LİPARİN-S sprey jel 2400 IU /GR Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Topikal heparin veya heparinoidler ATC kodu: C05BA51

Heparin antitrombotik ajanlar grubuna dahildir. Heparin sahip olduğu güçlü negatif yük nedeniyle katyonik proteinlerle kompleksler oluşturur. Heparin kanda özellikle alfa2-globulin

antitrombin DP e (AT III) bağlanır. Bu şekilde heparin, AT IIP ün koagülasyon kaskatındaki (faktör XIIa, IXa, Xa ve kallikrein) serin proteazlar üzerindeki katalitik etkisini inhibe eder. Buna bağlı olarak trombin oluşumu baskılanır. Bu aktivasyon uygulanan heparinin dozuna bağlıdır.

Heparin, endotelyal hücrelerden lipoprotein lipaz sekresyonunu katalizler ve düzeltici faktörü aktive eder. Böylece lipolitik bir etki de ortaya çıkarır. Bu yolla yüksek moleküllü şilomikronlar eritilebilir.

Lipozomal sistem ilaç taşınmasını kolaylaştırıcı bir sistemdir. Lipozomlar fosfolipidler gibi çeşitli amfıfılik maddelerden oluşmuş küresel yapılardır. Fosfolipidler sulu çözeltilere maruz bırakıldığında çift tabakalı membran haline geçerler. Sağlam derinin stratum korneum tabakası büyük moleküller için doğal bir bariyer görevi görür. Soya lesitini gibi hidrate lipidlerden oluşan lipozomların topikal uygulamasından sonra lipidler lipozomal membrandan salınarak stratum korneum içine yayılır ve stratum korneum lipidleri hidrate olur. Bu hidratasyon stratum komeumdan hidrofılik maddelerin geçişini kolaylaştırır. LİPARİN-S içerisindeki heparin homojen olarak dağılmış lipozom-kaplı sistemlerde bulunmaktadır. Bu sistem etken maddenin cildin stratum korneum tabakasından daha kolay penetre olmasını ve böylece terapötik etkisinin artmasını sağlar.

Emülsiyon halindeki ürün deriye tatbik edildikten sonra yapısındaki etanolün buharlaşması sonucu jel benzeri yapılar oluşur. Bu özellik emülsiyon şeklindeki ürünün geniş bir yüzeye yayılmasına neden olur ve zaten ağrılı olan bölgenin ağrısının artmasına neden olabilecek ovma gibi ürünü yaymaya ve emilimi artırmaya yönelik girişimlere gerek yoktur.

Ayrıca etanolün buharlaşması sonucu tatbik bölgesinde sıcaklık azalması olur, bu durum ise ağrının ve şişliğin azalmasını sağlar.

Heparin aleıjik ve anafılaktik reaksiyonlara neden olabilir. Mast hücrelerinde histamin, heparin ve bir kofaktör arasında tuz benzeri bir bağlanma mevcuttur. Mast hücrelerinin degranülize olduğu durumlarda heparin, histamin serbestleştirici faktör tarafından serbest bırakılır. Bundan başka heparin bir makro anyon inhibitörü olarak hiyaluronidaz, histaminaz ve RNaz gibi bir seri enzimi aktive eder.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Heparinin sağlıklı deriden geçişi uygulanan doza bağlıdır ve 30 I.U./g’ dan başlayan dozlar için belgelenmiştir. Deriden uygulama sonrası oluşan sistemik heparin konsantrasyonları terapötik olarak etkili konsantrasyonlara ulaşmaz.

Heparinin topikal uygulamasına ait yeterli farmakokinetik bilgi olmadığından aşağıda intravenöz uygulama ile izlenen bilgilere yer verilmiştir.

Emilim:

Oral, rektal, intramüsküler, subkütan uygulamalarda heparin normal ab sorb siy onunu göstermez. Subkütan uygulama sadece profılaktik amaçlı kullanımda kabul edilebilir.

Dağılım:

Heparin plasentaya geçmez, anne sütüne karışmaz.

Heparinin plazma pik seviyesi kişiden kişiye değişiklik gösterirse de subkütan uygulamadan 2-4 saat sonra görülür.

60 yaşın üzerindeki hastalar aynı miktar doz alan 60 yaşın altındaki hastalara oranla daha yüksek heparin plazma seviyelerine ve daha uzun aktive edilmiş kısmi tromboplastin zamanına (APPTs) sahip olabilirler.

Biyotransformasvon:

Heparin karaciğerde metabolize olur. Retiküloendotelyal sistemde ise kısmen metabolize olur. Eliminasvon:

Heparinin plazma yarı ömrü dozaja ve kullanım şekline bağlı olarak kişiden kişiye büyük değişiklik gösterir ve ortalama 90 dakika olarak kabul edilir. Bu süre obezite, böbrek yetmezliği, malignite, pulmoner embolizm, karaciğer fonksiyon bozukluklarının ve enfeksiyonlarının varlığına bağlı olarak değişebilir.

Heparin böbrekler tarafından elimine olur ve az miktarı idrarla değişmeden atılır. Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Heparinin doğrusal veya doğrusal olmayan durumu konusunda yeterli çalışma bulunmamaktadır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

LİPARİN-S, akut ve tekrarlayan doz toksisite çalışmaları ile genotoksisite, mutajenite ve karsinojenite çalışmalarından elde edilen klinik öncesi verilerde, amaçlanan terapötik dozlarda, insanlar için herhangi bir tehlike oluşturmamıştır.

Yüksek Tansiyon Hipertansiyon sürekli anormal derecede yüksek olan kan basıncıdır. Tansiyon atardamarlarınızdaki kanın basıncıdır.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.