LEVOLON 750 mg 7 film tablet Klinik Özellikler

Levofloksasin }

Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar > RİFAMPİSİN/RİFAMİSİN > Levofloksasin
Bilim İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş. | 17 November  2011

4.1. Terapötik endikasyonlar

LEVOLON, levofloksasine duyarlı mikroorganizmaların etken olduğu aşağıda belirtilen

erişkinlerdeki enfeksiyonların tedavisinde endikedir:

• Staphylococcus aureus (m eti siline duyarlı), Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Haemophilus influenzae veya Streptococcus pneumoniae’nın neden olduğu hastane kaynaklı (nozokomiyal) pnömonide

• Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı), Streptococcus pneumoniae (penisilin için MİK değeri 2 mikrog/mL olan penisiline dirençli suşlar dahil), Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella pneumoniae, Moraxella catarrhalis, Chlamydia pneumoniae, Legionella pneumophila veya Mycoplasma pneumoniae1nın neden olduğu toplumdan kazanılmış pnömonide

• Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae veya Moraxella catarrhalis’in neden olduğu akut bakteriyel sinüzitte

• Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı), Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae veya Moraxella catarrhalis’in neden olduğu kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesinde

• Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı), Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenes veya Proteus mirabilis’in neden olduğu komplikasyonlu deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarında

• Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı) veya Streptococcus pyogenes’in neden olduğu abse, selülit, fronkül, impetigo, piyoderma, yara enfeksiyonlarının dahil olduğu komplikasyonsuz deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarında

• Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae veya Staphylococcus saprophyticus ’un neden olduğu komplikasyonsuz idrar yolu enfeksiyonlarında

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi

LEVOLON günde tek doz uygulanır. Dozaj, enfeksiyonun tipine, şiddetine ve olası etken patojenin

duyarlılığına bağlı olarak ayarlanır.

LEVOLON ’un aşağıda belirtilen dozlarda uygulanması önerilir:

Böbrek fonksiyonları normal (kreatinin klerensi > 50mL/dakika) olan hastalarda dozaj:

Endikasyon

Günlük dozaj (enfeksiyon şiddetine göre)

Tedavi süresi (gün)

Hastane kaynaklı (nozokomiyal) pnömoni

Günde tek doz 750 mg

7 - 14

Toplumdan kazanılmış pnömoni

Günde tek doz 750 mg

5

Günde tek doz 500 mg

7 - 14

Akut bakteriyel sinüzit

Günde tek doz 750 mg

5

Günde tek doz 500 mg

10 - 14

Kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesi

Günde tek doz 500 mg

7

Komplikasyonlu deri ve yumuşak doku enfeksiyonu

Günde tek doz 750 mg

7 - 14

Komplikasyonsuz deri ve yumuşak doku enfeksiyonu

Günde tek doz 500 mg

7 - 10

Kronik bakteriyel prostatit

Günde tek doz 500 mg

28

Komplikasyonlu idrar yolu enfeksiyonu veya akut piyelonefrit

Günde tek doz 750 mg

5

Günde tek doz 250 mg

10

Komplikasyonsuz idrar yolu enfeksiyonu

Günde tek doz 250 mg

3

İnhale şarbon tedavisi (maruz kalma sonrası)

Günde tek doz 500 mg

60

Genel olarak diğer antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi, LEVOLON ile tedaviye hastanın ateşinin düşmesinden veya bakteriyel eradikasyonun sağlandığına dair bulguların ortaya çıkmasından sonra en az 48-72 saat daha devam edilmelidir.

Uygulama şekli:

LEVOLON çiğnenmeden, yeterli miktarda sıvı ile alınmalıdır. Doz ayarlaması için, gerektiğinde tabletler bölünebilir. Tabletler yemek sırasında veya yemek aralarında alınabilir. LEVOLON emiliminin azalmasını önlemek için, demir tuzları, antasidler ve sukralfat uygulamasından 2 saat önce veya 2 saat sonra alınmalıdır (İlaç etkileşmeleri bölümüne bakınız).

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler: Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi <50 mL/dakika) olan hastalardaki günlük doz

Böbrek fonksiyonu normal olanlarda

Kreatinin klerensi 20-50 mL/dakika olanlarda

Kreatinin klerensi 10-19 mL/dakika olanlarda

Hemodiyaliz veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz uygulananlarda

750 mg/24 saat

750 mg/48 saat

İlk doz: 750 mg Sonra:

500 mg/48 saat

İlk doz: 750 mg Sonra:

500 mg/48 saat

500 mg/24 saat

İlk doz: 500 mg Sonra:

250 mg/24 saat

İlk doz: 500 mg Sonra:

250 mg/48 saat

İlk doz: 500 mg Sonra:

250 mg/48 saat

250 mg/24 saat

Doz ayarlaması gerekmez

250 mg/48 saat *

İlgili yeterli bilgi bulunmamaktadır.

* Komplikasyonsuz idrar yolu enfeksiyonu tedavi ediliyorsa doz ayarlaması gerekmez.

Karaciğer yetmezliği:

LEVOLON karaciğerde çok düşük miktarlarda metabolize olur ve esas olarak böbrekler yoluyla vücuttan atılır. Bu nedenle, karaciğer yetmezliğinde dozaj ayarlamasına gerek yoktur.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik hastalarda ve 18 yaşın altındaki hastalarda kullanılmamalıdır.
Geriyatrik popülasyon:

4.3. Kontrendikasyonlar

Aşağıda belirtilen durumlarda LEVOLON kullanılmamalıdır:

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Pediyatrik hastalarda ve 18 yaşın altındaki hastalarda levofloksasinin güvenliliği ve etkililiği belirlenmemiştir. Bu grup hastalarda kullanılmamalıdır.

P. aeruginosdnın etken olduğu nozokomiyal enfeksiyonlarda başka antibiyotiklerle kombinasyon gerekebilir.

Tedavi sırasında veya sonrasında şiddetli, ısrarlı ve/veya kanlı diyare görülürse, Clostridium difficile’ye bağlı psödomembranöz enterokolit ihtimali göz önünde bulundurulmalıdır. Bu durumda LEVOLON tedavisi hemen sonlandırılmalı ve gecikmeden uygun destekleyici ve/veya spesifik tedaviye (örn. oral vankomisin) başlanmalıdır. Bu klinik durumda, barsak hareketlerini engelleyen ilaçlar kontrendikedir.

Florokinolon grubu antibakteriyellerin kullanımı sırasında nadiren gözlenen tendinit, seyrek olarak özellikle aşil tendonunun tutulumunda rüptüre yol açabilir. Bu istenmeyen etki tedaviye başlandıktan sonraki 48 saat içinde ortaya çıkabilir ve bilateral olabilir. Tendinit ve tendon rüptürü riski yaşlılık ve kortikosteroid kullanımında artar. Dolayısıyla bu hastaların LEVOLON kullanması halinde yakından takip edilmesi gerekmektedir. Tüm hastalar tendinit semptomları oluşması durumunda doktora danışmaları konusunda bilgilendirilmelidir. Tendinitten şüphelenilen hastalarda LEVOLON tedavisi hemen sonlandırılmalı ve uygun tedaviye (yani; etkilenen tendonun hareketsiz halde tutulmasına) başlanmalıdır.

Diğer florokinolonlarda olduğu gibi, LEVOLON, konvülziyona eğilimi olan, yani, santral sinir sistemi lezyonu olduğu bilinen, eş zamanlı olarak fenbufen veya benzeri bir non steroid antiinflamatuvar ilaç veya teofilin gibi beyin konvülziyon eşiğini düşürdüğü bilinen bir ilaç tedavisinin uygulandığı hastalarda dikkatle kullanılmalıdır (İlaç etkileşmeleri bölümüne bakınız).

Glikoz-6-fosfat dehidrogenaz aktivitesi eksikliği olan hastalarda kinolon grubu antibakteriyellerle hemolitik reaksiyonlar bildirildiğinden bu hastalarda LEVOLON dikkatle kullanılmalıdır. Böbrek yetmezliğinde LEVOLON dozajı kreatinin klerensine göre ayarlanmalıdır (Kullanım şekli ve dozu bölümüne bakınız).

LEVOLON’a bağlı fotosensitizasyon çok nadiren görülmekle birlikte, hastaların tedavi süresince kuvvetli güneş ışığına çıkmamaları veya solaryum gibi yapay ultraviyole ışınlarına maruz kalmamaları önerilir.

Diğer kinol onlarda olduğu gibi, genellikle bir oral hipoglisemik ajan (örneğin, gliburid/glibenklamid) veya insülin ile birlikte tedavi gören diyabetik hastalarda, semptomatik hiperglisemi veya hipoglisemi dahil olmak üzere kan glukoz düzeyi bozuklukları bildirilmiştir. Bu hastalarda, kan glukoz düzeyinin dikkatle takibi önerilir. LEVOLON ile tedavi edilmekte olan bir hastada hipoglisemik bir reaksiyon ortaya çıkarsa, LEVOLON tedavisi derhal sonlandırılmalı ve uygun bir tedaviye başlanmalıdır.

LEVOLON uzun QT sendromu/Torsades de Pointes’e neden olabilir. Bu nedenle tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de Pointes hastalarında kullanılmamalıdır.

Levofloksasin dahil, kinolonlar ile tedavi gören hastalarda ciddi ve bazen fatal aşırı duyarlılık ve/veya anafilaktik şok reaksiyonları bildirilmiştir. Bu tür reaksiyonlar sıklıkla ilk dozu takiben oluşmaktadır. Bazı reaksiyonlar, kardiyovasküler kollaps, hipotansiyon/şok, nöbet, bilinç kaybı, deride yanma hissi, anjiyoödem (dil, larinks, boğaz veya yüz ödemi/şişlik dahil), hava yolunun tıkanması (bronkospazm, nefes darlığı, akut respiratuvar distres dahil), dispne, ürtiker, kaşıntı ve diğer ciddi deri reaksiyonları ile beraber görülmektedir. İlk deri döküntüsü veya herhangi bir diğer aşırı duyarlılık belirtisi görülmesi durumunda hemen LEVOLON tedavisi kesilmelidir. Ciddi akut aşırı duyarlılık reaksiyonları epinefrin tedavisi yanı sıra oksijen, intravenöz sıvı, antihistaminiklerin, kortikosteroidlerin, presör aminlerin uygulanması ve hava yolunun açık tutulması dahil diğer resüsitasyon uygulamalarının yapılmasını gerektirebilir.

Diğer antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi LEVOLON kullanımı, özellikle tedavinin uzatıldığı durumlarda dirençli mikroorganizmaların çoğalmasıyla sonuçlanabilir. Bu yüzden tedavinin tekrarlanması için hastanın durumu esas alınır. Tedavi sırasında süperenfeksiyon görülmesi halinde uygun önlemler alınmalıdır.

Çok şiddetli pnömokoksik pnömoni vakalarında LEVOLON optimum tedaviyi sağlamayabilir. LEVOLON büyük oranda böbrekler yoluyla atıldığından, böbrek fonksiyon bozuklukları olan hastalarda doz kreatinin klerensine göre ayarlanmalıdır.

LEVOLON ile birlikte K vitamini antagonistlerinin (örn. varfarin) kullanıldığı hastalarda pıhtılaşma testlerinde (PT/INR) ve/veya kanamada artma görülebilmesi olasılığı nedeniyle, bu ilaçların birlikte kullanılması durumunda kanama zamanı izlenmelidir (İlaç etkileşmeleri bölümüne bakınız).

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Demir tuzları, magnezyum veya alüminyum içeren antasidler

Demir tuzları, magnezyum veya alüminyum içeren antasidler ile birlikte uygulandığında, levofloksasinin emilimi belirgin şekilde azaldığından bu ilaçlar LEVOLON uygulanmasından en az iki saat önce veya 2 saat sonra uygulanmalıdır. Kalsiyum karbonat ile etkileşim görülmemiştir.

Sukralfat

Sukralfatla birlikte uygulanması durumunda, levofloksasinin biyoyararlanımı anlamlı bir şekilde azalır. İki ilaç birlikte uygulanacaksa, sukralfatın LEVOLON uygulanmasından en az iki saat sonra uygulanması önerilir.

Teofilin, fenbufen veya benzeri diğer non steroid antiinflamatuvar ilaçlar

Levofloksasin ile teofilin arasında bir etkileşim bildirilmemiştir. Fakat konvülziyon eşiğini düşüren ilaçlar, teofilin veya non steroid antiinflamatuvar ilaçların, kinolon grubu bir antibiyotik ile birlikte kullanılması halinde, beyin konvülziyon eşiğinde belirgin bir düşme görülebilir.

Antidiyabetik ilaçlar

Kinolonlar ve antidiyabetik ilaçların birlikte kullanımı esnasında hiperglisemi ve hipoglisemi bildirilmiştir. Bu nedenle birlikte kullanımlarında kan şeker düzeyleri izlenmelidir.

Non steroid antiinflamatuvar ilaçlar

Non steroid antiinflamatuvar bir ilacın, LEVOLON’u de içeren kinolon grubu bir antibiyotik ile birlikte kullanılması halinde, beyin konvülziyon eşiğinde düşme riski artabilir.

Probenesid ve simetidin

Probenesid ve simitidinin LEVOLON’un eliminasyonu üzerinde belirgin etkisi vardır. Her iki ilaç da LEVOLON’un renal tübüler sekresyonunu engelleyebilir. LEVOLON’un renal klerensi simitidinle birlikte kullanılması durumunda %24 ve probenesidle birlikte kullanılması durumunda %34 azalır. Bununla beraber, çalışmada kullanılan dozlarda, istatistiksel olarak anlamlı kinetik farklılıkların klinik olarak anlamlı olmadığı ileri sürülmüştür.

LEVOLON, probenesid ve simetidin gibi tübüler böbrek sekresyonunu azaltan ilaçlarla birlikte alındığında, özellikle böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

Siklosporin

LEVOLON ile siklosporinin birlikte kullanımı sırasında anlamlı bir etkileşim bildirilmemiştir. Birlikte kullanılmaları halinde doz ayarlaması gerekmemektedir.

K vitamini antagonistleri

LEVOLON yanında bir K vitamini antagonisti (örneğin varfarin) ile tedavi edilen hastalardaki pıhtılaşma testleri (PT/INR) ve/veya kanamada şiddetli olabilen artışlar bildirildiğinden, K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testleri yakından takip edilmelidir. Hastalar kanama belirtisi yönünden de dikkatli bir şekilde takip edilmelidir.

Besinler

Klinik olarak anlamlı etkileşim olmadığından LEVOLON besin alımından bağımsız olarak kullanılabilir.

Diğer ilgili bilgiler

Kalsiyum karbonat, digoksin, glibenklamid, ranitidin, varfarin ile birlikte uygulanması halinde LEVOLON’un farmakokinetiğinde klinikte önemi olabilecek her hangi bir değişiklik olmamıştır. LEVOLON Mycobacterium tuberculosis’in üremesini inhibe edebildiğinden, tüberkülozun bakteriyolojik tanısında yalancı-negatif sonuçlara neden olabilir.

LEVOLON da dahil olmak üzere bazı florokinolonlar, immunoserolojik yöntemlere dayalı kitler ile yapılan idrarda opiat testlerinde yanlış pozitif sonuçlara neden olabilir. Bu nedenle pozitif opiat sonuçlarının daha özgün metotlar ile doğrulanması gerekebilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Hiçbir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Pediyatrik popülasyon

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi C’dir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

LEVOLON’un gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz kısım

5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

LEVOLON’un doğum kontrol yöntemleri ile herhangi bir etkileşimi yoktur.

Gebelik dönemi

Hayvanlarda yapılan üreme çalışmalarında özel bir bulguya rastlanmamıştır. Hamile kadınlarla yapılmış yeterli ve iyi kontrollü çalışma olmadığından ve deneysel olarak florokinolonların büyüyen organizmanın ağırlık binen kıkırdaklarında hasara yol açtığının gösterilmiş olmasından dolayı hamile kadınlarda kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

Emziren annelerle yapılmış yeterli ve iyi kontrollü çalışma olmadığı için emziren annelerde kullanılmamalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

4.8. İstenmeyen etkiler

Klinik çalışmalardan elde edilen istenmeyen etkiler aşağıda sistem/organ sınıflamasına ve görülme sıklığına göre sınıflandırılmıştır:

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Yaygın olmayan:

Mantar enfeksiyonları (ve diğer dirençli mikroorganizmaların üremesinde artış),

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Lökopeni, eozinofili, Seyrek: Nötropeni, trombositopeni, Çok seyrek: Agranülositoz, Bilinmiyor: Hemolitik anemi, pansitopeni,

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Anafilaktik şok (anafilaktik ve anafilaktoid reaksiyonla bazen ilk dozu takiben gelişebilir),

Bilinmiyor: Aşırı duyarlılık reaksiyonları,

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın olmayan: Anoreksi,

Çok seyrek: Hipoglisemi (özellikle diyabet hastalarında),

Psikiyatrik hastalıklar

Yaygın olmayan: İnsomnia, sinirlilik hali,

Seyrek: Anksiyete, depresyon, psikotik reaksiyonlar, ajitasyon,

Çok seyrek: Halüsinasyonlar, kendine zarar verme ile seyreden psikotik reaksiyonlar,

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Baş ağrısı, baş dönmesi, sersemlik hali, vertigo, kulak çınlaması Seyrek: Parestezi, tremor, konvülziyon, konfüzyon,

Çok seyrek: Sensoriyal veya sensori-motor periferik nöropati, tat ve koku duyu bozuklukları,

Göz hastalıkları

Çok seyrek: Görme bozuklukları,

Kulak ve iç kulak hastalıkları

Çok seyrek: Duymada azalma,

Kardiyak hastalıklar

Seyrek: Taşikardi,

Bilinmiyor: EKG de QT aralığında uzama,

Vasküler hastalıklar

Seyrek: Hipotansiyon, Çok seyrek: Şok

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Seyrek: Bronkospazm, solunum zorluğu, Çok seyrek: Alerjik pnömoni,

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Bulantı, ishal,

Yaygın olmayan: Dispepsi, kusma, karın ağrısı, konstipasyon, gaz şikayetleri,

Seyrek: Kanlı ishal (çok seyrek karşılaşılan psödomembranöz kolit de dahil olmak üzere bir

enterokolitin belirtisi olabilir),

Hepato-bilier hastalıklar

Yaygın: Karaciğer enzim seviyelerinde (ALT, AST, alkalen fosfataz, GGT) artış, Yaygın olmayan: Kan bilirubin seviyelerinde artış, Çok seyrek: Hepatit,

Bilinmiyor: Tedavi öncesinde ciddi rahatsızlıkları olan hastalarda, akut karaciğer yetmezliği de dahil olmak üzere sarılık ve ciddi karaciğer hasarı bildirilmiştir.

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın olmayan: Kaşıntı, deri döküntüsü, Seyrek: Ürtiker,

Çok seyrek: Anjionörotik ödem, fotosensitivite reaksiyonları,

Bilinmiyor: Stevens-Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz ve eritema multiforme, aşırı terleme,

(Mukokütanöz reaksiyonlar bazen ilk dozu takiben ortaya çıkabilir)

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Seyrek: Tendinit dahil olmak üzere tendon rahatsızlıkları, eklem ağrısı, kas ağrısı,

Çok seyrek: Tendon rüptürü, bu istenmeyen etki tedavinin ilk 48 saati içinde ve bilateral olarak

ortaya çıkabilir, kas zafiyeti myastenia gravis hastalarında önemlidir),

Bilinmiyor: Rabdomiyoliz,

Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

Yaygın olmayan: Serum kreatinin seviyesinde artış,

Çok seyrek: Akut böbrek yetmezliği (örneğin interstisyel nefrit bağlı olarak),

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: Asteni, Çok seyrek: Ateş,

Bilinmiyor: Ağrı (sırt, göğüs ve ekstremite ağrıları dahil olmak üzere)

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Hayvanlarda yapılan toksisite çalışmalarına ve supra-terapötik dozlarda yapılan klinik farmakoloji çalışmalarına göre LEVOLON’un akut doz aşımından sonra ortaya çıkabilecek en önemi bulgular konfüzyon, baş dönmesi, şuur kaybı ve konvülzif ataklar gibi santral sinir sistemi belirtileri ile bulantı ve mukoza erozyonları gibi gastrointestinal sistem reaksiyonlarıdır. Klinik farmakoloji çalışmalarında supra-terapötik dozun QT aralığını arttırdığı görülmüştür.

Aşırı doz durumunda hasta dikkatle izlenmeli (EKG’si de dahil olmak üzere) ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Akut aşırı doz durumunda gastrik lavaj uygulaması düşünülmelidir. Mide mukozasının korunması için antasidler uygulanabilir. Hemodiyaliz, peritoneal diyaliz veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz, LEVOLON’un vücuttan uzaklaştırılmasında etkili değildir. Spesifik bir antidotu yoktur.

HIV ve Aids HIV ve Aids HIV, Human Immunodeficiency Virus’dür (İnsanlarda Bağışıklık Sistemini Bozan Virüsdür). Bu virüs AIDS hastalığına sebep olur. Artrit Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur.