FRAXODI 19000 IU AXA/1 ml SC enjektabl solüsyon 2 enjektör Formülü
1,0 ml enjektabl steril solüsyonda:
Nadroparin kalsiyum (INN) ..................................19 000 IU AXa (50 000 ICU AXa’ya eşdeğerdir)
Kalsiyum hidroksit çözeltisi veya dilüe HCI........km.....pH = 4.5 - 7.5
Enjeksiyonluk su ....................................................km.....1.0 ml (1 ICU AXa, 0,38 IU AXa’ya eşdeğerdir.)
1 ml enjekte edilebilir solüsyon 19 000 IU AXa nadroparin kalsiyum içermektedir.
Farmakodinamik:
Nadroparin kalsiyum standart heparinden depolimerizasyon yoluyla elde edilen düşük molekül ağırlıklı heparindir. Nadroparin kalsiyum, sülfatlı polisakkarid glikozaminoglikan zincirlerinin heterojen bir karışımıdır; ortalama molekül ağırlığı yaklaşık 4300 daltondur. Nadroparin spesifik olarak pentasakkarid moleküllerinden oluşmuştur ; bunlar plazma proteini olan antitrombin III’e (ATIII) bağlanma için yüksek afinite gösterir. Bu bağlanma, nadroparinin faktör Xa’nın hızlandırılmış inhibisyonuna yol açarak antitrombotik etki göstermesini sağlar. ATIII’e bağlı olmayan diğer özellikleri de aynı zamanda antitrombotik etkiye yardım edebilir; ancak bu etkilerin göreceli katkısı saptanmamıştır. Bu etkiler doku faktör yolu inhibitörlerinin (Tissue Factor Pathway Inhibitor: TFPI) uyarılmasını, endotelyal hücrelerden doku plasminojen aktivatörlerinin doğrudan serbestleşmesi aracılığıyla fibrinoliz aktivasyonunu ve hemorojik parametrelerin (kan viskozitesinin azalması, trombosit ve granülosit membran akışkanlığının artışı) modifikasyonunu içerir. Nadroparinin farmakodinamik etkisi yaklaşık 90 IU/mg (85 ila 110 IU/mg) olan anti-Xa aktivitesi ve yaklaşık 27 IU/mg olan anti-IIa aktivitesiyle ilşkilidir. Fraxiparine’in anti-Xa’aktivitesinin anti-IIa’ya oranı 3.5:1 iken bu oran heparin için 1:1’dir. Nadroparin kalsiyumun antitrombotik etkisi çabuk başlar ve uzun süre devam eder.
Farmakokinetik: Nadroparinin varlığı, anti-Xa etkinlik düzeyi gibi pıhtılaşma mekanizmaları üzerindeki etkisiyle ölçülür. Subkutan enjeksiyonu takiben biyoyararlanımı yaklaşık %89’dur. Subkutan uygulama sonrası doruk plazma anti-Xa aktivitesine 3-5 saat sonra ulaşılır. aPTT’nin (aktif parsiyel tromboplastin zamanı) ve trombin zamanının maksimal uzaması yaklaşık olarak 4. saatte gerçekleşir. Anti-Xa etkinliği enjeksiyondan 18 saat sonra devam ederse de, eliminasyon yarı-ömrü yaklaşık 3.5 saattir. Kararlı duruma 6. günde ulaşılır. Sağlıklı gönüllülerde nadroparin profilaktik dozunun (2850 IU) subkutan uygulaması sonrasında , maksimum aPTT ve trombin zamanı 4 saatte 2 saniye gibi ihmal edilebilir düzeyde artmış ve aPTT başlangıç değerlerine 8 saat sonra dönmüştür. Tedavi dozlarını takiben , aPTT sadece hafifçe uzamıştır (kontrol değerinin 1.2 misli; standart heparin ile aPTT değerlerinin tedavi dozunda kontrol değerinin 1.5-2.5 misli olması hedeflenir). Farmakokinetik çalışmalarda nadroparin dozu ile plazma anti-Xa aktivitesi arasında doğrusal bir ilişki gözlemlenmiştir. Fraxiparine eliminasyonu, başlıca renal mekanizmalarla gerçekleşir, ancak son bilgiler renal eliminasyon öncesi hepatik metabolizmaya uğrayabileceğini düşündürmektedir.
Böbrek yetmezliği Böbrek yetmezliği olan hastalarda Fraxiparine eliminasyonu uzar. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda, anti-Xa aktivitesi eliminasyon yarı-ömrünün yaklaşık 6 saate, doruk etkiye ulaşma süresinin yaklaşık 4 saate uzadığını göstermiştir. Halbuki sağlıklı gönüllülerde eliminasyon yarı-ömrü 3.5 saattir. Şiddetli böbrek yetmezliğinde subkutan doz sonrası, anti-Xa aktivitesiyle ölçülen AUC (eğri altında kalan alan), sağlıklı gönüllülere nazaran %60 artmıştır.
Derin ven trombozunun tedavisinde.
İlaç aşağıdaki durumlarda kesinlikle kullanılmamalıdır:
- Nadroparine aşırı hassasiyet
- Geçmişte,nadroparin veya herhangi başka bir heparin kullanılması nedeniyle bir trombositopeni görülmüş ise ( bakınız; Uyarılar / Önlemler )
- Heparinin neden olmadığı yaygın intravasküler koagülasyon hariç, hemostaz bozukluklarına bağlı aktif kanama veya kanama riski artışı - Kanayabilecek organik lezyon (aktif peptik ülser)
- Hemorajik serebrovasküler hastalıklar
- Akut bakteriyel endokardit
Bu ilaç aşağıdaki durumlarda genellikle tavsiye edilmez :
- İlerlemiş böbrek fonksiyon bozukluğu
- Hemorajik serebrovasküler hastalıklar
- Kontrol edilemeyen hipertansiyon
Fraxodi, derin ven trombozu tedavisi için kullanılır ve günde bir enjeksiyon yapılır.
Doz belirleme: Her bir Düşük Molekül Ağırlıklı Heparin için özel doz talimatlarına dikkat edilmelidir çünkü doz belirlemek için farklı unite sistemleri (unite veya mg) kullanılmaktadır. Fraxodi intramüsküler yoldan verilmeye uygun değildir. Trombosit sayısı kontrolü Düşük molekül ağırlıklı heparinlerin kullanımıyla ciddi bir trombositopeni tehlikesi mevcut olduğundan tedavi dozu ne olursa olsun, trombosit sayısının kontrol edilmesi zorunludur.
Üç durum söz konusu olabilir : Heparinle ilişkili trombositopeni geçmişi olmayan kişilerde : Tedaviden önce ve 21 gün boyunca haftada iki kez olmak üzere trombosit sayımı yapılmalıdır; bu dönemden sonra , bireysel olarak tedavinin uzatılması gerektiği vakalarda, testler tedavinin sonuna kadar haftada bir kere olmak suretiyle yapılabilir. Trombosit sayısındaki herhangi bir anlamlı düşüş (başlangıç değerinin %30 ila 50’sinden fazla), bir tehlike işareti olarak kabul edilmelidir. Trombosit sayısından azalma olduğu saptanırsa, bütün vakalarda aşağıdaki önlemler alınmalıdır :
Tedavi altında, anti - Xa aktivitesi testi sistematik olmamaktadır. Bu testin özellikle, böbrek yetmezliği olanlarda, yaşlılarda ve hemoraji tablosuyla karşı karşıya olanlarda, hastaların bireysel duyarlılıklarını belirlemek amacıyla yapılması önerilmektedir. ( tercihen amidolitik yöntemle). Test için kan alımı tedavinin 2’nci gününde, enjeksiyonu izleyen 4’üncü ve 6’ıncı saatler arasında yapılmalıdır; 1.8 IU anti-Xa /ml’nin üstündeki bir anti-Xa aktivitesi değeri, doz aşımı olduğunu gösterebilir ve dozun azalması yoluna gidilebilir.
Aşağıdaki durumlarda dikkatli uygulanmalıdır :
Kanama riskini artırabileceklerinden,asetil salisilik asit (veya diğer salisilatlar),non steroid antienflamatuar ilaçlar(sistemik), tiklopidin ile birlikte kullanımı önerilmez. Eğer böyle bir kombinasyonun verilmesi gerekliyse,dikkatli klinik ve biyolojik takip yapılması gereklidir.Fraxodi, dekstran (parenteral) kullanılan hastalarda ihtiyatla uygulanmalıdır.
Kortikosteroidler‘in (glukokortikoidler,sistemik) yüksek dozlarda veya 10 günü aşan tedavilerde,heparinle birlikte kullanımı kanama riskini arttırır. Bu kombinasyonun kullanımı sırasında incelemeler arttırılmalıdır.
Fraxodi, intramüsküler kullanılmaz. Fraxodi, subkütan yolla uygulanmalıdır. Enjeksiyon sağ ve sol taraftan değişimli olmak üzere karın duvarının ante-rolateral (ön-yan) ve posterolateral (arka-yan) kısımlarındaki subkütan hücre dokusuna yapılmalıdır. İğne,baş ve işaret parmakları arasında tutulaan cilt pilisine eğimli olarak değil, dikey olarak tam batırılmalı ve enjeksiyon boyunca cilt iki parmak arasında tutulmalıdır. Fraxodi, subkütan olarak günde 1 kez ve normalde 10 gün süreyle uygulanır. Hastaların vücut ağırlığına göre her 24 saatte bir verilecek doz,aşağıdaki tabloda da görüldüğü gibi, 0.1 ml/ 10 kg’dır:
Vücut ağırlığı | Günde BİR KEZ enjekte edilecek Fraxodi hacmi | ||||||||||||||||||||||||||||||||
40-49 kg | 0.4 ml | ||||||||||||||||||||||||||||||||
50-59 kg | 0.5 ml | ||||||||||||||||||||||||||||||||
60-69 kg | 0.6 ml | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Glaxo Smith Kline İlaçları San.Ve Tic.A.Ş
İLAÇ EŞDEĞERLERİ
|