LEVOCUR 750 mg 7 film tablet Klinik Özellikler

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

• 4.1. Terapötik endikasyonlar

  Akut bakteriyal sinüzit, kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi ve komplike olmayan üriner enfeksiyonlarda alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddi yan etki riski nedeniyle kullanılmamalıdır. Buna ilave olarak üriner enfeksiyonlarda

  antibiyogramla duyarlılık kanıtlanması gerekmektedir.

  LEVOCUR, duyarlı mikroorganizmaların etken olduğu aşağıda belirtilen erişkinlerdeki enfeksiyonların tedavisinde endikedir.

  • • Toplum kökenli pnömoni:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae (çoklu ilaca dirençli suşlar dahil), Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella catarrhalis, Klebsiella pneumoniae, Legionella pneumophila, Chlamydia pneumoniae ve Mycoplasma pneumoniae kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Hastane kaynaklı (nozokomiyal) pnömoni:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae, veya Streptococcus pneumoniae’nin etken olduğu hastane kaynaklı pnömoni.

  Şüphe edilen patojen Pseudomonas aeruginosa ise bir anti-psödomonal p-laktam ile kombine tedavi önerilir.

  • • Kronik bronşitin akut alevlenmesi:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae veya Moraxella catarrhalis kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Akut bakteriyel sinüzit:

  Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae veya Moraxella catarrhalis kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Komplikasyon yapmamış üriner sistem enfeksiyonları:

  Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis veya Staphylococcus saprophyticus kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Komplikasyon yapmış üriner sistem enfeksiyonları:

  Enterococcus faecalis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae veya Proteus mirabilis veya Pseudomonas aeruginosa kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Kronik bakteriyel prostatit:

  Escherichia coli, Enterococcus faecalis veya metisilin- duyarlı Stapylococcus epidermidis’in etken olduğu kronik bakteriyel prostatit.

  • • Akut piyelonefrit:

  Eşlik eden bakteriyemi dahil Escherichia coli kökenli enfeksiyonlarda.

  • • Komplikasyon yapmamış deri ve yumuşak doku enfeksiyonları:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus veya Streptococcus pyogenes kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda.

  • • Komplikasyon yapmış deri ve yumuşak doku enfeksiyonları:

  Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenes veya Proteus mirabilis kökenlerinin etken olduğu enfeksiyonlarda

  • • İnhale Şarbon (maruz kalma sonrası):

  Bacillus anthracis ile kontamine havaya maruz kalmayı takiben hastalık sıklığını ya da ilerlemesini azaltmak için inhale şarbon tedavisinde (maruz kalma sonrası). Yetişkinlerde 28 günü geçen sürede levofloksasinin güvenliliğini gösteren çalışma yapılmamıştır.

  • 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

    LEVOCUR günde tek doz olarak önerilmektedir. Dozaj, enfeksiyonun tipine, şiddetine ve etken patojenin duyarlılığına bağlı olarak ayarlanır.

  Tedavi süresi hastalığın gidişine bağlı olarak değişir. Genel olarak tüm antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi LEVOCUR tedavisi de hastanın afebril olmasından veya bakteriyel eradikasyonun sağlanmasından sonra 48 - 72 saat daha sürdürülmelidir.

  LEVOCUR’un aşağıda belirtilen dozlarda uygulanması önerilir:

  Böbrek fonksiyonları normal (kreatinin klirensi > 50 mL/dakika) olan hastalarda dozaj

  Endikasyon	Günlük dozaj (enfeksiyonun şiddetine göre)	Tedavi süresi
  Toplum kökenli pnömoni	Günde tek doz 500 mg Günde tek doz 750 mg	7-14 gün 5 gün
  Nozokomiyal (hastane kaynaklı) pnömoni	Günde tek doz 750 mg	7-14 gün
  Kronik bronşitin akut alevlenmesi	Günde tek doz 500 mg	7 gün
  Akut bakteriyel sinüzit	Günde tek doz 500 mg Günde tek doz 750 mg	10-14 gün 5 gün
  Komplikasyon yapmamış üriner sistem enfeksiyonları	Günde tek doz 250 mg	3 gün
  Komplikasyon  yapmış  üriner  sistem enfeksiyonları	Günde tek doz 250 mg Günde tek doz 750 mg	10 gün 5 gün
  Kronik bakteriyel prostatit	Günde tek doz 500 mg	28 gün
  Akut piyelonefrit	Günde tek doz 250 mg Günde tek doz 750 mg	10 gün 5 gün
  Komplikasyon yapmamış deri ve yumuşak doku enfeksiyonları	Günde tek doz 500 mg	7-10 gün
  Komplikasyon yapmış deri ve yumuşak doku enfeksiyonları	Günde tek doz 750 mg	7-14 gün
  İnhale şarbon (maruz kalma sonrası), yetişkinlerde	Günde tek doz 500 mg	60 gün

  Uygulama şekli:

  Ağız yolundan alınır.

  LEVOCUR çiğnenmeden, yeterli miktarda sıvı ile alınmalıdır. Tabletler yemek sırasında veya yemek aralarında alınabilir. LEVOCUR’un emiliminin azalmasını önlemek için, demir tuzları, antasidler ve sukralfat uygulamasından 2 saat önce alınmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5).

  Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Böbrek yetmezliği:

  Böbrek yetmezliği (kreatinin klirensi < 50 mL/dakika) olan hastalarda dozaj

  Normal   Renal Fonksiyonda 24 saatte        bir önerilen doz	Kreatinin   klirensi 20-49 mL/dakika	Kreatinin klirensi 1019 mL/dakika	Hemodiyaliz  veya Kronik Ambulatuvar Peritoneal Diyaliz
  750 mg	48 saatte bir 750 mg	Başlangıç dozu 750 mg, sonra her 48 saatte bir 500 mg	Başlangıç dozu 750 mg, sonra her 48 saatte bir 500 mg
  500 mg	Başlangıç dozu 500 mg ve sonra her 24 saatte bir 250 mg	Başlangıç dozu 500 mg ve sonra her 48 saatte bir 250 mg	Başlangıç dozu 500 mg, sonra her 48 saatte bir 250 mg
  250 mg	Doz      ayarlaması gerekmez	Her 48 saatte bir 250 mg.    Komplikasyon yapmamış üriner sistem enfeksiyonlarında doz ayarlaması gerekmez	Doz ayarlaması ile ilgili bilgi yoktur.

  Karaciğer yetmezliği:

  Levofloksasin karaciğerde çok düşük miktarlarda metabolize olur ve esas olarak böbrekler yoluyla vücuttan atılır. Bu nedenle, karaciğer yetmezliğinde dozaj ayarlamasına gerek yoktur.

  Pediyatrik popülasyon:

  LEVOCUR pediyatrik hastalarda ve 18 yaşın altındaki çocuklarda kullanılmamalıdır.

  Geriyatrik popülasyon:

  Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonları yeterli düzeyde ise dozaj ayarlamasına gerek yoktur.

  • 4.3. Kontrendikasyonlar

    LEVOCUR aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:

    • • Levofloksasine, kinolon grubu diğer antibakteriyel ajanlara ya da bileşiminde bulunan yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalarda,

    • • Epilepsisi olan hastalarda,

    • • Florokinolon grubu bir antibakteriyelin kullanımına bağlı geliştiği bilinen tendon rahatsızlığı öyküsü olanlarda,

    • • 18 yaşın altındaki çocuklarda,

    • • Gebelik döneminde,

    • • Emzirme döneminde.

    LEVOCUR lesitin [soya [E322)] ihtiva eder. Fıstık ya da soyaya alerjisi olan hastalar, bu tıbbi ürünü kullanmamalıdır.

    • 4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

      Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dahil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar

      LEVOCUR dahil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas-iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veya enflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kas güçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) atralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetli baş ağrısı ve konfüzyon) (Bkz. Bölüm 4.8).

      Bu reaksiyonlar, LEVOCUR başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonları yaşamıştır.

      Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda LEVOCUR derhal kesilmelidir. Ayrıca, florokinolonlarla bağlantılı olarak bu ciddi advers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda LEVOCUR dahil florokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.

      Konvülsiyonu olan hastalarda

      Levofloksasin, epilepsi geçmişi ve konvülsiyon eğilimi olan, yani santral sinir sistemi lezyonu olduğu tespit edilen hastalara fenbufen veya benzeri yapılı steroid olmayan antiinflamatuvar ilaçlarla birlikte veya teofilin gibi beyin konvülsiyon eşiğini düşürdüğü bilinen bir ilaç ile birlikte uygulandığında dikkatli olunmalıdır.

      LEVOCUR da dahil kinolon alan hastalarda konvülsiyonlar ve toksik psikoz bildirilmiştir. Kinolonlar intrakraniyal basınç artışına ve SSS stimülasyonuna (tremor, huzursuzluk, anksiyete, konfüzyon, halüsinasyon, paranoya, depresyon, kabus görme, uykusuzluk ve nadiren de intihar düşünce ve girişimleri gibi) neden olabilirler.

      Diğer kinolonlarla da olduğu gibi LEVOCUR da SSS hastalığı olduğu bilinen kişilerde dikkatli kullanılmalıdır.

      Psikotik reaksiyonlar

      Levofloksasin dahil kinolon alan hastalarda psikotik reaksiyonlar bildirilmiştir. Çok nadir vakalarda bu durum, levofloksasinin tek dozundan sonra bazen kişilik değişimi ve intihara kadar ilerlemiştir. Bu reaksiyonların geliştiği hastalarda levofloksasin kesilmeli ve uygun tedavi başlatılmalıdır. Levofloksasin, psikotik hastalarda ya da psikiyatrik geçmişi olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.

      Periferal Nöropati

      Levofloksasin dahil florokinolon alan hastalarda duyusal ya da sensorimotor periferal nöropati bildirilmiştir. Levofloksasin, nöropati semptomları görülen hastalarda geri dönülemeyen durumların gelişmesini önlemek için kesilmelidir.

      Hipersensitivite

      Levofloksasin ile diğer kinolonlarla olduğu gibi ciddi ve bazen fatal hipersensitivite ve/veya anafilaktik reaksiyonlar bildirilmiştir. Deri döküntüsü veya hipersensitivitenin herhangi bir belirtisi ortaya çıktığında LEVOCUR kullanımı derhal sonlandırılmalıdır.

      Clostridium difficile’ye bağlı hastalıklar

      Levofloksasin de dahil hemen hemen tüm antibakteriyel ajanlarla psödomembranöz enterokolit bildirilmiştir. Antibakteriyel ajanlarla yapılan tedavi normal kolon florasını değiştirmekte clostridia’nın aşırı çoğalmasına neden olmaktadır. Yapılan çalışmalar, Clostridium difficile tarafından üretilen toksinin antibiyotikle ilişkili kolitin primer nedeni olduğunu göstermiştir. Hafif vakalarda ilacın kesilmesi yeterli olurken orta derecede ve ciddi vakalarda sıvı, elektrolit, protein desteği ve Clostridium difficile’ye etkili bir antibakteriyel ajan verilmesi gerekebilir.

      Tendinit

      Florokinolon grubuna ait olan levofloksasin kullanılarak yapılan tedavi sırasında nadiren tendinit vakaları gözlenmiştir. Tendinit, kortikosteroid kullanımında artar ve tedaviye başlandıktan 48 saat sonra ortaya çıkabilir. Tendinitten şüphelenilen hastalarda levofloksasin tedavisi kesilerek tendinit için uygun tedaviye (etkilenen tendonu etkisiz hale getirmek) başlanmalıdır.

      Tendon rüptürü

      Levofloksasin de dahil kinolon tedavisi alan hastalarda cerrahi tedaviyi gerektirebilecek veya uzamış malüliyete neden olabilen tendon rüptürleri bildirilmiştir. Pazarlama sonrası izleme çalışmalarında riskin özellikle yaşlı ve eşzamanlı kortikosteroid kullanan hastalarda arttığı bildirilmiştir. Tendon rüptürü LEVOCUR da dahil kinolonlarla tedavi esnasında veya sonrasında gelişebilir. Eğer hastanın tendonunda ağrı, inflamasyon veya rüptür gelişirse LEVOCUR tedavisi sonlandırılmalıdır.

      Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz aktivitesi eksikliği olan hastalarda

      Bu hastalarda kinolon grubu antibakteriyeller ile hemolitik reaksiyonlar bildirildiğinden levofloksasin kullanımında dikkatli olunmalıdır.

      Böbrek yetmezliği

      LEVOCUR diğer kinolonlara göre daha çözünebilir olduğu halde idrardaki yoğunlaşmayı engellemek için hastalar yeterince hidrate edilmelidir.

      Böbrek yetmezliği durumunda LEVOCUR dikkatle uygulanmalıdır. Kreatinin klirensi <50 mL/dak. olan hastalarda doz ayarlaması gerekmektedir (Bkz. Bölüm 4.2).

      Karaciğer bozuklukları

      Levofloksasin ile özellikle altında ciddi hastalık (örn. sepsis) yatan hastalarda hayatı tehdit eden karaciğer yetmezliğine kadar hepatik nekroz vakaları bildirilmiştir. Anoreksi, sarılık, koyu idrar, prurit ya da tender abdomen gibi karaciğer hastalık semptomları ve işaretleri gelişirse hastalara tedaviyi durdurmaları ve doktorlarına haber vermeleri tavsiye edilmelidir.

      Fotosensitizasyonun önlenmesi

      Bu sınıfa ait ilaç kullanan hastalarda direkt güneş ışınlarına maruz kalmaları durumunda ılımlıdan ciddiye kadar fototoksisite reaksiyonları gözlenmiştir. Levofloksasin tedavisi süresince hastalar, şiddetli güneş ışınlarına ya da solaryum gibi yapay ultraviyole ışınlarına aşırı maruz kalmaktan kaçınılmalıdır. Bununla birlikte levofloksasin ile yapılan klinik çalışmalarda fototoksisite hastaların % 0,1’inden daha azında gözlenmiştir. Eğer fototoksisite ortaya çıkarsa ilaç kesilmelidir.

      Kan glukoz düzeyi

      Diğer kinolonlarla da olduğu gibi diyabetik hastalarda özellikle eşzamanlı oral hipoglisemik ajan (gliburid ya da glibenklamid gibi) veya insülin tedavisi alanlarda kan glukoz düzeylerinde bozulmalar- semptomatik hiper veya hipoglisemi gözlenmiştir. Eğer LEVOCUR tedavisi alan bir hastada hipoglisemi ortaya çıkarsa LEVOCUR derhal kesilmelidir. Diyabetli hastalarda kan glukozu takip edilmelidir.

      QT uzaması

      LEVOCUR uzun QT sendromu / Torsades de Pointes’e neden olabilir. Bu nedenle tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de Pointes hastalarında kullanılmamalıdır.

      K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda

      Levofloksasin ve K vitamini antagonistlerinin birlikte kullanıldığı hastalarda, koagülasyon testlerinin ve kanamanın artış sebebi ile hastanın koagülasyon testleri izlenmelidir.

      Myasthenia Gravis’in şiddetlenmesi

      Florokinolonlar nöromüsküler blokaj aktivitesine sahiptirler ve myasthenia gravisli hastalarda kas güçsüzlüğünü şiddetlendirebilirler. Florokinolon kullanılan myasthenia gravisli hastalarda, ventilatör destek ihtiyacı ve ölümü kapsayan post marketing ciddi advers olaylar florokinolon ile ilişkilendirilmiştir. Öyküsünde myasthenia gravis bulunan hastalar florokinolon kullanmaktan kaçınmalıdır.

      Genel

      Her güçlü antimikrobiyal ilaçta olduğu gibi organ sistem (renal, hepatik ve hematopoetik) fonksiyonlarının periyodik değerlendirmesi önerilmektedir.

      Diğer

      İmmatür sıçanlarda ve köpeklerde levofloksasinin oral ve intravenöz uygulamaları osteokondrozis insidansını arttırmıştır. Diğer florokinolonlar da yük taşıyan eklemlerde benzer erozyonlar ve değişik immatür hayvan türlerinde artropatinin diğer işaretlerini oluşturmuşlardır.

      Aort anevrizması ve diseksiyonu

      Epidemiyolojik çalışmalar, florokinolon kullanımından sonra özellikle yaşlı popülasyonda aort anevrizması ve diseksiyonu riskinde artış olduğunu bildirmektedir.

      Bu nedenle florokinolonlar, aile öyküsünde anevrizma hastalığı pozitif olan hastalarda, önceden aort anevrizması ve/veya aort diseksiyonu teşhisi konulan hastalarda, aort anevrizması ve diseksiyonu için diğer risk faktörlerini ya da predispozan durumları içeren hastalarda (örn. Marfan sendromu, vasküler Ehlers-Danlos sendromu, Takayasu arteriti, dev hücreli arterit, Behçet hastalığı, hipertansiyon, bilinen ateroskleroz) sadece dikkatli bir yarar/risk değerlendirmesi yapıldıktan sonra ve diğer terapötik seçenekler göz önüne alındıktan sonra kullanılmalıdır.

      Ani karın, göğüs veya sırt ağrısı durumunda, hastalara acil servise derhal başvurmaları tavsiye edilmelidir.

      • 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

        Demir tuzları, çinko içeren multivitaminler, magnezyum veya alüminyum içeren antasidler ve sukralfat:

        Demir tuzları, çinko içeren multivitaminler, magnezyum veya alüminyum içeren antasidler ve sukralfat ile levofloksasin birlikte alındığında, levofloksasinin emilimi belirgin şekilde azaldığından bu ilaçlar, LEVOCUR uygulanmasından en az iki saat önce veya iki saat sonra uygulanmalıdır.

        Teofilin:

        Yapılan klinik çalışmalarda levofloksasin ile teofilin arasında bir etkileşim bildirilmemiştir. Diğer kinolonlarla teofilin düzeylerinde artış saptandığı için LEVOCUR ile birlikte kullanımında teofilin düzeyleri izlenmelidir.

        K vitamini antagonistleri ve varfarin:

        K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testleri dikkatle takip edilmelidir. Levofloksasin ile bir K vitamini antagonistinin (varfarin gibi) birlikte kullanılarak tedavi edildiği hastalarda pıhtılaşma testlerinde (PT/INR) ve/veya kanamada şiddetli olabilen artışlar bildirilmiştir.

        Levofloksasin ile varfarin arasında anlamlı bir etkileşim bildirilmemiştir. Bununla birlikte LEVOCUR ile varfarinin birlikte kullanımı esnasında protrombin zamanı ve kanama belirtileri açısından hastalar izlenmelidir.

        Siklosporin:

        Siklosporin ile birlikte levofloksasin kullanımında siklosporin yarı ömrü % 33 oranında artar.

        Klinik olarak anlamlı olmayan bu artış, siklosporin dozunun ayarlanmasını gerektirmez.

        Digoksin:

        Levofloksasin ve digoksinin birlikte kullanımı esnasında anlamlı bir etkileşim bildirilmemiştir. Birlikte kullanımlarında doz ayarlaması gerekmemektedir.

        Probenesid ve simetidin:

        Levofloksasin ile probenesid veya simetidinin birlikte kullanımı esnasında levofloksasinin EAA (Eğri Altında Kalan Alan) ve yarılanma ömrü sırasıyla % 27-38 ve % 30 daha yüksek, kreatinin klirensi de %21-35 daha düşük olarak tespit edilmiştir. Bu farklar istatistiksel olarak anlamlı olmasına rağmen levofloksasinin probenesid ve simetidin ile birlikte kullanıldığında doz ayarlamasını gerektirmeyecek düzeydedir. Böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

        Non-steroidal antienflamatuvar ilaçlar:

        Nonsteroidal antienflamatuvar bir ilacın, LEVOCUR da dahil kinolon grubu bir antibiyotik ile birlikte kullanılması halinde, beyin konvülsiyon eşiğinde düşme riski artabilir.

        Antidiyabetik ilaçlar:

        Kinolonlar ve antidiyabetik ilaçların birlikte kullanımı esnasında hiperglisemi ve hipoglisemi bildirilmiştir. Bu nedenle birlikte kullanımlarında kan şeker düzeyleri izlenmelidir.

        QT aralığını uzatan ilaçlar:

        Sınıf IA ve Sınıf III antiaritmik ilaçlar, trisiklik antidepresanlar, eritromisin ve sisaprid ile birlikte kullanıldıklarında aritmi oluşabilir.

        Laboratuvar ya da teşhis testleri ile etkileşmeler:

        Levofloksasin dahil bazı kinolonlar immun assay testleri ile idrarda uyuşturucu tayininde yalancı pozitif sonuca yol açabilir.

        Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek/Karaciğer yetmezliği:

        Levofloksasin ile böbrek veya karaciğer yetmezliği olan hastalarda herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

        Pediyatrik popülasyon:

        Levofloksasin ile pediyatrik hastalarda herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

        • 4.6. Gebelik ve laktasyon

          Gebelik kategorisi C.

        Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/ Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

        Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

        Gebelik dönemi

        LEVOCUR gebelik esnasında kullanılmamalıdır.

        Levofloksasinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

        Laktasyon dönemi

        Levofloksasin anne sütünde ölçülmemiştir. Ofloksasinle ilgili verilere dayanarak levofloksasinin de anne sütüne geçebileceği öngörülebilir.

        LEVOCUR emzirme döneminde kullanılmamalıdır.

        Üreme yeteneği/Fertilite

        Levofloksasinin fertilite, embriyotoksisite ve peri / post natal fonksiyonlar üzerine olan toksisite potansiyeli, oral uygulama ile sıçanlar üzerinde, ayrıca tavşanlar üzerinde de embriyotoksisite potansiyeli ile ilgili çalışmalar yapılmıştır.

        Levofloksasinin fertilite üzerine bir etkisi görülmemiştir. Fetus üzerinde büyümenin gecikmesi etkisi gözlenmiştir. Teratojenik etki ise görülmemiştir.

        • 4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

          LEVOCUR, baş dönmesi ve sersemlik gibi nörolojik yan etkilere neden olabileceğinden araç ve makine kullanımı sırasında dikkatli olunmalıdır.

          • 4.8. İstenmeyen etkiler

            Advers reaksiyonların sıklığı aşağıdaki gibi sıralanmıştır:

            Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

            Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

            Yaygın olmayan: Mantar enfeksiyonu (ve diğer dirençli mikroorganizmaların proliferasyonu)

            Kan ve lenf sistemi hastalıkları

            Yaygın olmayan: Lökopeni, eozinofili

            Seyrek: Trombositopeni, nötropeni

            Çok seyrek: Agranülositoz

            Bilinmiyor: Pansitopeni, hemolitik anemi

            Bağışıklık sistemi hastalıkları

            Çok seyrek: Anafilaktik şok (anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonlar bazen ilk dozu takiben gelişebilir)

            Bilinmiyor: Hipersensitivite

            Metabolizma ve beslenme hastalıkları

            Yaygın olmayan: Anokresi

            Çok seyrek: Hipoglisemi (özellikle diyabet hastalarında)

            Psikiyatrik hastalıklar

            Yaygın olmayan: Uykusuzluk, sinirlilik

            Seyrek: Psikotik bozukluk, depresyon, konfüzyonel durum, ajitasyon, anksiyete

            Çok seyrek: İntihar düşünce veya davranışları dahil kendine zarar verme ile seyreden psikotik reaksiyonlar, halüsinasyon

            Sinir sistemi hastalıkları

            Yaygın olmayan: Baş dönmesi, baş ağrısı, sersemlik hali

            Seyrek: Konvülsiyon, titreme, parestezi

            Çok seyrek: Duyusal veya sensori-motor periferik nöropati, tat ve koku bozuklukları

            Göz hastalıkları

            Çok seyrek: Görme bozuklukları

            Kulak ve iç kulak hastalıkları

            Yaygın olmayan: Vertigo

            Çok seyrek: Duyma bozukluğu

            Bilinmiyor: Kulak çınlaması

            Kardiyak hastalıklar

            Seyrek: Taşikardi

            Bilinmiyor: Elektrokardiyogramda QT aralığında uzama

            Vasküler hastalıklar

            Seyrek: Hipotansiyon

            Solunum sistemi, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

            Seyrek: Bronkospazm, nefes darlığı

            Çok seyrek: Alerjik pnömoni

            Gastrointestinal hastalıklar

            Yaygın: Diyare, bulantı

            Yaygın olmayan: Kusma, karın ağrısı, dispepsi, şişkinlik, konstipasyon

            Seyrek: Kanlı ishal (çok seyrek karşılaşılan psödomembranöz kolit de dahil olmak üzere bir enterokolitin belirtisi olabilir.)

            Hepato-biliyer hastalıklar

            Yaygın: Karaciğer enzim düzeylerinde (ALT, AST, alkalen fosfataz, GGT) artış

            Yaygın olmayan: Kan bilirubin düzeylerinde artış

            Çok seyrek: Hepatit

            Bilinmiyor: Başlıca tedavi öncesinde ciddi rahatsızlıkları olan hastalarda olmak üzere akut karaciğer yetmezliği de dahil olmak üzere sarılık ve ciddi karaciğer hasarı bildirilmiştir.

            Deri ve deri altı doku hastalıkları

            Yaygın olmayan: Deri döküntüsü, kaşıntı

            Seyrek: Ürtiker

            Çok seyrek: Anjiyonörotik ödem, fotosensitivite reaksiyonları

            Bilinmiyor: Toksik epidermal nekroz, Stevens-Johnson sendromu, eritema multiforme, aşırı terleme (mukokütanöz reaksiyonlar bazen ilk dozu takiben ortaya çıkabilir)

            Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

            Seyrek: Tendinit (ör: Aşil tendonu) dahil olmak üzere tendon rahatsızlıkları, eklem ağrısı, kas ağrısı

            Çok seyrek: Myastenia gravis‘in şiddetlenmesi, tendon rüptürü (bu istenmeyen etki tedavinin ilk 48 saati içinde ve bilateral olarak ortaya çıkabilir), kas zayıflığı myastenia gravis hastalarında önemlidir.

            Bilinmiyor: Rabdomiyoliz

            Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

            Yaygın olmayan: Serum kreatininde artış

            Çok seyrek: Akut renal yetmezlik (örneğin interstisyel nefrite bağlı olarak)

            Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

            Yaygın olmayan: Asteni

            Çok seyrek: Ateş

            Bilinmiyor: Ağrı (sırt, göğüs ve ekstremite ağrıları dahil olmak üzere)

            Florokinolon kullanımına bağlı olarak bildirilen diğer istenmeyen etkiler içinde;

            • • ekstrapiramidal semptomlar ve diğer kas koordinasyon bozuklukları,

            • • aşırı duyarlılık vasküliti,

            • • porfirisi olan hastalarda porfiri atakları sayılabilir.

            Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

            Herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

            Pediyatrik popülasyon:

            18 yaşın altındaki pediyatrik hastalar ve adolesanlarda güvenliliği ve etkililiği saptanmamıştır. Çeşitli türlere ait juvenil dönemdeki hayvanlarda levofloksasin dahil kinolonlar artropati ve osteokondrosise neden olmuştur

            Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması:

            Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir

            (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; Tel: 0 800 314 00 08; Faks: 0 312 218 35 99).

            • 4.9. Doz aşımı ve tedavisi

              Hayvanlarda yapılan toksisite çalışmalarına veya klinik farmakolojiye dayanarak levofloksasinin akut aşırı doz belirtisi olarak konfüzyon, baş dönmesi, şuur kaybı ve konvülsif kasılmalar gibi santral sinir sistemi belirtileri ile bulantı ve mukoza erezyonları gibi gastrointestinal sistem reaksiyonları beklenmelidir.

              Levofloksasinin akut aşırı doz durumunda gastrik lavaj göz önüne alınmalı, semptomatik tedavi uygulanmalıdır ve QT aralığının uzama olasılığından dolayı EKG izlenmelidir. Mide mukozasının korunması için antasidler uygulanabilir. Hemodiyaliz, peritoneal diyaliz veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz, levofloksasinin vücuttan uzaklaştırılmasında etkili değildir.

              Levofloksasinin spesifik bir antidotu yoktur.

              • Şizofrenlik Şizofrenliğin psikiatrik teşhisi hakkında çok fazla anlaşmazlık vardır. Bu sayfadaki bilgiler, şizofrenliğin teşhisi, nedenleri ve tedavisi hakkındaki faklı teoriler hakkında bilgi verecektir.

                Kolon, Rektum yada Bağırsak Kanseri Bağırsak kanseri kolon veya rektumda (arka geçit) herhangi bir bölgede ortaya çıkabilir.Kolorektal kanser erken safhalarda teşhis edilmesi halinde daha kolay ve daha başarılı bir şekilde tedavi edilir.