INCIVO 375 mg 168 film kaplı tablet Klinik Özellikler

Telaprevir }

Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar > Virüslere Karşı Direkt Etkili İlaçlar > Telaprevir
Johnson & Jonhson Sıhhi Malzeme San. ve Tic.Ltd.Şti. | 28 September  2012

4.1. Terapötik endikasyonlar

Peginterferon alfa ve ribavirinle birlikte INVICO, aşağıda belirtilen şekilde kompanse karaciğer hastalığı (siroz dahil) olan erişkin hastalardaki genotip 1 kronik hepatit C tedavisinde endikedir:

- tedavi almamış hastalar

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi

INCIVO ile tedavi, kronik hepatit C yönetiminde deneyimli bir doktor tarafından başlatılmalı ve izlenmelidir.

INCIVO 750 mg (iki 375 mg’lık film kaplı tablet), oral olarak her 8 saatte bir yiyeceklerle birlikte alınmalıdır (toplam günlük doz 6 tablettir (2.250 mg)). INCIVO’ nun yiyeceklerle birlikte alınmaması veya belirlenen doz aralığında alınmaması, ilacın terapötik etkisinin düşmesine neden olabilecek düşük telaprevir plazma konsantrasyonu ile sonuçlanabilir.

INCIVO, ribavirin ve peginterferon alfa-2a veya peginterferon alfa-2b ile birlikte uygulanmalıdır. Peginterferon alfa-2a ya da peginterferon alfa-2b’den hangisinin seçileceği için Bölüm 4.4 ve Bölüm 5.1’e bakınız. Peginterferon alfa ve ribavirinin spesifik dozaj talimatları için bu tıbbi ürünlerin Kısa Ürün Bilgileri’ne başvurunuz.

Tedavi süresi - Tedavi almamış erişkinler ve daha önceki tedavi relapsları

INCIVO ile tedavi, peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyonda başlatılmalıdır ve 12 hafta süreyle uygulanmalıdır (bakınız Şekil 1).

- 4’ üncü ve 12’ inci haftada HCV RNA saptanmayan hastalar toplam 24 haftalık tedavi süresi için ek bir 12 haftalık tek başına peginterferon alfa ve ribavirin alırlar.

- 4’ üncü ya da 12’ inci haftada saptanabilir HCV RNA’sı olan hastalar toplam 48 haftalık tedavi süresi için ek bir 36 haftalık tek başına peginterferon alfa ve ribavirin alırlar.

- 4’ üncü ya da 12’ inci haftada saptanamayan HCV RNA’ya bakılmaksızın sirozu olan tüm hastalar toplam 48 haftalık tedavi süresi için ek bir 36 haftalık tek başına peginterferon alfa ve ribavirin önerilmektedir (bakınız bölüm 5.1).

Şekil 1: Tedavi almamış ve daha önceki tedavi relapsları olan hastalar için tedavi süresi

peginterferon alfa + ribavirin

peginterferon alfa + ribavirin (4. veya 12.haftada saptanabilirse) ^

■ _ _l J_____ _ ___ _____ _______ ____ ____1

■ ! : s El S !

Hafta 4 Hafta 12 Hafta 24 Hafta 48

HCV RNA düzeyleri, tedavi süresini belirlemek için 4’üncü ve 12’inci haftada izlenmelidir. Faz 3 çalışmalarında, HCV RNA düzeylerinin saptanabilir olup olmadığını belirlemek için 25 IU/ml tayin limiti ve 10-15 IU/ml tespit limiti ile hassas gerçek zamanlı PCR-tayini kullanılmıştır (bakınız bölüm 5.1). Yetersiz tedavi süresi ve daha yüksek relaps oranlarına neden olabileceğinden alt tayin sınırının altındaki tespit edilebilir HCV RNA, "saptanamaz" yerine kullanılmamalıdır. INCIVO, peginterferon alfa ve ribavirin tedavisinin kesilmesi konusundaki talimatlar için Tablo 1’e bakınız.

Tedavi süresi - Daha önceki tedaviye kısmi cevap veren veya daha önceki tedaviye hiç cevap vermeyen erişkinler

INCIVO ile tedavi, peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyon şeklinde başlatılmalı ve 12 hafta uygulanmalıdır, bunu toplam 48 haftalık tedavi süresi ile tek başına peginterferon alfa ve ribavirin (INCIVO olmaksızın) takip etmelidir (bakınız Şekil 2).

Şekil 2: Daha önceki tedaviye kısmi cevap veren veya daha önceki tedaviye hiç cevap vermeyen hastalar için tedavi süresi

INCIVO

peginterferon alfa + ribavirin

Hafta 4

Hafta 12

Hafta 48

HCV RNA düzeyleri, 4’üncü ve 12’inci haftada izlenmelidir. INCIVO, peginterferon alfa ve ribavirin tedavisinin sonlandırılması konusundaki talimatlar için Tablo 1’e bakınız.

Tüm hastalar

Yetersiz viral yanıtları olan hastaların sürdürülebilir bir virolojik yanıta (SVR) ulaşması oldukça olasılık dışı olduğundan, 4’üncü veya 12’inci haftada HCV RNA > 1,000 IU/ml olan hastaların INCIVO tedavisini sonlandırmaları önerilmektedir(Bakınız Tablo 1).

Tablo 1: INCIVO, peginterferon alfa ve ribavirin sonlandırma kılavuzu

Tıbbi ürünler

Tedavinin 4’üncü haftasında" HCV RNA> 1,000 IU/ml

Tedavinin 12’inci haftasındaa HCV RNA> 1,000 IU/ml

INCIVO

Kalıcı olarak sonlandırılır.

INCIVO tedavisi tamamlanır

Peginterferon alfa ve Ribavirin

Kalıcı olarak sonlandırılır.

a INCIVO, peginterferon alfa ve ribavirin ile tedavi. INCIVO tedavisine başlamadan önce peginterferon alfa ve ribavirin tedavisi uygulanması durumunda bu kılavuzlar benzer şekilde uygulanmayabilir.

Faz 3 çalışmalarında, 4’üncü veya 12’inci haftada HCV RNA > 1,000 IU/ml olan hastaların hiçbirinde devam eden peginterferon alfa ve ribavirin tedavisi ile SVR elde edilememiştir. Faz 3 çalışmalarında, 4’üncü haftada HCV RNA seviyeleri 100 IU/ml ile 1,000 IU/ml arasında olan daha önce tedavi almamış 16 hastanın 4’ünde (%25) SVR elde edilmiştir. 12’ inci haftada HCV RNA seviyeleri 100 IU/ml ile 1,000 IU/ml arasında olan 8 hastanın 2’sinde (%25) SVR elde edilmiştir.

Daha önceki tedaviye hiç cevap vermeyen hastalarda, 4’üncü ve 12’inci haftalar arasında ilave HCV RNA testi yapılması değerlendirilmelidir. HCV RNA konsantrasyonu 1,000 IU/ml’den yüksek ise INCIVO, peginterferon alfa ve ribavirin kesilmelidir.

48 haftalık tedavi alan hastalar için, 24’ üncü ve 36’ ncı haftalarda HCV RNA saptanır ise peginterferon alfa ve ribavirin kesilmelidir.

INCIVO, tedavi başarısızlığını önlemek için peginterferon alfa ve ribavirin ile uygulanmalıdır.

INCIVO dozu, tedavi başarısızlığını önlemek için azaltılmamalı veya kesilmemelidir.

Eğer INCIVO tedavisi advers ilaç reaksiyonlarından dolayı veya yetersiz virolojik yanıt nedeniyle kesilirse INCIVO tedavisi yeniden başlatılmamalıdır.

Doz değişiklikleri, tedaviye ara verilmesi, tedavinin sonlandırılması veya bu tıbbi ürünlerin kaldığı yerden devam edilmesine yönelik kılavuzlar için peginterferon alfa ve ribavirinin her birinin Kısa Ürün Bilgilerine başvurunuz (bakınız bölüm 4.4).

Genelde alındığı zamanın 4 saati içerisinde INCIVO dozu unutulduğu durumda, reçetelenen INCIVO dozunu yiyeceklerle birlikte mümkün olan en kısa zamanda almaları konusunda hastalar bilgilendirilmelidir. Unutulan dozun alınması, alınması gereken INCIVO zamanını 4 saatten daha fazla geçmiş ise unutulan bu doz atlanılmalı ve hasta normal dozaj şemasına devam etmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Böbrek yetmezliği:

Orta derecede veya ciddi böbrek yetmezliği olan (CrCl < 50 ml/dk) HCV hastalarında INCIVO kullanımına ait hiçbir klinik veri bulunmamaktadır (bakınız Bölüm 4.4). Ciddi böbrek yetmezliği olan HCV-negatif hastalarda, telaprevire maruz kalmada klinik olarak ilişkili değişiklik gözlenmemiştir (bakınız Bölüm 5.2). Bu nedenle, böbrek yetmezliği olan HCV hastalarında INCIVO için hiçbir doz ayarlaması önerilmemektedir.

Hemodiyaliz hastalarında INCIVO kullanımı ile ilgili klinik veri mevcut değildir.

Kreatinin klirensi 50 ml/dk’ dan düşük olan hastalar için aynı zamanda bakınız ribavirin Kısa Ürün Bilgisi.

Karaciğer yetmezliği:

INCIVO, orta derece ila ciddi karaciğer yetmezliği (Child-Pugh B veya C, skor >7) veya dekompanse karaciğer hastalığı olan hastalarda önerilmemektedir (bakınız bölüm 4.4).Hafif karaciğer yetmezliği (Child-Pugh A, skor 5-6) olan hepatit C hastalarında INCIVO doz değişikliğine gerek yoktur. Ayrıca Child-Pugh skoru > 6’da kontrendike olan peginterferon alfa ve ribavirinin Kısa Ürün Bilgilerine başvurunuz.

Pediyatrik popülasyon:

18 yaşından küçük çocuklarda INCIVO’ nun güvenliliği ve etkinliği saptanmamıştır. Hiçbir veri mevcut değildir.

Geriyatrik popülasyon:

65 yaş ve üstündeki HCV hastalarında INCIVO kullanımına ait klinik veriler sınırlıdır.
Uygulama Yolu:

4.3. Kontrendikasyonlar

Telaprevir veya herhangi bir yardımcı maddeye aşırı duyarlılık.

Vücuttan temizlenmede CYP3A’ya oldukça bağımlı olan ve yükselmiş plazma konsantrasyonunun ciddi ve/veya yaşamı tehdit edici olaylarla ilişkili olduğu (dar terapötik indeks) aktif maddelerle INCIVO’nun birlikte kullanımı kontrendikedir. Bu tür aktif maddeler, alfuzosin, amiodaron, bepridil, kinidin, astemizol, terfenadin, sisaprid, pimozid, ergot türevleri (dihidroergotamin, ergonovin, ergotamin, metilergonovin), lovastatin, simvastatin, atorvastatin, sildenafil veya tadalafil (sadece pulmoner arteryel hipertansiyon tedavisi için kullanıldığında) ve oral uygulanan midazolam ve triazolamı içermektedir.

İntravenöz lidokain hariç herhangi bir Sınıf Ia ve III antiaritmiklerle birlikte INCIVO’nun birlikte uygulanması kontrendikedir (bakınız Bölüm 4.5).

CYP3A’yı güçlü bir şekilde indükleyen ve böylece daha düşük maruziyete ve INCIVO’nun etkinlik kaybına yol açabilecek aktif maddelerle örneğin rifampisin, St John’s wort (Hypericum perforatum), karbamazepin, fenitoin ve fenobarbital ile birlikte INCIVO’nun kullanımı kontrendikedir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Ciddi deri döküntüsü

INCIVO kombinasyon tedavisiyle ciddi deri döküntüleri bildirilmiştir. Plasebo-kontrollü Faz 2 ve 3 çalışmalarında ciddi deri döküntüleri (başlıca ekzematöz, pruritik ve vücut yüzey alanının %50’ sinden fazlasını kapsayan) peginterferon alfa ve ribavirin alanlarda %0.4 bildirilirken INCIVO alan hastaların %4.8’inde bildirilmiştir.

Deri döküntüsü nedeni ile hastaların %5.8’ i sadece INCIVO tedavisini sonlandırırken %2.6’ sı INCIVO kombinasyon tedavisini sonlandırmıştır.

Plasebo-kontrollü Faz 2 ve 3 çalışmalarında hastaların %0.4’ünde Eozinofili ve Sistemik Semptomlarla (DRESS) ilişkili İlaç Döküntüsü’ nden şüphelenilmiştir. Klinik deneyimde, hastaların %0.1’den azında Stevens-Johnson Sendromu görülmüştür. Bu reaksiyonların hepsi ilacın kesilmesiyle çözülmüştür.

DRESS, aşağıdaki bir ya da birkaç durumun eşlik ettiği eozinofili ile birlikte döküntüyle seyreder: ateş, lenfadenopati, yüz ödemi ve iç organ tutulumu (hepatik, renal, pulmoner). Vakaların çoğunluğu INCIVO ile tedaviye başladıktan sonraki altı ile on hafta arasında gerçekleşse de, tedavinin başlamasından sonraki herhangi bir zamanda görülebilir.

Ürünü reçeteleyen doktor, hastaların ciddi kutanöz döküntü riski hakkında ve yeni bir döküntünün ortaya çıkması ya da mevcut döküntünün kötüleşmesi durumunda hemen hekimlerini haberdar etmeleri konusunda hastaların tam olarak bilgilendirildiğinden emin olmalıdır. Tüm döküntüler progresyon açısından ve döküntüler düzelene kadar izlenmelidir. Döküntülerin düzelmesi haftalar alabilir. Hangisinin ciddi kutanöz reaksiyonlara yol açtığının karıştırılmaması için, INCIVO kombinasyon tedavisi sırasında diğer ciddi kutanöz reaksiyonlara yol açabilen ilaçlar dikkatle kullanılmalıdır.

Kutanöz reaksiyonlarını izleme ve INCIVO, ribavirin ve peginterferon alfa’nın kesilmesi hakkındaki öneriler aşağıdaki tabloda özetlenmiştir:

Kutanöz reaksiyonlarının görünüm ve yaygınlığı

Kutanöz reaksiyonlarını izleme ve ciddi döküntülerde INCIVO, ribavirin ve peginterferon alfa’nın kesilmesi hakkındaki öneriler

Hafif döküntü:lokalize deri döküntüsü ve/veya kısıtlı dağılımda deri döküntüsü (vücutta birkaç izole alanda)

Döküntüler iyileşene kadar progresyon ve sistemik semptomlar açısından izleyiniz.

Orta şiddette döküntü: Vücut yüzeyinin %50 veya altındaki alanını kaplayan yaygın döküntü

Döküntüler iyileşene kadar progresyon ve sistemik semptomlar açısından izleyiniz. Dermatoloji konsültasyonu istenebilir.

Progresyon gösteren orta şiddette döküntü durumunda INCIVO kalıcı olarak kesilmelidir. INCIVO kesildikten sonraki 7 günde döküntülerde düzelme görülmezse ribavirin kesilmelidir. Telaprevir kesilmesini takiben döküntüler kötüleşirse, ribavirinin daha erken kesilmesi düşünülmelidir. Kesilmesi medikal olarak gerekmiyorsa, peginterferon alfa tedavisine devam edilebilir.

Ağır döküntüye (vücut yüzeyinin %50’sinden fazla alanda döküntü) doğru ilerleyen orta şiddette döküntü durumunda INCIVO tedavisi kalıcı olarak sonlandırılmalıdır (bakınız alt satır).

Ciddi döküntü: Vücut yüzeyinin %50’sinden fazlasını kaplayan yaygın döküntü ya da önemli sistemik semptomlar, mukoza ülserasyonları, hedef lezyonlar ve epidermal ayrılmayla birlikte olan döküntüler

INCIVO tedavisi kalıcı olarak hemen sonlandırılmalıdır.

Dermatoloji konsültasyonu önerilir.

Döküntüler iyileşene kadar progresyon ve sistemik semptomlar açısından izleyiniz.

Peginterferon alfa ve ribavirin tedavisine devam edilebilir. INCIVO kesildikten sonraki 7 günde döküntülerde düzelme görülmezse sırasıyla ya da eş zamanlı olarak ribavirin ve/veya peginterferon alfa tedavisinin sonlandırılması veya ara verilmesi düşünülmelidir. Medikal olarak gerekirse, ribavirin ve peginterferon alfa daha erken sonlandırılabilir veya ara verilebilir.

Yaygın büllöz döküntü kuşkusu ya da tanısı, DRESS, Stevens-Johnson sendromu / toksik epidermal nekroliz, akut jeneralize ekzantematöz püstüloz, eritema multiform

INCIVO, peginterferon alfa ve ribavirin tedavisi kalıcı olarak hemen sonlandırılmalıdır. Dermatoloji konsültasyonu istenmelidir.

INCIVO, eğer kesilirse yeniden başlatılamaz. Ayrıca, bu ürünlerle ilişkili ciddi deri reaksiyonları için peginterferon alfa ve ribavirinin Kısa Ürün Bilgilerine başvurunuz.

Anemi

Plasebo-kontrollü Faz 2 ve 3 çalışmalarında, tek başına peginterferon alfa ve ribavirin ile karşılaştırıldığında INCIVO kombinasyon tedavisiyle genel anemi insidansı ve ciddiyeti artmıştır. INCIVO kombinasyon tedavisi alan hastaların %34’ünde ve peginterferon alfa ve ribavirin alan hastaların %14’ünde < 10 g/dl hemoglobin değerleri gözlenmiştir. < 8.5 g/dl Hemoglobin değerleri, peginterferon alfa ve ribavirin alan hastaların %2’sine kıyasla INCIVO kombinasyon tedavisi alan hastaların %8’inde gözlenmiştir. Hemoglobin düzeylerindeki azalma tedavinin ilk 4 haftasında ortaya çıkmakta, INCIVO dozlamasının sonunda en düşük değerlerine ulaşmaktadır. INCIVO dozlaması tamamlandıktan sonra hemoglobin değerleri kademeli olarak düzelmektedir.

INCIVO kombinasyon tedavisinden önce ve tedavi sırasında hemoglobin düzenli aralıklarla izlenmelidir (bakınız Bölüm 4.4, Laboratuvar testleri).

Aneminin kontrolü için, ribavirin Kısa ürün Bilgisi’ nde yer alan ribavirinin doz azaltma kılavuzuna başvurunuz. Anemi kontrolü için eğer ribavirin kalıcı olarak kesilecekse, INCIVO’da kalıcı olarak kesilmek zorundadır. Anemi için INCIVO kesilecek ise, hastalar peginterferon alfa ve ribavirin ile tedaviye devam edebilir. Ribavirin, dozlama değişikliği kılavuzuna göre yeniden başlatılabilir. INCIVO dozu azaltılamaz ve eğer INCIVO kesilirse yeniden başlatılamaz.

Gebelik ve doğum kontrolü gereksinimleri

INCIVO, peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyonda kullanılmak zorunda olduğundan bu tıbbi ürünlere uygun kontrendikasyonlar ve uyarılar kombinasyon tedavisine uygulanabilir.

Ribavirine maruz kalan tüm hayvan türlerinde önemli teratojenik ve/veya embriyosidal etkiler gösterilmiştir. Bu sebeple, kadın hastalarda ve erkek hastaların kadın eşlerinde hamilelikten kaçınmak için son derece dikkatli olunmalıdır.

Çocuk doğurma potansiyeli olan kadın hastalar ile birlikte onların erkek eşleri ve erkek hastalar ile birlikte kadın eşleri de INCIVO tedavisi sırasında ve tedaviden sonra ribavirinin Kısa Ürün Bilgisi’nde ve aşağıda belirtildiği şekilde 2 etkili doğum kontrol yöntemi kullanmak zorundadır.

Hormonal kontraseptiflere devam edilebilir ancak INCIVO dozlaması sırasında ve INCIVO kesildikten sonraki 2 ayda güvenilir olmayabilir (bakınız Bölüm 4.5). Çocuk doğurma potansiyeli olan kadın hastalar bu süre boyunca hormonal olmayan 2 ayrı etkili doğum kontrol yöntemi kullanmalıdır. INCIVO tedavisinin tamamlanmasını takiben iki ay sonra hormonal kontraseptifler yine 2 etkili doğum kontrol yönteminden biri olarak kullanılmaya uygundur.

Ek bilgi için Bölüm 4.5 ve 4.6’ya bakınız.

Kardiyovasküler

Sağlıklı gönüllülerde yürütülen çalışmanın sonuçları, QTcF intervali üzerine her 8 saatte bir 1.875 mg dozunda telaprevirin, plaseboya uyarlanmış maksimum ortalama 8.0 msn’lik artışla (%90 GA: 5.1 - 10.9) orta düzeyde etkisini göstermiştir (bakınız Bölüm 5.1) Bu dozdaki maruziyet, her 8 saatte bir 750 mg INCIVO’ ya ek olarak peginterferon alfa ve ribavirin dozunu alan HCV-enfekte hastalardaki maruziyetle karşılaştırılabilirdir. Bu bulguların potansiyel klinik anlamlılığı belirsizdir.

INCIVO Sınıf Ic antiaritmikler propafenon ve flekainid ile birlikte, uygun klinik ve EKG monitorizasyonu dahil edilerek dikkatle kullanılmalıdır.

QT uzamasını indüklediği bilinen tıbbi ürünlerle ve eritromisin, klaritromisin, telitromisin, posakonazol, vorikonazol, ketokonazol, takrolimus, salmeterol gibi CYP3A substratları ile birlikte INCIVO reçetelendiğinde dikkatli olunması önerilmektedir (bakınız Bölüm 4.5). Domperidon ile birlikte INCIVO uygulamasından kaçınılmalıdır (bakınız Bölüm 4.5). INCIVO, birlikte uygulanan tıbbi ürünlerin konsantrasyonlarını artırabilir ve bu ilaçların kardiyak advers olaylarla ilişkili risk artışıyla sonuçlanabilir. INCIVO ile bu tür tıbbi ürünlerin birlikte uygulanmasının kesinlikle zaruri olduğuna karar verilirse, EKG ölçümleri dahil klinik izleme önerilmektedir. INCIVO ile kontrendike terapötik indeksi dar olan tıbbi ürünler için bakınız Bölüm 4.3.

Konjenital QT uzaması olan hastalarda veya konjenital QT uzaması ya da ani ölüm ailesel hikayesi olan hastalarda INCIVO kullanımından kaçınılmalıdır. Bu grup hastalarda INCIVO tedavisinin kesinlikle zaruri olduğuna karar verilirse, EKG ölçümleri dahil edilerek hastalar yakından izlenmelidir.

Aşağıdaki durumların eşlik ettiği hastalarda INCIVO’ yu dikkatli kullanın:

- edinilmiş QT uzaması hikayesi;

- klinik olarak belirgin bradikardi (kalp hızının sürekli < 50 atım olması);

- azalmış sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu olan kalp yetmezliği hikayesi;

- QT intervalini uzattığı bilinen fakat metabolizması başlıca CYP3A4’ e bağlı olmayan tıbbi ürünlere gereksinim (ör. metadon, bakınız Bölüm 4.5)

Bu tür hastaların EKG ölçümleri dahil edilerek yakından izlenmesi gereklidir.

INCIVO tedavisinin başlatılmasından önce ve tedavi sırasında elektrolit bozuklukları (ör. hipokalemi, hipomagnezemi ve hipokalsemi) izlenmeli ve gerektiğinde düzeltilmelidir.

Laboratuvar testleri

HCV RNA düzeyleri, 4’üncü ve 12’inci hafta ve de klinik olarak endike olduğu durumlarda izlenmelidir (Aynı zamanda bakınız Bölüm 4.2 INCIVO tedavisini sonlandırma talimatları).

Laboratuvar değerlendirmeleri (beyaz kan hücre diferansiyel sayıları ile tam kan sayımı, elektrolitler, serum kreatinin, karaciğer fonksiyon testleri, TSH, ürik asit) INCIVO kombinasyon tedavisinin başlatılmasından önce tüm hastalarda yapılmalıdır.

INCIVO kombinasyon tedavisinin başlatılması için önerilen başlangıç değerleri:

- Hemoglobin: > 12 g/dl (kadın); > 13 g/dl (erkek)

- Trombosit sayısı > 90.000/mm3

- Mutlak nötrofil sayısı > 1.500/mm3

- Yeterince kontrollü tiroid fonksiyonu (TSH)

- Hesaplanan kreatinin klerensi > 50 ml/dk

- Potasyum > 3.5 mmol/l

Hematolojik değerlendirmeler (beyaz kan hücre diferansiyel sayısı dahil) 2, 4, 8 ve 12inci haftalarda ve daha sonra klinik olarak uygun olduğunda önerilmektedir.

Kimya değerlendirmeleri (elektrolitler, serum kreatinin, ürik asit, hepatik enzimler, bilirübin, TSH) hematolojik değerlendirmelere benzer sıklıkta veya klinik olarak endike olduğunda önerilmektedir. (bakınız Bölüm 4.8).

Peginterferon alfa ve ribavirin için, gebelik testi gereksinimleri dahil, Kısa Ürün Bilgilerine başvurunuz (bakınız Bölüm 4.6).

INCIVO’nun peginterferon alfa-2b ile kombine kullanımı

Faz 3 çalışmalarının tümünde INCIVO ve ribavirinle birlikte peginterferon alfa-2a kullanılmıştır. INCIVO ile peginterferon alfa-2b’nin kombine kullanımına ilişkin daha önceden tedavi görmüş hastalarla ilgili veri bulunmamaktadır ve daha önceden tedavi görmemiş hastalarla ilgili deneyim kısıtlıdır. INCIVO ile kombine kullanımda peginterferon alfa-2a/ribavirin (n=80) ya da peginterferon alfa-2b/ribavirin’in (n=81) karşılaştırıldığı daha önceden tedavi görmemiş hastalarda gerçekleştirilen açık etiketli bir çalışmada kıyaslanabilir SVR oranları bulunmuştur. Ancak peginterferon alfa-2b alanlarda daha sık viral alevlenme yaşanmıştır ve bu hastalar kısaltılmış toplam tedavi süresi için gerekli kriterleri daha az sağlayabilmişlerdir.

Genel

INCIVO, kesinlikle monoterapi şeklinde uygulanmamalıdır ve sadece hem peginterferon alfa hem de ribavirin ile kombinasyonda reçete edilmelidir. Dolayısıyla INCIVO ile tedaviyi başlatmadan önce peginterferon alfa ve ribavirinin Kısa Ürün Bilgilerine başvurulmalıdır.

HCV NS3-4A proteaz inhibitör bazlı tedavinin başarısız olduğu hastaların yeniden tedavi edilmeleri hakkında hiçbir klinik veri yoktur (bakınız Bölüm 5.1).

Yetersiz virolojik yanıt

Yetersiz virolojik yanıta sahip hastalarda tedavi sonlandırılmalıdır (bakınız Bölüm 4.2 ve 4.4, Laboratuvar testleri).

Diğer HCV genotiplerinin tedavisinde INCIVO kullanımı

Genotip 1’den başka diğer HCV genotiplerine sahip hastaların tedavisini destekleyecek yeterli klinik veri bulunmamaktadır. Dolayısıyla, non-genotip 1 HCV hastalarında INCIVO kullanımı önerilmemektedir.

Böbrek yetmezliği

Orta şiddette ve ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda (CrCl < 50 ml/dk) ya da hemodiyaliz tedavisi görenlerde güvenlilik ve etkinliği gösterilmemiştir. Bakınız bölüm 4.4 Laboratuvar testleri. Kreatinin klerensi < 50 ml/dk olan hastalar için aynı zamanda ribavirinin Kısa Ürün Bilgilerine başvurunuz (aynı zamanda Bölüm 4.2 ve 5.2’ye bakınız).

Hepatik yetmezlik

INCIVO, ciddi karaciğer yetmezliği (Child-Pugh C, skor >10) veya dekompanse karaciğer hastalığı olan hastalarda çalışılmamıştır ve bu popülasyonlarda önerilmemektedir.

INCIVO, orta derecede karaciğer yetmezliği (Child-Pugh B, skor 7-9) olan HCV enfekte hastalarda çalışılmamıştır. Orta derecede karaciğer yetmezliği olan HCV negatif hastalarda, telaprevire azalmış maruziyet gözlenmiştir. Orta derecede karaciğer yetmezliği olan hepatit C enfekte hastalarda uygun INCIVO dozu saptanmamıştır. Dolayısıyla, böyle hastalarda INCIVO önerilmemektedir (bakınız Bölüm 4.2 ve 5.2).

INCIVO ile beraber uygulanmak zorunda olan peginterferon alfa ve ribavirinin Kısa Ürün Bilgilerine başvurunuz.

Organ transplant hastaları

Peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyonda INCIVO ile pre, peri ve post-transplant hastaların tedavisi açısından hiçbir klinik çalışma mevcut değildir(bakınız ayrıca Bölüm 4.5, İmmünosupresanlar).

HCV/HIV (insan immün yetmezlik virüsü) ko-enfeksiyonu

HIV için antiretroviral tedavi almayan hastalarla, tenofovir disoproksil fumarat ve emtrisitabin veya lamivudinle kombine olarak efavirenz veya atazanavir/ritonavir tedavisi daha önce HCV tedavisi almamış hastalarda peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyonda INCIVO kullanımını değerlendiren devam etmekte olan bir çalışmadan elde edilen kısıtlı veriler bulunmaktadır. HIV-antiviral preparatlarla etkileşimler için Bölüm 4.5’e bakınız.

HCV/HBV (hepatit B virüsü) ko-enfeksiyonu

HCV/HBV ko-enfekte hastaların tedavisinde INCIVO kullanımıyla ilişkili herhangi bir veri bulunmamaktadır.

Pediyatrik popülasyon

Çocuklarda ve 18 yaşından küçük adolesanlarda güvenlilik ve etkinliği saptanmadığından INCIVO kullanımı bu popülasyonda önerilmemektedir.

Tiroid hastalığı

INCIVO kombinasyon tedavisinde, daha önceki veya mevcut bir hipotiroidi durumunun kötüleşmesi ya da relapsını ya da yeni başlayan bir hipotiroidi işaret edecek şekilde tiroid stimüle edici hormon (TSH) yükselmeleri görülebilir (bakınız Bölüm 4.8). INCIVO kombinasyon tedavisine başlamadan önce ve tedavi sırasında TSH düzeyleri belirlenerek, hipotiroidi olan hastalarda tiroid replasman tedavisinin potansiyel ayarlanması dahil klinik olarak uygun şekilde tedavisi yapılmalıdır.

INCIVO bazı yardımcı maddeleri hakkında önemli bilgiler

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Telaprevir, başlıca karaciğerde CYP3A tarafından metabolize edilmektedir ve P-glikoprotein (P-gp) substratıdır. Metabolizasyonda başka enzimler de rol oynayabilir. INCIVO’ nun ve CYP3A ve/veya P-gp’yi indükleyen tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması telaprevir plazma konsantrasyonunu azaltabilir. INCIVO’ nun ve CYP3A ve/veya P-gp’yi inhibe eden tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması telaprevir plazma konsantrasyonunu artırabilir.

INCIVO’nun uygulanması, CYP3A veya P-gp substratı olan tıbbi ürünlerin sistemik maruziyetini artırabilir, bu sebeple bu ilaçların terapötik etkisi ve advers reaksiyonları artabilir veya uzayabilir. Teleprevirin P-gp dışında ilaç taşıyıcı proteinler için substrat, indüktör veya inhibitör olduğu bilinmemektedir.

Klinik çalışmalardan elde edilen ilaç-ilaç etkileşim sonuçlarına göre, metabolik enzimlerin telaprevir tarafından indüksiyonu dışlanamaz.

Etkileşim çalışmaları sadece erişkinlerde yürütülmüştür.

Kontrendike olduğu durumlar (bakınız bölüm 4.3)

INCIVO, klerensleri CYP3A’ ya yüksek oranda bağımlı ile yakından ilişkili tıbbi ürünlerle ve yükselmiş plazma konsantrasyonları kardiyak aritmi (ör. amiodaron, astemizol, bepridil, sisaprid, pimozid, kinidin, terfenadin) veya periferik vazospazm ya da iskemi (ör. dihidroergotamin, ergonovin, ergotamin, metilergonovin) veya rabdomiyoliz dahil miyopati (ör. lovastatin, simvastatin, atorvastatin) veya uzamış ya da artmış sedasyon veya solunum depresyonu (ör. oral uygulanan midazolam, triazolam) veya hipotansiyon ya da kardiyak aritmi (ör. alfuzosin ve pulmoner arteriyel hipertansiyon için sildenafil) gibi ciddi ve/veya yaşamı tehdit eden advers reaksiyonlara yol açabilen tıbbi ürünlerle birlikte uygulanmamalıdır.

INCIVO, intravenöz lidokain hariç Sınıf Ia veya III antiaritmiklerle birlikte uygulanmamalıdır.

INCIVO, Sınıf Ic antiaritmikler olan propafenon ve flekainid ile birlikte, uygun klinik izlem ve EKG monitorizasyonu dahil edilerek dikkatle kullanılmalıdır.

Rifampisin

Rifampisin, telaprevirin plazma AUC’sini yaklaşık %92 düşürür. Dolayısıyla INCIVO rifampisin ile birlikte kullanılmamalıdır.

St John’s wort (Hypericum perforatum)

Telaprevirin plazma konsantrasyonları, bitkisel bir preparat olan St John’s wort (Hypericum perforatum) ile birlikte kullanımıyla azalabilir. Dolayısıyla St John’s wort içeren bitkisel preparatlar INCIVO ile kombine kullanılmamalıdır.

Karbamazepin, fenitoin ve fenobarbital

İndüksiyon oluşturan ilaçlarla birlikte uygulanması daha düşük telaprevir maruziyetine ve daha düşük etkinlik riskine neden olabilir. Bu nedenle CYP3A enzimini potent olarak indükleyen karbamazepin, fenitoin ve fenobarbital gibi ilaçlar ile telaprevirin birlikte kullanımı kontrendikedir (bakınız Bölüm 4.3).

CYP3A enzimini hafif ve orta dereceli olarak indükleyen ilaçlar

Spesifik doz önerisi bulunmadığı sürece, özellikle daha önce yapılan tedaviye yanıt alınamamış hastalarda (peginterferon alfa/ribavirin tedavisine kısmi yanıt alınmış ya da hiç yanıt alınamamış) CYP3A enzimini hafif ve orta dereceli olarak indükleyen ilaçlardan kaçınılmalıdır (Tablo 2’ye başvurunuz).

Diğer kombinasyonlar

Tablo 2, INCIVO ile ilaç etkileşimlerinin bir sonucu olarak dozlama önerilerini sağlamaktadır. Bu öneriler, ya ilaç etkileşim çalışmalarına (* ile gösterilmiştir) ya da etkileşimin tahmin edilen büyüklüğü ve ciddi advers olay ya da etkinlik kaybı potansiyeli nedeniyle öngörülen etkileşimlere dayalıdır.

Her bir farmakokinetik parametre için okların yönleri ( t = artar, i = azalır, o =değişiklik yok) %80-125 aralığın içerisinde (o), altında (i) veya üstünde (t) olan geometrik ortama oranın %90 güven aralığına dayalıdır.

Tablo 2: DIGER TIBBI ÜRÜNLERLE ETKİLEŞİM

[LER VE DOZ ÖNERİLERİ

Tedavi alanına göre tıbbi ürünler

INCIVO ya da birlikte uygulanan tıbbi ürünün konsantrasyonuna etki ve muhtemel mekanizma

Klinik yorum

ANTİARİTMİKLER

Lidokain (intravenöz)

tlidokain CYP3A enzim inhibisyonu

Akut ventriküler aritmilerin tedavisinde intravenöz lidokain uygulandığında dikkatli kullanım zorunludur ve klinik monitorizasyon önerilir.

Digoksin*

tdigoksin

AUC 1.85 (1.70-2.00) Cmax 1.50 (1.36-1.65)

Barsaklarda P-gp taşınması üzerine etki

Başlangıçta en düşük digoksin dozu- reçete edilmelidir. Serum digoksin konsantrasyonları izlenmeli ve arzulanan klinik etkiyi elde etmek için digoksin doz titrasyonu kullanılmalıdır.

ANTİBAKTERİYELLER

Klaritromisin Eritromisin Telitromisin Troleandomisin

ttelaprevir tantibakteriyeller

CYP3A enzim inhibisyonu

INCIVO ile birlikte uygulandığında dikkatli kullanım zorunludur ve klinik izlem önerilmektedir. Klaritromisin ve eritromisin ile QT intervali uzaması ve Torsade de Pointes bildirilmiştir.

Telitromisin ile QT intervali uzaması bildirilmiştir (bakınız Bölüm 4.4).

ANTİKOAGÜLANLAR

varfarin

t veya ivarfarin

metabolik enzimlerin modülasyonu

Varfarin, telaprevir ile birlikte uygulandığında uluslararası normalize oranın (INR) izlenmesi önerilmektedir.

dabigatran

t dabigatran ^ telaprevir

Barsaklarda P-gp taşınması üzerine etki

Birlikte kullanımları dikkat gerektirir; laboratuvar ve klinik izlem önerilmektedir.

ANTİKONVÜLSANLAR

Karbamazepin

Fenobarbital

Fenitoin

itelaprevir tkarbamazepin t veya i fenitoin t veya i fenobarbital

antikonvülsanlarla CYP3A enzim indüksiyonu ve telaprevirle CYP3A enzim inhibisyonu

Bu ajanlarla birlikte kullanımı kontrendikedir.

ANTİDEPRESANLAR

Essitalopram*

•^telaprevir iessitalopram AUC 0.65 (0.60-0.70) Cmax 0.70 (0.65-0.76) Cmin 0.58 (0.52-0.64)

Mekanizma bilinmiyor.

Etkileşimin klinikle ilişkisi bilinmemektedir. Telaprevir ile birlikte uygulandığında dozun arttırılması gerekebilir.

Trazodon

ttrazodon

CYP3A enzim inhibisyonu

Trazodon veya desipraminin telaprevir ile birlikte kullanımı, bulantı, baş dönmesi, hipotansiyon ve bayılma gibi advers olaylara yol açabilir. Eğer trazodon telaprevir ile birlikte kullanılacak ise, kombinasyon dikkatle kullanılmalı ve daha düşük trazodon dozu düşünülmelidir.

ANTİEMETİKLER

Domperidon

tdomperidon

INCIVO ile domperidonun

birlikte uygulanmasından

CYP3A enzim

kaçınılmalıdır.

inhibisyonu

ANTİFUNGALLER

Ketokonazol*

t ketokonazol (200 mg)

Birlikte uygulama

İtrakonazol

AUC 2.25 (1.93-2.61)

gerektiğinde, itrakonazolün (>

Posakonazol

Cmax 1.75 (1.51-2.03)

200 mg/gün) veya

Vorikonazol

ketokonazolün (> 200 mg/gün)

t ketokonazol (400 mg)

yüksek dozları

AUC 1.46 (1.35-1.58)

önerilmemektedir. Birlikte

Cmax 1.23 (1.14-1.33)

kullanımları dikkat gerektirir;

itrakonazol, posakonazol veya

t telaprevir

vorikonazol için klinik izleme

(ketokonazol 400 mg

önerilmektedir.

ile birlikte)

Vorikonazol ve posakonazol

AUC 1.62 (1.45-1.81)

ile QT intervali uzaması ve

Cmax 1.24 (1.10-1.41)

Torsade de Pointes

bildirilmiştir. QT intervali

uzaması, ketokonazol ile

bildirilmiştir (bakınız Bölüm

titrakonazol

4.4).

tposakonazol

Birlikte kullanımını

t veya ivorikonazol

destekleyecek yarar/risk oranı

değerlendirmesi olmadıkça

CYP3A enzim

telaprevir alan hastalara

inhibisyonu

vorikonazol uygulanmamalıdır.

Vorikonazolün

metabolizmasında

birden fazla enzim rol

aldığından, telaprevir

ile etkileşimini tahmin

etmek zordur.

ANTİGUT

Kolşisin

tkolşisin

CYP3A enzim inhibisyonu

Böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalara, kolşisin toksisitesi riski nedeniyle INCIVO ile kolşisin verilmemelidir. Normal böbrek ya da karaciğer fonksiyonlu hastalarda kolşisin tedavisine ara verme veya ancak düşük doz kolşisin ile kısıtlı bir kolşisin tedavi kürü önerilmektedir.

ANTİMİKOBAKTERİYEL

Rifabutin

itelaprevir trifabutin

rifabutin ile CYP3A enzim indüksiyonu ve telaprevirle CYP3A enzim inhibisyonu

Telaprevir, azalmış konsantrasyonlardan dolayı daha az etkili olabilir. Telaprevir ve rifabutinin birlikte kullanımı önerilmemektedir.

rifampisin*

l telaprevir AUC 0.08 (0.07-0.11) Cmax 0.14 (0.11-0.18) t rifampisin

rifampisin ile CYP3A enzim indüksiyonu ve telaprevirle CYP3A enzim inhibisyonu

Telaprevir ve rifampisinin birlikte kullanımı kontrendikedir.

BENZODİAZEPİNLER

Alprazolam*

talprazolam

AUC 1.35 (1.23-1.49)

Cmax 0.97 (0.92-1.03)

Etkileşimin klinik ilişkisi bilinmemektedir.

Parenteral uygulanan midazolam*

oral midazolam* oral triazolam

tmidazolam (i.v.) AUC 3.40 (3.04-3.79) Cmax 1.02 (0.80-1.31)

t midazolam (p.o.) AUC 8.96 (7.75-10.35) Cmax 2.86 (2.52-3.25)

t triazolam

CYP3A enzim inhibisyonu

Beraber uygulama, solunum depresyonu ve/veya uzamış sedasyon durumunda klinik izleme ve uygun tıbbi yönetimi sağlayacak bir durumda yapılmalıdır.

Özellikle tek dozdan daha fazla midazolam uygulanıyorsa, parenteral midazolamın dozunun azaltılması düşünülmelidir. Telaprevir ile oral midazolamın ya da triazolamın birlikte uygulanması kontrendikedir.

Zolpidem (benzodiazepin

i zolpidem

Etkileşimin klinikle ilişkisi

olmayan sedatif)*

AUC 0.53 (0.45-0.64) Cmax 0.58 (0.52-0.66) Etkileşimin mekanizması bilinmemektedir.

bilinmemektedir. İstenen klinik yanıta ulaşmak için zolpidemin dozunun artırılması gerekebilir.

KALSİYUM KANAL BLOKERLERİ

amlodipin*

t amlodipin

AUC 2.79 (2.58-3.01)

Cmax 1.27 (1.21-1.33)

CYP3A enzim inhibisyonu

Dikkatli olunmalı ve amlodipin doz azaltılması düşünülmelidir. Klinik izleme önerilmektedir.

Diltiazem

Felodipin

Nikardipin

Nifedipin

Nisoldipin

Verapamil

tkalsiyum kanal blokerleri

CYP3A enzim inhibisyonu ve/veya barsaklardan P-gp taşınması üzerine etki

Dikkatli olunmalı ve hastaların klinik izlemi önerilmektedir.

KORTİKOSTEROİDLER

Sistemik Deksametazon

^telaprevir

CYP3A enzim indüksiyonu

Birlikte kullanımları telaprevirin terapötik etki kaybı ile sonuçlanabilir. Dolayısıyla bu kombinasyon dikkatle kullanılmalıdır veya alternatifler düşünülmelidir.

İnhale/nazal

Flutikazon

Budesonid

tflutikazon tbudesonid

CYP3A enzim inhibisyonu

Budesonid veya flutikazonun telaprevir ile birlikte uygulanması sistemik kortikosteroid yan etki riskine karşı hastaya potansiyel yararı ağır basmadıkça önerilmemektedir.

ENDOTELİN RESEPTÖR ANTAGONİSTİ

Bosentan

tbosentan ^telaprevir Bosentan ile CYP3A enzim indüksiyonu ve telaprevirle CYP3A enzim inhibisyonu

Dikkatli olunmalı ve klinik izleme önerilmektedir.

HIV-ANTİVİRAL AJANLA

R: HIV-PROTEAZ İNHİBİTÖRLERİ (PI’lar)

Atazanavir/ritonavir*

itelaprevir AUC 0.80 (0.76-0.85) Cmax 0.79 (0.74-0.84) Cmin 0.85 (0.75-0.98) tatazanavir AUC 1.17 (0.97-1.43) Cmax 0.85 (0.73-0.98) Cmin 1.85 (1.40-2.44)

telaprevir ile CYP3A enzim inhibisyonu

Hiperbilirubinemi açısından klinik ve laboratuvar izlemi önerilir (bakınız Bölüm 4.4).

Darunavir/ritonavir*

itelaprevir AUC 0.65 (0.61-0.69) Cmax 0.64 (0.61-0.67) Cmin 0.68 (0.63-0.74) idarunavir AUC 0.60 (0.57-0.63) Cmax 0.60 (0.56-0.64) Cmin 0.58 (0.52-0.63)

Mekanizma bilinmiyor

Darunavir/ritonavir ve telaprevirin birlikte uygulanması önerilmemektedir (bakınız Bölüm 4.4).

Fosamprenavir/ritonavir*

itelaprevir AUC 0.68 (0.63-0.72) Cmax 0.67 (0.63-0.71) Cmin 0.70 (0.64-0.77) iamprenavir AUC 0.53 (0.49-0.58) Cmax 0.65 (0.59-0.70) Cmin 0.44 (0.40-0.50)

Mekanizma bilinmiyor

Fosamprenavir/ritonavir ve telaprevirin birlikte uygulanması önerilmemektedir (bakınız Bölüm 4.4).

lopinavir/ritonavir*

i telaprevir AUC 0.46 (0.41-0.52) Cmax 0.47 (0.41-0.52) Cmin 0.48 (0.40-0.56) olopinavir AUC 1.06 (0.96-1.17) Cmax 0.96 (0.87-1.05) Cmin 1.14 (0.96-1.36)

Mekanizma bilinmiyor

Lopinavir/ritonavir ve telaprevirin birlikte uygulanması önerilmemektedir (bakınız Bölüm 4.4).

HIV-ANTİVİRAL AJANLA]

R: REVERS TRANSKRİPTAZ İNHİBİTÖRLERİ

Efavirenz*

i telaprevir her 8 saatte bir 1.125 mg (her 8 saatte bir 750 mg doza kıyasla)

AUC 0.82 (0.73-0.92) Cmax 0.86 (0.76-0.97) Cmin 0.75 (0.66-0.86) iefavirenz (+her 8 saatte bir 1.125 mg telaprevir)

AUC 0.82 (0.74-0.90) Cmax 0.76 (0.68-0.85) Cmin 0.90 (0.81-1.01)

efavirenz ile CYP3A enzim indüksiyonu

Birlikte uygulanacaksa telaprevir her 8 saatte bir 1.125 mg’lık dozda kullanılmalıdır

tenofovir disoproksil fumarat*

• telaprevir AUC 1.00 (0.94-1.07) Cmax 1.01 (0.96-1.05) Cmin 1.03 (0.93-1.14) t tenofovir AUC 1.30 (1.22-1.39) Cmax 1.30 (1.16-1.45) Cmin 1.41 (1.29-1.54)

Barsaklardan P-gp taşınması üzerine etki

Artırılmış klinik ve laboratuvar izlemesi gereklidir (bakınız bölüm 4.4).

abakavir zidovudin

Çalışma

bulunmamaktadır.

Abakavir veya zidovudinin plazma konsantrasyonlarını etkileyebileceğinden telaprevirin UDP-glukuronil transferazlar üzerinde etkisi göz ardı edilmemelidir.

İNTEGRAZ İNHİBİTÖRLERİ

raltegravir

Preliminer verilere göre telaprevir ve raltegravir kombinasyonu klinik olarak anlamlı bir etkileşim ile sonuçlanmamıştır.

Birlikte kullanıldıklarında doz ayarlamasına gerek yoktur.

HMG-CoA REDÜKTAZ İNHİBİTÖRLERİ

Atorvastatin*

tatorvastatin

AUC 7.88 (6.82-9.07)

Cmax 10.6 (8.74-12.85)

CYP3A enzim inhibisyonu

Telaprevir ve atorvastatinin birlikte kullanımı kontrendikedir (bakınız bölüm 4.3).

HORMONAL KONTRASEPTİFLER / ÖSTROJEN

etinilestradiol* noretindron*

l etinilestradiol AUC 0.72 (0.69-0.75) Cmax 0.74 (0.68-0.80) Cmin 0.67 (0.63-0.71) ^ norethindron AUC 0.89 (0.86-0.93) Cmax 0.85 (0.81-0.89) Cmin 0.94 (0.87-1.00)

Mekanizma bilinmiyor.

Telaprevirle birlikte hormonal kontraseptif kullanımında hormonal olmayan ek kontrasepsiyon yöntemleri kullanılmalıdır. Hormon replasman tedavisi için östrojen kullanılan hastalarda, östrojen yetersizliğinin işaretleri açısından klinik izlem yapılmalıdır.

(Bakınız Bölüm 4.4 ve 4.6.)

İMMÜNOSUPRESANLAR

Siklosporin* Takrolimus* Sirolimus

t siklosporin

AUC 4.64 (3.90-5.51)

Cmax 1.32 (1.08-1.60)

t takrolimus

AUC 70.3 (52.9-93.4)**

Cmax 9.35 (6.73-13.0)**

t sirolimus

t telaprevir

** azaltılmış dozla elde edilen verilere dayanarak hesaplanmıştır

CYP3A enzim inhibisyonu, taşıyıcı proteinlerin inhibisyonu

İmmünosupresanların dozlama intervallerinin uzatılması ve anlamlı doz azaltmaları gerekebilir. Telaprevir ile birlikte uygulandıklarında immünosupresanların kan düzeyleri, renal fonksiyonlar ve immünosupresanlarla ilişkili yan etkilerin yakın takibi önerilmektedir. Takrolimus QT intervalini uzatabilir(bakınız bölüm 4.4).

İNHALE BETA AGONİSTL

ER

salmeterol

t salmeterol

CYP3A enzim inhibisyonu

Salmeterol ve telaprevirin birlikte uygulanması önerilmemektedir. Bu kombinasyon, QT uzaması, çarpıntı ve sinüs taşikardisi gibi salmeterol ile ilişkili kardiyovasküler advers olaylarda risk artışı ile sonuçlanabilir (bakınız bölüm 4.4).

NARKOTİK ANALJEZİK

Metadon*

i R-metadon AUC 0.71 (0.66-0.76) Cmax 0.71 (0.66-0.76) Cmin 0.69 (0.64-0.75)

Bağlanmamış R-metadon

konsantrasyonları üzerinde herhangi bir etki yoktur. Metadonun plazma proteinlerinden ayrılması.

Telaprevirin birlikte uygulanması başlatılırken herhangi bir metadon doz ayarlaması gerekli değildir. Ancak, bazı hastalarda idame tedavisi sırasında metadon dozunun ayarlanması gerekebileceğinden klinik izleme önerilmektedir. Metadon ile QT intervali uzaması ve Torsade de Pointes bildirilmiştir (bakınız Bölüm 4.4). Telaprevir tedavisinin başlangıcında ve tedavi boyunca EKG ile izlem gerekir.

buprenorfin

Preliminer verilere göre telaprevir ve buprenorfin kombinasyonu klinik olarak anlamlı bir etkileşim ile sonuçlanmamıştır.

Birlikte kullanıldıklarında buprenorfin dozunun ayarlamasına gerek yoktur.

PDE-5 İNHİBİTÖRLERİ

Sildenafil

Tadalafil

vardenafil

t PDE-5 inhibitörleri

CYP3A enzim inhibisyonu

Sildenafil veya vardenafil ile birlikte telaprevirin birlikte kullanımı önerilmez.

Erektil disfonksiyon bozukluğu için 72 saat içerisinde 10 mg’ı aşmayan tek doz tadalafil, tadalafil ile ilişkili advers olaylar açısından sıklığı artırılmış izleme ile dikkatle kullanılabilir. Pulmoner arteriyel hipertansiyon tedavisi için sildenafil veya tadalafil ile telaprevirin birlikte uygulanması kontrendikedir.

PROTON POMPASI İNHİB]

TÖRLERİ

Esomeprazol*

o telaprevir AUC 0.98 (0.91-1.05) Cmax 0.95 (0.86-1.06)

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye:

Gebelik kategorisi: B

INCIVO’ nun hamilelikte kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, insan üreme toksisitesi bakımından yetersizdir.(Bakınız Bölüm 5.3). Gebelikte ve çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda INCIVO kullanımı önerilmez. Çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlar tedavi süresince ve tedavinin ardından aşağıda anlatıldığı süre boyunca etkili doğum kontrol yöntemi uygulamak zorundadırlar.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (kontrasepsiyon)

NCIVO’nun gebe kadınlarda kullanımına ilişkin herhangi bir veri bulunmamaktadır. Gerçekleştirilen hayvan çalışmaları, insanlardaki üreme toksisitesini gösterme açısından yetersizdir (bakınız Bölüm 5.3). Gebelikte ve kontrasepsiyon uygulamayan çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda INCIVO kullanımı önerilmez.

INCIVO, ribavirin ve peginterferon alfa ile birlikte kombinasyonda kullanılmak zorunda olduğundan, bu tıbbi ürünlerle ilişkili kontrendikasyon ve uyarılar kombinasyon tedavisi için de geçerlidir.

INCIVO, ribavirin ve peginterferon alfa ile birlikte kombine olarak kullanılmak zorunda olduğundan, çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadın hastalar ve eşleri yanında erkek hastalar ve eşleri INCIVO tedavisi sırasında 2 etkili kontrasepsiyon yöntemini bir arada kullanmalıdır. INCIVO tedavisinin tamamlanmasından ardından ribavirinin Kısa Ürün Bilgi’sinde ve aşağıda tarif edildiği şekilde kontrasepsiyona devam edilmelidir.

Hormonal kontraseptiflere devam edilebilir ancak INCIVO kullanımı sırasında ve INCIVO tedavisinin kesilmesinden sonraki iki ayda güvenilir bir kontrasepsiyon sağlamayabilir (bakınız Bölüm 4.5). Bu dönem boyunca çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar, ek olarak iki hormonal olmayan kontrasepsiyon yöntemi kullanmalıdır. INCIVO tedavisinin tamamlanmasından ardından 2 ay geçtikten sonra hormonal kontraseptifin yeniden etkili iki kontraseptif yöntemden biri olarak kullanılması uygundur.

Ek bilgi için ribavirin ve peginterferon alfanın Kısa Ürün Bilgilerine başvurunuz.

Gebelik dönemi

INCIVO kombinasyon tedavisindeki ribavirinin uygulandığı tüm hayvan türlerinde önemli teratojen ve/veya embryosidal etkilere neden olduğu gösterilmiştir; bu nedenle ribavirinle kombine kullanılan INCIVO gebelik döneminde kontrendikedir.

Laktasyon dönemi

Telaprevir ve ana metaboliti sıçan sütüne geçer (bakınız Bölüm 5.3). Telaprevirin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Anne sütü ile beslenen bebeklerde INCIVO ile kombine peginterferon alfa ve ribavirin tedavisinin potansiyel advers reaksiyonları nedeniyle, tedavi başlatılmadan önce emzirme kesilmelidir. Ayrıca ribavirin Kısa Ürün Bilgisine bakınız.

Üreme yeteneği / fertilite

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

INCIVO, araç veya makine kullanma yeteneği üzerine etkisi yoktur veya ihmal edilebilir etkiye sahiptir. INCIVO’nun, araç veya makine kullanma yeteneği üzerine etkilerini araştıran bir çalışma bulunmamaktadır. INCIVO alan hastaların bazılarında senkop ve retinopati görüldüğü bildirilmiştir ve bu durum hastaların araç veya makine kullanma yeteneğini değerlendirirken dikkate alınmalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

Güvenlik profili özeti

INCIVO genel güvenlik profili, INCIVO kombinasyon tedavisi alan 2,641 deneği içeren tüm mevcut havuzlanmış Faz 2 ve 3 klinik çalışma verilerine (hem kontrollü hem kontrolsüz) dayalıdır.

INCIVO, peginterferon alfa ve ribavirin ile uygulanmak zorundadır. Bu ajanların ilişkilendirilmiş advers reaksiyonları için Kısa ürün Bilgisine başvurunuz.

En az orta şiddetli (Derece 2 ve üzeri) ilaç reaksiyon insidansı plasebo grubuna göre INCIVO grubunda daha yüksektir.

INCIVO/plasebo tedavi fazı sırasında INCIVO grubundaki en az Derece 2’lik (insidans > %5.0) en sıklıkla bildirilen Advers İlaç Reaksiyonları anemi, deri döküntüsü, kaşıntı bulantı ve kusma olmuştur.

INCIVO/plasebo tedavi fazı sırasında en sıklıkla bildirilen INCIVO grubundaki en az Derece 3’lük (insidans > %1.0) en sıklıkla bildirilen Advers İlaç Reaksiyonları anemi, deri döküntüsü, trombositopeni, lenfopeni, kaşıntı ve bulantı olmuştur.

INCIVO ile bildirilen Advers İlaç Reaksiyonları Tablo 3’de sunulmaktadır.

Advers İlaç Reaksiyonları, sistem organ sınıfı ve sıklığına (SOC) göre listelenmektedir: Çok yaygın (>1/10), yaygın (>1/100 ila <1/10), yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100), seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Her bir sıklık gruplaması içerisinde, Advers İlaç Reaksiyonları azalan ciddiyet sırasına göre sunulmaktadır.

Tablo 3: Plasebo kontrollü Faz 2 ve Faz 3 çalışmalarında (havuzlanmış veriler) HCV enfekte deneklerde INCIVO (peginterferon alfa ve ribavirin kombinasyonunda alınan) advers ilaç reaksiyonları

Sistem Organ Sınıfı (SOC)

Sıklık kategorisi

Advers ilaç Reaksiyonları INCIVO, peginterferon alfa ve ribavirin kombinasyon tedavisi N=1,346

Enfeksiyon ve enfestasyonlar

Yaygın

Oral kandidiyazis

Kan ve lenfatik sistem bozuklukları

Çok yaygın

anemi

Yaygın

Trombositopenib, lenfopenib

Endokrin bozuklukları

Yaygın

hipotiroidi

Metabolizma ve beslenme bozuklukları

Yaygın

hiperürisemib, hipokalemib

Yaygın olmayan

gut

Sinir sistemi bozuklukları

Yaygın

disguzi, senkop

Göz bozuklukları

Yaygın olmayan

retinopati

Gastrointestinal bozukluklar

Çok yaygın

bulantı, diyare, hemoroid, kusma, proktalji,

Yaygın

anal kaşıntı, rektal hemoraji, anal fissür

Yaygın olmayan

proktit

Hepatobilier bozukluklar

Yaygın

hiperbilirübinemib

Deri ve deri altı doku bozuklukları

Çok yaygın

kaşıntı, deri döküntüsü

yaygın

egzema, yüzde şişkinlik, eksfoliyatif döküntü

Yaygın olmayan

eozinofili ve sistemik semptomlarla ilaç döküntüsü (DRESS), ürtiker

Seyrek

Stevens-Johnson sendromua

Böbrek ve üriner sistem bozuklukları

Yaygın olmayan

kan kreatinin düzeylerinde yükselmeb

Genel bozukluklar ve uygulama yoluna bağlı durumlar

Yaygın

periferik ödem, ürün tadında değişiklikler

a plasebo kontrollü Faz 2 ve 3 klinik çalışmalarda görülmemiştir.

b görülme sıklıkları, advers etki raporlama sıklıklarına dayanmaktadır (ek olarak aşağıdaki

"Laboratuvar anormallikleri"ne bakınız)

Laboratuvar anormallikleri

Plasebo kontrollü Faz 2 ve Faz 3 çalışmalarından havuzlanmış verilerden INCIVO kombinasyon tedavisi ile tedavi edilen HCV-enfekte deneklerde gözlenen başlangıca göre kötüleme gösteren ve advers ilaç reaksiyonu olduğu düşünülen en az orta şiddetteki (Derece 2 ve üzeri) seçilmiş laboratuar anormallikleri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir.

Tablo 4: Plasebo kontrollü Faz 2 v< kombinasyon tedavisi ile tedavi edi kötüleme gösteren ve advers ilaç r 2 ve üzeri) laboratuvar anormallik

Faz 3 çalışmalarından havuzlanmış verilerden INCIVO len HCV-enfekte deneklerde gözlenen başlangıca göre •eaksiyonu olduğu düşünülen seçilmiş (DAIDSa derece leri

Derece 2

Derece 3

Derece 4

Artışb

Ürik asit

%17.9 (10.1-12.0 mg/dl)

%4.6 (12.1-15.0 mg/dl)

%1.1 (> 15.0 mg/dl)

bilirubin

%13.6 (1.6-2.5 x ULN)

%3.6 (2.6-5.0 x ULN)

%0.3 (> 5.0 x ULN)

total kolesterol

%15.4 (6.20-7.77 mmol/l 240 - 300 mg/dl)

%2.0 (> 7.77 mmol/l > 300 mg/dl)

NA

düşük dansiteli lipoprotein

%6.9 (4.13-4.90 mmol/l 160-190 mg/dl)

%2.5 (> 4.91 mmol/l > 191 mg/dl)

NA

kreatinin

%0.9 (1.4-1.8 x ULN)

%0.2 (1.9-3.4 x ULN)

%0

(> 3.4 x ULN)

Azalmab

hemoglobin

%27.0 (9.0-9.9 g/dl ya da 3.5-4.4 g/dl olan herhangi bir azalma)

%51.1 (7.0-8.9 g/dl ya da > 4.5 g/dl olan herhangi bir azalma)

%1.1 (< 7.0 g/dl)

trombosit sayısı

%24.4 (50,000-99,999/mm3)

%2.8 (25,000-49,999/mm3)

%0.2 (< 25,000/mm3)

mutlak lenfosit sayısı

%13.1 (500-599/mm3)

%11.8

(350-499/mm3)

%4.8 (< 350/mm3)

potasyum

%1.6 (2.5-2.9 mEq/l)

%0

(2.0-2.4 mEq/l)

%0

(< 2.0 mEq/l)

NA = uygulanabilir değil

a Havuzlanmış laboratuar veri kümelerinde Erişkin ve Pediyatrik Advers Olaylar Ciddiyet Derecelendirmesi için AIDS Tablo Bölümü (DAIDS, versiyon 1.0, Aralık 2004) kullanılmıştır. b görülme sıklıkları, her bir parametre için denek sayısıyla hesaplanmıştır.

Laboratuvar değerlerinin çoğu, 48’inci haftaya kadar peginterferon alfa ve ribavirin ile gözlenenden daha düşük düzeylerde kalan trombosit sayıları hariç, 24’üncü haftaya kadar peginterferon alfa ve ribavirin ile gözlenen düzeylere geri dönmüştür (bakınız Bölüm 4.4).

Serum ürik asit düzeylerindeki artışlar, peginterferon alfa ve ribavirin ile kombinasyonda INCIVO ile tedavi sırasında çok yaygın olarak ortaya çıkmaktadır. INCIVO tedavisinin sonlanmasından sonra, ürik asit düzeyleri, takip eden 8 hafta süresince tipik olarak azalmaktadır ve tek başına peginterferon alfa ve ribavirin alan hastalarda gözlenenlerle kıyaslanabilirdir.

Seçilmiş advers reaksiyonların tanımı Deri döküntüsü

INCIVO ile ciddi deri döküntüsü, Stevens-Johnson Sendromu ve DRESS bildirilmiştir (Bölüm 4.4’e bakınız). Plasebo kontrollü Faz 2 ve Faz 3 çalışmalarında, INCIVO peginterferon alfa ve ribavirin ile birlikte uygulandığında döküntü insidansı ve ciddiyeti artmıştı. INCIVO tedavisi sırasında döküntü olayları (tüm derecelerde) INCIVO kombinasyon tedavisi alan hastaların %55’inde ve peginterferon alfa ve ribavirin alan hastaların %33’ünde bildirilmiştir.

Döküntülerin %90’ından fazlası hafif ila orta derece ciddiyetteydi. INCIVO kombinasyon tedavisi sırasında bildirilen döküntüler, tipik olarak kaşıntılı, ekzamatöz döküntü şeklinde değerlendirilmiş ve vücut yüzey alanının %30’undan daha azını etkilemişti. Döküntülerin yarısı, ilk 4 hafta esnasında başladı, ancak döküntüler INCIVO kombinasyon tedavisi sırasında herhangi bir zamanda ortaya çıkabilir. Hafif ve orta derecedeki döküntülerde INCIVO kombinasyon tedavisinin kesilmesi gerekli değildir.

Döküntülerin izlenmesi ve INCIVO, ribavirin ve peginterferon alfa tedavisinin kesilmesi hakkındaki öneriler için Bölüm 4.4’e bakınız. Hafif ve orta derecede döküntülü hastalar progresyon belirtileri yönünden izlenmelidir; ancak ilerleme sık değildi (%10’dan daha az). Klinik çalışmalarda hastaların büyük çoğunluğuna antihistaminikler ve topikal kortikosteroidler uygulanmıştır. Döküntülerde düzelme INCIVO dozlamanın tamamlanmasından ve kesilmesinden sonra meydana gelmektedir; ancak, döküntülerin tam geçmesi haftalar alabilir.

Anemi

Plasebo kontrollü Faz 2 ve Faz 3 çalışmalarında, INCIVO kombinasyon tedavisi alan hastaların %32.1’inde ve peginterferon alfa ve ribavirin alan hastaların %14.8’inde anemi (tüm derecelerde) bildirilmiştir. Anemi yönetiminde ribavirin doz azalması kullanılmıştır. Tek başına peginterferon alfa ve ribavirin alan hastaların %9.4’üne kıyasla, INCIVO kombinasyon tedavisi alan hastaların %21.6’sı anemi için ribavirin doz azaltması gerektirmiştir. Eritropoezi uyarıcı ajanlara (ESA’lar) genellikle izin verilmemiştir ve sadece Faz 2 ve Faz 3 çalışmalarındaki deneklerin sadece %1’inde kullanılmıştır..

Plasebo kontrollü Faz 2 ve Faz 3 çalışmalarında, INCIVO kombinasyon tedavisi alan hastaların %2.5’unda ve tek başına peginterferon alfa ve ribavirin alan hastaların %0.7’sinde INCIVO / plasebo tedavi fazları sırasında transfüzyon uygulandığı bildirilmiştir. Bu çalışma dönemlerinin tümü için transfüzyon oranları sırasıyla %4.6 ve %1.6’dır. Plasebo kontrollü Faz 2 ve Faz 3 çalışmalarında, peginterferon alfa ve ribavirin alan hastaların %0.5’ine kıyasla, hastaların %0.9’u anemi nedeniyle INCIVO kombinasyon tedavisini bırakmıştır. Anemi nedeniyle sadece INCIVO tedavisini bırakan hasta oranı ise %1.9’ dur. (bakınız Bölüm 4.4).

Anorektal bulgu ve semptomlar

Klinik çalışmalarda, bu tür olayların çoğunluğu (ör. hemoroidler, anorektal rahatsızlık, anal kaşıntı ve rektal yanma) hafif ila orta decedeydi, çok azı tedavi sonlandırılmasına yol açmıştır ve INCIVO dozlamasının tamamlanmasından sonra geçmiştir.

Pediyatrik popülasyon

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Dokümante edilen en yüksek INCIVO dozu, sağlıklı gönüllülerde 4 gün süreyle her 8 saatte bir 1.875 mg idi. Bu çalışmada aşağıdaki yaygın advers olaylar her 8 saatte bir uygulanan 750 mg’lık rejime kıyasla her 8 saatte bir uygulanan 1.875 mg’lık rejimle daha sıklıkla bildirilmiştir: bulantı, baş ağrısı, diyare, iştah azalması, disguzi ve kusma.

INCIVO ile doz aşımı için herhangi bir spesifik antidot bulunmamaktadır. INCIVO ile doz aşımının tedavisi, yaşamsal bulguların izlenmesi ve hastanın klinik durumunun gözlenmesini içeren genel destekleyici önlemleri içermektedir. Endike olduğunda, emilmemiş aktif maddenin uzaklaştırılması kusturma veya gastrik lavaj ile sağlanabilir. Aktif kömür uygulaması da emilmemiş aktif maddenin uzaklaştırılmasında yardımcı olarak kullanılabilir.

Telaprevirin periton diyalizi veya hemodiyalizle diyalize olup olmayacağı bilinmemektedir.

Belsoğukluğu, Chlamydia ve Frengi Belsoğukluğu, Chlamydia ve Frengi Belsoğukluğu, bakterilerin sebep olduğu bir enfeksiyondur. Cinsel ilişki yoluyla bulaşır ve dölyatağı boynunda, idrar yollarında, anüste, makatta ve boğazda enfeksyona sebep olabilir. En Yaygın Alerji Türleri En Yaygın Alerji Türleri Bağışıklık sistemi, polen, arı zehiri veya evcil hayvan gibi yabancı bir maddeye veya çoğu insanda reaksiyona neden olmayan bir yiyeceğe tepki gösterdiğinde alerjiler meydana gelir.