KARDOZIN 2 mg 20 tablet Klinik Özellikler

4.1. Terapötik endikasyonlar

Benign Prostat Hiperplazisi (BPH)

KARDOZİN. benign prostat hiperplazisinin (BPH) veya BPH’ ye eşlik eden klinik semptomlarının tedavisinde endikedir. KARDOZİN. hipertansif veya normotansif olan BPH hastalannda kullanılabilir. KARDOZİN ile tedavi edilen BPHTı normotansif hastalarda kan basıncı değişiklikleri klinik olarak önemsiz iken, hem hipertansiyonu hem de BPH’ı olan hastalarda KARDOZİN monoterapisi her iki durumu da etkili olarak tedavi etmiştir. Hipertansiyon

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji / uygulama sıklığı ve süresi:

Hipertansiyon

KARDOZIN’in mutad günlük doz sınırları günde 1-16 mg’dır. Postüral hipotansiyon ve/veya senkop olasılığını en aza indirmek için tedavinin bir veya İki hafta süreyle günde bir defa verilen 1 mg ile başlatılması önerilmektedir, (bkz. bölüm 4.4 Özel kullanım uyanları ve Önlemleri) Bu amaçla 2 mg’lık tablet, ikiye bölünebilir çentikli tablet formunda sunulmuştur. Daha sonraki bir veya iki haftada doz günde bir defa verilen 2 mg’a çıkarılabilir. Eğer gerekirse, kan basıncında istenen azalmayı gerçekleştirmek için hastanın kişisel cevabına bağlı olarak dozaj benzer sürelerde tedricen artınlarak günde 4 mg, 8 mg ve 16 mg’a çıkarılabilir. Olağan dozaj günde tek doz olarak 2-4 mg’dır.

Benign Prostat Hiperplazisi

BPHın uzun dönem tedavisinde (48 aya kadar) doksazosinin sürekli etki ve emniyeti kanıtlanmıştır.

Postüral hipotansiyon ve/veya senkop olasılığını en aza indirmek için KARDOZIN’in önerilen başlangıç dozu günde bir kez 1 mg’dır (Bkz: Uyarılar/Önlemler). Bu amaçla 2 mg’lık tablet, ikiye bölünebilir çentikli tablet formunda sunulmuştur. Hastanın kişisel ürodinamiklerine ve BPH semptomlarına bağlı olarak doz, 2 mg’a. 4 mg’a ve önerilen en yüksek doz olan 8 mg’a kadar çıkarılabilir. Önerilen titrasyon aralığı 1 - 2 haftadır. Önerilen dozaj günde tek doz olarak 2 - 4 mg’dır.

Uygulama şekli:

Ağız yolu ile alınır.

KARDOZİN sabah ya da akşam kullanılabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda doksazosin farmakokinetiği değişmediği için ve doksazosinin mevcut böbrek disfonksiyonunu kötüleştirdiğine ilişkin hiç bir kanıt bulunmadığı için, bu hastalarda mutad dozlar kullanılabilir. Doksazosin diyaliz edilemez. Karaciğer yetmezliği:

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

ve 5.2 Farmakokinetik özellikler).

Geriyatrik popülasyon:

4.3. Kontrendikasyonlar

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Postüral hipotansiyon / senkop

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

). Bu nedenle, potansiyel postüral etkileri en aza İndirmek için tedavi başlatılırken kan basıncı izlemek tedbirli bir tıbbi uygulama olacaktır. Etkili herhangi bir alfa blokörle tedavi başlatılırken, hastaya postüral hipotansiyondan ileri gelebilecek semptomların nasıl önlenebileceği ve bunlar görüldüğü takdirde ne gibi tedbirler alacağı hakkında bilgi verilmelidir. Hasta, doksazosin tedavisinin başlangıç döneminde, baş dönmesi veya halsizlik görüldüğü takdirde yaralanma ile sonuçlanabilecek durumlardan kaçınabilmek için uyarılmalıdır.

Akut kardiyak durumları olan hastalarda kullanım

Diğer tüm vazodilatör antihipertansif ajanlarda olduğu gibi, aşağıda belirtilen kardiyak durumları olan hastalara doksazosin uygulanırken dikkatli olunmasını tavsiye etmek tedbirli bir tıbbi uygulama olacaktır.

- aort stenozu veya mitral stenozdan kaynaklanan pulmoner ödem

- yüksek debili kalp yetmezliği

- pulmoner embolizm veya perikard efüzyonundan kaynaklanan sağ kalp yetmezliği

- düşük dolum basınçlı sol ventriküler kalp yetmezliği.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu

Karaciğer bozukluğu olan hastalarla ve karaciğer metabolizmasını etkilediği bilinen ilaçlarla (örneğin simetidin) ilgili sınırlı veri mevcuttur. Orta şiddette karaciğer bozukluğu olan 12

hastada tek doz doksazosin uygulaması Eğri Altı Alanında (EAA) %43’lük bir artışla ve bilinen oral klerenste %40’lık bir azalmayla sonuçlanır.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

ve 5.2 Farmakokinetik özellikler).

PDE-5 inhibitörleri ile kullanım

Fosfodiesteraz-5-inhibitorleri (PDE-5) (örneğin; sildenafil- tadalafil. vardenafıl) ve doksazosinin birlikte kullanımında her iki ilacın da damar genişletici etkisi olduğundan ve bazı hastalarda semptomatik hipotansiyona sebep olabildiğinden dikkatli olunmalıdır.

Aynca. fosfodiesteraz 5 inhibitörü tedavisine mümkün olan en düşük dozla başlanması ve doksazosin alımından sonra 6 saatlik aralık bırakılması tavsiye edilir. Doksazosinin uzatılmış salimli formülasyonları ile hiçbir çalışma yapılmamıştır. Hastada postüral hipotansiyon gelişimi riskini asgariye indirmek için; hasta PDE-5 inhibitörü ile tedaviye başlamadan önce alfa-bloker tedavisinde stabil olmalıdır.

Katarakt ameliyatı

Katarakt ameliyatı sırasında, daha önce alfal blokör tedavisi uygulanmış veya uygulanmakta olan ve önceden tamsulosin ile tedavi edilmiş bazı hastalarda intraoperatif gevşek iris sendromu (Intraoperative Floppy iris Syndrome-IFIS) gözlenmiştir. Vaka raporları diğer alfa 1 blokerlerden de bildirilmiştir, bu yüzden bir sınıf etkisi olasılığı göz ardı edilemez. IFIS katarakt operasyonu sırasında prosedürle ilgili komplikasyonları artırabileceği için, alfa 1 blokerlerin güncel veya geçmiş kullanımı cerrahi öncesinde oftalmik cerraha bildirilmelidir. Bu tıbbi ürün laktoz içerir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glikoz galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

PDE-5 İnhibitörleri ile kullanım (sildenafil. tadalafil, vardenafıl gibi)

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Plazmadaki doksazosinin büyük bir kısmı (%98) proteine bağlıdır. İnsan plazmasındaki in vitro veriler doksazosinin. digoksin, fenitoin, varfarin veya indometazinin proteine bağlanışı üzerinde bir etkisi olmadığını gösterir. Doksazosin. klinik deneyimde, tiazid diüretikler, furosemid, beta blokör ilaçlar, non-steroid antiinfiamatuar ilaçlar, antibiyotikler, oral hipoglisemik ilaçlar, ürikozürik ajanlar veya antikoagülanlarla beraber kullanılmış ve herhangi bir advers ilaç etkileşmesi görülmemiştir.

Doksazosin diğer alfa-blokerlerin ve diğer antihipertansiflerin kan basıncı düşürücü etkisini güçlendirir.

22 sağlıklı erkek gönüllüde yapılan açık uçlu, randomize, plasebo kontrollü bir çalışmada, oral simetidinin günde iki defa 400 mg dozda uygulandığı dört günlük bir tedavi rejiminde, ilk gün tek doz 1 mg doksazosin uygulaması, doksazosinin ortalama EAA’sında %10’luk bir artışla sonuçlanırken, ortalama Cmaks ve doksazosinin ortalama yarı ömründe istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik olmamıştır. Simetidin ile birlikte doksazosinin ortalama EAA’ndaki %10’luk yükselme, plaseboyla birlikte doksazosinin ortalama EAA’smda %27 oranında görülen ve kişisel özelliklere bağlı farklılıkların dahilindedir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Pediatrik popülasyon

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi C’dir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Doksazosin’in gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. kısım 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Gebelik dönemi

Her ne kadar hayvan deneylerinde doksazosin ile teratojenik etkiler görülmemişse de çok yüksek dozlarda, hayvanlarda fetal hayatta kalmanın azaldığı görülmüştür (bkz. bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri). Bu dozlar insanlar için önerilen maksimum dozun yaklaşık 300 katı idi.

Hamile kadınlarda yapılmış iyi kontrollü ve yeterli çalışma olmadığından, hamilelik sırasında KARDOZIN’in güvenliliği henüz belirlenmemiştir. Dolayısıyla, KARDOZİN, hamilelik döneminde sadece, hekimin kanaatince potansiyel faydaları muhtemel risklerinden fazla ise kullanılmalıdır.

Laktasyon dönemi

Hayvan çalışmaları doksazosinin anne sütünde biriktiğini göstermiştir. Hamile ve emziren kadınlarda yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar bulunmadığı için, hamilelik veya emzirme döneminde doksazosinin emniyeti henüz tespit edilmemiştir. Buna göre, doksazosin, hamilelik ve emzirme döneminde sadece, hekimin kanaatince potansiyel faydaları muhtemel risklerinden fazla ise kullanılmalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

4.8. İstenmeyen etkiler

Hipertansiyon

Hipertansiyonlu hastalarla yapılan kontrollü klinik araştırmalarda, doksazosin tedavisine ilişkin en sık rastlanan yan etkiler postüral tipte (nadiren bayılma ile birlikte görülen) veya non-spesifik reaksiyonlardır.

Benign Prostat Hiperplazisi

BPH’nde yapılan kontrollü klinik çalışmalar, hipertansiyondakine benzer yan etki profili gösterir.

Advers reaksiyonlar (çok yaygm (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor) açısından aşağıda listelenmiştir:

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:

Yaygın: Solunum yolu enfeksiyonu, idrar yolu enfeksiyonu Kan ve lenf sistemi bozuklukları:

Çok seyrek: Lökopeni, trombositopeni Bağışıklık sistemi bozuklukları:

Yaygm olmayan: Aleıjik ilaç reaksiyon Metabolizma ve beslenme bozuklukları:

Yaygın olmayan: Anoreksi, gut, iştahta artma, kilo artışı Psikiyatrik bozukluklar:

Yaygm olmayan: Anksiyete. depresyon, uykusuzluk, ajitasyon, sinirlilik Sinir sistemi bozuklukları:

Yaygm: Baş dönmesi, baş ağnsı, somnolans

Yaygın olmayan: Serebrovasküler olay, hipoestezi, senkop, tremor

Çok seyrek: Postüral baş dönmesi, parestezi

Göz bozuklukları:

Çok seyrek: Görmede bulanıklaşma

Bilinmiyor: İntraoperatif gevşek iris sendromu (bkz. bölüm 4.4 Özel kullanım uyarılan önlemleri)

Kulak ve iç kulak bozuklukları:

Yaygm: Vertigo Yaygm olmayan: Çınlama Kardiyak bozukluklar:

Yaygın: Palpitasyon. taşikardi

Yaygın olmayan: Anjina pektoris. miyokard enfarktüsü Çok seyrek: Bradikardi. kardiyak aritmiler Vasküler bozukluklar:

Yaygın: Hipotansiyon, posturel hipotansiyon Çok seyrek: Sıcak basması

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal bozukluklar:

Yaygm: Bronşit, öksürük, dispne, rinit Yaygm olmayan: Burun kanaması Çok seyrek : Bronkospazmın kötüleşmesi Gastrointestinal bozukluklar:

Yaygın: Abdominal ağrı, dispepsi, ağız kuruluğu, bulantı

Yaygın olmayan: Konstipasyon, gaz, kusma, gastroenterit diyare Hepato-bilier bozukluklar:

Yaygm olmayan: Karaciğer fonksiyon testlerinde anormallikler Çok seyrek: Kolestaz, hepatit, sanlık Deri ve deri altı doku bozuklukları:

Yaygın: Kaşıntı

Yaygın olmayan: Deri döküntüsü Çok seyrek: Alopesi, purpura. ürtiker

Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik bozuklukları:

Yaygm: Sırt ağnsı, kas ağrısı Yaygm olmayan: Eklem ağrısı Seyrek: Kas kramplan. kas güçsüzlüğü Böbrek ve idrar bozuklukları:

Yaygm: Sistit, üriner inkontinans

Yaygm olmayan: Disüri. hematüri, idrara sık çıkma

Seyrek: Poliüri

Çok seyrek: İşeme bozukluğu, noktüri. idrarda artış Üreme sistemi ve meme bozuklukları:

Yaygm olmayan: İmpotans Çok seyrek: Jinekomasti, priapizm Bilinmiyor: Retrograd ejakülasyon

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin bozukluklar:

Yaygın: Asteni. göğüs ağrısı, inlluenza benzeri semptomlar, periferik ödem Yaygın olmayan: Ağrı, yüzde ödem Çok seyrek: Yorgunluk, keyifsizlik Araştırmalar:

Yaygm olmayan: Kilo artışı

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Aşın doz hipotansiyona neden olmuşsa, hasta başı aşağıya doğru, sırtüstü yatar bir vaziyete getirilmelidir. Kişisel olarak hastanın durumuna göre, uygun olacağı düşünülen diğer destekleyici önlemler alınmalıdır.

Bu önlem yeterli gelmezse, şok öncelikle hacim genişleticilerle tedavi edilmelidir. Gerekirse bundan sonra vazopresör kullanılmalıdır. Böbrek fonksiyonu izlenmeli ve gerektiğinde desteklenmelidir.

Doksazosin yüksek derecede proteine bağlı olduğu için diyaliz endike değildir.

Ağız Kanseri Ağız kanserinin en yaygın türleri, dudak, dil, dişetidir. Nadiren yanak içi veya damak bölgelerini de içine alır.

Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur.