LEVITRA 20 mg 4 film tablet Formülü

Her tablet, 5 mg vardenafile eşdeğer 5.926 mg vardenafil monohidroklorür trihidrat ve ayrıca, boyar madde olarak titanyum dioksit, sarı demir oksit ve kırmızı demir oksit içerir.
Erektil disfonksiyon tedavisi (tatmin edici bir cinsel performans için peniste yeterli ereksiyonun sağlanamaması ya da sürdürülememesi durumunda)
Bileşimindeki maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olan hastalarda kontrendikedir. PDE5 inhibitörleri, nitrik oksit / cGMP yolu üzerindeki PDE inhibisyonu etkileri ile uyumlu olarak, nitratların hipotansif etkilerini potansiyalize edebilirler. Bu nedenle, vardenafil, nitratlar ya da nitrik asit donörleri ile eş zamanlı tedavi görmekte olan hastalarda kontrendikedir. Potent sitokrom P450 (CYP) 3A4 inhibitörü oldukları için, indinavir ya da ritonavir gibi İnsan İmmün Yetersizlik Virüsü (HIV) proteaz inhibitörleri ile eş zamanlı kullanımı kontrendikedir.
Cinsel aktivite belli bir ölçüde kardiyak risk ile ilişkili olduğu için, erektil disfonksiyona yönelik herhangi bir tedaviye başlanmadan önce, hastaların kardiyovasküler durumları göz önüne alınmalıdır. Vardenafilin kan basıncında hafif ve geçici düşüşlere yol açabilen vazodilatör özellikleri vardır. Sol ventriküler çıkış yolu obstrüksiyonu (örneğin; aortik stenoz ve idyopatik hipertrofik subaortik stenoz) olan hastalar, vazodilatörler ilaçların (fosfodiesteraz tip 5 inhibitörleri dahil) etkisine karşı duyarlı olabilirler. Kardiyovasküler tabloları nedeniyle cinsel aktivitenin önerilmediği erkeklerde, genel olarak, erektil disfonksiyon tedavisinde kullanılan ajanlar kullanılmamalıdır. 59 sağlıklı erkekte, LEVITRA’nın QT aralığı üzerine olan etkisinin araştırıldığı bir çalışmada, LEVITRA’nın terapötik (10 mg) ve supraterapötik (80 mg) dozları QTc aralığında artışlar oluşturmuştur. LEVITRA’nın reçetelendirilmesi ile ilgili kararlarda, bu gözlem dikkate alınmalıdır. Konjenital QT uzaması (uzun QT sendromu) olan ve Sınıf IA (örn.kinidin, prokainamid) ya da Sınıf III (örn. amiodaron, sotalol) antiaritmik ilaçlar alan hastalar, LEVITRA kullanmaktan kaçınmalıdır. Peniste anatomik deformasyonları (angulasyon, korpus kavernozumda fibrozis ya da Peyroni hastalığı gibi) olan veya priapizm gelişmesini predispoze edebilecek (orak hücreli anemi, multipl miyeloma ya da lösemi gibi) tablolara sahip hastalarda, erektil disfonksiyon tedavisi için kullanılan ajanlar dikkatle uygulanmalıdır. Vardenafilin, erektil disfonksiyonda kullanılan diğer tedaviler ile kombinasyonunun güvenilirlik ve etkinliği incelenmemiştir. Bu nedenle, böyle kombinasyonlar önerilmemektedir. Aşağıdaki hasta alt gruplarında vardenafilin güvenilirliği incelenmemiştir. Bu nedenle, daha fazla bilgi edinilinceye kadar kullanımı önerilmemektedir: Şiddetli karaciğer yetmezliği, diyaliz gerektiren son-evre böbrek hastalığı, hipotansiyon (istirahatte sistolik kan basıncı < 90 mmHg), yeni geçirilmiş inme ya da miyokard enfarktüsü öyküsü (son 6 ay içerisinde), stabil olmayan anjina ve bilinen, herediter dejeneratif retinal bozukluklar (retinitis pigmentoza gibi). Alfa blokörlerin ve vardenafilin vazodilatör etkilerine bağlı olarak, vardenafilin alfa blokörler ile aynı anda uygulanması, bazı hastalarda semptomatik hipotansiyona yol açabilir. Yeni veriler elde edilinceye kadar, alfa blokörleri ile birlikte alınan maksimum vardenafil dozu 5 mg’ı geçmemelidir. Alfa blokörün alınmasını takip eden 6 saatlik süre boyunca vardenafil (5 mg) alınmamalıdır. Bununla birlikte, hasta alfa blokör tamsulosin alıyorsa, doz ayrımı gerekli değildir. Eş zamanlı tedaviye, ancak alfa blokör tedavisi stabil biçimde devam ediyorsa başlanmalıdır. Sitokrom P450 (CYP) 3A4 sisteminin potent inhibitörleri olan ketokonazol, itrakonazol, indinavir veya ritonavir ile eş zamanlı olarak kullanıldığında, plazma vardenafil düzeylerinde belirgin artışlar beklenebilir. Ketokonazol, itrakonazol ve eritromisin ile eş zamanlı kullanımda, maksimum vardenafil dozu 5 mg’ı aşmamalıdır. Vardenafil, 200 mg’dan yüksek ketokonazol ve itrakonazol dozlarıyla birlikte alınmamalıdır. CYP 3A4 sisteminin kuvvetli potent inhibitörleri olan indinavir ve ritonavir ile birlikte kullanımı kontrendikedir. Vardenafil, kanama bozuklukları ya da belirgin aktif peptik ülseri olan hastalara uygulanmamıştır. Bu nedenle, bu tip hastalara ancak dikkatli bir risk-yarar değerlendirmesi yapıldıktan sonra verilmelidir. İnsanlarda, vardenafilin tek başına ya da asetilsalisilik asit ile birlikte, kanama zamanı üzerinde herhangi bir etkisi yoktur. İnsan trombositleri ile yapılan in vitro çalışmalarda, tek başına vardenafilin, çeşitli trombosit agonistleri ile uyarılmış trombosit agregasyonunu inhibe etmediği gösterilmiştir. Supraterapötik konsantrasyonlardaki vardenafil ile, bir nitrik oksit vericisi olan sodyum nitroprussidin antiagregan etkisinde, konsantrasyona bağlı, küçük bir artış gözlenmiştir. Heparin ve vardenafil komVardenafil, tüm dünyada yürütülen klinik araştırmalar sırasında, 7800’den fazla hastaya uygulanmıştır (Haziran 2003 itibarı ile). Vardenafil, genel olarak çok iyi tolere edilmiştir. Yan etkiler genellikle geçici ve hafif ile orta derecededir. Çok Sık Olarak:Başağrısı,yüzde kızarıklık. Sık Olarak:Dispepsi,bulantı,baş dönmesi,rinit. Ara Sıra: KARIN AĞRISI, ASTENİ, *SIRT AĞRISI, GÖGÜS AĞRISI, *YÜZDE ÖDEM, AĞRI, *IŞIĞA KARŞI AŞIRI DUYARLILIK REAKSİYONU Kardiyovasküler *HİPERTANSİYON, PALPİTASYON, TAŞİKARDİ Sindirim *ANORMAL KARACİĞER FONKSİYON TESTLERİ, DİYARE, AĞIZ KURULUĞU, GASTRİT, GGTP(Gama glutamil transpeptidaz) ARTIŞI, KUSMA Metabolik ve Nutrisyonel KREATİN KİNAZ ARTIŞI Kas ve İskelet ARTRALJİ, *MİYALJİ Sinir HİPESTEZİ, UYKUSUZLUK, PARESTEZİ, SOMNOLANS, VERTİGO Solunum *DİSPNE , SİNÜZİT Deri ve Ekleri PRURİTUS, DÖKÜNTÜ, TERLEME Duyular *ANORMAL GÖRME, AMBLİYOPİ, KROMATOPSİ, KONJONKTİVİT, GÖZDE AĞRI, FOTOFOBİ, TİNNİTUS, *GÖZDE SULANMA Ürogenital *PRİYAPİZM (DAHA UZUN SÜRELİ VE AĞRILI EREKSİYONLAR DAHİL) Ender olarak :*ANAFLAKTİK REAKSİYON (LARENKS ÖDEMİ DAHİL), GRİP SENDROMU, BOĞAZ AĞRISI Kardiyovasküler *ANGİNA PEKTORİS,*HİPOTANSİYON, *MİYOKARDİYAL İSKEMİ, POSTURAL HİPOTANSİYON, *SENKOP Sindirim DİSFAJİ, ÖZOFAJİT, GASTROÖZOFAGEAL REFLÜ Sinir * HİPERTONİ Solunum *EPİSTAKSİS Duyular *GLOKOM Ürogenital ANORMAL EJAKÜLASYON * zorunlu. WHO ( Dünya Sağlık Örgütü ) Kritik Terimi ( ciddi hastalıklarla ilişkili olma olasılığından dolayı özel dikkat gerektiren ) veya klinik açıdan önemli olan. Pazarlama sonrası: Vardenafil kullanımı ve cinsel aktivite ile zamansal olarak ilişkili olan miyokard enfarktüsü vakaları bildirilmiştir. Ancak, miyokard enfarktüsünün direkt hangi faktöre ( vardenafil, cinsel aktivite, önceden mevcut kardiyovasküler hastalık veya bu faktörlerin bir kombinasyonu )bağlı olduğunu saptamak mümkün değildir.
Sitokrom P450 (CYP) İnhibitörleri Vardenafil, sitokrom P450 izoform 3A4 yoluyla ve kısmen CYP3A5 ve CYP2C9 izoformlarının katkısıyla, esas olarak hepatik enzimler tarafından metabolize edilir. Bu nedenle, bu enzimlerin inhibitörleri vardenafil klerensini azaltabilir. Non-spesifik bir sitokrom P450 inhibitörü olan simetidin (400 mg, günde 2 defa), sağlıklı gönüllülere vardenafil (20 mg) ile birlikte uygulandığında, vardenafil EAA(Eğrinin Altında Kalan Alan) ve Cmax değerleri üzerinde herhangi bir etkisi olmamıştır. Bir CYP3A4 inhibitörü olan eritromisin (500 mg, günde 3 defa), sağlıklı gönüllülere vardenafil (5 mg) ile birlikte uygulandığında, vardenafil EAA değerinde 4 kat (%300) ve Cmax değerinde 3 kat (%200) artışa neden olmuştur. Potent bir CYP3A4 inhibitörü olan ketokonazol (200 mg), sağlıklı gönüllülere vardenafil (5 mg) ile birlikte uygulandığında, vardenafil EAA değerinde 10 kat (%900) ve Cmax değerinde 4 kat (%300) artışa yol açmıştır. Vardenafilin (10 mg) HIV proteaz inhibitörü olan indinavir (800 mg, günde 3 defa) ile birlikte verilmesi, vardenafil EAA değerinde 16 kat (%1500) ve Cmax değerinde 7 kat (%600) artışa neden olmuştur. Aynı anda uygulamadan 24 saat sonra, plazma vardenafil düzeyleri, doruk vardenafil plazma düzeyinin (Cmax) yaklaşık %4'ü dolayında bulunmuştur. Ritonavir (günde 2 defa 600 mg), vardenafil (5 mg) ile aynı anda uygulandığında, vardenafil Cmax değerinde 13 kat ve EAA 0-24 değerinde 49 kat artışa yol açmıştır. Etkileşim, vardenafilin karaciğerdeki metabolizmasının kuvvetli CYP3A4 inhibitörü olan ve aynı zamanda CYP2C9’u inhibe eden ritonavir tarafından bloke edilmesinin sonucudur. Ritonavir, vardenafilin yarılanma ömrünü anlamlı derecede 25.7 saate uzatmıştır. Ketokonazol, itrakonazol, indinavir veya ritonavir gibi potent CYP3A4 inhibitörleri ile eş zamanlı kullanım, vardenafil plazma düzeylerinde belirgin artış oluşturabilir. Ketokonazol, itrakonazol ve eritromisin ile eş zamanlı kullanımda, maksimum vardenafil dozu 5 mg’ı aşmamalıdır. Vardenafil, 200 mg’dan yüksek ketokonazol ve itrakonazol dozlarıyla birlikte alınmamalıdır. (Bakınız: Kullanım şekli ve dozu). CYP3A4 sisteminin kuvvetli potent inhibitörleri olan indinavir ve ritonavir ile birlikte kullanımı kontrendikedir. Nitratlar, Nitrik Oksit Vericileri Onsekiz sağlıklı erkek denek üzerinde yapılan bir çalışmada, nitrogliserin dozundan önce değişik zaman aralıkları ile (24 saatten 1 saate kadar inen) vardenafil (10 mg) verildiğinde, dilaltı nitrogliserinin kan basıncını düşürücü etkisinde herhangi bir potansiyalizasyon gözlenmemiştir. Orta yaşlı, sağlıklı deneklere 20 mg vardenafil uygulanması, vardenafilden 1-4 saat sonra alınan dilaltı nitratların (0.4mg) kan basıncını düşürücü etkisini potansiyalize etmiştir.Bu etkiler, 20 mg vardenafil nitrogliserinden 24 saat önce alındığında saptanmamıştır. Ancak, vardenafil, nitratlar ile birlikte hastalara verildiğindeki potansiyel hipotansif etkileri hakkında bilgi bulunmamaktadır. Bu nedenle, eş zamanlı kullanımları kontrendikedir. Diğerleri Vardenafil (20 mg), glibenklamid (Glyburide, 3.5 mg), nifedipin (30 ya da 60 mg), varfarin 25 mg ve digoksin (kararlı durum konsantrasyonundaki 0.375 mg digoksin ile birlikte, 14 gün süre ile günaşırı) ile eş zamanlı uygulandığında, herhangi bir farmakokinetik etkileşim gözlenmemiştir. Varfarin (25 mg), vardenafil (20 mg) ile eş zamanlı uygulandığında, hiçbir farmakodinamik (protrombin zamanı ve pıhtılaşma faktörleri II, VII ve X) etkileşim görülmemiştir. Vardenafil (20 mg) ve nifedipin (30 mg ya da 60 mg) ile yapılan kombine tedavi, farmakodinamik etkileşime yol açmamıştır. Kararlı durum konsantrasyonundaki digoksin (0.375 mg) ile birlikte, 14 gün süreyle günaşırı vardenafil (20 mg) uygulandığında, farmakokinetik etkileşim bulunmadığı gösterilmiştir. Digoksin ile eş zamanlı uygulamada, vardenafil farmakokinetiğinin değiştiğine yönelik herhangi bir veri bulunmamıştır. Tek doz Maalox (antasid; magnezyum hidroksit/alümi
Önerilen mutad doz Önerilen başlangıç dozu, cinsel aktiviteden gerek duyulduğu kadar önce (yaklaşık 25- 60 dakika) alınan 10 mg'dır. Bununla birlikte, ilaç cinsel aktiviteden önce, 25 dakika ile 4-5 saate kadar olan bir süre boyunca, herhangi bir an alınabilir. Önerilen maksimum doz sıklığı, günde bir kez uygulamadır. Vardenafil yiyeceklerle birlikte ya da tek başına alınabilir. Tedaviye doğal bir yanıtın alınabilmesi için, cinsel uyarı gereklidir. Doz aralığı Alınan doz, etkinlik ve tolerabiliteye dayalı olarak, 20 mg'a artırılabilir ya da 5 mg'a düşürülebilir. Önerilen maksimum doz, günde bir kez 20 mg'dır. Kullanım şekli Oral kullanım içindir. Yaşlılar (65 yaşın üzerinde) 65 yaş ve üzeri hastalarda, 5 mg’lık bir doz ile tedaviye başlanması değerlendirilmelidir. Çocuklar (doğumdan 16 yaşa kadar) Vardenafil, çocuklarda kullanılmaz. Karaciğer fonksiyon bozukluğu Hafif karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Child-Pugh A), herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir. Orta derecede karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda (Child-Pugh B), vardenafilin klerensi azalır ve bu durum, başlangıç dozunun 5 mg olmasını gerektirir. Doz, daha sonra, tolerabilite ve etkinliğe dayalı olarak, önce 10 mg’a ve sonra 20 mg'a çıkarılabilir. Vardenafilin şiddetli karaciğer yetmezliği (Child-Pugh C) olan hastalardaki farmakokinetiği incelenmemiştir. Böbrek fonksiyon bozukluğu Hafif (Kreatinin klerensi > 50-80 ml/dak), orta (Kreatinin klerensi > 30-50 ml/dak) ya da şiddetli (Kreatinin klerensi < 30 ml/dak) böbrek yetmezliği olan hastalarda, herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir. Vardenafilin diyaliz gereksinimi olan hastalardaki farmakokinetiği incelenmemiştir. Eş zamanlı ilaç kullanımı: Alfa blokörlerin ve vardenafilin vazodilatör etkilerine bağlı olarak, vardenafilin alfa blokörler ile aynı anda uygulanması, bazı hastalarda semptomatik hipotansiyona yol açabilir. Yeni veriler elde edilinceye kadar, alfa blokörleri ile birlikte alınan maksimum vardenafil dozu 5 mg’ı geçmemelidir. Alfa blokörün alınmasını takip eden 6 saatlik süre boyunca vardenafil (5 mg) alınmamalıdır. Bununla birlikte, hasta alfa blokör tamsulosin alıyorsa, doz ayrımı gerekli değildir. Eş zamanlı tedaviye, ancak alfa blokör tedavisi stabil biçimde devam ediyorsa başlanmalıdır. Sitokrom P450 (CYP) 3A4 sisteminin potent inhibitörleri olan eritromisin, ketokonazol ve itrakonazol ile eş zamanlı kullanımda, maksimum vardenafil dozu 5 mg’ı aşmamalıdır. Vardenafil, 200 mg’dan yüksek ketokonazol ve itrakonazol dozlarıyla birlikte alınmamalıdır. CYP 3A4 sisteminin kuvvetli potent inhibitörleri olan indinavir ve ritonavir ile birlikte kullanımı kontrendikedir. Doz aşımı Tek doz gönüllü çalışmalarında, vardenafil, günde 80 mg'a kadar olan dozlarda (bu doz dahil) incelenmiştir. İncelenen en yüksek doz bile (günde 80 mg), ciddi advers olaylara yol açmaksızın tolere edilmiştir. Bu durum, 4 hafta süreyle günde 40 mg'lık dozların uygulandığı bir çalışma ile doğrulanmıştır. Vardenafil 40 mg dozunda, günde iki kez uygulandığında, şiddetli sırt ağrısı olguları gözlenmiştir. Ancak, kaslara yönelik ya da nörolojik toksisite saptanmamıştır. Doz aşımı vakalarında, destekleyici tedavi uygulanmalıdır. Vardenafil plazma proteinlerine yüksek oranda bağlandığı ve idrar ile eliminasyonu önemli düzeyde olmadığı için, renal diyalizin klerensi hızlandırması beklenmez.

	Yüksek Tansiyon Hipertansiyon sürekli anormal derecede yüksek olan kan basıncıdır. Tansiyon atardamarlarınızdaki kanın basıncıdır.
	Asperger Sendromu Asperger sendromu, otistik gurubun bir bölümü olan bir özürdür. Bu genelde, gurubun daha ”yüksek” tarafında yer aldığı düşünülen kişilere uygun bir tanıdır.
	Şizofrenlik Şizofrenliğin psikiatrik teşhisi hakkında çok fazla anlaşmazlık vardır. Bu sayfadaki bilgiler, şizofrenliğin teşhisi, nedenleri ve tedavisi hakkındaki faklı teoriler hakkında bilgi verecektir.