FOSDAY 3 G 2 efervesan tablet Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Diğer Antibakteriyeller ATC Kodu: J01XX01

Etki Mekanizması

Fosfomisin antibakteriyel etkinliğini bakteri hücre duvarı sentezini engelleyerek göstermektedir. Fosfomisin peptidoglikan sentezindeki ilk aşamalardan birini inhibe etmektedir. Gliserol-3-fosfat veya glukoz-6-fosfat transport sistemleri aracılığıyla bakteri hücrelerine taşındıktan sonra, yapısındaki epoksit grubu vasıtasıyla enolpirüvil transferaz enzimini fosfoenolpiruvatın yerini alarak kalıcı bir şekilde ilk anahtar adım olan p-enolpiruvat ile üridin difosfat-N-asetilglukozamin kondenzasyonunu bloke eder. Fosfomisin diğer p-enolpiruvat bağımlı diğer enzimlere de bağlanır, fakat kalıcı inaktivasyona neden olmaz. Peptidoglikan sentezinin inhibisyonu nükleotid prekürsörlerinin birikmesi ve ardından bakterinin ölmesi ve hücrenin lizise uğraması ile sonuçlanır. Fosfomisin terapötik dozlarda idrarda bakterisid etki gösterir.

Enol piruvil transferazı özgün olarak baskılayan özel etki mekanizması nedeni ile diğer antibiyotiklerle çapraz direnç gözlenmez ve muhtemelen diğer antibiyotiklerle sinerjizma gösterir (in vitro amoksisilin, sefaleksin, pipedimik asit ve aztreonam ile sinerji gösterir). Fosfomisin trometamolün antibakteriyel spektrumu in vitro üriner sistem enfeksiyonlarında sık olarak izole edilen bir çok gram-negatif ve gram pozitif bakteriyi kapsar. Bunlardan bazıları E.coli, Citrobacter türleri, Klebsiella türleri, Proteus türleri, Stafilokokus türleri, Salmonella, S. Faecalis, P. Aeruginosa ve Serratia türleridir. İndol proteuslar orta derece duyarlı veya dirençlidir. Fosfomisin trometamol in vitro olarak bakterinin üriner sistem epiteline yapışması engeller. Fosfomisin tedavisi uygulanan kurumda bu ilaca karşı duyarlılığın saptanması önerilir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim:

Fosfomisin trometamol oral alımı takiben hızlı absorbe olmakta ve serbest yağ asidi fosfomisine dönüşmektedir. FOSDAY 3 g tek dozu takiben, ortalama (±1 SD) maksimum serum konsantrasyonu (Cmaks) 2 saat içinde 26.1 (±9.1) ^g/ml’ye ulaşmıştır. Oral ve intravenöz uygulama sonrasında plazma seviyeleri ve idrarla atılan miktarlardan hesaplanan mutlak biyoyararlanımı 1,5-3 g dozlar için %31 ile %58 arasındadır. Fosfomisinin oral biyoyararlanımı tokluk durumunda %30 düşmektedir. Yağdan zengin bir diyetle birlikte alındığında, ortalama Cmaks değeri 4 saat içinde 17.6’ya (±4.4) ulaşmaktadır.

Dağılım:

Oral alımı takiben kararlı durum dağılım hacmi 136.1 (±44.1) L’dir. Fosfomisin plazma proteinlerine bağlanmamaktadır. Fosfomisin böbrekler, mesane duvarı, prostat ve seminal vesiküllere dağılmaktadır. İlaç plasentadan geçmektedir.

Biyotransformasyon:

Fosfomisin metabolize olmaz, idrar ve feçesle atılır. Eliminasyon:

Fosfomisin değişmeden idrar ve feçes yoluyla elimine olmaktadır. Eliminasyon yarı ömrü yaklaşık 4 saattir. Fosfomisin çok yüksek idrar konsantrasyonları oluşturacak şekilde başlıca böbreklerden atılmaktadır. İdrarda 24-48 saat boyunca terapötik konsantrasyonlarda bulunur. Dozun yaklaşık %18-28’i enterohepatik döngüye uğrayarak feçesle atılır. Böbrek yetmezliği olanlarda glomerüler atılımı azalır ve plazma yarılanma süresi uzar. Böbrek fonksiyonlarının azalması durumunda idrar ile atılımı azalır.

Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:

Serum EAA0.„ interstisyel doku sıvısı EAA0.„ ve interstisyel doku sıvısı Cmaks’ı ve çalışılan dozlar arasında doğrusal ilişki belirlenmiştir.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Böbrek yetmezliği:

Hemodiyaliz alan 5 anürik hasta ile yapılan çalışmada, hemodiyaliz sırasında fosfomisin tı/2’si 40 saat olarak gözlenmiştir. Çeşitli derecelerde böbrek fonksiyon bozukluğu olan (kreatinin klerensi 54 ml/dak-7 ml/dak) hastalarda fosfomisin t1/2’si 11 saatten 50 saate yükselmiştir. Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda idrar ile atılan fosfomisin yüzdesi %32’den %11’e olmak üzere belirgin derecede düşmüştür. Cinsiyet:

Cinsiyet fosfomisinin farmakokinetik parametrelerini değiştirmemektedir. Yaşlılarda:

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

FOSDAY ile herhangi bir hayvan çalışması yapılmamıştır. Aşağıdaki veriler fosfomisin çalışmalarından elde edilen verilerdir.

Akut toksikoloji çalışmalarında, 5 g/kg’a kadar yüksek doz fosfomisin uygulaması fare ve sıçanlarda iyi tolere edilmiş, tavşanlarda geçici ve düşük insidanslı olmakla birlikte, sulu feçes ve köpeklerde tek doz uygulamasından sonra 2-3 gün anoreksi ile birlikte diyare gözlenmiştir. Bu dozlar insanlar için önerilen terapötik dozun 50-125 katıdır.

FOSDAY insanlarda tek doz kullanım için olduğundan, kemirgenlerle uzun süreli karsinojenite çalışmaları yürütülememiştir. Kültüre edilmiş insan lenfositlerinde, çin hamsterı V79 hücreleri in vitro Ames bakteriyel reversiyon testlerinde ve in vivo fare mikronükleus çalışmalarında mutajenik veya genotoksik bulunmamıştır. Erkek ve dişi sıçanlarda üreme performansına veya fertilite üzerine etki göstermemiştir.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.

Tiroid Kanseri En sık görülen tiroid kanseri türü olan papiller tiroid kanseri, tüm tiroid kanserlerinin yaklaşık %70'ini oluşturur.