LIBRADIN 20 mg 30 kapsül Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grubu: Antihipertansif (kalsiyum kanal blokörü), ATC kodu: C08CA12 Etki mekanizması: Bamidipin (saf S, S izomeri), damar duvarındaki düz kas hücrelerinin kalsiyum kanallarına yüksek bir afınite gösteren, lipofılik bir 1,4-dihidropiridin kalsiyum antagonistidir. Bamidipinin reseptör kinetiği, etkisinin yavaş başlaması, güçlü ve uzun süreli bir bağlanma ile karakterizedir. Barnidipinin periferik dirençte yol açtığı bu düşüş, kan basıncında azalma ile sonuçlanır. LİBRADİN® kullanıldığında, antihipertansif etki 24 saatlik doz aralığı boyunca devam eder.

Kronik tedavide LİBRADİN® kullanımı, bazal kalp atım hızında bir artışa yol açmaz. Barnidipinin kardiyovasküler morbidite ya da mortalite üzerindeki etkisi araştırılmamıştır. Bununla birlikte, diğer uzun etki süreli dihidropiridinlerin kısa bir süre önce tamamlanmış olan kontrollü çalışmaları, yaşlı hipertansiflerde kullanılan diğer antihipertansiflerle karşılaştırıldığında morbidite ve mortalite üzerindeki yararlı etkilerin benzer olduğunu göstermektedir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim: LİBRADİN® 20 mg’ın sağlıklı bireylerde tekrarlanan uygulamalarından sonra besinlerle birlikte alınması, AUC, Cmax, Tmax ya da tı/2 üzerinde istatistiksel olarak anlamlı bir etki göstermemiştir. Maksimum plazma düzeylerine LİBRADİN® 20 mg’ın oral yoldan uygulanmasından 5-6 saat sonra ulaşılır.

LİBRADİN®, %1,1’lik mutlak bir biyoyararlanım göstermektedir.

Barnidipinin plazma konsantrasyonları, bireyler arasında dikkate değer bir değişkenlik gösterebilir.

Dağılım: İn vitro çalışmalar, barnidipinin insan eritrositlerine %26-32 oranında ve plazma proteinlerine yüksek oranda (%89-95) bağlandığını göstermektedir. Protein bileşenlerinin in vitro analizi, barnidipinin esas olarak serum albuminine ve bunu takiben de otı asit glikoprotein ve yüksek dansiteli lipoproteinlere bağlandığını göstermektedir; y-globuline bağlanma, çok daha düşük bir oranda gerçekleşir. İn vitro çalışmalarda, plazma proteinlerine bağlanmanın eliminasyonuna dayanan herhangi bir ilaç etkileşimi gözlenmemiştir. Biyotransformasvon: Bamidipin, büyük ölçüde inaktif metabolitlerine metabolize olur. Saf S, S izomerinin in vivo kiral değişimi gerçekleşmez. Başlıca reaksiyonlar; yan zincirin N-debenzilizasyonu, N-benzilpirolidin esterin hidrolizi, 1,4-dihidropiridin halkasının oksidasyonu, metil esterin hidrolizi ve nitro grubunun redüksiyonudur. Barnidipinin metabolizmasının esas olarak CYP3 A izoenzim ailesi aracılığı ile oluştuğu sanılmaktadır. Atılım: Tekrarlanan uygulamalardan sonra LİBRADIN®’in medyan terminal eliminasyon plazma yarılanma ömrü, iki kompartmanlı analitik modele göre 20 saattir.

Eliminasyon, temel olarak metabolizma yoluyla gerçekleşir. Bamidipin ve/veya metabolitleri, feçes (%60), idrar (%40) ve solunum (%1’den daha az) yoluyla atılır. Metabolize edilmeyen bamidipin, idrarla atılmaz.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Karaciğer yetmezliği: Tek bir dozdan sonra, barnidipinin hafıf-orta dereceli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalardaki plazma düzeyleri, sağlıklı gönüllülerdekinden 3-4 kat daha yüksektir. Aynı zamanda plazma düzeylerindeki değişkenlik de artar.

Böbrek yetmezliği: Hemodiyaliz gerektirmeyen böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, bamidipinin plazma düzeyleri sağlıklı gönüllülerdekinden ortalama olarak iki kat daha

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Güvenlik farmakolojisi, tekrarlayan doz toksisitesi, genotoksisite, karsinojenik potansiyel ve üreme toksisitesine ilişkin geleneksel çalışmalara göre klinik öncesi veriler, insanlar için özel bir tehlikeye işaret etmem em ektedir.

Tiroid Kanseri En sık görülen tiroid kanseri türü olan papiller tiroid kanseri, tüm tiroid kanserlerinin yaklaşık %70'ini oluşturur.

HIV ve Aids HIV, Human Immunodeficiency Virus’dür (İnsanlarda Bağışıklık Sistemini Bozan Virüsdür). Bu virüs AIDS hastalığına sebep olur.