MADOPAR 125 mg 30 tablet {Deva} Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Dekarboksilaz inhibitörleri ATC kodu: N04BA02

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim:

Levodopa başlıca ince barsağın üst bölümlerinden absorbe olur ve buradaki absorpsiyon, bölgeden bağımsızdır. MADOPAR tablet alımından yaklaşık 1 saat sonra, levodopanın maksimum plazma konsantrasyonlarına ulaşılır.

MADOPAR tabletten levodopanın mutlak biyoyararlanımı % 98’dir (%74-112 aralığında). Levodopanın maksimum plazma konsantrasyonu ve levodopa absorpsiyon miktarı (AUC) dozla orantılı olarak artar (50-200 mg levodopa).

Gıda alımı, levodopanın absorpsiyon oranı ve miktarını azaltır. Doruk levodopa plazma

konsantrasyonu % 30 daha düşüktür ve MADOPAR tablet standart bir öğünden sonra

uygulandığında oluşur. Levodopa absorpsiyon miktarı %15 azalır.

Benserazidin parkinson hastalarına uygulanmasını takiben yaklaşık %58’i hızla absorbe

olur ve levodopa ile birlikte uygulanması benserazid absorpsiyonunun hafiçe artmasına

neden olur.

Dağılım:

Levodopa kan beyin engelini doyurulabilir bir transport sistemi ile geçer. Plazma proteinlerine bağlanmaz ve dağılım hacmi 57 litredir. Levodopanın serebrospinal sıvıdaki AUC’si, plazmadakinin %12’si kadardır.

Levodopanın tersine, benserazid terapötik dozlarda kan beyin engelini geçmez. Başlıca

böbrek, akciğer, ince barsak ve karaciğerde toplanır.

Biyotransformasyon:

Levodopa iki ana yolak (dekarboksilasyon ve O-metilasyon) ve iki küçük yolak (transaminasyon ve oksidasyon) ile metabolize olur.

Aromatik amino asit dekarboksilaz, levodopayı dopamine çevirir. Bu yolağın başlıca son ürünleri homovanilik asit ve dihidroksifenilasetik asittir. Katekol-O-metil transferaz (COMT), levodopayı 3-O-metildopaya metiller. Bu ana plazma metabolitinin eliminasyon yarı-ömrü 15 saattir ve terapötik dozda MADOPAR alan hastalarda bu hızlanır.

Benserazid ile birlikte uygulandığında levodopanın azalmış periferik dekarboksilasyonu, levodopa ve 3-O-metildopanın plazma seviyelerinin artışı ve katekolamin (dopamin, noradrenalin) ve fenolkarboksilik asidin (homovanilik asit ve dihidroksifenilasetik asit) plazma seviyelerinin azalması olarak yansır. Benserazid, barsak mukozası ve karaciğerde trihidroksibenzilhidrazine hidroksillenir. Bu metabolit, aromatik amino asit dekarboksilazın güçlü bir inhibitörüdür. Eliminasyon:

Levodopa dekarboksilazın periferik inhibisyona uğradığı durumda, levodopanın eliminasyon yarı-ömrü yaklaşık 1.5 saattir. Parkinson hastalığı olan yaşlılarda (65-78 yaş), eliminasyon yarı-ömrü biraz daha uzundur (yaklaşık %25). Levodopanın plazmadan klerensi yaklaşık 430 mL/dak’dır. Benserazid hemen hemen tamamen metabolize olarak elimine olur. Metabolitler esas olarak idrarla (%64) ve daha az miktarda feçesle (%24) atılır.

Hastalardaki karekteristik özellikler

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

MADOPAR ile karsinojenite çalışmaları yapılmamıştır.

Ames testinde MADOPAR ve bileşenlerinin (levodopa ve benserazid) mutajen olduğu görülmemiştir. Bu konuda daha fazla veri bulunmamaktadır.

MADOPAR ile fertilite üzerine hayvan çalışması yapılmamıştır.

Farelerde (400 mg/kg), sıçanlarda (600 mg/kg; 250mg/kg) ve tavşanlarda (120 mg/kg;

150mg/kg) yapılan teratojenite çalışmaları herhangi bir teratojenik etki ya da iskelet

gelişimi üzerine etki göstermemiştir. Gebelikte toksik doz seviyelerinde, intrauterin

ölümler artmış (tavşanlarda) ve/veya fetal ağırlık azalmıştır (sıçanlarda).

Sıçanlardaki genel toksikolojik çalışmalar, iskelet gelişiminin engellenebileceği

ihtimalini göstermiştir. Konuyla ilgili daha fazla hayvan çalışması verisi yoktur.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.

Mesane Kanseri Mesane kanseri her zaman mukozada başlar. Erken safhalarda bu tabakada sınırlı kalır ve hücre içindeki karsinom olarak nitelendirilir.