KAPEDA 150 mg 60 film tablet Klinik Özellikler

4.1. Terapötik endikasyonlar

Meme kanseri

teli

avisinde, Intrasiklin aksan ve

KAPEDA lokal ilerlemiş ya da metastatik meme kanseri olan hastaların antrasiklin içeren sitotoksik tedavinin başarısız olmasından sonra ya da kullanımının kontrendike olduğu durumlarda taksanlar ile kombine olarak; antrasiklin tedavisi almış hastalarda ise monoterapi olarak endikedir.

Kolon, kolorektal kanser

Erken evre öpere edilmiş evre III, lenf nodu metastazı bulunan kolon kanserli i hastaların adjuvant tedavisinde oksaliplatinle kombine olarak kullanımı endikedir.

Metastatik kolorektal kanserli hastalann tedavisinde endikedir.

Mide kanseri

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde;

Standart doz

KAPEDA tabletleri yemekten sonraki 30 dakika içinde su ile yutulmalıdır.

!

I

Monoterapi

Kolon, kolorektal ve meme kanseri Önerilen KAPEDA monoterapi dozu, 2 hafta boyunca günde iki kez uygular]an 1250 mg/m2 (sabah ve akşam; toplam 2500 mg/m2 günlük doza eşdeğer) ve bunu imleyen 7 günlük dinlenme dönemidir.

Kombinasyon tedavisi Meme kanseri

** 2. 1 Önerilen KAPEDA başlangıç dozu, 2 hafta süreyle günde iki kez 1250 mg/m ’diij

ve bunu travenöz

7 günlük bir dinlenme dönemi izler; yanı sıra her 3 haftada bir 1 saatlik ir

infüzyon şeklinde 75 mg/m2 dosetaksel verilir.

KAPEDA - dosetaksel kombinasyonu verilen hastalarda dosetaksel uygulamasından önce, dosetaksel uygulama bilgileri doğrultusunda premedikasyon uygulanmalıdır.

Kolon, kolorektal ve mide kanseri

Kombinasyon tedavisinde, önerilen KAPEDA başlangıç dozu, 2 hafta süreyle kez 800 ila 1000 mg/m2’ye düşürülmelidir ve bunu 7 günlük bir dinlenme dön

ğünde iki 2mi izler bilgi biyolojik Evre III edilir.

veya devamlı uygulanacaksa günde iki kere 625 mg/m kullanılmalıdır (daha için Klinik/Etkinlik çalışmaları bölümüne bakınız). Kombinasyon rejimine ajanların dahil edilmesinin KAPEDA’nın başlangıç dozuna hiçbir etkisi yoktur kolon kanserli hastalar için adjuvan tedavi olarak toplam 6 ay kullanılması tavsiy^

KAPEDA ve sisplatin veya oksaliplatin kombinasyonu alan hastalara sisplatin ve oksaliplatin uygulanmadan önce, sisplatin ve oksaliplatin ürün bilgisine götje yeterli hidratasyon ve kusmanın önlenmesini sağlamak için premedikasyon başlatılmalıc

ır.

Aşağıdaki İmiş doz

KAPEDA dozu vücut yüzey alanına göre aşağıdaki gibi hesaplanmaktadır.

tablolar, KAPEDA’nın ya 1250 mg/m ya da 1000 mg/m için standart ve azalt hesaplamaları örneklerini gösterir (bkz. “Tedavi sırasında doz ayarlaması”).

Tablo 1 Vücut Yüzeyi Alanına Göre Standart ve Azaltılmış KAPEDA 1250 g/m2 Başlangıç Dozu Hesaplamaları

Tedavi sırasında doz uyarlamaları Genel

KAPEDA uygulanmasına bağlı toksisite semptomatik tedavi ve/veya doz modi (tedavinin kesilmesi ya da doz uyarlanması olarak) ile yönetilebilir. Doz azaltılırsa, daha sonra artırılmamalıdır.

ikasyonu bir kez

Tedavi eden doktor tarafından, bu toksısitelerin ciddileşmediği veya hayatı te olmadığı kararına varılırsa, tedaviye doz azaltılmadan veya kesilmeden aynı dozci edilebilir.

lidit

edici a devam

1.derece olaylarda doz modifikasyonları önerilmemektedir. Eğer 2 veya 3.derede advers etki oluşursa KAPEDA tedavisi durdurulmalıdır. Eğer advers etki çözülüj’se veya yoğunluğu 1.dereceye gerilerse, KAPEDA tedavisi tam doz ile veya aşağıdlı verilen bilgilere göre yeniden başlayabilir (Tablo 3). Eğer 4.derece advers etki oluşurŞa, tedavi kesilmeli veya olay çözülene veya 1.dereceye gerileyene kadar durdurulmalıdır; tedavi daha sonra orijinal dozun % 50’si ile yeniden başlayabilir. KAPEDA tedavisi gören hastalar, orta veya ağır şiddette toksisite görüldüğünde, tedavinin durdurulması gbrekliliği konusunda bilgilendirilmelidir. Toksisite nedeniyle alınamayan KAPEDA dozlarj yeniden verilmemelidir.

Hematoloji: Başlangıç dönemindeki nötrofıl sayımları < 1.5 x 109/L ve/veya t|*ombosit sayımları < 100 x 109/L olan hastalar, KAPEDA ile tedavi edilmemelidir. Eğçr tedavi siklüsü sırasında, 3 veya 4.derece hematolojik toksisiteye işaret eden beklennjeyen bir laboratuvar sonucu elde edilirse KAPEDA tedavisi kesilmelidir.

KAPEDA’ya bağlı toksisite sonrasında önerilen doz uyarlamaları aşağıdaki verilmiştir.

tabloda

Tablo 3 KAPEDA Doz Azaltımı Şeması

*EI-ayak sendromu ve hiperbilirubinemi (bkz. bölüm 4.4.) için Kanada Ulusal Kanser Enstitİ Çalışma Grubu (KUKE KÇG) Ortak Toksisite Kriterleri (versiyon 1) veya Kanser Tedavisi Programı’nın Yan Etkiler İçin Genel Terminoloji Kriterleri (YEGTK), ABD Ulusal Kanser Versiyon 3 kullanılmıştır (bkz, bölüm 4.4.)

sü Klinik ueliştirme Enstitüsü,

Genel Kombinasyon Terapisi

KAPEDA, diğer tedaviler ile kombine olarak kullanıldığında toksisiteler için dozi modifikasyonları yukarıdaki Tablo 3’e ve diğer ajanlar için uygun reçete bilgilerine gore yapılmalıdır.

Tedavi siklüsünün başlangıcında, eğer KAPEDA veya diğer ajan(lar) tedavilerinden herhangi birinin ertelenmesi endikasyonu varsa, her iki ilaca da yeniden başlanja şartları sağlanıncaya kadar, bütün ajanların kullanımı ertelenmelidir.

Tedavi siklüsü sırasında, tedavi eden doktor tarafından, bu toksisitelerin KAİ’EDA’ya bağlı olmadığına karar verilirse, KAPEDA’ya devam edilmelidir ve diğer ajanlarjn dozları uygun reçete bilgisine göre ayarlanmalıdır.

Eğer diğer ajanlar kalıcı olarak bırakılacaksa, KAPEDA için yeniden tedaviye başlama gereklilikleri karşılandığında, KAPEDA tedavisine devam edilebilir.

Bu tavsiye tüm endikasyonlar ve tüm Özel popülasyonlar için geçerlidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Karaciğer metastazları nedeniyle karaciğer yetmezliği olan hastalar:

Karaciğer metastazları nedeniyle hafif ve orta düzeyde karaciğer yetersizliği olan hastalarda başlangıç dozu uyarlaması gerekmemektedir. Ancak bu hastalar, dikkatli bir şekilde gözlenmelidir (bkz. bölüm 5.2. ve 4.8.). Ağır karaciğer yetersizliği! bulunan hastalarda çalışma yapılmamıştır.

Böbrek yetmezliği:

Başlangıç döneminde orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinirj klerensi 30-50 mL/dk [Cockroft ve Gault]), başlangıç dozunun (1250 mg/m2) % 25 azaltılması önerilir. Hafif derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda (başlangıç döneminde kreatinin klerensi 51-80 mL/dk), başlangıç dozunda ayarlama yapılması önerilmemektedir.

Eğer hastada tedavi sırasında 2, 3 veya 4. derece istenmeyen olay ortaya çıkarsa, tledavinin derhal durdurulması, hastanın dikkatle gözlenmesi ve daha sonrasında ise, yakarıdaki tablo 3’de özetlendiği şekilde doz ayarlaması yapılması önerilir (bkz. bölüm 5.ji.). Eğer tedavi sırasında, hesaplanan kreatin klerensi 30 ml/dk’nın altına düşerse, KAFjEDA’ya devam edilmemelidir. Orta derecede böbrek yetmezliğine yönelik bu doz kyarlama önerileri hem monoterapi hem de kombinasyon şeklinde kullanım için geçerlijiir. Doz hesaplamaları için Tablo 1 ve 2’ye bakınız.

Pediyatrik popülasyon:

KAPEDA’nm çocuklardaki etkinlik ve güvenilirliği incelenmemiştir.

Geriyatrik popülasyon:

KAPEDA monoterapisi için başlangıç dozunun ayarlanması gerekmez. Ancak bağlı ağır 3 veya 4. derece advers olaylar, 80 yaş ve üzerindeki hastalarda, dt hastalara kıyasla daha sık olmuştur.

tedaviye ha genç

KAPEDA diğer ajanlarla kombinasyon halinde kullanıldığında, 3 ve 4. derece a<jivers ilaç reaksiyonları (AİRları) ve ilacın bırakılmasına sebep olan AİR’ları yaşlı hastalaida (>65) genç hastalardan daha fazla yaşanmıştır. Yaşlı hastaların dikkatle izlenmesi önerilir. Dosetaksel ile kombinasyonda: 60 yaş ve üzerindeki hastalarda, tedaviye bağlı \\ veya 4. derece advers olaylar ve tedaviye bağlı ciddi advers olayların insidansnjıda artış gözlenmiştir. Kapesitabin - dosetaksel kombinasyonu ile tedavi edilen 60 yaş ve üzerindeki hastalar için, KAPEDA başlangıç dozunun % 25 azaltılması (günde iki kez 950 mg/m2) önerilir. Doz hesaplamaları için Tablo 2’ye bakınız.

4.3. Kontrendikasyonlar

KAPEDA, kapesitabin ya da yardımcı maddelerin herhangi birisine karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir.

KAPEDA, fluoropirimidin tedavisine karşı ağır ve beklenmeyen reaksiyon öyküsü olan hastalarda veya fluorourasile karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir.

Diğer fluoroprimidinler gibi KAPEDA, dihidropirimidin dehidrojenaz (DPD) ^ksikliği olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir.

KAPEDA gebelik ve laktasyonda, ağır lökopenisi, nötropenisi veya trombositopejıisi olan hastalarda, ağır karaciğer yetmezliği olan hastalarda kontrendikedir. ■

KAPEDA, sorivudin veya kimyasal olarak ilişkili analoglan (örn., brivudin ğibi) ile birlikte eşzamanlı olarak kullanılmamalıdır (bkz. bölüm 4.5.).

KAPEDA ağır böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi 30 mL/dk’nın altında) kontrendikedir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Doz limitleyici toksisiteler;

Diyare, karın ağrısı, mide bulantısı, stomatit ve el-ayak sendromunu (el-aynk deri reaksiyonları, Palmar-plantar eritrodisestezi sendromu) içerir.

Özel kullanım uyarıları Diyare:

KAPEDA, bazen şiddetli olabilen diyareye yol açabilir. Şiddetli diyare hastaları ilikkatle izlenmeli ve su kaybetmeleri halinde sıvı ve elektrolit replasmanı yapılmalıdıj. Tıbbi açıdan uygun şekilde ve olabildiğince erken, standart diyare önleyici tedaviler); (örn.,

loperamid) başlanmalıdır. KUKE KÇG (Kanada Ulusal Kanser Enstitüsü Klinik Grubu) 2. derece diyare, dışkının 4-6 dışkı/gün veya gece artması, 3. dereç dışkının 7-9 dışkı/gün veya gece artması veya tutulamaması ve emilememd tanımlanabilir. 4. derece diyare, dışkı/günün >10 artması veya parlak kanlı diya; parenteral destek ihtiyacı duyulmasıdır. Gerektiğinde doz azaltılması yapılmal bölüm 4.2.).

Dehidratasyon:

Çalışma diyare, si olarak iledir veya dır (bkz.

Dehidratasyon başladığı anda önlenmeli ya da düzeltilmelidir. Anoreksi, astenij, bulantı, kusma ya da diyaresi olan hastalar hızla dehidrate olabilirler. 2. derece (yajda daha yüksek) dehidratasyon ortaya çıktığında, KAPEDA tedavisine derhal ara verilmeli ve dehidratasyon düzeltilmelidir. Hasta rehidrate edilinceye ve herhangi bir aktive edici neden düzeltilinceye ya da kontrol altına alınıncaya değin, tedaviye ; yeniden başlanmamalıdır. Gerektiğinde aktive edici istenmeyen olaya yönelik, uygulanan doz modifikasyonları uygulamalıdır (bkz. bölüm 4.2.).

Önlemleri

KAPEDA ile gözlenen kardiyotoksisite spektrumu, diğer fluoropirinjidinlerin kardiyotoksisite spektrumuna benzerdir. Bunlar arasında miyokardiyal enfarktüsİ, angina, disritmiler, kardiyojenik şok, ani ölümler, ve elektrokardiyografik değişimler yel alır. Bu advers olaylar önceden koroner arter hastalığı hikayesi bulunan hastalarda dahlı yaygın olabilir. KAPEDA alan hastalarda kardiyak aritmiler, anjina pektoris, ıhiyokard infarktüsü, kalbin durması, kalp yetmezliği bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8.).

Hipo- veya hiperkalsemi:

KAPEDA tedavisi sırasında hipo- veya hiperkalsemi bildirilmiştir. Önceden hi|)o- veya hiperkalsemisi olan hastalarda dikkatli olunmalıdır (bkz. bölüm 4.8).

Santral veya periferik sinir sistemi hastalıkları:

Santral veya periferik sinir sistemi hastalığı (beyin metastazı, nöropati) olan hastalarda dikkatli olunmalıdır (bkz. bölüm 4.8.).

Diabetes mellitus veya elektrolit dengesizliği:

KAPEDA tedavisi sırasında kötüleşebileceklerinden Diabetes mellitus veya dengesizliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

elektrolit

5-FU ile ilgili beklenmedik şiddetli toksisite (örn. stomatit, diyare, nötrobeni ve nörotoksisite) nadiren dihidropirimidin dehidrojenaz (DPD) aktivitesinin eksikliğine bağlanmıştır. Bu nedenle, azalan DPD düzeyleri ile 5-FU’nun artan ve potansiyel olarak ölümcül toksik etkileri arasındaki bağlantı göz ardı edilemez.

KAPEDA, kütanoz bir toksisite olan el-ayak sendromunu (palmar-plantar eritrodisestezi veya kemoterapiyle indüklenen akral eritem) yol açabilir. Metastatik koşullarda K\PEDA monoterapisi gören hastalarda, başlangıca kadar geçen medyan süre 79 gün (an lık: 11-360 gün) ve reaksiyon şiddeti 1-3. derece arasında olmuştur. 1. derece el ve ayak sendromu, el ve/veya ayaklarda uyuşmalar, dezestezi/parestezi, karıncalanma,j ağrısız şişmeler ya da eritem ve/veya bu organlarda hastanın normal aktivitelerini bozmiıyan bir

rahatsızlık hissidir. 2. derece el ve ayak sendromu, el ve/veya ayaklarda ağrılı i;ritem ve

şişmeler ve/veya hastanın günlük yaşam aktivitelerini etkileyen bir rahatsızlık hi

ssidir. 3.

derece el ve ayak sendromu, el ve/veya ayaklarda nemli deskuamasyon, ülserakyon, bül oluşumu ve şiddetli ağrı ya da hastanın çalışamamasına veya günlük yaşam aktivitelerini yerine getirememesine yol açan şiddetli bir rahatsızlık hissidir. 2 ya da 3. derhce el ve ayak sendromu ortaya çıktığında, bu durum iyileşinceye ya da 1. dereceye gerileyinceye kadar, KAPEDA tedavisine ara verilmelidir. 3. derece el ve ayak sendromu sofrasında, izleyen KAPEDA dozları azaltılmalıdır (bkz. bölüm 4.2.). KAPEDA ve sisplatin ikombine olarak kullanıldığında, B6 vitaminin (pİridoksin) kullanımı, sisplatinin etkinliğin} azalttığı yönünde yayınlanan raporlar doğrultusunda, el ve ayak sendromunun semptomatik veya sekonder profilaktik tedavisinde tavsiye edilmez.

Karaciğer yetmezliği:

KAPEDA’nın karaciğer yetmezliği olan hastalarda etkinlik ve güvenlilik çalınmasının olmamasından dolayı, metastaz bulunup bulunmamasından bağımsız olarak dü^ük veya orta derecede karaciğer bozukluğu olan hastalarda KAPEDA kullanımı dikkatlice izlenmelidir.

KAPEDA hiperbilirübinemiye neden olabilir. Bilirubinde tedaviyle ilgili >3.0xno’rmal üst sınır artış veya karaciğer aminotransferazında (ALT, AST) tedaviyle ilgili >2.5knormal üst sınır artış olursa KAPEDA uygulamasına ara verilmelidir. Bilirubin <3.0xnoimal üst sınır düzeyine veya karaciğer aminotransferazı <2.5xnormal üst sınır düzeyine j düşerse tedaviye kaldığı yerden devam edilebilir. KAPEDA ve dosetaksel kombinasyon kjıllanımı için dozaj ve uygulama metodu bölümüne bakınız.

Böbrek yetmezi iği:

Orta derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatin klerensi 30-50 ml/dkiı, genel popülasyon ile karşılaştırıldığında 3 veya 4. derece yan etkiler daha çok meydaha gelir (bkz. bölüm 4.2. ve 4.3.).

Bu tıbbi ürün yardımcı madde olarak laktoz içerdiği için, galaktoz intoleransı, Lab-laktoz

eksikliği, glukoz-galaktoz malabsorbsiyonu ile ilgili kalıtımsal problemleri olan bu ilacı kullanmamalıdır.

ıastalar

Bu tıbbi ürün her dozunda (5 tablet) 1 mmol (23 mg)’den daha az sodyum ihtiva eder. Bu dozda sodyuma bağlı herhangi bir yan etki beklenmemektedir.

Genel:

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Kumarin antikoagülanlar:

Varfarin ve fenprokumon gibi kumarın türevi antikoagülanlar ile eş zamarjlı olarak KAPEDA alan hastalarda koagülasyon parametrelerinde bozulmalar ve/vey^ kanama bildirilmiştir. Bu olaylar KAPEDA tedavisinin başlatılmasını izleyen birkaç gün içerisinde ve birkaç aya kadar; az sayıda olguda ise, KAPEDA kesildikten sonraki bir ay ferisinde ortaya çıkmıştır. Bir klinik farmakokinetik etkileşim çalışmasında, tek do varfarinden sonra, KAPEDA tedavisi S-varfarinin EAA değerini % 57 artırmı: değeri de % 91 artmıştır. Bu sonuçlar, muhtemelen sitokrom P450 2C9 sisteminin kapesitabin tarafından inhibisyonuna bağlı bir etkileşimin

düşündürmektedir. KAPEDA ile eş zamanlı olarak kumarin türevi antikoagülan alan

20 mg ve INR zoenzim varlığını

hastalar, koagülasyon parametrelerindeki (Protrombin ya da INR) bozulmalar düzenli olarak izlenmeli ve antikoagülan dozu bu doğrultuda uyarlanmalıdır.

yönüyle

Sitokrom P-450 2C9 substratları:

Sitokrom P450 2C9 izoenzimi tarafından metabolize edildiği bilinen diğer kapesitabin arasında ilaç-ilaç etkileşim çalışması yürütülmemiştir. KAPEDA ilaçlarla birlikte uygulanırken dikkatli olunmalıdır.

Fenitoin:

KAPEDA ile fenitoinin birlikte kullanımı sırasında, plazma fenitoin konsan yükselmeleri bildirilmiştir. Fenitoin ile ilaç-ilaç etkileşim çalışması yürütülmemiş etkileşim mekanizmasının CYP2C9 izoenzim sisteminin kapesitabin ile inh olduğu tahmin edilmektedir (Bkz. Kumarin antikoagülanlar). KAPEDA ile eş olarak fenitoin alan hastalar, yüksek fenitoin plazma konsantrasyonları yönündeh olarak izlenmelidir.

ih’

,çlar ile bu tür

rasyonu ir ancak bisyonu zamanlı düzenli

ilaç gıda etkileşimi:

Bütün klinik araştırmalarda, hastalar KAPEDA’yı yemekten 30 dakika sonra jılmıştır. Bilinen güvenlilik ve etkinlik verileri besinlerle birlikte uygulama ile edinilerj veriler olduğu için, KAPEDA’mn besinlerle birlikte alınması önerilmektedir.

Antasit:

Kanser hastalarında alüminyum hidroksit ve magnezyum hidroksit içeren bir aı KAPEDA farmakokinetiği üzerindeki etkisi araştırılmıştır. Kapesitabin metabolitinin (5’-DFCR) plazma konsantrasyonlarında küçük bir artış söz konuşju majör metabolit (5-DFUR, 5-FU ve FBAL) üzerinde ise herhangi bulunmamaktadır.

Lökovorin (LV) (folinik asit):

Kanser hastalarında lökovorinin KAPEDA’mn farmakokinetiği üzerindeki

ıttasidin, ve bir dur; 3 r etki

bfi

etkileri

araştırılmıştır. Lökovorinin, kapesitabin ve metabolitlerinin farmakokinetiği üzerinde etkisi yoktur. Bununla birlikte, lökovorinin KAPEDA’mn farmakodinamiği üzerine etkisi vardır ve lökovorin tarafından toksisitesi artabilir.

Sorivudin ve analogları:

Literatürde sorivudin ve 5-FU arasında, dihidropirimidin dehidrojenazın so "ivildin tarafından inhibisyonundan kaynaklanan, klinik olarak anlamlı bir ilaç-ilaç etkileşimi

tanımlanmıştır. Fluoropirimidin toksisitesinde artışa yol açan bu etkileşim, fatal pot taşır. Bu nedenle KAPEDA, sorivudin ya da kimyasal yönden ilişkili olduğu briyudin gibi analogları ile birlikte aynı zamanda verilmemelidir (bkz. bölüm 4.3). Sorivudin ya da kimyasal yönden ilişkili olduğu brivudin gibi analoglarıyla tedavinin bitimi ile fAPEDA tedavisinin başlangıcı arasında en az 4 haftalık bir bekleme periyodu olmalıdır.

nsiyel

oks

aliplatin veya

â tın

Oksaliplatin:

Bevasizumab ile birlikte veya bevasizumab olmaksızın, kapesitabin ve kombinasyonu uygulandığında kapesitabin veya metabolitlerine, serbest pl toplam platine maruziyette klinik olarak anlamlı bir fark bulunmamaktadır.

Bevasizumab:

Bevasizumabın, kapesitabin veya metabolitlerinin farmakokinetiği üzerine klipfk olarak anlamlı bir etkisi bulunmamaktadır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyona ilişkin hiçbir etkileşim çalışması yürütülmemiştir.

Geriyatrik popülasyon:

KAPEDA monoterapisi gören 60 - 79 yaş arası metastatik kolorektal kanser haftalarında gastrointestinal toksisitenin görülme oranı genel popülasyonda görülen ilj: benzer olmuştur, 80 yaş ve üzeri hastalarda ise, diyare, mide bulantısı ve kusma jgibi geri dönüşümlü 3 veya 4. derece gastrointestinal advers olay oranı daha yüksektir (bljz. bölüm

4.2.). KAPEDA diğer ajanlarla kombinasyon halinde kullanıldığında, 3 ve <jk derece advers İlaç reaksiyonları (AİRları) ve ilacın bırakılmasına sebep olan AIRİarı yaşlı hastalarda (>65) genç hastalardan daha fazla yaşanmıştır. Kapesitabin artı dbsetaksel kombinasyon tedavisi gören 60 yaş ve üzeri hastaların güvenlilik verilerimi! analizi; tedaviyle ilgili 3 ve 4. derece advers olayların, tedaviyle ilgili ciddi advers olayların ve advers olaylar nedeniyle tedaviden erken çekilmelerin görülme oranında 60 yaş altı hastalara kıyasla bir artış göstermiştir.

Böbrek yetmezliği:

Hekimler, böbrek fonksiyonu bozuk hastalara KAPEDA uygulandığında olmalıdır. 5-FU ile görüldüğü gibi, tedaviyle ilgili 3 veya 4. derece advers görülme oranı orta şiddette böbrek yetmezliği bulunan hastalarda dahaj bulunmuştur (kreatinin klerensi: 30-50 mL/dk.) (bkz. bölüm 4.2.).

dikkatli

olayların

yüksek

Karaciğer yetmezliği:

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: D

KAPEDA’nın gebelik ve/veya fetus/yeni doğan üzerinde zararlı etkileri bulunmaktadır. KAPEDA gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır. j

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadmlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Doğurgan kadınlar KAPEDA tedavisi sırasında gebelikten kaçınmalarını)! gereği konusunda uyarılmalıdırlar.

Gebelik dönemi

KAPEDA uygulanan gebelerle yapılmış herhangi bir çalışma yoktur, ancak KAP farmakolojik ve toksikolojik özelliklerine dayanarak, gebe kadınlara uygulandığı

iDA’nın

takdirde

fetusa zararlı olabileceği tahmin edilmektedir. Hayvanlarda yürütülen üreme töksisitesi

çalışmalarında, kapesitabin uygulaması embriyoletalite ve teratojenisiteye

neden

olmuştur. Bu bulgular, fluoropirimidin türevlerinin beklenen etkilerindendir. Kapesitabin potansiyel insan teratojeni olarak değerlendirilmelidir. KAPEDA gebelik süresince kullanılmamalıdır. KAPEDA gebelik süresince kullanılırsa veya hasta ilacı kullanırken hamile kalırsa, hasta fetusa yönelik potansiyel tehlikeden haberdar edilmelidir.

Laktasyon dönemi

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

4.8. İstenmeyen etkiler

a. Güvenlilik profilinin özeti Kapesitabinin genel güvenlilik profili, monoterapi şeklinde kapesitabin tedavisi alin veya çok sayıda endikasyon için farklı kemoterapi rejimleriyle kombinasyon ş|pklinde kapesitabin alan 3000’den fazla hastadan elde edilen verilere dayanmaktadır. Mejtastatik meme kanseri, metastatik kolorektal kanser ve adjuvan kolon kanseri olan popülasyonlarda kapesitabin monoterapisinin güvenlilik profilleri benzerdir. Çalışma tasarımları ve önemli etkinlik bulguları dahil, önemli çalışmaların detayları içm bölüm 5.1’e bakınız.

En yaygm bildirilen ve/veya klinik açıdan önemli tedaviyle ilişkili advers ilaç reaksiyonları (AİR’ler); gastrointestinal hastalıklar (Özellikle ishal, bulantı, küsme, karın ağrısı, stomatit), el ve ayak sendromu (palmar-plantar eritrodisestezi), yorgunluk, asteni, anoreksi, kardiyotoksisite, daha önce kısıtlı böbrek fonksiyonu olanlarda pöbrek disfonksiyonunun artması ve tromboz/emboli olmuştur.

uzaktan ve çok verilen nak için yaygın sırasında

te

ye

b. Advers reaksiyonların tablo şeklinde özeti Araştırmacı tarafından, kapesitabin uygulaması ile muhtemelen, olasılıkla vey^ı ilişkili kabul edilen ADRTer, tek ajan olarak verilen kapesitabin için Tablo 4’ sayıda endikasyonda farklı kemoterapi rejimleriyle kombinasyon halinde kapesitabin için Tablo 5 Te sunulmaktadır. ADR’leri sıklıklarına göre sırala; aşağıdaki başlıklar kullanılmıştır: çok yaygın (> 1/10), yaygm (> 1/100, < 1/10) olmayan (> 1/1,000, < 1/100). Her sıklık grubunda, ADRTer azalan önem sunulmaktadır.

Kapesitabin Monoterapisi:

Tablo 4 Te; 1900’den fazla hastayı içeren üç önemli çalışmadan (çalışma jvI66001, SOI4695 ve SOI4796) sağlanan güvenlilik verilerinin toplu bir analizine dayalı olarak, kapesitabin monoterapisinin kullanımı ile ilişkili ADRTer listelenmektedir. ^.DRTer, toplu analizden sağlanan genel insidansa göre uygun sıklık grubuna eklenmiştir.

Tablo 4 Kapesitabin monoterapisi ile tedavi edilen hastalarda bildirilen ilişkili ApRTerin özeti

Kombinasyon tedavisinde kapesitabin:

Tablo 5’te; 3000’den fazla hastadan elde edilen güvenlilik verilerine dayalı olarak, kapesitabinin çok sayıda endikasyonda farklı kemoterapi rejimleri ile kombinasyon halinde kullanılmasıyla ilişkili ADRTer listelenmektedir. ADRTer, majör klinik çalışmalardan herhangi birinde görülen en yüksek insidansa göre uygun sıklık grubuna (Çok yaygm veya Yaygın) eklenmiştir ve yalnızca, kapesitabin monoten pisinde görülenlere ek olarak meydana gelmeleri veya kapesitabin monoterapisine kıyasla daha

yüksek sıklık grubunda görülmeleri durumunda eklenmiştir (bkz. Tablo 4). Kombinasyon tedavisinde kapesitabin için bildirilen yaygm olmayan ADR’ler, kapesitabin monoterapisi için bildirilen veya kombinasyon ajanıyla monoterapi için bildirilen ADRTerle tutarlıdır (literatürde ve/veya ilgili kısa ürün bilgilerinde).

ADRTerden bazıları, kombinasyon ajanıyla yaygm görülen reaksiyonlardır (örn. dosetaksel veya oksaliplatin ile periferik duyusal nöropati, bevasizumab ile görülen hipertansiyon); bununla birlikte, kapesitabin tedavisiyle alevlenme olduğu göz ardı edilemez.

Tablo 5 Kombinasyon tedavisinde kapesitabin ile tedavi edilen hastalarda dildirilen, kapesitabin monoterapisiyle görülenlere ek olarak veya kapesitabin mono erapisine kıyasla daha yüksek sıklık grubunda görülen ilişkili ADR’lerin özeti

Vücut Sistemi

Çok Yaygın Tüm dereceler

Yaygın Tüm dereceler

Herpes zoster, İdrar yolu enfeksiyonu, Oral kandidijy solunum yolu enfeksiyonif Grip, +Enfeksiyon, Oral

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

az, Ust , Rinit, rpes

he

+Nötropeni, +Lökopeni, +Anemi, +Nötropenik ateş, Trombositopeni

Kemik iliği depresyonu, + Nötropeni

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

’ebril

Aşırı duyarlılık

Bağışıklık sistemi hastalıkları

İştah azalması

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Hipokalemi, Hiponatremi Hipomagnezemi, Hipokal Hiperglisemi

emi,

Psikiyatrik hastalıklar

Uyku bozukluğu, Anksiye

Nörotoksisite, Tremor, Nevralji, Aşırı duyarlılık reaksiyonk, Hipoestezi

Sinir sistemi hastalıkları

Tat alma bozukluğu, Parestezi ve disestezi, Periferik nöropati, Periferik duysal nöropati, Tat alma duyusunda değişiklik, Baş ağrısı

Lakrimasyonda artış

Göz hastalıkları

kuruluğu,

Görme bozukluklan, Göz Göz ağrısı, Görme kaybı, Bulanık görme

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Kalp hastalıkları

Kulak çınlaması, Hipoakuzi

Atriyel fıbrilasyon, Kardiyak iskemi /enfarktüs

Vasküler hastalıklar

Alt ekstremitede ödem, Hipertansiyon, +Emboli ve tromboz

Kızarma, Hipotansiyon, Hi kriz, Sıcak basması, Flebit

pertansif

+ Her terim için sıklık sayımında, tüm derecelerden ADR’ler temel alınmıştır. ile İşaretlene| terimler için sıklık sayımında derece 3-4 ADR’ler temel alınmıştır. ADR’ler, majör kombinasyon çalışmalarının herhangi birinde görülen en yüksek insidansa göre eklenmiştir.

Pazarlama Sonrası Deneyimler:

Aşağıdaki ilave ciddi advers reaksiyonlar, pazarlama sonrası maruz kalma dörjeminde belirlenmiştir:

- Çok seyrek: lakrimal kanal stenozu

- Çok seyrek: klinik çalışmalar ve pazarlama sonrası maruz kalma dönemi s|rasında karaciğer yetmezliği ve kolestatik hepatit bildirilmiştir

- Çok seyrek: ventriküler fıbrilasyon, QT uzaması, torsade de pointes ve bradikaıl

di

c. Belli advers reaksiyonların tanımı El ve ayak sendromu (EAS) (bkz. bölüm 4.4);

Kapesitabin monoterapisi çalışmalarında (kolon kanserinde adjuvan tedaviyi, me kolorektal kanser tedavisini ve meme kanseri tedavisini içerir) 3 haftada bir, 1.

astatik ila 14.

günlerde günde iki kez 1250 mg/m2,lik kapesitabin dozu için tüm derecelerden ila % 60 sıklığında gözlenmiş ve bu sıklık, metastatik meme kanserinin te kapesitabin/dosetaksel kolunda % 63 olmuştur. Kapesitabin kombinasyon tedaj/ haftada bir 1. ila 14, günlerde günde iki kez 1000 mg/m2Tik kapesitabin dozu derecelerden EAS % 22 ila % 30 sıklığında gözlenmiştir.

t

AS %53 visi için isinde, 3 için tüm

Kapesitabin monoterapisi veya çok sayıda endikasyon (kolon kanseri, kolorektal kanser,

mide kanseri ve meme kanseri) için farklı kemoterapi rejimleriyle kombinasyo

a halinde

kapesitabin tedavisi uygulanan 4700’den fazla hastaya ilişkin verilerin elde edildiği 14 klinik çalışmanın bir meta-analizi, kapesitabin tedavisine başlandıktan medyan 239 gün [% 95 GA 201, 288] sonra 2066 (% 43) hastada EAS (tüm derecelerden) oluştuğunu göstermiştir. Birlikte ele alman tüm çalışmalarda, aşağıdaki eş değişkenler EAq gelişimi açısından yüksek bir riskle istatistiksel anlamlı ilişki göstermiştir: kapesitabin oaşlangıç dozunun (gram) artırılması, kümülatif kapesitabin dozunun azaltılması (0.1*kgl, ilk altı haftada göreceli doz yoğunluğunu artırılması, çalışma tedavisi süresinin (hafta) artırılması, artan yaş (10 yıllık artışlarla), kadın cinsiyet ve başlangıçta iyi düzeye e ECOG performans durumu (0’a karşı >1).

İshal (bkz. bölüm 4.4):

Kapesitabin, hastaların yaklaşık %50’sinde gözlenen ishalin oluşmasına yol açabi

Kapesitabin ile tedavi edilen 4700’den fazla hastanın yer aldığı 14 klinik çalışmacım meta-analizine ait sonuçlar birlikte ele alındığında tüm çalışmalarda aşağıdaki eş değişkenlerin ishal oluşumu açısından yüksek bir riskle istatistiksel anlamlı şekilde ilişkili olduğunu göstermiştir: kapesitabin başlangıç dozunun (gram) artırılması, çalışma tedavisi süresinin (hafta) artırılması, artan yaş (10 yıllık artışlarla) ve kadın cinsiyet. Aşağldaki eş değişkenler, ishal oluşumu açısından düşük bir riskle istatistiksel anlam|lı ilişki göstermiştir: kümülatif kapesitabin dozunun artırılması (0.1 *kg) ve ilk altı I haftada göreceli doz yoğunluğunu artırılması.

Kardiyotoksisite (bkz. bölüm 4.4):

Tablo 4 ve 5’te açıklanan ADRTere ek olarak, insidansı % 0.1’den az olan aşağıdaki ADRTer, 949 hastayı kapsayan 7 klinik çalışmaya (metastatik kolorektal kanserde ve metastatik meme kanserinde 2 faz III ve 5 faz II klinik çalışma) ait klinik güvenlilik verilerinin toplu bir analizi temelinde, kapesitabin monoterapisinin kullanılmasıyla ilişkili olmuştur: kardiyomiyopati, kalp yetmezliği, ani ölüm ve ventriküler ekstrasistoller

Ensefalopati:

Tablo 4 ve 5’te açıklanan ADRTere ek olarak ve yukarıda belirtilen, 7 klinik çalışmanın klinik güvenlilik verilerine ilişkin toplu analiz temelinde, % 0.1’den düşük bir insidansla ensefalopati, kapesitabin monoterapisinin kullanılmasıyla ilişkili olmuştur.

d. Özel popülasyonlar Yaşlı hastalar (bkz. bölüm 4.2):

Kapesitabin monoterapisiyle tedavi edilen >60 yaşındaki hastalara ait güjenlilik verilerinin bir analizi ve kapesitabin artı dosetaksel kombinasyon tedavisi uygulanan hastaların bir analizi, <60 yaşındaki hastalara kıyasla tedavi ile ilişkili derece P ve 4

advers reaksiyonların ve tedavi ile ilişkili ciddi advers reaksiyonların insidansınc

olduğunu göstermiştir. Ayrıca, 60 yaşın altındaki hastalarla karşılaştırıldığında, kapesitabin artı dosetaksel ile tedavi edilen >60 yaşındaki daha fazla hasla advers reaksiyonlar nedeniyle tedaviyi erken dönemde bırakmıştır.

a bir artış

Kapesitabin ile tedavi edilen 4700’den fazla hastadan verilerin sağlandığı çalışmaya ilişkin bir meta-analizin sonuçları birlikte ele alındığında, tüm çalı artan yaşın (10 yıllık artışlarla) EAS ve ishal oluşumu açısından yüksek bir nötropeni oluşumu açısından düşük bir riskle istatistiksel anlamlı şekilde İlişkili göstermiştir.

14 klinik imalarda, riskle ve olduğunu

Cinsiyet

Kapesitabin ile tedavi edilen 4700’den fazla hastadan verilerin sağlandığı çalışmaya ilişkin bir meta-analizin sonuçları birlikte ele alındığında, tüm çalı: kadın cinsiyetin EAS ve ishal oluşumu açısından yüksek bir riskle ve nötropeni açısından düşük bir riskle istatistiksel anlamlı şekilde ilişkili olduğunu göstermişt

4 klinik malarda, oluşumu

ir.

Böbrek yetmezliği olan hastalar (bkz. bölüm 4.2, 4.4 ve 5.2):

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Akut doz aşımı belirtileri içinde bulantı, kusma, diyare, mukozit, gastrointestinal ve kanama ve kemik iliği depresyonu bulunur.

ritasyon

Doz aşımı durumunda tıbbi bakım, ortaya çıkan klinik belirtilerin düzeltilmj; bunların olası komplikasyonlarının önlenmesini amaçlayan, olaya özel, gerekli terapötik ve destekleyici tıbbi girişimleri kapsamalıdır.

esini ve

Ağız Kanseri Ağız kanserinin en yaygın türleri, dudak, dil, dişetidir. Nadiren yanak içi veya damak bölgelerini de içine alır.

Astım Astımlı kişilerin akciğerlerindeki hava boruları (bronşlar) hassastır. Bu kişiler belirli tetikleyici faktörlere maruz kaldıklarında, hava boruları nefes almalarını güçleştirecek şekilde daralır.