Her bir ampulde: (300 mg)
300 mg klindamisine ekivalan klindamisin fosfat
Benzil alkol 18.9 mg
Disodyum edetat 1.0 mg
İnjeksiyonluk su k.m. 2 ml
Her bir ampulde: (600 mg)
600 mg klindamisine ekivalan klindamisin fosfat
Benzil alkol 37.8 mg
Disodyum edetat 2.0 mg
İnjeksiyonluk su k.m. 4 ml
Duyarlı anaerob bakterilerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde kullanılır. Ayrıca Klindaver streptokokların pnömokokların ve stafilikokların duyarlı türlerine bağlı ağır enfeksiyonların tedavisinde kullanılır. Penisilin allerjisi olanlarda ya da penisilin kullanımının uygun olmadığı hastalarda uygulanabilir. Streptokoklar: Üst ve alt solunum yolları enfeksiyonları, deri ve yumuşak deri enfeksiyonları, septisemiler. Stafilokoklar: Üst ve alt solunum yolu, deri ve yumuşak doku enfeksiyonları septisemiler, akut hematojen osteomiyelit. Pnömokoklar: Üst ve alt solunum yolu enfeksiyonları. Anaerob bakteriler: Solunum yolu enfeksiyonları, deri ve yumuşak doku enfeksiyonları. Septisemiler. Peritonit ve karın içi apseleri gibi intra-abdominal enfeksiyonlar
. Kadınların pelvis ve genital sistem enfeksiyonları. Klindaver duyarlı mikroorganizmaların neden olduğu diş enfeksiyonlarının destek tedavisinde endikedir. Enfeksiyon nedeni mikroorganzmayı ve onun klinamisin duyarlılığını belirtmek için bakteriyolojik çlışmalar yapılmalıdır.
Klindaver: klindamisin ya da linkomisin içeren preparatlara aşırı duyarlılığı olan hastalarda kontrendikedir.
Gebelikte kullanım güvenliği henüz kesinleşmemiştir.
Yeni doğanlara ve bebeklere Klindaver uygularken organ işlevleri dikkatle izlenmelidir. 1 aylıktan küçük bebeklerde, uygun doz ve güvenirliği saptanmamıştır. Bu preparat prezervatif olarak benzil alkol içerir. Benzil alkol prematüre bebeklerde fatal gasping sendromuna neden olabilir.
Emziren annelerde Klindamisinin 0.7- 3.8 mcg/ml yoğunluğunda anne sütüne geçtiği bildirilmişitir.
Menenjitte Kullanım: Klindamisin serebrospinal sıvıya yeterince geçmediği için kullanılmaz
. Klindamisin ve eritromisin arasında antagonizma olduğu in vitro olarak gösterilmiştir. Bu nedenle bu 2 ilaç birlikte kullanılmamalıdır. Önemli anafilaktik, reaksiyonlar karşısında adrenalin ile acil tedavi yapılmalıdır. Aynı zamanda oksijen ve intravenus kortikosteroid tedavisinde uygulanabilir. Seyrek durumlarda ağır ve inatçı diyare görülen vakalar bildirilmiştir ve bu vakaların bazılarında akut kolit ile ilişkin olduğu saptanmıştır. Belirgin bir diyare görülür. ve kolitten kuşkulanılırsa, tedavinin kesilmesi düşünülmeli ve tanı ve tedavi için gerekli işlemnlere başlanmalıdır. Araştırmalar antibiyotiklere bağlı kolitin ortaya çıkmasında en önemli rolü, Clostridum'ların ürrettiği toksin(ler)in oynadığını göstermektedir. Aynı çalışmalarda, toksin üreten Clostridum'ların in vitro koşullarda vankomisine duyarlı olduğu saptanmıştır. Günde 4 x125 = 500 mg dozunda vankomisin tedavisi, dışkı örneklerinde toksinin hızla azalmasını ve diyarenin düzelmesini sağlamıştır. Atopik kişilere klindaver ihtiyatla verilmelidir. Uzun süreli tedavilerde, periyodik karaciğper ve böbrek işlev testleri ve kan sayımı yapılmalıdır. Klindaver kullanımını takiben duyarlı olmayan mikroorganizmalar özellikle maya mantarları sayısında artış olabilir. Süperenfeksiyon oluştuğunda klinik duruma uygun olan tedavi yapılmalıdır. Klindaver intravenöz yoldan suluandırılmadan kullanılmamalıdır, infüzyon biçiminde en az 10-60 dk. içinde uygulanmalıdır.
Şiddetli metabolik dengesizlikle birlikte çok şiddertli böbrek ya da karaciğer hastalığı olabnlarda öğütlenen dozlar dikkatle seçilmelidir. Yüksek dozla yapılan tedavilerde, serumdaki klindamisin düzeyleri denetlenmalidir. Klindamisinin, nöromüsküler blokaj yapan ilaçların etkisini arttıran özelliği vardır. Dolayısıyla bu ilaçların kullananlara klindamisin uygularken dikkatli olunmalıdır. Yerel belirtiler: İntramüsküler uygulamadan sonra, injeksiyon yerinde ağrı, endurasayon steril apse; intravenöz uygulamadan sonra da tromboflebit bildirilmiştir bu reaksiyonlar inramüsküler injeksiyonklar kas içine derin olarak yapılarak ve aynı intravenöz kateteri uzun süreli kullanmktan kaçınarak önlenebilir.
Mide- baarsak sistemi: Karın ağrısı, bulantı, kusma, diyare ve kolit. Aşırı duyarlılık reaksiyonları: Ürtiker ve deri döküntüsü görülmştür. Yan etkiler arasında en sık rastlananı kızarıklığa benzer hafif ve orta şiddette deri döküntüleridir. Klindamisine bağlı olarak bazıları Stevens- Johnson sendromuna benzeyen eritema mültiforma vakaları seyrek olarak bildirilmiştir. Aşırı duyarlılık reaksiyonu göçsteren birkaç vaka bildirilmiştir.
Karaciğer: Klindamisinde tedavi sırasında karaciğer işlev testlerinde bazı anormallikler ve sarılık görülmüştür.
Hematopoetik sistem: Geçici nötropeni ve eozinojili bildirilmiştir. Ayrıca agranülositoz ve trombositopeni görülmüştür. Bu vakaların klindamisin tedavisine olan ilişkileri bilinmemektedir. .
Oda ısısında 24 saat süren fiziksael ve biyolojik geçimsizlik çalışmalrında Klindaver'in sodyum klorür, glukoz, kalsiyum ya da potasyum intravenöz çözeltileriyle ve kliniklerde kullanılan yoğunluklarda B kompleksi içeren çözeltilerle etkileşmediği gösterilmişti. Sefalotin, kanamisin, penisilin ve karbenisilin ile klindamisin etkileşmez .
Ağır enfekksiyonlarda. intramüsküler ya da intravenöz yoldan 600-1200 mg çok ağır nefeksiyonlarda intramüsküler ya da intravenöz yoldan günde 2-3 ya da 4 eşit dozda 1200-2700 mg . Yaşamı tehdit eden durumlarda erişkinlere intravenöz yoldan günde en fazla 4.8 g'a kadar verilebilmektedir. 2 yaşından büyük çocuklar vücut düzeyinin metrekaresine göre hesaplanır. Ağır enfeksiyonlarda, günde vücut yüzeyinin her metrekaresi için 350 mg ve çok ağır enfeksiyonlarda, her metrekare için günde 450 mg. Ağır enfeksiyonlarda çocuklara verilen dozun 300 mg'dan az olmaması önerilir. Beta-hemolitik strerptokok enfeksiyonlarda tedaviye en az 10 gün devam edilmelidir.
 |
Diyabet Hastalığı
Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |
