LOREN 500 mg 7 film tablet Klinik Özellikler

4.1. Terapötik endikasyonlar

İlaçlara dirençli bakteri gelişimini azaltmak ve levofloksasin ve diğer antibakteriyellerin etkinliğini sürdürebilmek için, levofloksasin sadece duyarlı ya da duyarlı olduğu düşünülen bakterilerin yol açtığı enfeksiyonlarda kullanılmalıdır. Kültür ve duyarlılık bilgileri elde olduğunda, antibakteriyel tedaviye başlamak ya da değişiklik yapmak için bu bilgiler göz önünde bulundurulmalıdır. Bu tip veriler yoksa bölgesel epidemiyolojik veriler ve duyarlılık patemleri tedavinin ampirik seçiminde rol oynayabilir.

LOREN erişkinlerde, aşağıda belirtilen duyarlı mikroorganizmalara bağlı hafif veya orta şiddetli enfeksiyonlarda endikedir:

• Streptococcus pneumoniae; Haemophüus injluenzae; Moraxelia catarrhalis ’in neden olduğu akut bakteriyel sinüzitte,

• Staphylococcus aureus (metisi i ine duyarlı); Streptococcus pneumoniae, Haemopkilus influenzae; Haemophilus parainfluenzae; Moraxella catarrhalis^in neden olduğu kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesinde,

• Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı); Pseudomonas aeruginosa; Serratia marcescens; Escherİchia coli; Klebsiella pneumoniae; Haemophilus influenzae; Streptococcus pneumoniae ’nin neden olduğu nozokomiyal pnömonide. Klinik açıdan gerekli ek tedaviler uygulanmalıdır. Enfeksiyonun Pseudomonas aeruginosa ’ya bağh olduğu saptandığında ya da şüphelenildiğinde anti-pseudomonal bir beta-laktam ile kombine tedavi önerilir.

• Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı); Streptococcus pneumoniae (çoklu ilaç direnci gösteren suşlar dahil*); Haemophilus influenzae; Haemophilus parainfluenzae; Klebsiella pneumoniae; Moraxella catarrhalis; Chlamydia pneumoniae; Legionella pneumophila/ Mycoplasma pneumoniae" n\n neden olduğu toplumdan kazanılmış pnömonide. *Çoklu ilaç dirençli (MDR) suşlar aşağıdaki antibiyotiklerden iki ya da daha fazlasına dirençli olan suşlardır: penisilin (MİK>2mcg/ml), ikinci kuşak sefalosporinler (ör,:sefuroksim), makrolidler, tetrasiklin ve trimethoprim/sulfametoksazol.

• Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı); Enterococcus faecalis; Streptococcus pyogenes ya da Proteus mirabilis’in neden olduğu komplikasyonlu deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarında,

• Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı); Streptococcus pyogenes’in neden olduğu komplikasyonsuz deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarında (hafif ve orta şiddette),

1. Abse

2. Selülit

3. Fronkül

4. Empetigo

5. Pyoderma

6. Yara enfeksiyonları

• Enterococcus faecalis; Escherİchia coli; Staphylococcus aureus’un (metisiline duyarlı) neden olduğu kronik bakteriyel prostatitte,

• Enterococcus faecalis; Enterobacter cloacae; Escherİchia coli; Klebsiella pneumoniae; Proteus mirabilis; Pseudomonas aeruginosa’mn neden olduğu komplikasyonlu idrar yolu enfeksiyonlarında (hafif ve orta şiddette),

• Escherİchia coli’nin neden olduğu akut pyelonefritte (hafif ve orta şiddette),

• Escherİchia coli; Klebsiella pneumoniae; Staphylococcus saprophyücus ’un neden olduğu komplikasyonsuz idrar yolu enfeksiyonları (hafif ve orta şiddette),

• Bacilluş anthracis’in neden olduğu inhalasyona bağlı antraksda (karşılaşma sonrası). Bacillus anthracis ’in solunum yolu ile alınmasından sonra hastalığın ilerlemesini ya da başkalarına bulaşmasını önlemek için. Levofloksasin insanlarda inhalasyona bağh antraks bulaşımı sonrasında korunma amacı ile denenmemiştir. Ancak, insanlarda elde edilen plazma konsantrasyonları etkinlik konusunda fikir vermektedir.

Enfeksiyona yol açan organizmaların tespiti ve levofloksasine duyahlıklarımn saptanması için tedaviden önce uygun kültür ve duyarlılık testleri yapılmalıdır. Levofloksasin tedavisi

bu testlerin sonuçları bilinmeden başlanabilir; ancak, test sonuçları elde edildiğinde uygun tedavi seçilmelidir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji:

LOREN günde tek doz olarak uygulanır. Dozaj, enfeksiyon tipine, şiddetine ve etken patojenin duyarlılığına göre ayarlanır.

Uygulama sıklığı ve süresi:

Tedavi süresi hastalığın seyrine göre değişiklik gösterir. Genel olarak antibiyotiklerle tedavide olduğu gibi LOREN ile tedaviye hasta iyileştikten sonra ya da bakteriyel eradikasyona dair bir kanıt görüldükten sonra 48-72 saat daha devam edilmelidir.

Uygulama Şekli:

LOREN çiğnenmeden, yeterli miktarda sıvı ile alınmalıdır. Doz ayarlaması için, gerektiğinde tabletler bölünebilir. LOREN, yemek sırasında veya yemek aralarında alınabilir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

")

LOREN’un böbrek fonksiyonları normal olan hastalarda aşağıda belirtilen dozlarda uygulanması önerilir.

1. Duyarlı patojenlere bağlı

2. Doktorun tercihine göre, tedaviye intravenöz uygulama ile başlanıp oral uygulama ile devam edilebilir.

3. Bu alternatif uygulamanın etkinliği Strepiococcus pneumoniae (çoklu ilaç direnci gösteren suşlar hariç); Haemophilus influenzae; Haemophilus parainfluenzae; Mycoplasma pneumoniae ve Chiamydia pneumoniae enfeksiyonlarında gösterilmiştir.

4. Solunum yolu ile bulaşan antraks ile temas tespiti ya da temas şüphesinden hemen sonra ilaç uygulanmasına başlanmalıdır. Bu endikasyon teorik temellidir. Ancak, insanlarda elde edilen levofloksasin plazma konsantrasyonları klinik yarar sağlanacağını düşündürmektedir.

5. Levofloksasinin erişkinlerde 28 günden uzun süreli tedavilerdeki güvenilirliği saptanmamıştır. Erişkinlerde daha uzun süreli tedavi ancak beklenen yararın olası zararlardan yüksek olduğu durumlarda uygulanmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Böbrek / Karaciğer yetmezliği:

Levofloksasin karaciğerde çok düşük miktarlarda metabolize olur ve esas olarak böbrekler yoluyla vücuttan atılır. Bu nedenle karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

Pediyatrik popülasyon:

Levofloksasin’in, çocuklarda ve adolesanlarda (18 yaş altı) güvenilirliği ve etkinliği kanıtlanmamıştır.

Geriyatrik popülasyon:

4.3. Kontrendikasyonlar

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Levofloksasin’in, çocuklarda, adolesanlarda (18 yaş altı), gebe kadınlarda ve emzirme döneminde güvenilirliği ve etkinliği kanıtlanmamıştır,

İmmatür sıçan ve köpeklerde levofloksasin in oral ve intravenöz uygulanması osteokondroz artışına yol açmıştır. İmmatür köpeklerin ağırlık kaldıran eklemlerinin histopatolojik incelemesi kartilajda kalıcı lezyonların olduğunu göstermiştir. Kinolon sınıfı, benzer ilaçlar da, çeşitli türlerden immatür hayvanların ağırlık taşıyan eklemlerinde benzer erozyonlara ve diğer artropati bulgularına yol açar. Bu bulguların levofloksasinin klinik kullanımı ile ilişkisi bilinmemektedir.

Kinolon grubu (levofloksasin dahil) ilaçlan kullanan hastalarda konvülziyon ve toksik psikozlar bildirilmiştir. Kinolonlar ayrıca, kafa içi basıncı artışına ve santral sinir sistemi uyarısına yol açarak; tremor, huzursuzluk, anksiyete, konfıizyon, halüsinasyon, paranoya, depresyon, kabus, uykusuzluk, ve nadiren intihar düşüncesi ya da intihar girişimine neden olabilirler. Bu reaksiyonlar ilk dozu takiben ortaya çıkabilir. Eğer levofloksasin kullanan bir hastada bu reaksiyonlar ortaya çıkarsa tedavi kesilmeli ve uygun müdahalede bulunulmalıdır. Diğer kinolonlarla olduğu gibi, levofloksasin de, konvülziyonlara yol açan ya da beyin konvülziyon eşiğini düşüren bir SSS bozukluğu olan ya da olduğu düşünülen hastalarda ya da konvülziyonlara yol açan ya da beyin konvülziyon eşiğini düşüren diğer

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

").

Aşırı duyarlılık reaksiyonları

Kinolon uygulanan (levofloksasin dahil) hastalarda, ciddi ve bazen ölüme yol açabılen aşırı duyarlılık reaksiyonları ve/veya anafılaktik reaksiyonlar bildirilmiştir. Bu reaksiyonlar sıklıkla ilk dozu takiben meydana gelir. Bu reaksiyonlara kardiyovasküler kollaps, hipotansiyon/şok, konvülziyon, bilinç kaybı, uyuşma, anjioödem (dilde, larinksde, boğazda ya da yüzde ödem/şişme dahil), solunum yolu tıkanması (bronkospazm, nefes alamama, akut solunum sıkıntısı dahil) dispne, ürtiker, kaşıntı ve diğer ciddi deri reaksiyonları eşlik edebilir. Bir deri döküntüsü ya da aşırı duyarlılığın herhangi bir diğer belirtisi ile karşılaşıldığında levofloksasin tedavisi hemen sonlandırıİmalıdır. Ciddi anafılaktik reaksiyonların epinefrin ile acil tedavisi gerekir. Gerekli olursa oksijen, intravenöz sıvılar, antihistaminikler, kortikosteroidler ve solunum yolu kontrolü uygulanabilir.

Kinolon uygulanan (levofloksasin dahil) hastalarda, nadir olarak ciddi ve bazen ölüme yol açabilen diğer reaksiyonlar bildirilmiştir, bunları duyarlılığa ya da bilinmeyen nedenlere bağlı olabilir. Bu reaksiyonlar şiddetli olabilir ve genellikle birden fazla doz uygulandıktan sonra ortaya çıkar. Klinik belirtileri aşağıdakilerden biri ya da birden fazlası olabilir:

• Ateş, döküntü ya da şiddetli dermatolojik reaksiyonlar (ör.: toksik epidermal nekroz, Stevens-Johnson sendromu)

• Vaskülit, artraljı, myalji, serum hastalığı

• Alerjik pnömoni

• İnterstisyel nefrit, akut böbrek yetmezliği

• Hepatit, sarılık, akut.hepatik nekroz, akut karaciğer yetmezliği

• Anemi (hemolitik ve aplastik dahil), trombositopeni (trombotik trombositopenik purpura dahil), lökopeni, agranülositoz, pansitopeni ve/veya diğer hematolojik bozukluklar

Bir deri döküntüsü, sarılık ya da aşırı duyarlılığın herhangi bir diğer belirtisi ile karşılaşıldığında tedavi hemen sonlandırılmah ve destekleyici önlemler alınmalıdır.

Periferik nöropati

Levofloksasin dahil kinolon grubu ilaçlan kullanan hastalarda çok seyrek olarak küçük ve/veya büyük aksonları etkileyerek parestezi, hipoestezi, dizestezi ya da güçsüzlüğe yol açan duyusal ya da duyusal-motor aksonal polinöropati bildirilmiştir. Eğer hastada nöropati belirtileri (ağrı, yanma hissi, karıncalanma, uyuşma, ve/veya güçsüzlük ya da hafif dokunma, ağrı, ısı, pozisyon algılama ya da vibrasyon duyumu gibi duyularda farklılaşma) ortaya çıkarsa geri dönüşümsüz bir durumun ortaya çıkmasını engellemek amacı ile levofloksasin tedavisi sonlandırılmalıdır.

Clostridium diffıcile ile bağlantılı ishal (CDAD) levofloksasin da dahil olmak üzere bütün geniş spektrurnlu antibiyotiklerin kullanımı sırasında bildirilmiştir. Şiddeti hafif ishalden Ölüme yol açabilen kolite kadar değişiklik gösterebilir. Antibakteriyel ajanlar ile tedavi kolonun normal florasını değiştirerek Clostridium diffıcile ’in aşırı üremesine olanak sağlamaktadır.

Ciostridium difjlcile CDAD gelişimine katkıda bulunan A ve B toksinlerini salgılar. Clostridium dijfıcile’m hipertoksiıı üreten suşları, bu enfeksiyonların antimikrobiyal tedaviye dirençli olmaları ve kolektomi gerektirebiliri eleri nedeni ile morbidite ve mortalite artışına yol açar. Antibiyotik kullanımı sırasında ishal görülen tüm hastalarda CDAD düşünülmelidir. CDAD antibiyotik tedavisinden iki ay sonra bile ortaya çıkabildiği için dikkatli bir hastalık öyküsü alınmalıdır.

CDAD şüphesi ya da teşhisi durumunda Clostridium difficile’e karşı kullanılanlar dışında tüm antibiyotikler kesilmelidir. Uygun sıvı ve elektrolit katkısı, protein desteği, Clostridium diffıcile’t karşı klinik olarak etkili olduğu bilinen bir antibiyotikle tedavi ve cerrahi müdahale düşünülmelidir.

Tendon etkileri

Kinolon tedavisi sırasında (levofloksasin dahil) omuz, el, aşil ya da diğer tendonlarda cerrahi tamir gerektiren ya da uzun süreli maluliyete yol açan rüptürler bildirilmiştir. Bu risk özellikle aynı zamanda kortikosteroidlerle tedavi olan hastalarda ve yaşlı hastalarda artabilir. İlk ağrı ya da enflamasyon belirtisinde ya da tendon rüptüründe tedavi kesilmelidir. Hastalar tendinit ya da tendon rüptürü teşhisi olasılığı ortadan kalkana kadar dinlenmeli ve hareketten kaçınmalıdır. Tendon rüptürü kinolonlarla (levofloksasin dahil) tedavi sırasında veya sonrasında ortaya çıkabilir.

G-6-fosfat dehidrogenaz enzim eksikliği

Glukoz-6-fosfat dehidrogenaz aktivitesi eksikliği olan hastaların kinolon grubu antibakteriyellerle tedavisi sırasında hemolitik reaksiyona eğilimli olmaları nedeniyle levofloksasin kullanımı sırasında dikkatli olunmalıdır.

Böbrek yetmezliği olan hastalar

Böbrek yetmezliği olan hastalarda levofloksasin dikkatle uygulanmalıdır. Levofloksasinin eliminasyonu azalabileceğinden tedavi öncesi ve tedavi sırasında hasta yakından takip edilmeli ve gerekli laboratuvar testleri uygulanmalıdır. Levofloksasinin başlıca atılım yolu böbrek olduğundan böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klirensi < 50 ml/dak) LOREN dozu, hastanın kreatinin klirensine göre ayarlanmalıdır.

Fotosensitizasyon

Bu grup ilaçları kullanmakta olan hastalarda orta ve ağır derecede fototoksisite reaksiyonları gözlenmiştir. Hastanın güneşe çok fazla maruz kalmasından kaçınılmalıdır. Levofloksasin kullanımına bağlı fotosensitizasyonun çok nadir görülmesine karşın (< %0.1) eğer fototoksisite görülürse tedavi sonlandırılmalıdır.

K vitamini antagonistleri ile tedavi gören hastalarda

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

")

Psikotik reaksiyonlar

Levofloksasin dahil, fiorokinolonlar ile tedavi gören hastalarda psikotik reaksiyonlar bildirilmiştir, (Bkz: "4.8 İstenmeyen Etkiler"). Hastada bu reaksiyonlar gözlemlendiği

takdirde levofloksasin tedavisi sonlandırılmalı ve uygun önlemler alınmalıdır. Psikotik hastalarda veya psikiyatrik hastalık öyküsü olan hastalarda levofloksasin dikkatli • kullanılmalıdır.

Kan glukoz düzeyleri

Diğer kinolonlarda olduğu gibi genellikle bir oral hipoglisemik ajan (örneğin: gliburid/glibenklamid) veya insülin ile birlikte tedavi gören diyabetik hastalarda semptomatik hiper- veya hipoglisemi dahil olmak üzere kan glukoz düzeyi bozuklukları bildirilmiştir. Bu hastalarda, kan glukoz düzeyinin dikkatle takibi önerilir. LOREN ile tedavi edilmekte olan bir hastada hipoglisemik bir reaksiyon ortaya çıkarsa, LOREN tedavisi derhal sonlandırılmalı ve uygun bir tedaviye başlanmalıdır.

Torsades de pointes

Uzun QT sendromu/Torsades de pointes’e neden olabilir. Bu nedenle tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de pointes hastalarında kullanılmamalıdır.

LOREN 0,078 mg günbatımı sarısı içerir. Gün batımı sarısı alerjik reaksiyonlara sebep olabilir.

LOREN sodyum stearil fumarat içerir. Sodyum stearil fumarat alerjik reaksiyonlara yol açabilir.

Ayrıca her bir tablette 0.78 mg sodyum içerir. Bu nedenle sınırlı sodyum diyeti uygulayanlarda dikkatli kullanılmalıdır.

4.5.   Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Antasidler, sukralfat, metal tuzlan, multivitaminler iki değerli katyonlarla çelasyonu diğer kinolonlardan daha az da olsa, antasitler, demir tuzlan gibi maden tuzları, sukralfat, çinko içeren multivitaminler ve didanosin ile birlikte kullanıldığında LOREN’un emilimi azalabilir ve sistemik düzeyleri düşebilir. Bu ilaçlar LOREN uygulanmasından en az iki saat önce veya sonra uygulanmalıdır.

Teofilin

Levofloksasin. ile teofilin arasında farmakokinetik bir etkileşim bildirilmemiştir. Ancak, diğer kinolonlar ile teofılinin birlikte kullanılması, teofılinin elİminasyon yarı-ömrünü uzatarak serum düzeylerini yükseltmekte ve teofilinle bağlantılı istenmeyen etki riskini artırmaktadır. Bu nedenle teofilin kullanan bir hastada levofloksasin kullanılırken teofilin düzeyleri yakından izlenmeli ve gerekli doz ayarlamaları yapılmalıdır. Kasılmalar dahil olmak üzere istenmeyen etkiler serum teofilin düzeylerinde yükselme olmadan da meydana gelebilir.

Varfarin

Sağlıklı gönüllüler üzerinde yapılan klinik çalışmalarda levofloksasin ile varfarin arasında farmakokinetik bir etkileşim bildirilmemiştir. Ancak, pazarlama sonrasında levofloksasinin varfarinin etkilerini artırdığına yönelik bildirimler olmuştur. Varfarin ile levofloksasinin birlikte kullanımı sırasında protrombin zamanındaki artış kanamaya yol açmıştır. Eğer levofloksasinin varfarin ile birlikte kullanılması gerekiyorsa protrombin zamanı, uluslararası normalleştirilmiş oran (INR) ve diğer uygun antikoagtilasyon testleri yakından izlenmelidir. Ayrıca, hastalar kanama açısından da yakından izlenmelidir.

Siklosporin

Kinolon grubu antibiyotikler ile siklosporinin birlikte uygulanması sırasında siklosporinin serum düzeylerinde artışlar bildirilmiştir. Sağlıklı gönüllüler üzerinde yapılan klinik çalışmalarda levofloksasin ile siklosporin arasında farmakokinetik bir etkileşim bildirilmemiştir. Bu nedenle levofloksasin ve siklosporin birlikte uygulanırken doz ayarlamasına gerek yoktur.

Digoksin

Sağlıklı gönüllüler üzerinde yapılan klinik çalışmalarda levofloksasin ile digoksin arasında farmakokinetik bir etkileşim bildirilmemiştir. Bu nedenle levofloksasin ve digoksin birlikte uygulanırken doz ayarlamasına gerek yoktur.

Probenesid ve simetidin

Levofloksasin, probenesid ve simetidin ile birlikte uygulandığında levofloksasinin EAA ve 11/2 değerleri sırası ile %27-38 ve %30 yükselmiş; CL/F ve CLr değerleri %21-35 daha düşük bulunmuştur. Bu değişiklikler istatistiksel açıdan anlamlı olmakla birlikte doz ayarlamasını gerektirecek kadar farklı değildir.

Nonsteroidal antiinflamatuvar ilaçlar

Nonsteroidal antiinflamatuvar ilaçların kinolon grubu bir antibiyotik ile birlikte kullanılması halinde SSS uyarılması ve konvülzif kasılmalar görülebilir.

Antidiyabetik ilaçlar

Kinolonlar ile antidiyabetik ilaçları birlikte kullanan hastalarda hiperglisemi ve hipoglisemi dahil kan glukoz değişiklikleri bildirilmiştir. Bu ilaç grupları birlikte kullanılırken kan şekerinin yakından takibi gerekir.

Laboratuvar ya da teşhis testleri ile etkileşimler

Levofloksasin dahil bazı kinolonlar immün assay testleri ile idrarda uyuşturucu tayininde yalancı pozitif sonuca yol açabilirler. Test sonuçlarının daha seçici testlerle kanıtlanması edilmesi gerekebilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Özel popülasyonlara ilişkin hiçbir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
Pediyatrik popülasyon:

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Cinsel yönden aktif olan hem erkekler hem kadınlar, tedavi süresince etkili doğum kontrol yöntemleri kullanmalıdır.

Gebelik dönemi

Levofloksasin’in gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik /ve-veya/ embriyonal/fetal gelişim /ve-veya/ doğum /ve-veya/ doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. kısım 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. Çok seyrek olarak artropati bildirilmiştir.

LOREN gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır. Laktasyon dönemi

Levofloksasin’in insan ya da hayvan sütü ile atıldığına ilişkin sınırlı bilgi mevcuttur. Levofloksasin’in süt ile atılmasına yönelik fizikokimyasal ve eldeki farmakodinamik/toksikolojik veriler nedeniyle memedeki çocuk açısından bir risk olduğu göz ardı edilemez. LOREN emzirme döneminde kullanılmamalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite

Üreme yeteneği üzerine herhangi bir etkisi bulunmamaktadır.

4.7.   Araç ve makine kullanımı üzerinde etkiler

4.8. İstenmeyen etkiler

Levofloksasin kullanımı sırasında aşağıdaki istenmeyen etkiler bildirilmiştir:

Her bir sistem organ sınıfı İçinde advers etkiler, aşağıdaki tanımlamalara uygun olarak

sınıflandırılmıştır:

Çok yaygın (>1/10)

Yaygın (>1/100 ile <1/10)

Yaygın olmayan (>1/1.000 ile <1/100)

Seyrek (>1/10.000 ile <1/1.000)

Çok seyrek (<1/10.000)

Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor) Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

Çok seyrek: Aşırı mantar oluşumu ve diğer dirençli mikroorganizmaların hızla çoğalması

Kan ve lenf sistemi bozuklukları

Yaygın olmayan: Eozinofıli, lökopeni Seyrek: Nötropeni, trombositopeni,

Çok seyrek: Agranülositoz Bilinmiyor: Hemolitik anemi, pansitopeni

Bağışıklık sistemi bozuklukları

Yaygın olmayan: Kaşıntı, döküntü

Ürtiker, bronkospazm / dispne

Anjiyoödem, hipotansiyon, anaflaktik/anafılaktik benzeri şok, ışığa duyarlılık, alerjik pnömonit, ateş

Stevens Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz (Lyell sendromu) ve eritema eksudativum multiforme gibi şiddetli bullöz erupsıyonlar Muko-kutan, anafılaktik /-o i d reaksiyonlar bazen ilk dozdan sonra dahi meydana gelebilir.

Endokrin sistem bozuklukları

Çok seyrek: Hipoglisemi, özellikle diyabet hastalarında
Psikiyatrik bozukluklar

Çok seyrek: Anksiyete, depresyon, psikotik reaksiyonlar, ajitasyon
Sinir sistemi bozuklukları

Yaygın olmayan: Başağrısı, sersemlik/baş dönmesi, uyku hali, uykusuzluk

Seyrek: Parestezi, titreme, konfuzyon, konvülziyon

Çok seyrek: Hipoestezi, görme, duyma, tat ve koku alma bozuklukları

Kardiyovasküler bozukluklar

Seyrek: Taşikardi, hipotansiyon

Çok seyrek: Şok (anafılaktik şok benzeri) Bilinmiyor: QT uzaması (Bkz: bölüm 4.9)

Gastro-intestiııal bozukluklar

Yaygın: Mide bulantısı, diyare

Yaygın olmayan:Anoreksi, kusma, karın ağrısı, dispepsi

Seyrek: Çok nadir durumlarda psödomembranöz kolit de dahil olmak üzere

enterokolit belirtisi olabilecek kanlı diyare.

Hepato-bilier bozukluklar

Yaygın: Karaciğer enzimlerinde artış (örneğin: ALT/AST)

Yaygm olmayan:Bilirubin artışı, serum kreatinin artışı

Çok seyrek: Hepatit gibi karaciğer reaksiyonları; akut böbrek yetmezliği (örneğin: interstisyel nefrit)

Seyrek: Çok seyrek:

Bilinmiyor:

Kas-İskelet, bağ doku ve kemik bozuklukları

Seyrek: Artralji, miyalji, tendinit dahil olmak üzere tendon bozuklukları (örneğin:

Aşil tendonu), (Bkz: 4.4: Özel Kullanım Uyarıları ve Önlemleri) Çok seyrek: Tendon rüptürü (örneğin: Aşil tendonu), özellikle Myastenia gravis

hastalarında özel öneme sahip olabilecek kas zayıflığı. Bilinmiyor: Rabdomiyoliz

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin bozukluklar

Yaygın olmayan:Asteni

Çok seyrek: Florokinolon uygulaması ile ilişkili olan diğer istenmeyen etkilerden bazıları şunlardır:

• Ekstrapiramidal semptomlar ve diğer kas koordinasyon bozuklukları

• Hipersensitivite vaskuliti

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Levofloksasin film tabletlerin akut doz aşımında beklenebilecek en önemli belirtiler konfüzyon, baş dönmesi, bilinç kaybı ve konvülsif tutarıklar gibi santral sinir sistemi belirtileri ile bulantı ve mukoza! erozyonlar gibi gastro-intestinal reaksiyonlardır. Klinik farmakoloji çalışmalarında supra-terapötik dozla QT uzaması görülmüştür.

Aşırı doz durumunda hasta dikkatle izlenmeli (EKG’si de dahil olmak üzere) ve semptomatik tedavi uygulanmalıdır. Aşırı doz durumunda gastrik lavaj uygulaması düşünülmelidir. Mide mukozasının korunması için antasitler uygulanabilir. Hemodiyaliz, peritoneal diyaliz veya sürekli ambulatuvar peritoneal diyaliz, levofloksasinin vücuttan uzaklaştırılmasında etkili değildir. Spesifik bir antidotu yoktur.

Rahim Boyu ( Serviks ) Kanseri Rahim boynu (serviks) kanseri 35 yaş altı kadınlarda görülen vakalarda meme kanserinden sonra ikinci sırayı alır.Serviks kanserinin gelişmesi yıllarca sürebilir.

Doğum Sonrası Depresyonu Doğum sonrası depresyonu, doğumdan sonra her on kadından biri tarafından tecrübe edilen stresli bir durumdur.