FRAXODI 19000 IU AXA/1 ml SC enjektabl solüsyon 2 enjektör Uyarılar

Fraxodi, derin ven trombozu tedavisi için kullanılır ve günde bir enjeksiyon yapılır.

Doz belirleme: Her bir Düşük Molekül Ağırlıklı Heparin için özel doz talimatlarına dikkat edilmelidir çünkü doz belirlemek için farklı unite sistemleri (unite veya mg) kullanılmaktadır. Fraxodi intramüsküler yoldan verilmeye uygun değildir. Trombosit sayısı kontrolü Düşük molekül ağırlıklı heparinlerin kullanımıyla ciddi bir trombositopeni tehlikesi mevcut olduğundan tedavi dozu ne olursa olsun, trombosit sayısının kontrol edilmesi zorunludur.

Üç durum söz konusu olabilir : Heparinle ilişkili trombositopeni geçmişi olmayan kişilerde : Tedaviden önce ve 21 gün boyunca haftada iki kez olmak üzere trombosit sayımı yapılmalıdır; bu dönemden sonra , bireysel olarak tedavinin uzatılması gerektiği vakalarda, testler tedavinin sonuna kadar haftada bir kere olmak suretiyle yapılabilir. Trombosit sayısındaki herhangi bir anlamlı düşüş (başlangıç değerinin %30 ila 50’sinden fazla), bir tehlike işareti olarak kabul edilmelidir. Trombosit sayısından azalma olduğu saptanırsa, bütün vakalarda aşağıdaki önlemler alınmalıdır :

• Trombosit sayısının derhal kontrol edilmesi • Trombosit sayısında azalma olduğu kontrol testinde doğrulanır ve daha belirgin olarak ortaya çıkarılırsa, heparin tedavisine ara verilmesi. • Bu etapta daha fazla antitrombotik profilaksi yapılması gerekiyorsa, oral antikoagülanlarda takip tedavisinin yapılması. Heparinle ilişkili trombositopeni geçmişi olan kişilerde : • Daha önce meydana gelen heparine bağlı trombositopeni ile heparinin yeniden verilmesinin gerektiği durum arasındaki süre ve önceden kullanılan heparinin türü ne olursa olsun, son derece ciddi olabilen nüks durumu çok kısa bir süre içinde ortaya çıkabilir. • Bu durumda şu önlemlerin alınması gereklidir: • Mümkün olduğu durumlarda, başka antitrombotik tedavilerin uygulanması, • Düşük molekül ağırlıklı heparin tedavisine karar verilirse ilk günden itibaren klinik ve laboratuar incelemelerinin arttırılması, tedavi süresinin mümkün olan en kısa sürede tutulması ve gerektiğinde derhal antivitamin K tedavisine başlanması, Heparinle ilişkili trombositopeninin akut safhasında : Bütün vakalarda bu durum aciliyet teşkil eder. Heparin (standard veya düşük molekül ağırlıklı heparin) ile trombositopeni oluşursa, heparin uygulamasına devam edilmesi gerekiyorsa, başka bir düşük molekül ağırlıklı heparin uygulaması düşünülebilir. Bu durumda en azından günlük kontrol yapılmalı ve tedavi mümkün olan en kısa zamanda bitirilmelidir çünkü daha önce oluşan trombositopeninin ilaç değişikliğinden sonra da devam ettiği vakalr bildirilmiştir. In vitro agregasyon testleri ancak sınırlı bir veri sağlar. • Oral antikoagülanlarla heparin takip tedavisi Oral antikoagülanlarların etkisini kontrol etmek amacıyla, klinik ve laboratuvar incelemeleri( NR olarak ifade edilen protrombin zamanı) arttırılmalıdır. • Anti - Xa aktivitesi testi

Tedavi altında, anti - Xa aktivitesi testi sistematik olmamaktadır. Bu testin özellikle, böbrek yetmezliği olanlarda, yaşlılarda ve hemoraji tablosuyla karşı karşıya olanlarda, hastaların bireysel duyarlılıklarını belirlemek amacıyla yapılması önerilmektedir. ( tercihen amidolitik yöntemle). Test için kan alımı tedavinin 2’nci gününde, enjeksiyonu izleyen 4’üncü ve 6’ıncı saatler arasında yapılmalıdır; 1.8 IU anti-Xa /ml’nin üstündeki bir anti-Xa aktivitesi değeri, doz aşımı olduğunu gösterebilir ve dozun azalması yoluna gidilebilir.

Aşağıdaki durumlarda dikkatli uygulanmalıdır :

• Karaciğer yetmezliğinde • Böbrek fonksiyonu bozukluğunda • Kontrol edilemeyen hipertansiyonda • Gastrik ülser geçmişi veya kanamaya müsait başka herhangi bir l

	Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur.
	Yüksek Tansiyon Hipertansiyon sürekli anormal derecede yüksek olan kan basıncıdır. Tansiyon atardamarlarınızdaki kanın basıncıdır.
	Astım Astımlı kişilerin akciğerlerindeki hava boruları (bronşlar) hassastır. Bu kişiler belirli tetikleyici faktörlere maruz kaldıklarında, hava boruları nefes almalarını güçleştirecek şekilde daralır.