4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

• 4.1. Terapötik endikasyonlar

  İNFECUR, duyarlı mikroorganizmaların etken olduğu aşağıda belirtilen erişkinlerdeki enfeksiyonların tedavisinde endikedir.

  • • Toplum kökenli pnömoni:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae (çoklu ilaca dirençli suşlar dahil), Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella catarrhalis, Klebsiella pneumoniae, Legionella pneumophila, Chlamydia pneumoniae ve Mycoplasma pneumoniae kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Hastane kaynaklı (nozokomiyal) pnömoni:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae, veya Streptococcus pneumoniae’nın etken olduğu hastane kaynaklı pnömoni.

  Şüphe edilen patojen Pseudomonas aeuroginosa ise bir anti-psödomonal β-laktam ile kombine tedavi önerilir.

  • • Kronik bronşitin akut alevlenmesi:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae veya Moraxella catarrhalis kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Akut bakteriyel sinüzit:

  Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae veya Moraxella catarrhalis kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Komplikasyon yapmamış üriner sistem enfeksiyonları:

  Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis veya Staphylococcus saprophyticus kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Komplikasyon yapmış üriner sistem enfeksiyonları:

  Enterococcus faecalis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae veya Proteus mirabilis veya Pseudomonas aeruginosa kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Kronik bakteriyel prostatit:

  Escherichia coli, Enterococcus faecalis veya metisilin- duyarlı Stapylococcus epidermidis’in etken olduğu kronik bakteriyel prostatit.

  • • Akut piyelonefrit:

  Eşlik eden bakteriyemi dahil Escherichia coli kökenli enfeksiyonlarda.

  • • Komplikasyon yapmamış deri ve yumuşak doku enfeksiyonları:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus veya Streptococcus pyogenes kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Komplikasyon yapmış deri ve yumuşak doku enfeksiyonları:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenes veya Proteus mirabilis kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda

  • • İnhale Şarbon (maruz kalma sonrası):

  Bacillus anthracis ile kontamine havaya maruz kalmayı takiben hastalık sıklığını ya da ilerlemesini azaltmak için inhale şarbon tedavisinde (maruz kalma sonrası). Yetişkinlerde 28 günü geçen sürede levofloksasinin güvenliliğini gösteren çalışma yapılmamıştır.

  • 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

    Pozoloji/Uygulama sıklığı ve süresi:

    İNFECUR günde tek doz olarak önerilmektedir. Dozaj, enfeksiyonun tipine, şiddetine ve etken patojenin duyarlılığına bağlı olarak ayarlanır.

    Tedavi süresi hastalığın gidişine bağlı olarak değişir. Genel olarak tüm antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi İNFECUR tedavisi de hastanın afebril olmasından veya bakteriyel eradikasyonun sağlanmasından sonra 48 - 72 saat daha sürdürülmelidir.

    İNFECUR’un aşağıda belirtilen dozlarda uygulanması önerilir:

    Böbrek fonksiyonları normal (kreatinin klirensi > 50 mL/dakika) olan hastalarda dozaj

    Endikasyon Günlük dozaj (enfeksiyonun şiddetine göre) Tedavi süresi Toplum kökenli pnömoni Günde tek doz 500 mg Günde tek doz 750 mg 7-14 gün 5 gün Nozokomial (hastane kaynaklı) pnömoni Günde tek doz 750 mg 7-14 gün Kronik bronşitin akut alevlenmesi Günde tek doz 500 mg 7 gün Akut bakteriyel sinüzit Günde tek doz 500 mg Günde tek doz 750 mg 10-14 gün 5 gün Komplikasyon yapmamış üriner sistem enfeksiyonları Günde tek doz 250 mg 3 gün Komplikasyon  yapmış  üriner  sistem enfeksiyonları Günde tek doz 250 mg Günde tek doz 750 mg 10 gün 5 gün Kronik bakteriyel prostatit Günde tek doz 500 mg 28 gün Akut piyelonefrit Günde tek doz 250 mg Günde tek doz 750 mg 10 gün 5 gün

    Komplikasyon yapmamış deri ve yumuşak doku enfeksiyonları	Günde tek doz 500 mg	7-10 gün
    Komplikasyon yapmış deri ve yumuşak doku enfeksiyonları	Günde tek doz 750 mg	7-14 gün
    İnhale şarbon (maruz kalma sonrası), yetişkinlerde	Günde tek doz 500 mg	60 gün

    Uygulama şekli:

    Ağız yolundan alınır.

    4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

    Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

    Böbrek yetmezliği:

    Böbrek yetmezliği (kreatinin klirensi < 50 mL/dakika) olan hastalarda dozaj

    Normal       Renal Fonksiyonda 24 saatte bir önerilen doz	Kreatinin   klirensi 20-49 mL/dakika	Kreatinin klirensi 10 19 mL/dakika	Hemodiyaliz    veya Kronik Ambulatuvar Peritoneal Diyaliz
    750 mg	48 saatte bir 750 mg	Başlangıç dozu 750 mg, sonra her 48 saatte bir 500 mg	Başlangıç dozu 750 mg, sonra her 48 saatte bir 500 mg
    500 mg	Başlangıç dozu 500 mg, sonra her 24 saatte bir 250 mg	Başlangıç dozu 500 mg, sonra her 48 saatte bir 250 mg	Başlangıç dozu 500 mg, sonra her 48 saatte bir 250 mg
    250 mg	Doz      ayarlaması gerekmez	Her 48 saatte bir 250 mg.    Komplikasyon yapmamış üriner sistem enfeksiyonlarında doz ayarlaması gerekmez	Doz ayarlaması ile ilgili bilgi yoktur.

    Karaciğer yetmezliği:

    Levofloksasin karaciğerde çok düşük miktarlarda metabolize olur ve esas olarak böbrekler yoluyla vücuttan atılır. Bu nedenle, karaciğer yetmezliğinde dozaj ayarlamasına gerek yoktur.

    Pediyatrik popülasyon:

    İNFECUR pediyatrik hastalarda ve 18 yaşın altındaki çocuklarda kullanılmamalıdır.

    Geriyatrik popülasyon:

    Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonları yeterli düzeyde ise dozaj ayarlamasına gerek yoktur.

    • 4.3. Kontrendikasyonlar

      İNFECUR aşağıdaki durumlarda kontrendikedir.

       Levofloksasine, kinolon grubu diğer antibakteriyel ajanlara ya da bileşiminde bulunan yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda,

       Epilepsisi olan hastalarda,

       Florokinolon grubu bir antibakteriyelin kullanımına bağlı geliştiği bilinen tendon rahatsızlığı öyküsü olanlarda,

        18 yaşın altındaki çocuklarda,

       Gebelik döneminde,  Emzirme döneminde.

      İNFECUR lesitin [soya [E322)] ihtiva eder. Fıstık ya da soyaya alerjisi olan hastalar, bu tıbbi ürünü kullanmamalıdır.

      • 4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

        Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar

        İNFECUR dahil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veya enflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kas güçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) atralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetli baş ağrısı ve konfüzyon) (bkz. bölüm 4.8). Bu reaksiyonlar, İNFECUR başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonları yaşamıştır.

        Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda İNFECUR derhal kesilmelidir. Ayrıca, florokinolonlarla bağlantılı olarak bu ciddi advers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda İNFECUR dahil florokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.

        Konvülsiyonu olan hastalarda

        Levofloksasin, epilepsi geçmişi ve konvülsiyon eğilimi olan, yani santral sinir sistemi lezyonu olduğu tespit edilen hastalara fenbufen veya benzeri yapılı steroid olmayan antiinflamatuvar ilaçlarla birlikte veya teofilin gibi beyin konvülsiyon eşiğini düşürdüğü bilinen bir ilaç ile birlikte uygulandığında dikkatli olunmalıdır.

        Levofloksasin de dahil kinolon alan hastalarda konvülziyonlar ve toksik psikoz bildirilmiştir. Kinolonlar intrakraniyal basınç artışına ve SSS stimülasyonuna (tremor, huzursuzluk, anksiyete, konfüzyon, halüsinasyon, paranoya, depresyon, kabus görme, uykusuzluk ve nadiren de intihar düşünce ve girişimleri gibi) neden olabilirler.

        Diğer kinolonlarla da olduğu gibi İNFECUR da SSS hastalığı olduğu bilinen kişilerde dikkatli kullanılmalıdır.

        Psikotik reaksiyonlar

        Levofloksasin dahil kinolon alan hastalarda psikotik reaksiyonlar bildirilmiştir. Çok nadir vakalarda bu durum, levofloksasinin tek dozundan sonra bazen kişilik değişimi ve intihara kadar ilerlemiştir. Bu reaksiyonların geliştiği hastalarda levofloksasin kesilmeli ve uygun tedavi başlatılmalıdır. Levofloksasin, psikotik hastalarda ya da psikiyatrik geçmişi olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.

        Periferal Nöropati

        Levofloksasin dahil florokinolon alan hastalarda duyusal ya da sensorimotor periferal nöropati bildirilmiştir. Levofloksasin, nöropati semptomları görülen hastalarda geri dönülemeyen durumların gelişmesini önlemek için kesilmelidir.

        Hipersensitivite

        Levofloksasin ile diğer kinolonlarla olduğu gibi ciddi ve bazen fatal hipersensitivite ve/veya anafilaktik reaksiyonlar bildirilmiştir. Deri döküntüsü veya hipersensitivitenin herhangi bir belirtisi ortaya çıktığında İNFECUR kullanımı derhal sonlandırılmalıdır.

        Clostridium difficile’ye bağlı hastalıklar

        Levofloksasin de dahil hemen hemen tüm antibakteriyel ajanlarla psödomembranöz enterokolit bildirilmiştir. Antibakteriyel ajanlarla yapılan tedavi normal kolon florasını değiştirmekte clostridia’nın aşırı çoğalmasına neden olmaktadır. Yapılan çalışmalar, Clostridium difficile tarafından üretilen toksinin antibiyotikle ilişkili kolitin primer nedeni olduğunu göstermiştir. Hafif vakalarda ilacın kesilmesi yeterli olurken orta derecede ve ciddi vakalarda sıvı, elektrolit, protein desteği ve Clostridium difficile’ye etkili bir antibakteriyel ajan verilmesi gerekebilir.

        Tendinit

        Florokinolon grubuna ait olan levofloksasin kullanılarak yapılan tedavi sırasında nadiren tendinit vakaları gözlenmiştir. Tendinit, kortikosteroid kullanımında artar ve tedaviye başlandıktan 48 saat sonra ortaya çıkabilir. Tendinitten şüphelenilen hastalarda levofloksasin tedavisi kesilerek tendinit için uygun tedaviye (etkilenen tendonu etkisiz hale getirmek) başlanmalıdır.

        Tendon rüptürü

        Levofloksasin de dahil kinolon tedavisi alan hastalarda cerrahi tedaviyi gerektirebilecek veya uzamış malüliyete neden olabilen tendon rüptürleri bildirilmiştir. Pazarlama sonrası izleme çalışmalarında riskin özellikle yaşlı ve eşzamanlı kortikosteroid kullanan hastalarda arttığı bildirilmiştir. Tendon rüptürü İNFECUR da dahil kinolonlarla tedavi esnasında veya sonrasında gelişebilir. Eğer hastanın tendonunda ağrı, inflamasyon veya rüptür gelişirse İNFECUR tedavisi sonlandırılmalıdır.

        Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz aktivitesi eksikliği olan hastalarda

        Bu hastalarda kinolon grubu antibakteriyeller ile hemolitik reaksiyonlar bildirildiğinden levofloksasin kullanımında dikkatli olunmalıdır.

        Böbrek yetmezliği

        İNFECUR diğer kinolonlara göre daha çözünebilir olduğu halde idrardaki yoğunlaşmayı engellemek için hastalar yeterince hidrate edilmelidir.

        Böbrek yetmezliği durumunda İNFECUR dikkatle uygulanmalıdır. Kreatinin klierensi <50 mL/dak. olan hastalarda doz ayarlaması gerekmektedir.(Bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi)

        Karaciğer bozuklukları

        Levofloksasin ile özellikle altında ciddi hastalık (örn. Sepsis) yatan hastalarda hayatı tehdit eden karaciğer yetmezliğine kadar hepatik nekroz vakaları bildirilmiştir. Anoreksi, sarılık, koyu idrar, prurit ya da tender abdomen gibi karaciğer hastalık semptomları ve işaretleri gelişirse hastalara tedaviyi durdurmaları ve doktorlarına haber vermeleri tavsiye edilmelidir.

        Fotosensitizasyonun önlenmesi

        Bu sınıfa ait ilaç kullanan hastalarda direkt güneş ışınlarına maruz kalmaları durumunda ılımlıdan ciddiye kadar fototoksisite reaksiyonları gözlenmiştir. Levofloksasin tedavisi süresince hastalar, şiddetli güneş ışınlarına ya da solaryum gibi yapay ultraviyole ışınlarına aşırı maruz kalmaktan kaçınılmalıdır. Bununla birlikte levofloksasin ile yapılan klinik çalışmalarda fototoksisite hastaların % 0,1’inden daha azında gözlenmiştir. Eğer fototoksisite ortaya çıkarsa ilaç kesilmelidir.

        Kan glukoz düzeyi

        Diğer kinolonlarla da olduğu gibi diyabetik hastalarda özellikle eşzamanlı oral hipoglisemik ajan (gliburid ya da glibenklamid gibi) veya insülin tedavisi alanlarda kan glikoz düzeylerinde bozulmalar-semptomatik hiper veya hipoglisemi gözlenmiştir. Eğer İNFECUR tedavisi alan bir hastada hipoglisemi ortaya çıkarsa İNFECUR derhal kesilmelidir. Diyabetli hastalarda kan glukozu takip edilmelidir.

        QT uzaması

        İNFECUR uzun QT sendromu / Torsades de Pointes’e neden olabilir. Bu nedenle tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de Pointes hastalarında kullanılmamalıdır.

        K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda

        Levofloksasin ve K vitamini antagonistlerinin birlikte kullanıldığı hastalarda, koagülasyon testlerinin ve kanamanın artış sebebi ile hastanın koagülasyon testleri izlenmelidir.

        Myasthenia Gravis’in şiddetlenmesi

        Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullanılan myasthenia gravisli hastalarda ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan post marketing ciddi advers olaylar florokinolon ile ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunan hastalar florokinolon kullanmaktan kaçınmalıdır.

        Genel

        Her güçlü antimikrobiyal ilaçta olduğu gibi organ sistem (renal, hepatik ve hematopoetik) fonksiyonlarının periyodik değerlendirmesi önerilmektedir.

        Diğer

        İmmatür sıçanlarda ve köpeklerde levofloksasinin oral ve intravenöz uygulamaları osteokondrozis insidansını arttırmıştır. Diğer fluorokinolonlar da yük taşıyan eklemlerde benzer erozyonlar ve değişik immatür hayvan türlerinde artropatinin diğer işaretlerini oluşturmuşlardır.

        Aort anevrizması ve diseksiyonu

        Epidemiyolojik çalışmalar, florokinolon kullanımından sonra özellikle yaşlı popülasyonda aort anevrizması ve diseksiyonu riskinde artış olduğunu bildirmektedir.

        Bu nedenle florokinolonlar, aile öyküsünde anevrizma hastalığı pozitif olan hastalarda, önceden aort anevrizması ve/veya aort diseksiyonu teşhisi konulan hastalarda, aort anevrizması ve diseksiyonu için diğer risk faktörlerini ya da predispozan durumları içeren hastalarda (örn. Marfan sendromu, vasküler Ehlers-Danlos sendromu, Takayasu arteriti, dev hücreli arterit, Behçet hastalığı, hipertansiyon, bilinen ateroskleroz) sadece dikkatli bir yarar/risk değerlendirmesi yapıldıktan sonra ve diğer terapötik seçenekler göz önüne alındıktan sonra kullanılmalıdır.

        Ani karın, göğüs veya sırt ağrısı durumunda, hastalara acil servise derhal başvurmaları tavsiye edilmelidir.

        • 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

        Demir tuzları, çinko içeren multivitaminler, magnezyum veya alüminyum içeren antasidler ve sukralfat:

        Demir tuzları, çinko içeren multivitaminler, magnezyum veya alüminyum içeren antasidler ve sukralfat ile levofloksasin birlikte alındığında, levofloksasinin emilimi belirgin şekilde azaldığından bu ilaçlar, İNFECUR uygulanmasından en az iki saat önce veya iki saat sonra uygulanmalıdır.

        Teofilin:

        Yapılan klinik çalışmalarda levofloksasin ile teofilin arasında bir etkileşim bildirilmemiştir. Diğer kinolonlarla teofilin düzeylerinde artış saptandığı için İNFECUR ile birlikte kullanımında teofilin düzeyleri izlenmelidir.

        K vitaminleri antagonistleri ve varfarin:

        K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testleri dikkatle takip edilmelidir. Levofloksasin ile bir K vitamini antagonistinin (varfarin gibi) birlikte kullanılarak tedavi edildiği hastalarda pıhtılaşma testlerinde (PT/INR) ve/veya kanamada şiddetli olabilen artışlar bildirilmiştir.

        Levofloksasin ile varfarin arasında anlamlı bir etkileşim bildirilmemiştir. Bununla birlikte İNFECUR ile varfarinin birlikte kullanımı esnasında protrombin zamanı ve kanama belirtileri açısından hastalar izlenmelidir.

        Siklosporin:

        Siklosporin ile birlikte levofloksasin kullanımında siklosporin yarı ömrü % 33 oranında artar. Klinik olarak anlamlı olmayan bu artış, siklosporin dozunun ayarlanmasını gerektirmez.

        Digoksin:

        Levofloksasin ve digoksinin birlikte kullanımı esnasında anlamlı bir etkileşim bildirilmemiştir.Birlikte kullanımlarında doz ayarlaması gerekmemektedir.

        Probenesid ve simetidin:

        Levofloksasin ile probenesid veya simetidinin birlikte kullanımı esnasında levofloksasinin EAA (Eğri Altında Kalan Alan) ve yarılanma ömrü sırasıyla % 27-38 ve % 30 daha yüksek, kreatinin klirensi de %21-35 daha düşük olarak tespit edilmiştir. Bu farklar istatistiksel olarak anlamlı olmasına rağmen levofloksasinin probenesid ve simetidin ile birlikte kullanıldığında doz ayarlamasını gerektirmeyecek düzeydedir. Böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

        Non-steroidal antienflamatuvar ilaçlar:

        Nonsteroidal antienflamatuvar bir ilacın, İNFECUR da dahil kinolon grubu bir antibiyotik ile birlikte kullanılması halinde, beyin konvülsiyon eşiğinde düşme riski artabilir.

        Antidiyabetik ilaçlar:

        Kinolonlar ve antidiyabetik ilaçların birlikte kullanımı esnasında hiperglisemi ve hipoglisemi bildirilmiştir. Bu nedenle birlikte kullanımlarında kan şeker düzeyleri izlenmelidir.

        QT aralığını uzatan ilaçlar:

        Sınıf IA ve Sınıf III antiaritmik ilaçlar, trisiklik antidepresanlar, eritromisin ve sisaprid ile birlikte kullanıldıklarında aritmi oluşabilir.

        Laboratuvar ya da teşhis testleri ile etkileşmeler:

        Levofloksasin dahil bazı kinolonlar immun assay testleri ile idrarda uyuşturucu tayininde yalancı pozitif sonuca yol açabilir.

        Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

        Böbrek/karaciğer yetmezliği:

        Levofloksasin ile böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

        Pediyatrik popülasyon:

        4.6. Gebelik ve laktasyon

        Gebelik kategorisi C

        Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/ Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

        Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

        Gebelik dönemi

        Levofloksasinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

        İNFECUR gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

        Laktasyon dönemi

        Levofloksasin anne sütünde ölçülmemiştir. Ofloksasinle ilgili verilere dayanarak levofloksasinin de anne sütüne geçebileceği öngörülebilir.

        İNFECUR emzirme döneminde kullanılmamalıdır.

        Üreme yeteneği/Fertilite

        Levofloksasinin fertilite, embriyotoksisite ve peri / post natal fonksiyonlar üzerine olan toksisite potansiyeli, oral uygulama ile sıçanlar üzerinde, ayrıca tavşanlar üzerinde de embriyotoksisite potansiyeli ile ilgili çalışmalar yapılmıştır.

        4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

        4.8. İstenmeyen etkiler

        Advers reaksiyonların sıklığı aşağıdaki gibi sıralanmıştır:

        Çok yaygın ( ≥1/10); yaygın ( ≥1/100 ila <1/10); yaygın olmayan ( ≥1/1.000 ila <1/100); seyrek ( ≥1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

        Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

        Yaygın olmayan: Mantar enfeksiyonu (ve diğer dirençli mikroorganizmaların proliferasyonu)

        Kan ve lenf sistemi hastalıkları

        Yaygın olmayan: Lökopeni eozinofili

        Seyrek: Trombositopeni, nötropeni

        Çok seyrek: Agranülositoz

        Bilinmiyor: Pansitopeni, hemolitik anemi

        Bağışıklık sistemi hastalıkları

        Çok seyrek: Anaflaktik şok (anafilaktik ve anaflaktoid reaksiyonlar bazen ilk dozu takiben gelişebilir)

        Bilinmiyor: Hipersensitivite

        Metabolizma ve beslenme hastalıkları

        Yaygın olmayan: Anokresi

        Çok seyrek: Hipoglisemi (özellikle diyabet hastalarında)

        Psikiyatrik hastalıklar

        Yaygın olmayan: Uykusuzluk, sinirlilik

        Seyrek: Psikotik bozukluk, depresyon, konfüzyonel durum, ajitasyon, anksiyete

        Çok seyrek: İntihar düşünce veya davranışları dahil kendine zarar verme ile seyreden psikotik reaksiyonlar, halüsinasyon

        Sinir sistemi hastalıkları

        Yaygın olmayan: Baş dönmesi, baş ağrısı, sersemlik hali

        Seyrek : Konvülsiyon, titreme, parestezi

        Çok seyrek: Duyusal veya sensori- motor periferik nöropati, tat ve koku bozuklukları

        Göz hastalıkları

        Çok seyrek: Görme bozuklukları

        Kulak ve iç kulak hastalıkları

        Yaygın olmayan: Vertigo

        Çok seyrek: Duyma bozukluğu

        Bilinmiyor: Kulak çınlaması

        Kardiyak hastalıklar

        Seyrek: Taşikardi

        Bilinmiyor: Elektrokardiyogramda QT aralığında uzama

        Vasküler hastalıklar

        Seyrek: Hipotansiyon

        Solunum sistemi, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

        Seyrek: Bronkospazm, nefes darlığı

        Çok seyrek: Alerjik pnömoni

        Gastrointestinal hastalıklar

        Yaygın: Diyare, bulantı

        Yaygın olmayan: Kusma karın ağrısı, dispepsi, şişkinlik, konstipasyon

        Seyrek: Kanlı ishal (çok seyrek karşılaşılan psödomembranöz kolit de dahil olmak üzere bir enterokolitin belirtisi olabilir.)

        Hepato-biliyer hastalıklar

        Yaygın: Karaciğer enzim düzeylerinde (ALT, AST, alkalen fosfataz, GGT) artış

        Yaygın olmayan: Kan bilirubin düzeylerinde artış

        En Yaygın Alerji Türleri Bağışıklık sistemi, polen, arı zehiri veya evcil hayvan gibi yabancı bir maddeye veya çoğu insanda reaksiyona neden olmayan bir yiyeceğe tepki gösterdiğinde alerjiler meydana gelir.

        Mesane Kanseri Mesane kanseri her zaman mukozada başlar. Erken safhalarda bu tabakada sınırlı kalır ve hücre içindeki karsinom olarak nitelendirilir.