Her Losefar 250 mg kapsülde, 250 mg sefaklor bulunur
Her Losefar 500 mg kapsülde, 500 mg sefaklor bulunur.
Losefar kapsül, duyarlı bakterilerin yol açtığı;
•Alt solunum yolu enfeksiyonları (bronşit, pnömoni vd.),
•Üst solunum yolu enfeksiyonları (farenjit, sinüzit, tonsilit vd.),
•Otitis media,
•İdrar yolu enfeksiyonları (piyelonefrit, sistit, üretrit vd.) ve
•Deri ve yumuşak doku enfeksiyonlarının tedavisinde kullanılır.
Losefar, sefalosporinlere karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen kişilerde kullanılmamalıdır.
Sefalosporinler ile penisilinler arasında kısmen bir çapraz tolerans olduğu bilinmektedir. Bu yüzden, penisiline alerjisi olan kişilerde sefalosporin kullanırken dikkatli olunmalı, alerjik reaksiyon ortaya çıkması halinde Losefar tedavisine son verilmeli ve gerekli tedaviye geçilmelidir (adrenalin, antihistaminik, kortikosteroid, oksijen verilmelidir).
İleri derecede böbrek yetmezliği olan kişilerde dikkatle uygulanmalıdır. Ancak, orta ve ciddi böbrek yetersizliği olan hastalarda genellikle doz ayarlamasına gerek yoktur.
Diğer geniş spektrumlu antibiyotiklerde olduğu gibi Losefar kullanımı sırasında psödomembranöz kolit gelişebilir. Tedavi sırasında diyare ortaya çıkan hastalarda, bu nedenle dikkatli olunmalıdır.
Uzun süreli tedavilerde, süperenfeksiyon gelişme riski akılda tutulmalıdır.
Sefaklor kullanan bazı hastalarda direkt Coomb's testinin pozitifleşebildiği bildirilmiştir. Sefaklor, idrarda şeker arama testlerinin (Benedict, Fehling solüsyonları, Clinitest® tabletleri) yalancı pozitif sonuç vermesine neden olabilir.
Gebelik ve Emzirme Döneminde Kullanım
Kesin gerekli olmadıkça gebelere sefaklor verilmemelidir.
Sefaklorun anne sütüne geçtiği bilinmektedir. Süt emen bebeklerde yeterli araştırma henüz yapılmamış olduğundan, emzirenlere sefaklor tedavisi verilirken dikkatli olunmalıdır.
Sefaklorun, bir aylıktan küçük çocuklarda güvenilirliği ve etkinliği gösterilmemiştir.Losefar kapsül, genel olarak iyi tolere edilir. Bazı hastalarda bulantı, kusma ve diyare gibi gastrointestinal yakınmalar görülebilir. Nadiren psödomembranöz kolit dahil, kolit görüldüğü bildirilmiştir.
Makülopapüler deri döküntüsü, ürtiker, kaşıntı gibi alerjik reaksiyonlar gözlenebilir. Bu reaksiyonlar genellikle tedavinin kesilmesiyle kaybolur. Sefaklor tedavisi gören bazı hastalarda, serum hastalığından farklı olarak kan dolaşımında immün komplekslerin saptanmadığı, sekel bırakmayan ve nadiren lenfoadenopati ve proteinürinin eşlik ettiği serum hastalığı benzeri reaksiyon görüldüğü bildirilmiştir. Stevens Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz, anafilaksi dahil daha ağır aşırı duyarlılık reaksiyonlarının nadiren görüldüğü bildirilmiştir. Anafilaksi gibi ağır reaksiyonların ortaya çıkma riski, penisilinlere aşırı duyarlı olanlarda daha yüksektir. Aşırı duyarlılık reaksiyonları nadiren birkaç ay sürebilir.
Losefar tedavisine bağlı olarak eozinofili, genital kaşıntı ya da vaginit ve nadiren trombositopeni ya da geçici interstisyel nefrit görülebilir.
Sefaklor tedavisi ile ilişkisi kesin olarak bilinmemekle birlikte nadiren merkezi sinir sistemi ile ilgili olarak geçici hiperaktivite, sinirlilik, uykusuzluk, konfüzyon, kas hipertonisi, halsizlik ve uyuşukluk gibi yan etkilerin nadiren görüldüğü, karaciğer transaminaz (SGOT, SGPT) ve alkalen fosfotaz düzeylerinde, BUN ve kreatinin düzeylerinde hafif yükselme olduğu bildirilmiştir. Diğer ß-laktam antibiyotiklerinde olduğu gibi, geçici lenfositoz, lökopeni ve daha seyrek olarak geçici nötropeni bildirilmiştir.
Sefaklor ve varfarin alan hastalarda nadiren protrombin zamanının uzadığı bildirilmiştir. Bu tür hastalarda protrombin zamanı izlenmeli ve gerekiyorsa varfarin dozu ayarlanmalıdır.
Probenesid sefaklorun böbreklerden atılımını yavaşlatır.
Normal doz erişkinlerde, 8 saatte bir 250 mg'dır. Ağır enfeksiyonlarda ya da daha az duyarlı olan olan bakterilerin yol açtığı enfeksiyonlarda doz iki katına çıkarılabilir. Günlük en yüksek doz 4 gramdır.
Tedavi süresi, streptokoksik enfeksiyonlarda en az 10 gün olmalıdır.
DOZ AŞIMI HALİNDE ALINACAK ÖNLEMLER
Aşırı doz alındığında bulantı, kusma, karın ağrısı, diyare görülebilir. Belirtilerin şiddeti dozla doğru orantılıdır. Normal dozun 5 katından fazla miktarda ilaç alınmamışsa, mide lavajına gerek yoktur.
Solunum yolları açık tutulup solunum desteklenmeli, hastanın hayati fonksiyonları kan gazları, serum elektrolitleri gibi parametreler dikkatle gözlenmelidir. Aktif kömür verilmesi ilacın emilmesini azaltabilir. Hemodiyaliz, periton diyalizi gibi uygulamaların yararı konusunda yeterli deneyim yoktur.
 |
Artrit
Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur. |
 |
Diyabet Hastalığı
Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |
 |
HIV ve Aids
HIV, Human Immunodeficiency Virus’dür (İnsanlarda Bağışıklık Sistemini Bozan
Virüsdür). Bu virüs AIDS hastalığına sebep olur. |
