Her lak tablette,
Moklobemid 150 mg
Boyar maddeler: Titanyum dioksit, sarı demir oksit.
Depresif sendromların tedavisinde endikedir.
LOBEM®'in bileşiminde bulunan maddelere karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen kişilerde ve akut konfüzyonlarda ve çocuklarda kullanılmamalıdır.
Moklobemid, şizofrenik ya da şizo-afektif psikozu olan hastalarda, şizofrenik belirtilerin alevlenmesine yol açabileceği için önerilmez. Bu grup hastalarda, nöroleptik tedavisi ön planda tutulmalıdır.
Depresif durumlarda intihar girişimleri görülebilir. Bu yüzden, özellikle tedavinin başında hastanın sürekli kontrol altında tutulması doğru olur.
Trisiklik ve serotonin geri-alım inhibitörleri gibi diğer antidepresanlardan moklobemide ya da moklobemid’den diğer antidepresanlarla tedaviye, beklemeden geçilebilir.
Eksitasyon ve ajitasyon gibi tabloların depresyona eşlik ettiği durumlarda, moklobemid kullanılması önerilmez. Kullanılması istendiğinde, bir sedatifle (örneğin, benzodiyazepin türevleri) kombine edilmesi uygun olur.
Moklobemid psikomotor performansı azaltmaz, dolayısıyla motorlu araç kullanımı gibi dikkat isteyen işlerde çalışanların kullanmasında bir sakıncası yoktur.
Böbrek yetmezliği olanlarda herhangi bir doz ayarlamasına gerek yoktur. Ancak karaciğer yetmezliği olan hastalarda, yetmezliğin derecesine göre günlük dozun % 50-60 oranında azaltılması gerekir.
Hayvanlarda yapılan araştırmalarda herhangi bir olumsuz etkiyle karşılaşılmamış olmasına rağmen, insanlarda yeterli veri olmadığından gebelerde ve çocuklarda kesin gereklilik olmadıkça kullanılması önerilmez.
Anne sütüne geçtiği ve bebeklerde güvenilirliği henüz gösterilmemiş olduğu için emzirenlerde kullanılması önerilmez.
Moklobemid, tirotoksikozlu ve feokromositomalı hastalarda hipertansiyon krizi oluşturabileceğinden kullanılmamalıdır.Moklobemid iyi tolere edilen bir bileşiktir. Seyrek olarak uyku bozuklukları, sinirlilik, baş dönmesi, bulantı, ortostatik hipotansiyon, taşikardi, başağrısı görülebilir. Konfüzyonel durumlar görülebilirse de, tedavisinin kesilmesiyle kaybolur. Çok ender olarak parestezi bildirilmiştir.
Deri döküntüleri, anjiyoödem, anafilaksi gibi aşırı duyarlılık reaksiyonları nadirdir.
Moklobemid de, diğer MAO inhibitörleri gibi, sempatomimetik ilaçlarla birlikte kullanıldığında, sempatomimetiklerin etkisi artar ve hipertansiyon, başağrısı, terleme ve taşikardi gibi istenmeyen etkiler ortaya çıkar.
MAO inhibitörleri trisiklik antidepresanlarla kombine kullanıldıklarında, noradrenerjik sinapslarda noradrenalin düzeylerinin yükselmesine yol açabilirler ve hipertansif kriz, pireksi, eksitabilite ve delirium görülebilir. İmipramin, klomipramin gibi trisiklikler dışındaki ilaçlarla yapılan kombine tedavilerde herhangi bir geçimsizlik görülmemiştir.
Oral tiramin presör testleri, tiramin içeren gıdalar alındığında hipertansif kriz görülme riskinin (peynir etkisi), moklobemid kullanan hastalarda, irreversibl ve non-selektif MAO inhibitörleri kullananlara göre çok daha düşük olduğunu göstermiştir. Bu nedenle moklobemid tedavisi sırasında, tiraminden zengin yiyeceklerin alınması sonucu belirgin bir klinik etki oluşmaz. Ancak özellikle hipertansiyonu ve/ya da serebrovasküler hastalığı olanlarda, moklobemidin dozunun yemeklerden hemen sonra alınması ve bir öğünde çok fazla tiraminden zengin gıda alınmaması (ör: 50 g'dan fazla eski peynir) önerilir.
Birçok ilaçla olduğu gibi moklobemid de simetidin ile birlikte kullanıldığında, moklobemidin biyotransformasyonu yavaşlar.
Moklobemid opium türevlerinin etkisini şiddetlendirir, bu yüzden birlikte kullanılmamalıdır ya da opium türevinin dozu düşürülmelidir.
Moklobemidin, ibuprofenin etkisini şiddetlendirdiği saptanmıştır. Bu yüzden birlikte kullanılmaları gerekiyorsa, ibuprofen düşük dozda verilmelidir.
Moklobemid, tedavi dozlarında digoksin, alkol, oral kontraseptifler, nöroleptikler, lityum ve karbamazepinle belirgin bir klinik etkileşim göstermemiştir.
Erişkinlerde tedaviye genel olarak günde 300 mg ile başlanır. Bu doz ikiye ya da üçe bölünerek verilir.
Ağır durumlarda, günlük doz 600 mg'a çıkarılabilir.
Yemeklerle olası bir etkileşimi en aza indirmek için dozun, yemeklerden hemen sonra alınması uygundur.
İdame tedavisi sırasında, tedaviye iyi yanıt veren vakalarda doz günde 150 mg'a düşürebilir.
Böbrek yetmezliği olanlarda herhangi bir doz ayarlamasına gerek yoktur.
Karaciğer yetmezliği olanlarda, moklobemid dozu % 50-60 azaltılmalıdır.
Yaşlılarda herhangi bir doz ayarlamasına gerek yoktur.
Lobem’in çocuklarda kullanımıyla ilgili henüz deneyim olmadığından, kullanılması önerilmez.
DOZ AŞIMI HALİNDE ALINACAK ÖNLEMLER
Moklobemidin aşırı dozda alınmasıyla ilgili yeterli veri yoktur. Ancak ajitasyon, saldırganlık gibi davranış bozuklukları görülebilir. Semptomatik ve destekleyici tedavi uygulanmalıdır.
