LEVOXIMED %0.5 göz ve kulak damlası Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Oftalmolojikler, antiinfektifler, diğer antiinfektifler ATC Kodu: S01AE05

Levofloksasin, flurokinolon grubuna ait, oral, parenteral ve oftalmik olarak uygulanabilen geniş spektrumlu bir antibakteriyel ajandır. Levofloksasin, kinolon antimikrobiyal ajanlar grubunda yer alan rasemik bir ilaç hammaddesi olan ofloksasinin L-izomeridir. Ofloksasinin antibakteriyel aktivitesi primer olarak L-izomerine bağlıdır. Diğer florokinolon antimikrobiyal ilaçlar gibi levofloksasin etkisini, deoksiribonükleik asit (DNA) replikasyonu, transkripsiyon, onarım ve rekombinasyon için gerekli olan enzimlerden bakteriyel topoizomeraz IV ve DNA girazı (her ikisi de tip II topoizomerazdır) inhibe ederek gösterir.

Direnç özellikleri seçilen suş için ve coğrafık olarak zamana bağlı değişiklik gösterir.

Özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde direnç özellikleri için lokal bilgiler göz önünde bulundurulmalıdır. Levofloksasin, gram negatif ve gram pozitif mikroorganizmalar üzerinde geniş bir in vitro aktiviteye sahiptir ve genellikle bakterisidal konsantrasyonları, inhibitör konsantrasyonlarına eşit veya biraz daha yüksektir.

İn vitro spontan mutasyonlara bağlı levofloksasin direnci nadiren meydana gelir (10"⁹ - İO"¹⁰ aralığında). Levofloksasinin hem in vitro’ da hem de klinik enfeksiyonlarda, aşağıda yer alan mikroorganizmaların çok sayıda suşuna karşı etkili olduğu gösterilmiştir.

Levofloksasinin etkili olduğu mikroorganizmalar aşağıda belirtildiği şekildedir:

Gram pozitif aerob bakteriler: Corynebacterium türleri** Enterococcus faecalis*’***, Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı)*, Staphylococcus haemolyticus (metisiline duyarlı)*, Staphylococcus saprophyticus***, B, C, F ve G grubu streptokoklar, viridans grubu streptokoklar, Streptococcus agalactiae***, Streptococcus pneumoniae (penisiline duyarlı suşlar dahil)*, Streptococcus pyogenes*’***, Staphylococcus epidermidis

Gram negatif aerob bakteriler: Acinetobacter baumanii*’***, Acinetobacter lwoffii** Acinetobacter anitratus***, Citrobacter freundii*’***, Citrobacter diversusi***, Eikenella corrodens, Enterobacter aerogenes***, Enterobacter agglomerans***, Enterobacter cloacae*’***, Escherichia _coii*>***₅ Haemophilus parainfluenzae***, Haemophilus influenzae, Klebsiella oxytoca***, Klebsiella pneumoniae*’***, Moraxella catarrhalis*** (beta-laktamaz salgılayan suşlar dahil), Morganella morganii*’***, Pasteurella multocida, Proteus mirabilis*’***, Proteus vulgaris***, Providencia rettgeri***, Providencia stuartii***, Pseudomonas aeruginosa*’***, Serratia marcescens*’**, Neisseria gonorrhoeae***, Pseudomonas fluorescens***.

Anaerob bakteriler: Bacteroides fragilis, Clostridium perfringens, Peptostreptococcus

Diğer:    Chlamydia pneumoniae*, Chlamydia psittaci, Legionella pneumophila*’***,

Mycoplasma pneumoniae*

*Klinik etkinlikleri klinik araştırmalarda kanıtlanmıştır.

** Bu mikroorganizmalar için etkinlik 10’dan daha az enfeksiyon için çalışılmıştır. Bu mikroorganizmaların neden olduğu oftalmik enfeksiyonların tedavisinde, levofloksasinin etkinliğini ve güvenilirliğini belirlemek için yapılmış yeterli ve iyi kontrollü klinik çalışmalar bulunmamaktadır. Sistemik kırılma noktaları kullanılarak değerlendirildiğinde, bu mikroorganizmalar duyarlı olarak kabul edilir. Bununla birlikte, in vitro sistemik kırılma noktaları ve oftalmik etkinlik arasındaki korelasyon belirlenmemiştir. Bu mikroorganizmalar, konjunktival enfeksiyonların potansiyel tedavisinin değerlendirilmesinde sadece yol göstermeyi sağlar.

*** Levofloksasinin bu oküler patojenlerin suşlarına (>%90) karşı in vitro’da minimum inhibisyon konsantrasyonu 2pg/ml veya daha az (sistemik kırılma noktası)’dır.

Bakteriyel duyarlılık çalışmaları, levofloksasine dirençli olan çoğu mikroorganizmaların, diğer florokinolonlara da dirençli olduğunu göstermiştir. Klinik çalışmalarda, levofloksasine edinilmiş dirençli olan türlerin sıklığı düşük bulunmuştur.

Özel etki mekanizmasına bağlı olarak, levofloksasin ve beta-laktam antibiyotikler, aminoglikozitler, tetrasiklinler, makrolidler, peptid antibiyotikler, sülfonamidler, trimetoprim ve nitrofuran türevleri gibi farklı kimyasal yapılı anti-bakteriyel bileşikler arasında çapraz direnç yoktur. Dolayısı ile, bu ilaçlara dirençli organizmalar levofloksasine duyarlı olabilirler. Buna ek olarak, bu ilaçlar levofloksasine dirençli bakterilere karşı etkili olabilir.

Randomize, çift kör, çok merkezli, kontrollü klinik çalışmada hastalar 5 gün tedavi edilmişlerdir. Levofloksasin final vizitte (6-10.gün) bakteriyel konjunktiviti olan hastaların %79’unda klinik iyileşme sağlamıştır. Aynı klinik çalışmada enfeksiyon etkeni olan mikroorganizmaların %90’mın eradike edildiği gösterilmiştir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

 Genel özellikler

Emilim:

İnsanlarda topikal oküler uygulamayı takiben, levofloksasinin penetrasyonu mükemmeldir. Levofloksasinin topikal olarak uygulanmasından 4 ve 6 saat sonra erişilen gözyaşı filmi konsantrasyonu sırasıyla 17.0 ve 6.6 pg/ml’dir.

Dağılım:

Levofloksasin 5 mg/ml göz damlası ile 15 sağlıklı yetişkin üzerinde 15 gün süren çalışmada levofloksasinin plazmadaki konsantrasyonu değişik zamanlarda ölçülmüştür. Uygulamanın 1 saat sonrasında levofloksasinin plazma konsantrasyonu 1. günde 0.86 ng/ml iken, bu değer 15. günde 2.05 ng/ml seviyesine yükselmiştir. Günde 8 defa (2 saaatte bir) olacak şekilde uygulamanın yapıldığı 4. günde en yüksek maksimum konsantrasyon olan 2.5 ng/ml seviyesine ulaşılmıştır. Levofloksasin’in maksimum konsantrasyonu uygulamanın 1. gününde 0.94 ng/ml iken, 15. günde 2.15 ng/ml seviyesine yükselmiştir. Bu değer levofloksasin’in standart oral dozunun binde biri kadardır.

Biyotransformasvon:

Veri bulunmamaktadır.

Eliminasvon:

Veri bulunmamaktadır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Diğer florokinolonlarda olduğu gibi, oral yoldan yüksek dozlarda uygulanan levofloksasin’in sıçan ve köpeklerin kıkırdak dokuları üzerinde etkili olduğu gözlemlenmiştir.

Kataraktogenik potansiyeli konusunda yeterli çalışma yapılmamıştır.

Hayvanlardaki görme bozuklukları ile ilgili elde yeterli veri bulunmamaktadır.

Üreme Toksisitesi:

Levofloksasin’in oral olarak 810 mg/kg/gün dozundan az olmak şartıyla sıçanlar üzerinde teratojenik bir etkisi yoktur. Levofloksasin tamamiyle absorbe olduğundan, kinetiği doğrusaldır. Tekli ve çoklu oral uygulamalar arasında farmakokinetik olarak bir fark görülmemiştir. Sıçanlara 810 mg/kg/gün dozunun ugulanması sonucu ortaya çıkan sistemik etkiler, insanlarda her iki göze birden T şer damla LEVOXİMED 5 mg/ml göz damlası damlatılmasındaki etkilerin 50,000 katı kadardır. Tavşanlarda oral olarak 50 mg/kg/gün veya intravenöz olarak 25 mg/kg/gün dozlarındaki uygulamalar sonucu teratojenik bir etkiye rastlanmamıştır.

Levofloksasin ile sıçanlar üzerinde yürütülen fertilite çalışmalarında oral yüksek doz 360 mg/kg/gün uygulanması, insanlar üzerinde 8 oküler doz uygulanması sonucu oluşan plazma konsantrasyonundan 16,000 kat daha fazladır.

Genotoksisite:

Levofloksasin, bakteri ve memeli hücreleri üzerinde gen mutasyonuna neden olmamıştır, fakat in-vitro çalışmalarda 100 pg/ml üzeri dozlarda metabolik aktivasyonun yokluğunda hamster akciğer hücrelerinde kromozon anormalliklerine neden olmuştur. In-vivo testlerde herhangi bir genotoksik etkiye rastlanmamıştır.

Fototoksik Potansiyel:

Fareler üzerinde oral ve intravenöz olarak yapılan çalışmalarda, levofloksasin’in yüksek dozlarda fototoksik olduğu görülmüştür. Tüysüz hamster derisi üzerine uygulanan %3’lük oftalmik solüsyon, herhangi bir derialtı veya deriüstü fototoksik etkiye neden olmamıştır.

Karsinojenik Potansiyel:

2 yıl süre ile sıçanlar üzerinde vücut yüzey alanı baz alınarak en yüksek doz 100 mg/kg/gün olarak yapılan çalışmalarda levofloksasinin karsinojenik bir etkisi olmadığı görülmüştür.

Astım Astımlı kişilerin akciğerlerindeki hava boruları (bronşlar) hassastır. Bu kişiler belirli tetikleyici faktörlere maruz kaldıklarında, hava boruları nefes almalarını güçleştirecek şekilde daralır.

Lösemi Kan Kanseri Lösemi, kan kanseridir ve vücudunun kan oluşturan dokularının hastalanması anlamına gelir. Birçok lösemi türü vardır; bazı lösemi türleri çocuklarda bazıları da yetişkinlerde sık görülür.