FASLODEX 250 mg/5 ml enjeksiyonluk çözelti Formülü

Her 1ml’de etkin madde olarak 50 mg fulvestrant ve yardımcı maddeler etanol (%96), benzil alkol, benzil benzoat ve hint yağı içerir.

Farmakodinamik Özellikleri

Fulvestrant, estrojen reseptör proteininin azalmasına yol açmak şeklinde yeni bir etki mekanizmasına sahip yeni bir ilaç sınıfının (ER Downregulator) ilk üyesidir; agonist etkileri olmayan (saf) bir anti-estrojendir. Estrojenlerin tropik etkisini, kendisi kısmi agonist (estrojen-benzeri) aktivite göstermeksizin, tamamen bloke eder. Fulvestrant, estrojen reseptörlerine kompetitif olarak bağlanır ve bu konudaki afinitesi, estradiole yakın olacak derecede yüksektir. Fulvestrant, estrojene duyarlı insan meme kanseri hücrelerinin in vitro güçlü ve geri dönüşümlü bir inhibitörüdür; etki gücü ve etkinliği, tamoksifenden fazladır. Tamoksifene dirençli meme kanseri hücrelerinin in vitro, tamoksifenedirençli meme tümörlerinin in vivo büyümesini inhibe eder.

Meme kanseri dokusu üzerindeki in vivo etkiler

Fulvestrant, ER-pozitif tümörlerdeki ER ekspresyonunu, plaseboya ve tamoksifene kıyasla anlamlı şekilde azaltır. Ayrıca, fulvestrant ile progesteron reseptörlerinde de önemli azalma meydana gelmiştir ki, bu intrensek estrojen agonisti etkilere sahip olmadığını gösteren preklinik verilerle uyumludur.      

Farmakokinetik Özellikleri

Fulvestrant, intravenöz veya intramusküler enjeksiyonu takiben, hepatik kan akımına yakın yüksek bir hızla (nominal olarak dakikada 10.5 ml/kg) plazmadan uzaklaşır. Ancak uzun etkili Faslodex IM enjeksiyon, plazmadaki fulvestrant düzeylerini dar sınırlar arasında devam ettirir. Plazma düzeyleri, enjeksiyonu izleyen en az 28 gün boyunca 2-3 misli arasında değişir. Her ay (28±3 günde bir) 250 mg Faslodex verilmesi, sınırlı bir birikimle sonuçlanır ve yaklaşık 3-6 doz kullanıldığında kararlı plazma düzeylerine ulaşılır; bu zamandaki Eğri Altı Alan (EAA) değeri, yaklaşık 2 kat artar (ortalama ± SD olmak üzere EAA 328±48 nanogram gün/ml. C_max 15.8±2.4 nanogram/ml; C_min 7.4±1.7 nanogram/ml). Çoğul-doz farmakokinetiği, fulvestrantın tek doz kullanıldığı çalışmaların sonuçlarına bakılarak tahmin edilebilir. 33-89 arasında değişmek üzere hastanın yaşı, fulvestrantın farmakokinetik profili üzerinde etkisizdir.

Emilim Fulvestrant, oral yoldan kullanılmaz.

Dağılım Fulvestrant vücutta hızla ve geniş kapsamlı olarak dağılır; kararlı düzeylerdeki sanal dağılım hacminin yüksek (yaklaşık 3-5 litre/kg) olması, bu bileşiğin büyük ölçüde damar-dışı kompartmanda dağıldığı izlenimini vermektedir. Klinik kullanım sırasında elde edilmesi beklenen konsantrasyonlardan çok daha yüksek düzeylerdeki fulvestrantın plazma proteinlerine bağlanma oranı yüksektir (%99). VLDL, LDL ve HDL lipoprotein fraksiyonları, fulvestrantın bağlandığı başlıca proteinler olarak gözükmektedir. Cinsiyet hormonu bağlayan globüline bağlanma söz konusu olsa bile incelenmemiştir. Proteinlere kompetitif olarak bağlanmayla ilgili ilaç-ilaç etkileşimi çalışmaları, bu tip etkileşimlerin hemen her zaman albümin ve alfa-1-asit glikoproteine bağlanan ilaçlar arasında görülmekte olması nedeniyle yapılmamıştır.

Metabolizma Endojen steroidlerin metabolizmasında rol oynayan, çok sayıda olası biyotranformasyon yolu, fulvestrant metabolizmasında da kombinasyonlar şeklinde etkili gözükmektedir. Fulvestrantın insanlardaki metabolizması, diğer türlerde bulunana benzeyen bir metabolit profiliyle sonuçlanır. Fulvestrantın tanımlanmış olan metabolitleri, anti-estrojen modellerde ya az aktiftir ya da fulvestranta benzeyen aktivite göstermiştir. İnsan karaciğer preparatlarında ve rekombinan insan enzimleriyle yapılan çalışmalar CYP3A4’ün, fulvestrant oksidasyonunda rol alan tek sitokrom P450 izoformu olduğunu göstermiştir ama sitokrom P450 enzim sisteminin kullanılmadığı metabolik yollar, in vivo daha baskın gözükmektedir.

Vücuttan uzaklaştırılmaVücutaki fulvestrant, karaciğer-safra yoluyla hızla uzaklaştırılır; burada bir bütün olarak hız belirleyen

	Omurilik zedelenmeleri Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir.
	Aşırı Alkol Kullanımı, Alkolizm Alkol bağımlılığı, alkol kullanımı ve alkol sorunları arasındaki farkı açıklamak güçtür. Örneğin, geçmişte alkol kullanmış olan bir kimsenin mutlaka alkol bağımlısı olması gerekmez.
	Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.