
Periton diyalizi süresince aseptik teknik kurallarına uyulmalıdır.
Uygulama sırasında rahatsızlığı azaltmak için, solüsyon kullanımdan önce dış ambalajı içindeyken 370 °C’a kadar ısıtılabilir. Bu işlem kuru ısı ile, ideal olarak bu amaç için geliştirilmiş özel ısıtıcılar kullanılarak yapılmalıdır. Konektörlerde meydana gelebilecek bir kontaminasyonun önüne geçebilmek için solüsyon torbası ısıtmak amacıyla suya batırılmamalıdır.
Tedaviye bir hastane hekiminin denetiminde başlanmalıdır.
Gebelik ve Emzirme Döneminde Kullanım
Hayvanlarda yapılan araştımalarda İcodextrinin üreme yada laktasyon üzerine bir etkisi saptanmamıştır. Gebe kadınlarda diyaliz solüsyonlarının kullanımı ile ilgili deneyimler yeterli değildir.
Extraneal periton diyaliz solüsyonu, doğurganlık çağındaki kadınlarda yeterli kontrasepsiyon önlemleri alındıktan sonra kullanılmalıdır.
Erkek ve kadınlarda fertilite üzerindeki olası etkileri bilmemektedir.
Çocuklarda önerilmemektedir.
Araç ve Makine Kullanmaya Etkisi
Araç ve makine kullanma yeteneği üzerinde bilinen bir etkisi yoktur.Extraneal periton diyaliz solüsyonu kullanımı sırasında karın ağrısı, katater çevresinde enfeksiyon, peritonit, kateterin tıkanması, sıvı ve elektrolit dengesizliği, hipotansiyon, hipertansiyon ve kas krampları görlebilir. Bu etkiler, perton diyalizi girişimine bağlı olabilir ve perton diyaliz sıvıları kullanımı sırasında görülebilen tipik yan etkilerdir.
İştah kaybı, konstipasyon, bitkinlik, görme bozukluğu, ödem ve nefes darlığı gibi periton diyalizine bağlı diğer yan etkilerin Extraneal kullanımı sırasında da görüldüğü bildirilmiştir.
Bu yan etkiler periton diyalizi işlemine bağlı olabilir ve genel olarak, periton diyaliz solüsyonlarının kullanımı sırasında görülen tipik yan etkidir.
Nadiren, eksfoliyasyon ile birlikte olabilen deri döküntüleri görüldüğü bildirilmiştir.
BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.
Bilinen bir etkileşimi yoktur. Bununla birlikte, diyaliz sırasında diyalizle uzaklaştırabilen ilaçların kan konsantrasyonlarında azalma olabilir. Gerektiğinde düzeltici tedaviler uygulanmalıdır. Kardiyak gliozid kullanan hastalarda potasyum ve kalsiyumun plazma düzeyleri dikkatle izlenmelidir. Düzeylerin normal olmaması durumunda uygun önlemler alınmalıdır.
Extraneal periton diyaliz solüsyonunun bilinen bir geçimsizliği yoktur. Vankomisin, sefazolin, ampisilin/flukloksasilin, seftazidim, gentamisin,amfoterisin dahil birçok antibiyotik ve insülin ile geçimlidir.
Extraneal periton diyaliz solüsyonunun en uzun bekleme süresine sahip oluduğu dönemlerde, örneğin sürekli ayaktan periton diyalizi tedavisinde geceleri ve otomatik periton diyalizinde gündüzleri kullanılması önerilir.
Berrak olmayan ve ambalajı bozulmuş solüsyonlar kullanılmamalıdır.
Erişkinler: Sürekli ayaktan periton diyalizinde, her 24 saatlik dönemde intraperitoneal yoldan bir kez kullanılmalıdır.
Yaşlılar: Erişkinlerdeki gibi kullanılır.
Çocuklar: 18 yaşından küçüklerde kullanılması önerilmez.
Aseptik teknik kurallarına uyulmalıdır. Solüsyonun torbası, kullanımdan önce vücut ısısına kadar bu amaç için geliştirilmiş bir ısıtıcı ile ısıtılabilir. Periton boşluğuna verilecek sıvı miktarı, yaklaşık 10-20 dakikada, hastanın kendini rahat hissettiği bir hızda verilmelidir. Vücut ölçüleri normal bir erişkinde, periton boşluğuna verilen sıvı miktarı 2.0 litreyi aşmamalıdır. Bu miktarın batında distansiyona yol açması durumunda 1.5 litre solüsyon uygulanmalıdır.
Önerilen bekleme süresi sürekli ayaktan periton diyalizinde 6-12 saat, otomatik periton diyalizinde 14-16 saattir. Sıvı yerçekimi yardımıyla hastanın rahat hissettiği bir hızda geri alınmalıdır. Geri alınan sıvı, enfeksiyon varlığını gösterebilecek fibrin ve bulanıklık açısından kontrol edilmelidir.
Kullanımdan sonra torbada kalan solüsyon atılmalıdır.
DOZ AŞIMI HALİNDE ALINACAK TEDBİRLER
Doz aşımının etkileri hakkında bilgi yoktur. Bununla birlikte, sürekli olarak 24 saatte bir torbadan fazla Extraneal periton diyaliz solüsyonunun kullanılması, karbonhidrat metabolitleri ile maltozun plazma düzeylerinde yükselmeye neden olabilir. Bu tür yükselmelerin etkisi bilinmemekle birlikte, plazma osmolalitesinde yükselme meydana gelebilir. Icodextrin içermeyen periton diyaliz solüsyonları ya da hemodiyaliz ile tedavi sürdürülebilir.
 |
Artrit
Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur. |
 |
Travma Sonrası Bunalımı
Travmatik bir olay, günlük olağan olayların dışında olan ve kişiyi derinden
rahatsız eden bir olaydır.Birçok olay böyle bir etki gösterebilir. |
 |
Kalp Krizi
Kalbe giden kan akışı durduğunda kalp krizi meydana gelir. |
