IMOVANE 7.5 mg 20 tablet {E.İ.P} Farmakolojik Özellikler

Zopiklon }

Sinir Sistemi > TRANKİLİZANLAR > Zopiklon
Pierre Fabre İlaç A.Ş. | 30 December  1899

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

    5.1. Farmakodinamik özellikler

    Farmakoterapötik grup: Hipnotik ve sedatifler, Benzodiazepin ilişkili ilaçlar

    ATC kodu: N05CF01

    Etki mekanizması

    Zopiklon hipnotik bir ajandır ve siklopirolon grubu bileşiklerin bir üyesidir. Zopiklon toplam REM uykusunda azalma olmadan ve yavaş dalga uykusunun korunmasıyla uykuyu hızlı bir şekilde başlatır ve sürdürür. Ertesi sabah göz ardı edilebilir rezidüel etkiler görülür. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLERi arasında hipnotik, sedatif, anksiyolitik, antikonvülsan ve kas gevşetici etkiler yer alır. Bunlar, klorür iyon kanalının açılmasını modüle eden 'GABA' makromoleküler reseptör kompleksine ait merkezi reseptörlerde yüksek afinitesi ve spesifik agonist etkisi ile ilgilidir. Bununla birlikte, zopiklon ve diğer siklopirolonların, reseptör kompleksinde farklı konformasyonel değişiklikler de dahil olmak üzere benzodiyazepinlerin yerlerinden farklı bir yerde etki ettiği gösterilmiştir.

    5.2. Farmakokinetik özellikler

    Genel özellikler

    Emilim: Zopiklon hızla emilir. Pik konsantrasyonlara 1,5 ila 2 saat içinde ulaşılır ve sırasıyla 3,75 mg ve 7,5 mg'lık uygulamadan sonra yaklaşık 30 ng/mL ve 60 ng/mL'dir. Emilim cinsiyete, beslenmeye ya da dozun tekrarlanmasına göre değişiklik göstermez

    Dağılım: Ürünün vasküler kompartımanda dağılımı hızlıdır. Plazma proteinlerine %45 oranında ve zayıf olarak bağlanır ve doyurulabilir değildir. Proteinlere bağlanma nedeniyle ilaç etkileşim riski çok düşüktür.

    Dağılım hacmi 91,8-104,6 litre aralığındadır.

    3,75 mg'dan 15 mg'a kadar olan doz aralığında plazma konsantrasyonu doza bağlı değildir. Tekrarlanan dozlarda alınmasından sonra kanda birikmez. Kişiler arasında farmakokinetik varyasyonlar oldukça düşüktür.

    Biyotransformasyon: Zopiklon, insanlarda N-oksit zopiklon (hayvanlarda farmakolojik olarak aktif) ve N-desmetil zopiklon (hayvanlarda farmakolojik olarak inaktif) olmak üzere iki ana metabolite kapsamlı bir şekilde metabolize olur. Yapılan bir in vitro çalışmada, sitokrom P450

    (CYP) 3A4'ün, zopiklonun her iki metabolitine metabolizasyonundan sorumlu ana izoenzim olduğu ve CYP2C8'in de N-desmetil zopiklon oluşumunda rol aldığı gösterilmiştir. Görünür yarılanma ömürleri (idrar verilerine göre değerlendirilir) sırasıyla yaklaşık 4,5 saat ve 1,5 saattir. 14 gün boyunca tekrarlanan dozlarda (15 mg) önemli bir birikme görülmemiştir. Hayvanlarda, yüksek dozlarda bile enzim indüksiyonu gözlemlenmemiştir.

    Eliminasyon: Değişmemiş zopiklonun düşük renal klirens değeri (ortalama 8,4 mL/dak), plazma klirensi (232 mL/dak) ile kıyaslandığında zopiklonun klirensinin esasen metabolik olduğunu göstermektedir. Ürün, dışkıyla (yaklaşık %16) ve serbest metabolitler (n-oksit ve n-desmetil türevleri) şeklinde idrar yoluyla (yaklaşık %80) elimine edilir.

    Önerilen dozlarda kullanıldığında, kandaki eliminasyon yarı-ömrü yaklaşık 5 saattir.

    Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

    Veri yoktur.

    Özel hasta grupları: Yaşlı kişilerde, zopiklonun karaciğer metabolizmasında hafif bir yavaşlama ve yarılanma süresinin 7 saat olmasına rağmen, tekrarlanan dozlarda plazmada birikme yapmadığı saptanmıştır. Böbrek yetmezliğinde, uzun süreli kullanıma bağlı olarak zopiklon veya metabolitleri kanda birikmez. Zopiklon diyaliz membranından geçer.

    Karaciğer sirozu olan hastalarda, demetilasyon olayının yavaşlamasına bağlı olarak, zopiklonun plazma klirensi azalır. Bu hastalarda dozun uygun bir biçimde düzenlenmesi gerekir.

    5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

    Kısa ürün bilgisinde yer alanlara ek olarak herhangi bir klinik öncesi güvenlilik verisi bulunmamaktadır.

    İnme İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar. Deri Kanseri Deri Kanseri Deri kanseri çok rastlanan bir hastalıktır. Üç ana türü bulunur ;genelde kemirici ülser olarak bilinen bazal hücreli karsinom, yassı hücreli karsinom ve kötü huylu tümör.