MAXIPEN 1 gr IV enjeksiyon ve infüzyon için toz içeren 1 flakon Klinik Özellikler

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

MAXİPEN yetişkinlerde ve 3 aydan büyük çocuklarda, aşağıdaki enfeksiyonların tedavisinde endikedir. ( bkz. bölüm 4.4. ve 5.1):

• Hastane kökenli ve ventilatörle ilişkili pnömoni dahil ağır pnömoni

• Kistik fibrozisde bronko-pulmoner enfeksiyonlar

• Komplike idrar yolu enfeksiyonları

• Komplike intra-abdominal enfeksiyonlar

• İntra-partum ve post-partum enfeksiyonlar

• Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

• Akut bakteriyel menenjit

Yukarıda listelenen enfeksiyonların herhangi birisi ile ilişkili olan ya da ilişkili olduğundan şüphe edilen bakteriyemili hastaların tedavisinde.

MAXİPEN bakteriyel enfeksiyonun yol açtığından şüphe edilen ateşli nötropenik hastaların tedavisinde kullanılabilir.

Antibakteriyel ilaçların uygun şekilde kullanımına yönelik resmi kılavuzlar dikkate alınmalıdır.

• 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

   Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi

  Dozlama için aşağıda verilen tablolar genel tavsiyeleri içermektedir.

  Uygulanan meropenem dozu ve tedavi süresi, tedavi edilen enfeksiyonun tipine, şiddetine ve hastanın klinik cevabına göre belirlenmelidir.

  Bilhassa daha az duyarlı bakteri türlerinin (örn. Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter türleri) neden olduğu enfeksiyonların bazılarının ya da çok ağır enfeksiyonların tedavisinde erişkinler ve ergenlerde günde üç kez 2 g’a dek olan bir doz ve çocuklarda günde üç kez 40 mg/kg’a dek olan bir doz uygun olabilir.

  Böbrek yetmezliği olan hastalar tedavi edilirken dozlamada ilave hususların dikkate alınması gereklidir (daha fazla bilgi için aşağıya bakınız).

  Erişkinler ve Ergenler

  Enfeksiyon	Her 8 saatte bir uygulanacak doz
  Hastane kökenli pnömoni ve ventilatörle ilişkili	500 mg veya 1 g
  pnömoni dahil ağır pnömoni
  Kistik fibroziste bronko-pulmoner enfeksiyonlar	2 g
  Komplike idrar yolu enfeksiyonları	500 mg veya 1 g
  Komplike intra-abdominal enfeksiyonlar	500 mg veya 1 g
  İntra-partum ve post-partum enfeksiyonlar	500 mg veya 1 g
  Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları	500 mg veya 1 g
  Akut bakteriyel menenjit	2 g
  Febril nötropenik hastaların tedavisi	1 g

  Uygulama şekli

  MAXİPEN IV, genellikle yaklaşık 15-30 dakika süren intravenöz infüzyon ile uygulanır. (bkz. bölüm 6.2, 6.3 ve 6.6)

  Alternatif olarak 1 g’a dek olan dozlar yaklaşık 5 dakika süren intravenöz bolus enjeksiyon ile de verilebilir. Yetişkinlerde 2 g’a dek olan dozların intravenöz bolus enjeksiyon ile uygulanmasını destekleyen kısıtlı güvenlilik verisi bulunmaktadır.

  Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

  Böbrek yetmezliği:

  Kreatinin klerensi 51 ml/dakika’dan az olan erişkin ve ergen hastalarda doz aşağıda belirtildiği gibi ayarlanmalıdır. Bu doz ayarlaması uygulamalarını 2 g’lık birim doz için destekleyici sınırlı veri vardır.

  Kreatinin Klerensi (ml/dakika)	Doz (500 mg, 1 gram ve 2 gram içeren birim dozlara göre, yukarıdaki tabloya bakınız)	Uygulama Sıklığı
  26-50	1 birim doz	12 saatte bir
  10-25	yarım birim doz	12 saatte bir
  <10	yarım birim doz	24 saatte bir

  Meropenem hemodiyaliz ve hemofiltrasyon ile temizlenir. Gerekli doz hemodiyaliz işleminin tamamlanmasından sonra uygulanmalıdır.

  Peritonal diyaliz uygulanan hastalarda belirlenmiş doz tavsiyeleri yoktur.

  Karaciğer yetmezliği:

  Karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez (bkz. bölüm 4.4).

  Pediyatrik popülasyon:

  3 aylıktan küçük çocuklar

  Meropenemin 3 aylıktan küçük çocuklarda güvenliliği ve etkililiği belirlenmemiştir ve optimal doz rejimi tanımlanmamıştır. Ancak kısıtlı farmakokinetik veriler, her 8 saatte bir 20 mg/kg’lık dozun uygun bir doz rejimi olabileceğini düşündürmektedir (bkz. bölüm 5.2).

  3 ay - 11 yaş arası ve vücut ağırlığı 50 kg’a dek olan çocuklar Önerilen doz rejimleri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir:

  Enfeksiyon	Her 8 saatte bir uygulanacak doz
  Hastane kökenli pnömoni ve ventilatörle ilişkili pnömoni dahil ağır pnömoni	10 veya 20 mg/kg
  Kistik fibroziste bronko-pulmoner enfeksiyonlar	40 mg/kg
  Komplike idrar yolu enfeksiyonları	10 veya 20 mg/kg
  Komplike intra-abdominal enfeksiyonlar	10 veya 20 mg/kg
  Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları	10 veya 20 mg/kg
  Akut bakteriyel menenjit	40 mg/kg
  Febril nötropenik hastaların tedavisi	20 mg/kg

  Vücut ağırlığı 50 kg’dan fazla olan çocuklar

  Erişkin dozu uygulanmalıdır.

  Böbrek fonksiyonu bozuk olan çocuklarla ilgili deneyim yoktur.

  MAXİPEN genellikle yaklaşık 15-30 dakika süren intravenöz infüzyon ile uygulanır (bkz. bölüm 6.2, 6.3 ve 6.6). Alternatif olarak, 20 mg/kg’a kadar MAXİPEN dozları yaklaşık 5 dakika intravenöz bolus olarak uygulanabilir. Çocuklarda 40 mg/kg dozda intravenöz bolus enjeksiyon uygulanmasını destekleyen güvenlilik verileri sınırlıdır.

  Geriyatrik popülasyon:

  Böbrek fonksiyonu normal veya kreatinin klerensi değerleri 50 ml/dakika’dan yüksek olan yaşlı hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.

  Ürünün uygulama öncesindeki sulandırma talimatları için bölüm 6.6’ya bakınız.

  4.3. Kontrendikasyonlar

  Etkin madde veya bölüm 6.1’de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birisine karşı aşırı duyarlılık.

  Diğer herhangi bir karbapenem antibiyotik ilaca karşı aşırı duyarlılık.

  Diğer herhangi bir beta-laktam antibiyotik ilaca karşı (örn. penisilinler ya da sefalosporinler) ciddi aşırı duyarlılık (örn. anaflaktik reaksiyon, ciddi deri reaksiyonu).

  4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

  Bir hastanın kişiye özel tedavisinde, meropenemin seçiminde enfeksiyonun ağırlığı, diğer uygun antibiyotiklere karşı direncin yaygınlığı ve karbapeneme dirençli bakterilere karşı seçildiğindeki riskler gibi faktörler esas alınarak bir karbapenem antibiyotiğinin kullanılmasının uygun olup olmadığı düşülmelidir.

  Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter türlerinin direnci

  Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter türlerinin penemlere direnci Avrupa Birliği içinde değişir. Hekimlere bu bakterilerin penemlere karşı yerel direnç yaygınlığını dikkate almaları tavsiye edilir.

  Aşırı duyarlılık reaksiyonları

  Bütün beta laktam antibiyotiklerle olduğu gibi, ciddi ve nadiren ölümcül aşırı duyarlılık reaksiyonları rapor edilmiştir (bkz. bölüm 4.3 ve 4.8).

  Karbapenemlere, penisilinlere veya diğer beta-laktam antibiyotiklere karşı aşırı duyarlılık öyküsü olan hastalar meropeneme karşı da aşırı duyarlı olabilirler. Meropenem ile tedaviye başlamadan önce, hastaların geçmişinde beta-laktam antibiyotiklere aşırı duyarlılık reaksiyonlarının olup olmadığı dikkatle soruşturulmalıdır.

  Eğer ciddi alerjik reaksiyon oluşursa MAXİPEN kesilmeli ve gerekli önlemler alınmalıdır.

  Meropenem alan hastalarda Stevens- Johnson Sendromu (SJS), toksik epidermal nekroliz (TEN), eozinofili ve sistemik semptomların eşlik ettiği ilaç reaksiyonu (DRESS), eritema multiforme (EM) ve akut generalize ekzantematöz püstüloz (AGEP) gibi şiddetli kutanöz advers reaksiyonlar (SCAR) rapor edilmiştir (bkz. bölüm 4.8). Bu reaksiyonlara dair işaret ve semptomlar oluşursa meropenem hemen kesilmeli ve alternatif bir tedavi düşünülmelidir.

  Antibiyotik İlişkili Kolit

  Meropenem dahil hemen hemen bütün antibiyotiklerle antibiyotik ilişkili kolit ve psödomembranöz kolit, rapor edilmiştir ve şiddeti hafiften yaşamı tehdit edici dereceye kadar değişebilir. Bu nedenle meropenem tedavisi esnasında ya da sonrasında diyaresi olan hastalarda bu tanı önemlidir (bkz. bölüm 4.8). Meropenem ile tedavinin kesilmesi ve Clostridium difficile için özgün tedavi uygulanması düşünülmelidir.

  Peristalzisi inhibe eden tıbbi ürünler verilmemelidir.

  Nöbetler

  Meropenem dahil karbapenemlerle tedavi esnasında nöbetler seyrek olarak bildirilmiştir (bkz. bölüm 4.8).

  Hepatik Fonksiyonun İzlenmesi

  Hepatik toksisite riski nedeniyle (kolestaz ve sitoliz ile hepatik disfonksiyon) meropenem ile tedavi esnasında karaciğer fonksiyonu yakından izlenmelidir (bkz. bölüm 4.8).

  Karaciğer hastalığı olanlarda kullanım: Önceden karaciğer bozukluğu olan hastalar meropenem ile tedavi edilirken karaciğer fonksiyonu takip edilmelidir. Doz ayarlaması gerekli değildir (bkz. bölüm 4.2).

  Direk antiglobulin testi (Coombs testi) serokonversiyonu

  Meropenem ile tedavi esnasında pozitif direkt veya indirekt Coombs testi oluşabilir.

  Valproik asit/sodyum valproat/valpromid ile birlikte kullanım:

  Meropenem ile valproik asit/sodyum valproat/valpromidin eş zamanlı kullanımı önerilmez (bkz. bölüm 4.5).

  MAXİPEN sodyum içerir.

  MAXİPEN 1000 mg: Bu tıbbi ürün her bir 1 g’lık flakonda 90 mg sodyum içerir, bu da WHO önerisi olan yetişkinler için maksimum günlük 2 g’lık sodyum alımının %4,5’ine denk gelmektedir. Bu miktar, kontrollü sodyum diyeti olan hastalarda dikkate alınmalıdır.

  4.5  Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

  Probenesid hariç hiçbir tıbbi ürünle etkileşim çalışması yapılmamıştır.

  Probenesid, aktif tübüler sekresyon için meropenemle yarışarak meropenemin böbreklerden atılımını inhibe eder. Bunun sonucunda meropenem eliminasyon yarı ömrü ve plazma konsantrasyonu artar. Probenesid ile birlikte meropenem verilirse dikkat edilmelidir. MAXİPEN’in diğer ilaçların proteine bağlanması veya metabolizması üzerine potansiyel etkisi çalışılmamıştır. Ancak MAXİPEN’in proteine bağlanması düşük olduğundan diğer bileşiklerin plazma proteinleri ile yer değiştirmesine dayanan herhangi bir etkileşim beklenmez.

  Karbapenem ilaçlarla birlikte uygulandığında valproik asidin serum seviyelerinde düşüşler bildirilmiştir. Yaklaşık iki gün içinde valproik asit düzeylerinde %60-100 oranında azalma ile sonuçlanır. Hızlı başlangıç ve düşüşün artması nedeniyle karbapenem türevi ilaçlarla valproik asit/sodyum valproat/valpromidin birlikte uygulanmasının yönetilmesi mümkün değildir ve bundan dolayı birlikte kullanılmamalıdırlar (bkz. bölüm 4.4).

  Oral antikoagülanlar

  Varfarin ile antibiyotiklerin eşzamanlı kullanımı antikoagülan etkilerini arttırabilir. Oral olarak antibakteriyel ilaçlarla birlikte varfarin dahil antikoagülan verilmiş olan hastalarda antikoagülan etki artışına dair çok sayıda rapor bulunmaktadır. Risk enfeksiyonun altında yatan sebebe, hastanın yaşı ve genel durumuna göre değişebilir. Bu yüzden INR (international normalised ratio)’deki artışa antibiyotiğin katkısını değerlendirmek zordur. Antibiyotikler oral anti-koagülan bir ilaçla birlikte verildiğinde INR, uygulama esnasında sık sık ve uygulamadan kısa bir süre sonra izlenmelidir.

  Pediyatrik popülasyon:

  Etkileşim çalışmaları sadece yetişkinlerde yapılmıştır.

  4.6. Gebelik ve laktasyon

  Genel tavsiye

  Gebelik kategorisi: B

  Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

  Veri bulunmamaktadır.

  Gebelik dönemi

  Meropenemin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin veri yoktur veya sınırlı sayıdadır. Hayvanlar üzerinde yapılan calışmalar, gebelik / embriyonal / fetal gelişim / doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (bkz. bölüm 5.3). Önlem olarak hamile kadınlarda kullanımından kaçınılmalıdır.

  Laktasyon dönemi

  Düşük miktarlarda meropenemin insan sütüne geçtiği rapor edilmiştir. Meropenem tedavinin anneye potansiyel faydası bebeğe olabilecek potansiyel riski geçmedikçe emziren kadınlarda kullanılmamalıdır.

  Üreme yeteneği/Fertilite

  MAXİPEN’in insanlar üzerindeki üreme yeteneğine ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvan çalışmaları üreme toksisitesi ile ilintili direkt veya indirekt zararlı etkiler göstermez.

  4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

  Araç ve makine kullanımına etkisine dair herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Ancak araç ve makine kullanılırken, meropenem kullanımına bağlı baş ağrısı, parestezi ve konvülsiyon görüldüğü hesaba katılmalıdır.

  4.8. İstenmeyen etkiler

  Meropenem tedavisi uygulanan 5.026 olguda 4.872 hastanın incelenmesinde en sık bildirilen meropenem ilişkili advers reaksiyonlar diyare (%2,3), deri döküntüsü (%.1,4), bulantı/kusma (%1,4) ve enjeksiyon yerinde enflamasyon (%1,1)’du. En yaygın rapor edilen meropenem-ilişkili laboratuar advers olayları trombositoz (%1,6) ve yükselen karaciğer enzimleriydi (%1,5-4,3).

  Advers ilaç reaksiyonları aşağıda sistem organ sınıflamasına ve sıklığa göre listelenmiştir.

  Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000), çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

  Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar

  Yaygın olmayan: Oral ve vajinal kandidiyazis

  Kan ve lenf sistemi hastalıkları

  Yaygın: Trombositemi

  Yaygın olmayan: Eozinofili, trombositopeni, lökopeni, nötropeni, agranülositoz, hemolitik anemi

  Bağışıklık sistemi hastalıkları

  Yaygın olmayan: Anjiyoödem, anaflaksi (bkz. bölüm 4.3 ve 4.4)

  Sinir sistemi hastalıkları

  Yaygın: Baş ağrısı

  Yaygın olmayan: Parestezi

  Seyrek: Konvülsiyonlar (bkz. bölüm 4.4)

  Gastrointestinal hastalıkları

  Yaygın: Bulantı, kusma, diyare, karın ağrısı

  Yaygın olmayan: Antibiyotik ilişkili kolit (bkz. bölüm 4.4)

  Hepato-biliyer hastalıkları

  Yaygın: Transaminaz artışı, serumda alkalen fosfataz artışı, serumda laktat dehidrogenaz artışı

  Yaygın olmayan: Serumda bilirubin artışı

  Deri ve deri-altı doku hastalıkları

  Yaygın: Deri döküntüsü, kaşıntı

  Yaygın olmayan: Ürtiker, toksik epidermal nekroz, Stevens-Johnson Sendromu, eritema multiforme

  Bilinmeyen: DRESS Sendromu (Drug Rash with Eosinophilia and Systemic Symptoms), akut generalize ekzantematöz püstüloz (bkz. bölüm 4.4)

  Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

  Yaygın olmayan: Kan kreatinin ve üre artışı

  Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

  Yaygın: Enflamasyon, ağrı

  Yaygın olmayan: Tromfilebit, enjeksiyon bölgesinde ağrı

  Pediyatrik Popülasyon

  MAXİPEN, 3 aydan büyük çocuklarda kullanılmaktadır. Sınırlı sayıdaki verilere göre çocuklarda advers ilaç reaksiyonu artış riskine dair kanıt bulunmamaktadır. Elde edilen tüm raporlar yetişkin popülasyonunda elde edilen veriler ile tutarlıdır.

  Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

  Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta:tufam@titck.gov.tr: tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)

  4.9. Doz aşımı ve tedavisi

  Böbrek yetmezliği olan hastalarda doz bölüm 4.2’de tanımlandığı şekilde ayarlanmazsa rölatif aşırı doz olasıdır. Pazarlama sonrasında elde edilen sınırlı deneyim, doz aşımını takiben oluşabilecek advers olayların 4.8’de tarif edilen advers olay profiline uyumlu olduğunu göstermektedir ve genellikle şiddetleri hafif olup ilacın kesilmesi veya dozun azaltılması ile giderilir. Doz aşımı tedavisi semptomatik olmalıdır.

  Böbrek fonksiyonu normal bireylerde hızlı renal eliminasyon meydana gelecektir.

  Meropenem ve metaboliti hemodiyalizle uzaklaştırılabilir.

  Grip, Soğuk Algınlığı ve Öksürük Grip ve soğuk algınlığı (nezle) semptomları arasındaki farkı bilmek önemlidir. Soğuk algınlığı gripten daha hafif belirtiler gösteren bir solunum yolu hastalığıdır.

  En Yaygın Alerji Türleri Bağışıklık sistemi, polen, arı zehiri veya evcil hayvan gibi yabancı bir maddeye veya çoğu insanda reaksiyona neden olmayan bir yiyeceğe tepki gösterdiğinde alerjiler meydana gelir.