LEXSAN 500 mg/100 ml IV infüzyonluk çözelti (setsiz) Kısa Ürün Bilgisi

Levofloksasin }

Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar > RİFAMPİSİN/RİFAMİSİN > Levofloksasin
Turktıpsan Sağlık Turizm Eğitim Ve Ticaret A.Ş | 29 January  2019

  • 1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

    LEXSAN 500 mg/100 mL IV İnfüzyonluk Çözelti Steril

  • 2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

    Etkin madde

    100 mL infüzyon çözeltisinde:

    Levofloksasin 500 mg (5 mg/mL)

    (500.0 mg levofloksasin'e eşdeğer 512,5 mg levofloksasin hemihidrat içerir)

    Yardımcı maddeler

    Sodyum klorür 900 mg Sodyum hidroksit *

    *pH ayarı için gerektiğinde kullanılır. Diğer yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.


  • 3.   FARMASÖTİK FORMU

    I.V. infüzyon için çözelti

    Berrak, partikülsüz, yeşilimsi-sarı renkli çözelti

    Duyarlı sınır değerleri üzerinde MİK değerine sahip suşlar çok nadirdir ya da bildirilmemiştir. Bu izolatlardan herhangi birinde yapılan tanıma ya da antimikrobiyal duyarlılık testleri tekrarlanmalıdır ve sonuç doğrulanırsa izolat referans laboratuvarına gönderilmelidir. Güncel direnç sınır değeri üzerindeki MİK değerine sahip olduğu doğrulanmış izolatların klinik yanıt ile ilişkili kanıtı ortaya çıkana dek dirençli olarak bildirilmelidir.


    4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

      4.1. Terapötik endikasyonlar

      LEXSAN, levofloksasine duyarlı mikroorganizmaların etken olduğu aşağıda belirtilen erişkinlerdeki enfeksiyonların tedavisinde endikedir:

        Toplumda edinilmiş pnömoni

        Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae (penisilin için MİK değeri ≥ 2 mikrog/mL olan penisiline dirençli suşlar dahil), Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella pneumoniae, Moraxella catarrhalis, Chlamydia pneumoniae, Legionella pneumophila veya Mycoplasma pneumoniae'nin neden olduğu

        Piyelonefrit dahil, komplikasyonlu üriner sistem enfeksiyonları

        Escherichia coli'nin neden olduğu akut piyelonefrit; Enterococcus faecalis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis veya Pseudomonas aeruginosa'nın neden olduğu

        Prostatit

        Escherichia coli, Enterococcus faecalis ya da Stapylococcus epidermidis'in neden olduğu

        Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

        Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenes veya Proteus mirabilis'in neden olduğu komplikasyonlu deri ve deri ekleri enfeksiyonları ve Staphylococcus aureus veya Streptococcus pyogenes'in neden olduğu apse, selülit, furonkül, impetigo, piyoderma, yara enfeksiyonlarının dahil olduğu komplikasyonsuz deri ve deri ekleri enfeksiyonları

        Hastanede edinilmiş pnömoni

        Staphylococcus aureus, Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Enterobacter aerogenes, Haemophilus influenzae ya da Streptococcus pneumoniae. Rapor edilen ya da şüphelenilen patojenin Pseudomonas aeruginosa olması halinde bir anti-psödomonal β-laktam ile kombine tedavi önerilir.

        Şarbon inhalasyonu

        Havaya karışmış Bacillus antracis'e maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi

        Antibakteriyel ajanların uygun kullanımı ve patojenlerin yerel duyarlılığı konusunda, resmi ulusal kılavuzlar dikkate alınmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4).

      4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

      LEXSAN yavaş intravenöz infüzyon şeklinde (en az 60 dakika süren infüzyon) günde tek doz veya iki kez uygulanabilir. Dozaj, enfeksiyonun tipine, şiddetine ve olası etken patojenin duyarlılığına bağlı olarak ayarlanır. Hastanın durumuna bağlı olarak, başlangıçtaki iv uygulamadan birkaç gün sonra oral uygulamaya levofloksasin içeren 250 mg veya 500 mg film kaplı tabletler ile geçilmesi mümkün olabilmektedir. Oral ve parenteral formlar biyoeşdeğer olduğundan, her iki formda da aynı dozajın uygulanması mümkündür.

      Pozoloji:

      LEXSAN'ın aşağıda belirtilen dozlarda erişkinler için uygulanması önerilir:

      Böbrek fonksiyonları normal (kreatinin klerensi > 50 mL/dakika) olan hastalarda dozaj

      Endikasyon

      Günlük dozaj

      (enfeksiyonun şiddetine göre)

      Kullanım süresi

      (enfeksiyonun şiddetine göre)

      Toplumdan edinilmiş pnömoni

      Günde tek doz veya 2 kez 500 mg

      7-14 gün

      Piyelonefrit

      Günde tek doz 500 mg*

      7-10 gün

      Komplikasyonlu üriner sistem enfeksiyonları

      Günde tek doz 500 mg

      7-14 gün

      Prostatit

      Günde tek doz 500 mg

      28 gün

      Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

      Günde tek doz 250 mg veya tek doz / iki kez 500 mg

      7-14 gün

      Hastanede edinilmiş pnömoni

      Günde tek doz 750 mg

      10-14 gün

      Şarbon inhalasyonu

      Günde tek doz 500 mg

      8 hafta

      *Şiddetli enfeksiyon vakalarında dozajın artırılması düşünülmelidir.

      Uygulama şekli:

      LEXSAN sadece yavaş intravenöz infüzyon ile uygulanır. Uygulama günde tek doz veya günde iki kez yapılabilir. İnfüzyon süresi 500 mg LEXSAN çözeltisi için 60 dakika olmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4). Hastanın durumuna bağlı olarak, birkaç gün içinde aynı dozajla,

      başlangıçtaki intravenöz uygulamadan oral uygulamaya geçilmesi mümkün olabilmektedir. Geçimsizliklerler için, bölüm 6.2.'ye bakınız.

      Tedavinin süresi:

      Tedavinin süresi hastalığın seyrine bağlıdır (Yukarıdaki tabloya bakınız). Genel olarak bütün antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi, LEXSAN kullanımı hastanın ateşi düştükten ve bakteriyel eradikasyon elde edildiğine dair kanıt sağlandıktan sonra, en az 48-72 saat daha sürdürülmelidir.

      Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

      Böbrek yetmezliği:

      Aşağıdaki tabloda belirtilen şekilde kullanılır.

      Kreatinin klirensi ≤ 50 mL/dakika olan hastalarda dozaj (Enfeksiyonun şiddetine göre)

      250 mg / 24 saat

      500 mg / 24 saat

      500 mg / 12 saat

      Kreatinin klirensi

      İlk doz 250 mg

      İlk doz 500 mg

      İlk doz 500 mg

      50-20 mL/dakika

      sonra: 125 mg/24 saat

      sonra: 250 mg/24 saat

      sonra: 250 mg/12 saat

      19-10 mL/dakika

      sonra: 125 mg/48 saat

      sonra: 125 mg/24 saat

      sonra: 125 mg/12 saat

      < 10 mL/dakika (hemodiyaliz ve

      sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz ile birlikte)*

      sonra: 125 mg/48 saat

      sonra: 125 mg/24 saat

      sonra: 125 mg/24 saat

      *Hemodiyalizi takiben veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyalizde ek bir doza gerek yoktur.

      Karaciğer yetmezliği:

      Levofloksasin karaciğerde çok düşük miktarlarda metabolize olduğu ve esas olarak böbrekler yoluyla atıldığı için karaciğer yetmezliğinde doz ayarlamasına gerek yoktur.

      Pediyatrik popülasyon:

      LEXSAN çocuklarda ve büyümesi devam eden ergenlerde kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3).

      Geriyatrik popülasyon:

      Yaşlı hastalarda böbrek fonksiyonları yeterli düzeyde ise dozaj ayarlamasına gerek yoktur (Bkz. Bölüm 4.4, QT aralığının uzaması).

      4.3. Kontrendikasyonlar

      Aşağıda belirtilen durumlarda LEXSAN (levofloksasin) kullanılmamalıdır:

        Levofloksasine veya LEXSAN bileşiminde bulunan maddelerden herhangi birine veya florokinolon grubu bir diğer antibakteriyel ilaca karşı aşırı duyarlılığı olduğu bilinen hastalar

        Epilepsisi olan hastalar

        Florokinolon grubu bir antibakteriyelin kullanımına bağlı geliştiği bilinen tendon rahatsızlığı öyküsü olan hastalar

        Çocuklar ve büyümesi devam eden ergenler

        Hamilelik sırasında

        Emziren kadınlarda

        Çocuklarda, büyümesi devam eden ergenlerde, hamilelik sırasında ve emziren kadınlarda kullanımı kontrendikedir çünkü -hayvan çalışmalarına dayanılarak- gelişmekte olan organizmanın gelişen kıkırdak dokusunda zarar verme riski tamamen göz ardı edilemez.

      4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

      Genel uyarılar

      Edinilmiş direnç prevalansı, bazı bakteri türleri için ülkeden ülkeye ve zaman içinde değişiklik gösterebilir. Bu nedenle dirençle ilgili yerel verilere gereksinim vardır; özellikle ağır enfeksiyonlarda veya tedaviye yanıt alınamadığında, patojen izole edilerek mikrobiyolojik tanı konmalı ve patojenin duyarlılığına dair kanıt aranmalıdır.

      Çok ciddi pnömokoksik pnömoni olguları için LEXSAN en uygun tedavi olmayabilir.

      P. aeruginosa'nın etken olduğu nozokomiyal enfeksiyonlarda kombine tedaviye ihtiyaç olabilir.

      İdrar yolu enfeksiyonlarında en yaygın patojen olan E.coli'nin, florokinolonlara karşı direnci Avrupa Birliği içerisinde değişkenlik göstermektedir. Hekimlerin reçete ederken E.coli'nin florokinolonlara karşı direncinin lokal prevelansını dikkate almaları tavsiye edilmektedir.

      Metisiline dirençli S. aureus (MDSA):

      Metisiline dirençli S. aureus'un, levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolonlara korezistans gösterme olasılığı çok yüksektir. Bu nedenle, organizmanın levofloksasine duyarlılığı laboratuvar testleriyle doğrulanmadığı sürece (ve MDSA enfeksiyonlarının tedavisi için genel olarak önerilen antibakteriyel ajanların kullanılmasının uygun olmaması söz konusu değilse), bilinen veya şüphe edilen MDSA enfeksiyonlarının tedavisinde levofloksasin

      kullanılması önerilmez.

      Tendinit ve tendon rüptürü, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileri dâhil sakatlığa sebep olan ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlar

      LEXSAN dâhil florokinolonlar, sakatlığa sebep olabilen ve potansiyel geri dönüşümsüz ciddi advers reaksiyonlarla ilişkilendirilmiştir. Yaygın olarak görülen advers reaksiyonlar kas- iskelet ve periferal sinir sistemi (tendinit, tendon rüptürü, tendonlarda şişme veya enflamasyon, karıncalanma veya uyuşma, kol ve bacaklarda uyuşukluk, kas ağrısı, kas güçsüzlüğü, eklem ağrısı, eklemlerde şişme gibi) artralji, miyalji, periferal nöropati ve merkezi sinir sistemi etkileridir (halüsinasyon, anksiyete, depresyon, intihar eğilimi, insomnia, şiddetli baş ağrısı ve konfüzyon) (bkz. bölüm 4.8).

      Bu reaksiyonlar, LEXSAN başladıktan sonra saatler ya da haftalar içinde görülebilir. Her yaş grubundan veya önceden mevcut risk faktörleri olmayan hastalar, bu advers reaksiyonları yaşamıştır.

      Herhangi bir ciddi advers reaksiyonun ilk bulgularının veya semptomlarının ortaya çıkması durumunda LEXSAN derhal kesilmelidir. Ayrıca, florokinolonlarla bağlantılı olarak bu ciddi advers reaksiyonlardan herhangi birini yaşayan hastalarda LEXSAN dâhil florokinolonların kullanımından kaçınılmalıdır.

      Konvülsiyona eğilimli hastalar:

      Kinolonlar nöbet eşiğini düşürebilir ve nöbetleri tetikleyebilir. Diğer kinolonlarla olduğu gibi LEXSAN, epilepsisi olan hastalarda kontrendikedir (Bkz. Bölüm 4.3) ve diğer kinolonlarda olduğu gibi, epileptik nöbetlere yatkın olan veya teofilin gibi nöbet eşiğini düşüren ilaçlarla eşzamanlı tedavi gören hastalarda son derece dikkatle kullanılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5). Konvülsiyon tipi nöbet oluşması durumunda (Bkz. Bölüm 4.8) levofloksasin tedavisinin kesilmesi gerekir.

      Clostridium difficile ile ilişkili hastalık (Psödomembranöz kolit):

      LEXSAN tedavisi sırasında veya sonrasında (tedaviden birkaç hafta sonrası dahil olmak üzere) şiddetli, ısrarlı ve/veya kanlı diyare görülürse, bu Clostridium difficile ile ilişkili hastalığın belirtisi olabilir. Bu hastalığın şiddeti, en şiddetlisi psödomembranöz kolit olmak üzere, orta seviyeden hayatı tehdit edici boyuta kadar değişebilir (Bkz. Bölüm 4.8). Dolayısıyla, levofloksasin ile tedavi sırasında ve sonrasında ciddi ishal gelişen hastalarda bu tanının dikkate alınması önemlidir. Bu psödomembranöz enterokolitin en ciddi formudur. Eğer psödomembranöz enterokolitten şüpheleniliyorsa, LEXSAN tedavisi hemen sonlandırılmalı

      ve gecikmeden uygun bir tedaviye başlanmalıdır. Bu klinik durumda, barsak hareketlerini engelleyen ilaçlar kontrendikedir.

      Tendinit ve tendon rüptürü:

      Nadiren tendinit meydana gelebilir. En çok aşil tendonunu etkiler ve tendon rüptürüne yol açabilir. Tendinit ve tendon rüptürü (bazen bilateral olmak üzere) tedavinin başlangıcından sonraki 48 saat içinde oluşabilir; tedavinin bitmesinden sonraki birkaç aya kadar tendinit ve tendon rüptürü vakaları bildirilmiştir. 60 yaş üzerindeki hastalarda, günlük 1000 mg'lık doz alan hastalarda kortikosteroid kullanan hastalarda, tendinit ve tendon rüptürü riski artar. Ayrıca, nakil yapılan hastalar artan tendinit riski altında olduğundan, bu popülasyonda florokinolonlar kullanıldığında dikkatli olunması önerilir. Yaşlı hastalarda günlük doz, kreatinin klerensine göre ayarlanmalıdır (Bkz. Bölüm 4.2). Bu hastalara LEXSAN reçete edildiyse, yakından takip edilmeleri gerekir. Tendinit belirtileri yaşayan bütün hastalar doktorlarına danışmalıdırlar. Eğer tendinitten şüpheleniliyorsa, LEXSAN tedavisi derhal kesilmeli ve etkilenmiş tendonun hareketsiz tutulması (immobilizasyon) şeklinde uygun tedavi başlanmalıdır. (Bkz. Bölüm 4.3 ve 4.8).

      Aşırı duyarlılık reaksiyonları:

      Levofloksasin, nadir olarak ilk dozdan sonra da olmak üzere, öldürücü potansiyeli olan ciddi aşırı duyarlılık reaksiyonlarına (örn. anjiyoödem, anafilaktik şok) neden olabilir (Bkz. Bölüm 4.8). Hastalar derhal tedaviyi kesmeli ve acil önlem alınması için doktora başvurmalıdır.

      Ağır bülloz reaksiyonlar:

      Levofloksasin ile Stevens Johnson sendromu veya toksik epidermal nekroliz gibi ağır büllöz deri reaksiyonları bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Herhangi bir deri ve/veya mukoza reaksiyonu ortaya çıkması halinde, hastaların tedaviye devam etmeden önce hemen doktorlarına başvurmaları gerekir.

      Hepato-biliyer bozukluklar:

      Sepsis gibi altta yatan çok ciddi hastalıkları bulunan kişilerde, levofloksasin uygulanması ile karaciğer nekrozundan yaşamı tehdit eden karaciğer yetmezliğine kadar gidebilen olgular rapor edilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). İştahsızlık, sarılık, koyu renkte idrar, kaşıntı veya karında hassasiyet gibi karaciğer hastalığıyla ilgili semptom ve işaretler gelişirse, hastanın tedaviyi durdurması ve derhal doktoruyla temas kurması gerekir.

      QT aralığında uzama:

      Levofloksasin de dahil olmak üzere florokinolon kullanan hastalarda, aşağıdaki gibi QT aralığının uzaması açısından risk faktörleri varsa dikkatli olunması gerekir:

        Düzeltilmemiş elektrolit dengesizliği (örn. hipokalemi, hipomagnezemi)

        4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

        Teofilin, fenbufen veya benzeri diğer nonsteroidal antiinflamatuvar ilaçlar

        Yapılan bir klinik çalışmada levofloksasin ile teofilin arasında herhangi bir farmakokinetik etkileşim bulunmamıştır. Fakat konvülsiyon eşiğini düşüren ilaçlar, teofilin veya nonsteroidal antienflamatuvar ilaçların, kinolon grubu bir antibiyotik ile birlikte kullanılması halinde, beyin konvülsiyon eşiğinde belirgin bir düşme görülebilir.

        Tek başına uygulanmasına kıyasla, fenbufen ile birlikte kullanıldığında levofloksasinin konsantrasyonu yaklaşık olarak % 13 oranında daha yüksek bulunmaktadır.

        Probenesid ve simetidin

        Levofloksasin, probenesid ve simetidin gibi levofloksasinin tübüler böbrek sekresyonunu azaltan ilaçlarla birlikte uygulandığında, özellikle böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli olunmalıdır.

        Probenesid ve simetidin, levofloksasinin eliminasyonu üstünde istatistiksel olarak önemli ölçüde etki yapmaktadır. Levofloksasinin renal klerensi, simetidin ile % 24 oranında probenesid ile % 34 oranında azalmaktadır. Bunun nedeni her iki ilacın da levofloksasinin renal tübüler sekresyonunu bloke etmesidir. Ancak yapılan çalışmada incelenen dozlarda, istatistiksel olarak anlamlı görülen kinetik farklılıkların, klinik açıdan anlamlılık taşıması ihtimali yoktur.

        Siklosporin

        Siklosporinin yarı-ömrü, levofloksasin ile birlikte uygulandığında % 33 oranında artmaktadır.

        K vitamini antagonistleri

        Levofloksasin ile birlikte, bir K vitamini antagonisti (örneğin varfarin) ile tedavi edilen hastalardaki pıhtılaşma testleri (PT/INR) ve/veya kanamada şiddetli olabilen artışlar bildirildiğinden, K vitamini antagonistleri ile tedavi edilen hastalarda pıhtılaşma testleri yakından takip edilmelidir.

        Hastalar kanama belirtisi yönünden de dikkatli bir şekilde takip edilmelidir (Bkz. Bölüm 4.4).

        QT aralığını uzattığı bilinen ilaçlar

        Levofloksasin diğer florokinolonlarda olduğu gibi, QT aralığını uzattığı bilinen ilaçları (örneğin Sınıf IA ve III antiaritmikler, trisiklik antidepresanlar, makrolidler, antipsikotikler) alan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4, QT aralığının uzaması).

        Diğer klinik farmakoloji çalışmalarında digoksin, glibenklamid, ranitidin, kalsiyum karbonat ile birlikte uygulanması halinde levofloksasinin farmakokinetiğinde klinikte önemi olabilecek herhangi bir değişiklik olmadığı gösterilmiştir.

        Bir farmakokinetik etkileşim çalışmasında levofloksasin teofilin (bir CYP1A2 substratı) farmakokinetiğini etkilememiştir; bu nedenle levofloksasin bir CYP1A2 inhibitörü değildir.

        4.6. Gebelik ve laktasyon

        Gebelik kategorisi C'dir.

        Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

        Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

        Gebelik dönemi

        Levofloksasinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. LEXSAN gebelik döneminde kontrendikedir.

        Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve/veya embriyonal/fetal gelişim ve/veya/doğum ve/veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (Bkz. Bölüm 4.3 ve 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. İnsanlarla ilgili verilerin yeterli olmaması ve florokinolonlarla yapılan deneysel çalışmalarda büyüyen organizmalarda ağırlık taşıyan kıkırdağa zarar verme riskinin gösterilmesi nedeniyle, LEXSAN gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

        Laktasyon dönemi

        LEXSAN emzirme döneminde kontrendikedir. Levofloksasinin insan ya da hayvan sütü ile atıldığına ilişkin yetersiz/sınırlı bilgi mevcuttur. Levofloksasinin süt ile atılmasına yönelik fizikokimyasal ve eldeki farmakodinamik/ toksikolojik veriler nedeniyle emzirilen çocuk açısından bir risk olduğu göz ardı edilemez. Florokinolonlarla yapılan deneysel çalışmalarda büyüyen organizmalarda ağırlık taşıyan kıkırdağa zarar verme riskinin gösterilmesi nedeniyle, LEXSAN emzirme döneminde kullanılmamalıdır (Bkz. Bölüm 4.3 ve 5.3).

        Üreme yeteneği / Fertilite

        LEXSAN'ın insanlar üzerindeki üreme yeteneğine ilişkin yeterli veri mevcut değildir.

        4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

        LEXSAN kullanımı, hastanın konsantrasyon ve tepki verme yeteneğini bozabilecek sersemlik/baş dönmesi, görme bozuklukları, uyuklama gibi bazı istenmeyen yan etkilere yol açabilir. Araç ve makine kullanımı gibi özel dikkat isteyen durumlarda bu yeteneklerdeki azalma bir risk teşkil edebilir. LEXSAN kullanırken bu gibi yan etkiler yaşayan hastaların araç ve makine kullanmaması gerekir.

        4.8. İstenmeyen etkiler

        Aşağıda verilen bilgiler 8300'den fazla hastanın katıldığı klinik araştırmalardan ve pazarlama sonrası deneyimlerden elde edilen verileri temel almaktadır.

        Çok yaygın (≥ 1/10); yaygın (≥ 1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (≥ 1/1.000 ila < 1/100); seyrek (≥ 1/10.000 ila < 1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

        Her sıklık grubu içinde sunulan istenmeyen etkiler azalan şiddete göre sıralanmıştır.

        Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

        Yaygın olmayan : Kandida enfeksiyonu dâhil mantar enfeksiyonları, patojen direnci

        Kan ve lenf sistemi hastalıkları

        Yaygın olmayan : Lökopeni, eozinofili Seyrek : Nötropeni, trombositopeni

        Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler) : Pansitopeni, agranülositoz, hemolitik anemi

        Bağışıklık sistemi hastalıkları

        Seyrek : Anjiyoödem, aşırı duyarlılık

        Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler) : Anafilaktik şok, anafilaktoid şok

        İlk dozdan sonra bile bazen anafilaktik ve anafilaksi benzeri reaksiyonlar meydana gelebilir (Bkz. Bölüm 4.4).

        Metabolizma ve beslenme hastalıkları

        Yaygın olmayan : Anoreksi

        Seyrek : Özellikle diyabetli hastalarda hipoglisemi (Bkz. Bölüm 4.4) Bilinmiyor : Hiperglisemi, hipoglisemik koma (Bkz. Bölüm 4.4)

        Psikiyatrik hastalıklar

        Yaygın : İnsomnia

        Yaygın olmayan : Anksiyete, konfüzyon durumu, sinirlilik

        Seyrek : Psikotik bozukluk (örn. halüsinasyon ve paranoya ile birlikte), depresyon, ajitasyon, anormal rüyalar, kabuslar

        Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler) : İntihar düşünceleri ve intihar girişimi de dâhil, kendine zarar verici davranışlarla birlikte psikotik reaksiyonlar

        Sinir sistemi hastalıkları

        Yaygın : Baş ağrısı, sersemlik

        Yaygın olmayan : Somnolans, tremor, tat duyusunda bozukluk (disguzi) Seyrek : Parestezi, konvülsiyonlar (Bkz. Bölüm 4.4)

        Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler) : Duyusal ve duyusal-motor periferik nöropati (Bkz. Bölüm 4.4), diskinezi, ekstrapiramidal bozukluk, tat duyusu kaybı (aguzi), koku duyusu kaybı (anosmi) dahil koku alma bozuklukları (parosmi), senkop, benign intrakranial hipertansiyon

        Göz hastalıkları

        Seyrek : Bulanık görüş dahil görme yeteneğinde bozulma Bilinmiyor : Geçici görme kaybı, üveit (Bkz. Bölüm 4.4)

        Kulak ve iç kulak hastalıkları

        Yaygın olmayan : Vertigo

        Seyrek : Kulak çınlaması

        Bilinmiyor : İşitme yeteneğinde bozulma, işitme kaybı

        Kardiyak hastalıklar

        Seyrek : Taşikardi, palpitasyon

        Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler) : Kalp durmasıyla sonuçlanabilen Torsade de pointes, ventriküler aritmi, ventriküler taşikardi, elektrokardiyogramda QT aralığının uzaması (Bkz. Bölüm 4.4, QT aralığı uzaması ve Bölüm 4.9)

        Vasküler hastalıklar

        Yaygın : Flebit

        Seyrek : Hipotansiyon

        Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

        Yaygın olmayan : Dispne

        Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Bronkospazm, alerjik pnömoni

        Gastrointestinal hastalıklar

        Yaygın : Diyare, kusma, bulantı

        Yaygın olmayan : Karın ağrısı, dispepsi, flatulans, konstipasyon

        Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Hemorajik diyare –çok seyrek olgularda psödomembranöz kolit (Bkz. Bölüm 4.4) dahil, enterokolite işaret edebilir, pankreatit

        Hepato-biliyer hastalıklar

        Yaygın : Karaciğer enzimlerinde artış (ALT/AST, alkalin fosfataz, GGT) Yaygın olmayan : Kanda bilirubin artışı

        Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler): Ağır karaciğer hasarı, sarılık

        Primer olarak altta yatan ciddi hastalığı bulunan hastalarda, levofloksasin ile bazen ölümcül olabilen akut karaciğer yetmezliği gelişen olgular rapor edilmiştir (Bkz. Bölüm 4.4), hepatit

        Deri ve derialtı dokusu hastalıkları

        Yaygın olmayan : Kaşıntı, kızarıklık, ürtiker, hiperhidroz

        Bilinmiyor : Toksik epidermal nekroliz, Stevens-Johnson sendromu (Bkz. Bölüm 4.4), eritema multiforme, fotosensitivite reaksiyonu (Bkz. Bölüm 4.4), lökositoklastik vaskülit, stomatit.

        Bazen ilk dozu takiben bile mukokütanöz reaksiyonlar meydana gelebilir.

        Kas-iskelet bozuklukları, bağ dokusu ve kemik hastalıkları

        Yaygın olmayan : Artralji, miyalji

        Seyrek : Tendinit dahil tendon bozukluğu (Bkz. Bölüm 4.4) (örneğin Aşil tendonunda gelişebilir), Myastenia Gravis'li hastalarda özel önem taşıyan kas güçsüzlüğü (Bkz. Bölüm 4.4 Myastenia Gravis'in şiddetlenmesi)

        Bilinmiyor (pazarlama sonrası veriler) : Rabdomiyoliz, tendon rüptürü (örn. Aşil tendonu) (Bkz. Bölüm 4.4), ligament rüptürü, kas rüptürü, artrit

        Böbrek ve idrar yolu hastalıkları

        Yaygın olmayan : Kan kreatinin düzeyinin artması

        Seyrek : Akut böbrek yetmezliği (örn. interstisyel nefrite bağlı)

        Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

        Yaygın : Enfüzyon yapılan bölgede reaksiyon (ağrı, kızarıklık) Yaygın olmayan : Asteni

        Seyrek : Ateş

        Bilinmiyor : Ağrı (sırt, göğüs ve ekstremiteler)

        Florokinolon uygulanmasıyla ilişkili diğer istenmeyen etkiler:

        Çok seyrek : Porfiri hastalığı bulunanlarda porfiri atakları

        Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

        Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirilmeleri gerekmektedir. (www.titck.gov.tr;

        e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)

        4.9. Doz aşımı ve tedavisi

        Belirtiler:

        Hayvanlarda yapılan toksisite çalışmalarına göre levofloksasinin akut aşırı dozu durumunda beklenmesi gereken en önemli işaretler konfüzyon, sersemlik, bilinç bozukluğu ve konvülsif nöbetlerdir. Konfüzyon durumu, konvülzsiyon, halüsinasyon ve tremoru da içeren merkezi sinir sistemi etkileri, pazarlama sonrası deneyimlerde gözlenmiştir. Gastrointestinal sistemle ilgili reaksiyonlar bulantı ve mukoza erozyonlarıdır.

        Supra terapötik dozlarla yapılan klinik farmakoloji çalışmalarında QT aralığında uzama görülmüştür.

        Tedavi:

        Aşırı doz durumunda hasta dikkatle izlenmeli, QT aralığında uzama ihtimali olduğundan EKG takibi yapılmalı ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Mide mukozasının korunması için antasidler uygulanabilir.

        Hemodiyaliz, peritoneal diyaliz veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz, levofloksasinin vücuttan uzaklaştırılmasında etkili değildir. Spesifik bir antidotu yoktur.

        Sınır değerleri oral 500 mg x 1 – 500 mg x 2 ve intravenöz 500 mg x 1 – 500 mg x 2


        5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

          5.1. Farmakodinamik özellikler

          Farmakoterapötik grup: Kinolon antibakteriyeller, florokinolonlar ATC Kodu: J01MA12

          Levofloksasin florokinolon sınıfından sentetik bir antibakteriyel ilaçtır. Rasemik ilaç maddesi olan ofloksasin'in, S (-) enantiomeridir.

          Etki mekanizması

          Bir florokinolon antibakteriyel ilaç olarak levofloksasin, DNA giraz kompleksi ve topoizomeraz IV üzerine etki yapar.

          Antibakteriyel spektrumu

          Direnç oranları coğrafik olarak ve seçilen suş için zamana bağlı olarak değişebilir ve direnç paternleri için lokal bilgiler, özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde göz önünde bulundurulmalıdır.

          Aşağıdaki bilgiler Ağustos 2012 itibariyle Avrupa harmonizasyon verilerini yansıtmaktadır.

          Genellikle Duyarlı Türler

          Aerobik Gram -pozitif bakteriler

          Bacillus anthracis

          Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı)

          Staphylococcus saprophyticus C ve G grubu streptokoklar Streptococcus agalactiae Streptococcus pneumoniae

          Streptococcus pyogenes

          Aerobik Gram-negatif bakteriler Eikenella corrodens Haemophilus influenzae Haemophilus parainfluenzae Klebsiella oxytoca

          Moraxella catarrhalis Pasteurella multocida Proteus vulgaris

          Providencia rettgeri

          Anaerobik bakteriler

          Peptostreptococcus

          Diğer

          Chlamydophila pneumoniae Chlamydophila psittaci Chlamydia trachomatis Legionella pneumophila Mycoplasma pneumoniae Mycoplasma hominis

          Ureaplasma urealyticum

          Gelişen direncin problem oluşturabileceği türler

          Aerobik Gram-pozitif bakteriler

          Enterococcus faecalis

          Staphylococcus aureus (metisiline dirençli)+ Koagülaz-negatif Staphylococcus spp.

          Aerobik Gram-negatif bakteriler Enterobacter baumannii Citrobacter freundii Enterobacter aerogenes Enterobacter cloacae Escherichia coli

          Klebsiella pneumoniae Morganella morganii Proteus mirabilis Providencia stuartii Pseudomonas aeruginosa

          Serratia marcescens

          Anaerobik bakteriler

          Bacteroides fragilis

          Doğal olarak dirençli suşlar

          Aerobik Gram-pozitif bakteriler

          Enterococcus faecium

          Direnç

          Levofloksasine direnç, tip II topoizomeraz, DNA giraz ve topoizomeraz IV hedef bölge mutasyonlarıyla, aşamalı bir süreç sonucunda kazanılır. Permeasyon bariyeri (Pseudomonas aeruginosa'da sıktır) ve pompa mekanizmaları gibi diğer direnç mekanizmaları da levofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.

          Levofloksasin ve diğer florokinolonlar arasında çapraz direnç gözlenmiştir. Etki mekanizması nedeniyle genel olarak levofloksasin ve diğer antibakteriyal ilaç sınıfları ile arasında çapraz direnç yoktur.

          Sınır değeri

          Avrupa Antimikrobik Duyarlılık Testleri Komitesi (EUCAST) tarafından çok duyarlı ile duyarlı ve orta derecede duyarlı ile dirençli organizmaları ayırmak amacıyla levofloksasin için önerilen MİK sınır değerleri aşağıdaki tabloda sunulmaktadır (MİK testi - mg/L).

          Levofloksasin için EUCAST klinik MİK sınır değerleri (versiyon 2.0, 2012-01-01):

          Patojen

          Duyarlı

          Dirençli

          Enterobacteriacae

          ≤ 1 mg/L

          > 2 mg/L

          Pseudomonas spp.

          ≤ 1 mg/L

          > 2 mg/L

          Acinetobacter spp.

          ≤ 1 mg/L

          > 2 mg/L

          Staphylococcus spp.

          ≤ 1 mg/L

          > 2 mg/L

          S. pneumoniae

          ≤ 2 mg/L

          > 2 mg/L

          Streptococcus A,B,C,G

          ≤ 1 mg/L

          > 2 mg/L

          H. influenzae

          ≤ 1 mg/L

          > 1 mg/L

          M. catarrhalis

          ≤ 1 mg/L

          > 1 mg/L

          Türe özgü olmayan sınır değerleri

          ≤ 1 mg/L

          > 2 mg/L

          dozları için geçerlidir.

            Levofloksasin sınır değerleri yüksek doz tedavi ile ilişkilidir.

            5.2. Farmakokinetik özellikler

            Genel özellikler

            Emilim:

            Oral yoldan verilen levofloksasin 1-2 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarının elde edilmesiyle hızla ve neredeyse tamamen absorbe olur (Tek doz 500 mg levofloksasinin ardından C: 5.2 ± 1.2 mikrog/mL'dir). Mutlak biyoyararlanımı % 99-100'dür. Levofloksasin 50 ila 1000 mg aralığında doğrusal farmakokinetik özellik gösterir.

            Günde tek veya iki doz 500 mg'ın alınmasından 48 saat sonra sabit duruma ulaşır.

            Günde veya iki günde bir uygulanan multipl oral veya IV 500 mg doz uygulamasının 10. gündeki doruk ve çukur plazma konsantrasyonlarını gösteren tablo aşağıdadır:

            PK Parametresi (ortalama ±SS)

            500 mg multipl-doz yönetimi

            Günde tek doz

            Günde iki doz

            500 mg oral

            500 mg IV*

            500 mg oral

            500 mg IV

            Doruk plazma

            konsantrasyonu (mikrog/mL)

            5.7 ± 1.4

            6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

            ± 0.8

            7.8± 1.1

            7.9± 1.1

            Çukur plazma

            konsantrasyonu (mikrog/mL)

            0.5± 0.2

            0.6± 0.2

            3.0± 0.9

            2.3± 0.5

            *500 mg IV için infüzyon süresi 60 dak.'dır.

            Levofloksasinin emilimi üzerinde gıdaların küçük bir etkisi vardır.

            Dağılım:

            Tek doz ve tekrarlayan 500 mg ve 750 mg dozlarının uygulanmasından sonra, vücut dokularına yaygın dağılım gösteren levofloksasinin ortalama dağılım hacmi yaklaşık 100 L'dir. Levofloksasinin yaklaşık %30-40'ı serum proteinlerine bağlanmış durumdadır.

            Dokulara ve vücut sıvılarına geçiş:

            Bronşial Mukozaya, Epitelyal Mukus Sıvısına ve Alveaolar Makrofajlara Penetrasyon

            Tek doz 500 mg p.o. dozdan sonra bronşial mukozada ve epitelyal mukus sıvısında maksimum levofloksasin konsantrasyonları sırasıyla 8.3 mikrog/mL ve 10.9 mikrog/mL olup mukozadan ve epitel mukus sıvısından seruma penetrasyon oranları sırasıyla 1.1 - 1.8 ve 0.8- 3'tür. Bu düzeylere, sırasıyla, verildikten yaklaşık 1 saat veya 4 saat sonra ulaşılmıştır.

            5 gün boyunca 500 mg ve 750 mg oral uygulamanın ardından, son uygulamadan 4 saat sonraki epitelyal mukus sıvısında ortalama konsantrasyonlar sırasıyla 9.94 mikrog/mL ve

            22.12 mikrog/mL'dir. Alveolar makrofajda sırasıyla 97.9 mikrog/mL ve 105.1 mikrog/mL'dir.

            Akciğer Dokusuna Penetrasyon

            500 mg p.o. dozdan sonra akciğer dokusundaki maksimum levofloksasin konsantrasyonları

            11.3 mikrog/g'dır ve bu düzeylere, verildikten yaklaşık 4-6 saat sonra ulaşılmış olup akciğer dokusundan plazmaya dağılım oranı 2-5'tir.

            Bül Sıvısına Penetrasyon

            3 gün boyunca 500 mg'lık dozun günde bir veya iki kez verilmesinden 2-4 saat sonra, bül sıvısı içinde sırasıyla 4.0 ve 6.7 mikrog/mL'lik maksimum levofloksasin konsantrasyonlarına ulaşılmış olup bül sıvısı/plazma oranı yaklaşık 1'dir.

            Kemik Dokusuna Dağılım

            Levofloksasin proksimal ve distal femurdaki kortikal ve süngerimsi dokuya penetrasyon oranları 0.1'den 3'e olmak üzere iyi şekilde penetre olur. 500 mg p.o.'nun ardından spongios proksimal femurdaki maksimum levofloksasin konsantrasyonu uygulamadan 2 saat sonra yaklaşık 15.1 mikrog/g'dır.

            Serebro-Spinal Sıvıya Penetrasyon

            Levofloksasinin serebro-spinal sıvıya geçişi düşüktür.

            Prostat Dokusuna Dağılım

            Günde 3 kez oral 500 mg levofloksasin uygulanmasından sonra prostat dokusundaki konsantrasyonu ortalama 2 saatten sonra 8.7 mikrog/g ve ortalama prostat/plazma konsantrasyonu 1.84'dür.

            İdrardaki Konsantrasyonu

            150 mg, 300 mg veya 500 mg'lık oral tek dozdan sonra levofloksasinin ortalama idrar konsantrasyonları sırasıyla 44 mg/L, 91 mg/L ve 200 mg/L'dir.

            Biyotransformasyon:

            Levofloksasin çok az düzeyde metabolize olur, metabolitleri desmetil-levofloksasin ve levofloksasin N-oksittir. Metabolitler, idrarda atılırlar ve dozun < %5'ini oluştururlar. Levofloksasin stereokimyasal olarak stabildir ve izomerik dönüşüme uğramaz.

            Eliminasyon:

            Levofloksasin oral ve intravenöz verilmesini takiben, plazmadan göreceli olarak yavaş elimine olur (t: 6 - 8 saat). Ekskresyonu esas olarak renal yoldandır (verilen dozun >%85'i). 500 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klerensi 175 ± 29.2 mL/dak.'dır.

            750 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klerensi 143 ± 29.1 mL/dak.'dır.

            Levofloksasinin intravenöz ve oral uygulanmasında temel farmakokinetik farklılık yoktur, bu oral ve intravenöz yolların birbirinin yerine geçebileceğini düşündürmektedir.

            Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

            150-600 mg doz aralığında, levofloksasin doğrusal bir farmakokinetik izler.

            Hastalardaki karakteristik özellikler

            Böbrek yetmezliği olan hastalar:

            Böbrek yetmezliğinde levofloksasinin farmakokinetik özellikleri etkilenir. Böbrek fonksiyonlarının azalmasıyla birlikte, böbreklerden eliminasyonu ve klerensi düşer ve aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, eliminasyon yarı ömrü uzar:

            Cl [mL/dak]

            < 20

            20 - 49

            50 - 80

            Cl [mL/dak]

            13

            26

            57

            t [saat]

            35

            27

            9

            Yaşlı hastalar:

            Levofloksasinin farmakokinetik özellikleri, kreatinin klerensindeki farklılıklarla alakalı olanlar dışında, yaşlılarla gençler arasında önemli değişiklikler göstermez.

            Cinsiyet farklılıkları:

            Kadın ve erkeklerde yapılan ayrı analizler neticesinde levofloksasinin farmakokinetik özelliklerinde cinsiyetler arasında çok küçük marjinal farklılıklar olduğu gösterilmiştir. Bu farkların klinik açıdan anlamlı olduğuna dair her hangi bir kanıt yoktur.

            5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

            5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

            Levofloksasin sıçanlarda fertilite ya da üreme performansında bozukluğa yol açmamıştır ve fetüs üzerindeki tek etkisi maternal toksisiteye bağlı olan gelişme geriliğidir.

            Levofloksasin bakteri ya da memeli hücrelerinde gen mutasyonuna yol açmamıştır fakat Çinli hamster akciğer hücrelerinde in vitro kromozom kırılmasına neden olmuştur. Bu etkiler topoizomeraz II inhibisyonuna atfedilebilir. İn vivo testlerde (mikronükleus, kardeş kromatid değişimi, plansız DNA sentezi, dominant letal testler) genotoksik potansiyel göstermemiştir.

            Farelerde yürütülen çalışmalar levofloksasinin yalnızca çok yüksek dozlarda fototoksik aktiviteye sahip olduğunu göstermiştir. Levofloksasin fotomutajenite tayininde genotoksik

            potansiyel göstermemiştir ve bir fotokarsinojenite çalışmasında tümör gelişimini azaltmıştır.

            Diğer florokinolonlar gibi levofloksasin sıçan ve köpeklerde kıkırdak üzerinde etki (soyulma ve boşluk oluşumu) göstermiştir. Bu etkiler genç hayvanlarda daha belirgin olmuştur.

            6.   FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

              6.1. Yardımcı maddelerin listesi

              Sodyum klorür Hidroklorik asit Sodyum hidroksit Enjeksiyonluk su

              (Sodyum konsantrasyonu: 15,4 mmol (354,2 mg)/100 mL)

              6.2. Geçimsizlikler

              LEXSAN iv, heparin veya alkali çözeltilerle (örn. sodyum hidrojen karbonat) karıştırılmamalıdır.

              6.3. Raf ömrü

              Ambalajında: 24 ay

              Dış ambalajından (alüminyum sekonder ambalaj) çıkartıldıktan sonra oda ışığında dayanma süresi 3 gündür.

              Twist-off delindikten sonra hemen (3 saat) içinde kullanılmalıdır.

              6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

              ± 0.8

              25°C altındaki oda sıcaklığında ve ışıktan koruyarak saklayınız.

              Ambalajı açılmış ürünlerin saklama şartları için madde 6.3'e bakınız.

              6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

              Ürünümüz PP torba, twist-off ve injection-port'tan oluşan primer ambalajdan; alüminyum sekonder ambalajdan oluşmaktadır.

              Ürünün setli ve setsiz olmak üzere iki formu bulunmaktadır.

              6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

              Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği†ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleriâ€ne uygun olarak imha edilmelidir.

            7. RUHSAT SAHİBİ

            TURKTIPSAN SAĞLIK TURİZM EĞİTİM VE TİC A.Ş. AKYURT/ ANKARA

            Tel: 0 312 844 15 08

            e-posta: turktipsan@hs01.kep.tr

            Parkinson  Hastalığı Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış. Doğum Sonrası Depresyonu Doğum Sonrası Depresyonu Doğum sonrası depresyonu, doğumdan sonra her on kadından biri tarafından tecrübe edilen stresli bir durumdur.

    İLAÇ GENEL BİLGİLERİİlaç Bilgileri

    Turktıpsan Sağlık Turizm Eğitim Ve Ticaret A.Ş
    Geri Ödeme KoduA17286
    Satış Fiyatı 249.95 TL [ 18 Oct 2024 ]
    Önceki Satış Fiyatı 249.95 TL [ 11 Oct 2024 ]
    Original / JenerikJenerik İlaç
    Reçete DurumuNormal Reçeteli bir ilaçdır.
    Barkodu8697637691873
    Etkin Madde Levofloksasin
    ATC Kodu J01MA12
    Birim Miktar 500+100
    Birim Cinsi MG/ML
    Ambalaj Miktarı 1
    Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar > RİFAMPİSİN/RİFAMİSİN > Levofloksasin
    Yerli ve Beşeri bir ilaçdır. 
    LEXSAN 500 mg/100 ml IV infüzyonluk çözelti (setsiz) Barkodu