1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde

Meropenem trihidrat ......................            570,47 mg (500 mg meropeneme eşdeğer)

Yardımcı maddeler

Anhidr sodyum karbonat ...............        104 mg

Lütfen PDF Dosyasına bakınız.

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

• 4.1. Terapötik endikasyonlar

  MAXİPEN yetişkinlerde ve 3 aydan büyük çocuklarda, aşağıdaki enfeksiyonların tedavisinde endikedir. ( bkz. bölüm 4.4. ve 5.1):

  • •  Hastane kökenli ve ventilatörle ilişkili pnömoni dahil ağır pnömoni

  • •  Kistik fibrozisde bronko-pulmoner enfeksiyonlar

  • •  Komplike idrar yolu enfeksiyonları

  • •  Komplike intra-abdominal enfeksiyonlar

  • •  İntra-partum ve post-partum enfeksiyonlar

  • •  Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

  • •  Akut bakteriyel menenjit

  Yukarıda listelenen enfeksiyonların herhangi birisi ile ilişkili olan ya da ilişkili olduğundan şüphe edilen bakteriyemili hastaların tedavisinde.

  MAXİPEN bakteriyel enfeksiyonun yol açtığından şüphe edilen ateşli nötropenik hastaların tedavisinde kullanılabilir.

  Antibakteriyel ilaçların uygun şekilde kullanımına yönelik resmi kılavuzlar dikkate alınmalıdır.

  • 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

    Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi

    Dozlama için aşağıda verilen tablolar genel tavsiyeleri içermektedir.

    Uygulanan meropenem dozu ve tedavi süresi, tedavi edilen enfeksiyonun tipine, şiddetine ve hastanın klinik cevabına göre belirlenmelidir.

    Bilhassa daha az duyarlı bakteri türlerinin (örn. Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Acinetobacter türleri) neden olduğu enfeksiyonların bazılarının ya da çok ağır enfeksiyonların tedavisinde erişkinler ve ergenlerde günde üç kez 2 g’a dek olan bir doz ve çocuklarda günde üç kez 40 mg/kg’a dek olan bir doz uygun olabilir.

    Böbrek yetmezliği olan hastalar tedavi edilirken dozlamada ilave hususların dikkate alınması gereklidir (daha fazla bilgi için aşağıya bakınız).

    Erişkenler ve Ergenler

    Enfeksiyon Her 8 saatte bir uygulanacak doz Hastane kökenli pnömoni ve ventilatörle ilişkili pnömoni dahil ağır pnömoni 500 mg veya 1 g Kistik fibroziste bronko-pulmoner enfeksiyonlar 2 g Komplike idrar yolu enfeksiyonları 500 mg veya 1 g Komplike intra-abdominal enfeksiyonlar 500 mg veya 1 g İntra-partum ve post-partum enfeksiyonlar 500 mg veya 1 g Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları 500 mg veya 1 g Akut bakteriyel menenjit 2 g Febril nötropenik hastaların tedavisi 1 g

    Uygulama şekli

    MAXİPEN IV, genellikle yaklaşık 15-30 dakika süren intravenöz infüzyon ile uygulanır. (bkz. bölüm 6.2, 6.3 ve 6.6)

    Alternatif olarak 1 g’a dek olan dozlar yaklaşık 5 dakika süren intravenöz bolus enjeksiyon ile de verilebilir. Yetişkinlerde 2 g’a dek olan dozların intravenöz bolus enjeksiyon ile uygulanmasını destekleyen kısıtlı güvenlilik verisi bulunmaktadır.

    Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

    Böbrek yetmezliği:

    Kreatinin klerensi 51 ml/dakika’dan az olan erişkin ve ergen hastalarda doz aşağıda belirtildiği gibi ayarlanmalıdır. Bu doz ayarlaması uygulamalarını 2 g’lık birim doz için destekleyici sınırlı veri vardır.

    Kreatinin Klerensi (ml/dakika)	Doz (500 mg, 1 gram ve 2 gram içeren birim dozlara göre, yukarıdaki tabloya bakınız)	Uygulama Sıklığı
    26-50	1 birim doz	12 saatte bir
    10-25	yarım birim doz	12 saatte bir
    <10	yarım birim doz	24 saatte bir

    Meropenem hemodiyaliz ve hemofiltrasyon ile temizlenir. Gerekli doz hemodiyaliz işleminin tamamlanmasından sonra uygulanmalıdır.

    Peritonal diyaliz uygulanan hastalarda belirlenmiş doz tavsiyeleri yoktur.

    Karaciğer yetmezliği:

    Karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez (bkz. bölüm 4.4).

    Pediyatrik popülasyon

    3 aylıktan küçük çocuklar

    Meropenemin 3 aylıktan küçük çocuklarda güvenliliği ve etkililiği belirlenmemiştir ve optimal doz rejimi tanımlanmamıştır. Ancak kısıtlı farmakokinetik veriler, her 8 saatte bir 20 mg/kg’lık dozun uygun bir doz rejimi olabileceğini düşündürmektedir (bkz. bölüm 5.2).

    3 ay- 11 yaş arası ve vücut ağırlığı 50 kg’a dek olan çocuklar Önerilen doz rejimleri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir:

    Enfeksiyon	Her 8 saatte bir uygulanacak doz
    Hastane kökenli pnömoni ve ventilatörle ilişkili pnömoni dahil ağır pnömoni	10 veya 20 mg/kg
    Kistik fibroziste bronko-pulmoner enfeksiyonlar	40 mg/kg
    Komplike idrar yolu enfeksiyonları	10 veya 20 mg/kg
    Komplike intra-abdominal enfeksiyonlar	10 veya 20 mg/kg
    Komplike deri ve yumuşak doku enfeksiyonları	10 veya 20 mg/kg
    Akut bakteriyel menenjit	40 mg/kg
    Febril nötropenik hastaların tedavisi	20 mg/kg

    Vücut ağırlığı 50 kg’dan fazla olan çocuklar

    Erişkin dozu uygulanmalıdır.

    
    

    5.1. Farmakodinamik özellikler

    Farmakoterapötik grubu: Sistemik kullanım için antibakteriyeller, karbapenemler

    ATC kodu: J01DH02

    Etki Mekanizması

    Penisilin bağlayan proteinlere (PBP’ler) bağlanarak Gram-pozitif ve Gram-negatif bakterilerde bakteri hücre duvarı sentezini inhibe etmek suretiyle bakterisidal aktivitesini gösterir.

    Direnç mekanizması

    Meropeneme karşı direç aşağıdakilerden kaynaklanabilir:

    • 1) Gram-negatif bakterilerin dış membranında permeabilitede azalma (porinlerin üretimindeki azalma nedeniyle)

    • 2) Hedef PBP’lere afinite azalması

    • 3) Dış akış pompası bileşenlerinin artışı

    • 4) Karbapenemlerle hidrolize olabilen beta-laktamazların üretimi.

    Karbapeneme dirençli bakteriler sebebiyle oluşan lokalize enfeksiyon kümeleri Avrupa Birliği’nde rapor edilmiştir.

    Meropenem ve kinolon, aminoglikozit, makrolid ve tetrasiklin sınıfı ilaçlar arasında hedef bazlı çapraz direnç yoktur. Ancak, bakteriler impermeabilite ve/veya dışa akış pompasının dahil olduğu mekanizmalar söz konusu olduğunda antibakteriyel ilaçların bir sınıfına daha fazla direnç gösterebilir.

    Sınır değerleri

    MİK testi için Antimikrobiyel Duyarlılık Testi için Avrupa Komitesinin (EUCAST: European Committee on Antimicrobial Susceptibility Testing) klinik sınır değerleri aşağıda verilmiştir.

    Meropenem için EUCAST klinik MİK sınır değerleri (2013-02-11, v 3.1)

    Organizma Duyarlılık (S) (mg/l) Direnç (R) (mg/l) Enterobacteriaceae ≤ 2 > 8 Pseudomonas türleri ≤ 2 > 8 Acinetobacter türleri ≤ 2 > 8 Streptococcus grup A, B, C ve G not 6 not 6 Streptococcus pneumoniae1 ≤ 2 > 2 Viridans group streptococci23 4 ≤ 2 > 2 Enterococcus türleri -- -- Staphylococcus türleri not 3 not 3 Haemophilus influenzae1,2 ve Moraxella catarrhalis2 ≤ 2 > 2 Neisseria meningitidis2,4 ≤ 0,25 > 0,25 Klostridiyum difficile Grampozitif anaeroblar ≤ 2 > 8 Gramnegatif anaeroblar ≤2 > 8 Listerya monositojenler ≤ 0,25 > 0,25 Türle bağıntılı olmayan sınır değerleri5 ≤ 2 > 8

    kullanılırlar. Türle bağıntılı olmayan sınır değerleri aşağıdaki dozajları esas almıştır: EUCAST sınır değerleri, en düşük doz olarak meropenem 1000 mg x 3 günlük 30 dakikaya dek intravenöz uygulama için tatbik edilir. 2 g x 3 günlük ağır enfeksiyonlar için dikkate alınmalıdır ve I/R sınır değerine ayarlanır.

    Streptokok grupları A, B, C, ve G’nin beta-laktam duyarlılığı penisilin duyarlılığından sonuçlandırılır.

    -- = Duyarlılık testleri önerilmez; türler ilaçla tedavi için zayıf hedeftir. İzolatlar test yapılmaksızın R (dirençli) olarak rapor edilebilir.

    Edinilmiş direncin prevalansı coğrafi olarak değişken olabilir ve bilhassa ağır enfeksiyonlar tedavi edilirken dirençle ilgili seçilmiş türlerin zamanı ve yerel bilgi istenebilir. Gerekirse, en azından bazı enfeksiyonlarda ilacın yararlılığı şüpheli olduğunda uzman görüşü alınabilir.

    Aşağıda listelenen patojenler klinik deneyimden ve tedavi kılavuzlarını esas alarak belirlenmiştir.

    Genel olarak duyarlı olan türler

    Gram-pozitif aeroblar

    Enterococcus faecalis^$

    Staphylococcus aureus (metisilin-duyarlı)^£

    Staphylococcus epidermidis dahil Stafilokok türleri (metisilin-duyarlı)

    Streptococcus agalactiae (Grup B)

    Streptococcus milleri grubu (S. anginosus, S. constellatus, ve S. intermedius) Streptococcus pneumoniae

    Streptococcus pyogenes (Grup A)

    Gram-negatif aeroblar

    Citrobacter freundii

    Citrobacter koseri

    Enterobacter aerogenes

    Enterobacter cloacae

    Escherichia coli

    Haemophilus influenza

    Klebsiella oxytoca

    Klebsiella pneumonia

    Morganella morganii

    Neisseria meningitidis

    Proteus mirabilis

    Proteus vulgaris

    Serratia marcescens

    Gram-pozitif anaeroblar

    Clostridium perfringens

    Peptoniphilus asaccharolyticus

    Peptostreptococcus türleri (P. micros, P anaerobius, P. magnus dahil)

    Gram-negatif anaeroblar

    Bacteroides caccae

    Bacteroides fragilis group

    Prevotella bivia Prevotella disiens

    Edinilmiş direncin sorun olabildiği türler

    Gram-pozitif aeroblar

    Enterococcus faecium^$†

    Gram-negatif aeroblar

    Acinetobacter species

    Burkholderia cepacia

    Pseudomonas aeruginosa

    Doğal olarak dirençli organizmalar

    Gram-negatif aeroblar

    Stenotrophomonas maltophilia

    Legionella türleri

    Diğer mikro-organizmalar

    Chlamydophila pneumoniae

    Chlamydophila psittaci

    Coxiella burnetii

    Mycoplasma pneumoniae

    ^$ Doğal orta düzey hassasiyet gösteren türler

    ^£ Tüm metisiline dirençli stafilokoklar meropenemede dirençlidir.

    ^† Direnç oranı ≥ %50, bir veya daha fazla Avrupa Birliği ülkesinde

    5.2. Farmakokinetik özellikler

    Sağlıklı gönüllülerde ortalama plazma yarı ömrü yaklaşık 1 saattir; ortalama dağılım hacmi yaklaşık 0,25 l/kg (11-27 l) ve ortalama klerens 250 mg’da 287 ml/dak iken 2 g’da 205 ml/dak’ya düşer. İnfüzyon yolu ile 30 dakika boyunca verilen 500, 1000 ve 2000 mg’lık dozların Cmaks değerleri sırasıyla yaklaşık 23, 49 ve 115 mcg/ml olup EAA değerleri olan 39,3, 62,3 ve 153 mcg.s/ml ile uyumludur. Beş dakikalık infüzyondan sonra 500 ve 1000 mg’lık dozların Cmaks değerleri sırasıyla 52 ve 112 mcg/ml’dir. Böbrek fonksiyonu normal gönüllülere 8 saatte bir, çoklu dozlar uygulandığında meropenem birikmesi görülmez.

    İntra-abdominal enfeksiyonlar için yapılan cerrahi girişim sonrası 8 saatte bir 1000 mg meropenem uygulanan 12 hastanın dahil olduğu bir çalışmada Cmaks ve yarı ömür normal gönüllülerle mukayese edilebilirken dağılım hacmi daha fazla, 27 l’dir.

    Dağılım:

    Meropenemin ortalama plazma proteinine bağlanması %2 civarındadır ve konsantrasyona bağlı değildir. Hızlı bir uygulamadan sonra (5 dakika veya daha az) farmakokinetikler biyoeksponensiyaldir, ancak 30 dakikalık infüzyondan sonra daha az belirgindir. Meropenem akciğer, bronşiyal salgılar, safra, serebrospinal sıvı, jinekolojik dokular, deri, fasya, kas ve peritonal eksüdalar dahil bazı vücut sıvılarına ve dokulara iyi penetre olur.

    Biyotransformasyon:

    Meropenem, mikrobiyolojik açıdan inaktif metabolit oluşturan beta laktam halkasının hidrolizi ile metabolize olur. In vitro meropenem, imipenemle kıyaslandığında insanlardaki dehidropeptidaz-I (DHP-I) ile hidroliz edilmeye karşı düşük duyarlılık gösterir ve DHP-1 inhibitörü ile birlikte uygulanması gerekmez.

    Eliminasyon:

    MAXİPEN öncelikli olarak değişmeden böbreklerden atılır. 12 saatte, uygulanan dozun yaklaşık %70’i (%50-75) idrarla değişmeden atılır. Diğer bir %28’lik kısım ise mikrobiyolojik olarak inaktif metabolit olarak atılır. Dozun sadece yaklaşık %2’si fekal eliminasyonla atılır. Ölçülen renal klerens ve probenesid etkisi göstermiştir ki meropenem hem filtrasyona hem de tübüler sekresyona maruz kalmaktadır.

    Hastalardaki karakteristik özellikler

    Böbrek yetmezliği:

    Böbrek yetmezliğinde meropenem daha yüksek EAA ve daha uzun yarı ömür gösterir. Sağlıklı gönüllülere (CrCL >80 ml/dk) nazaran Orta seviyede yetmezliği olan hastalarda (CrCL 33-74 ml/dk) EAA 2,4 kat, ağır yetmezliği olanlarda (CrCL 4-23 ml/dk) 5 kat ve hemodiyaliz hastalarında (CrCL <2 ml/dk) 10 kat artar. Mikrobiyolojik olarak inaktif halka açılması ile oluşan metabolitin EAA’ı da böbrek yetmezliği olan hastalarda önemli oranda artmıştır. Orta ve ileri seviyede böbrek yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması önerilir (bkz. bölüm 4.2).

    Meropenem hemodiyaliz ile uzaklaştırılır; hemodiyaliz boyunca klerens anürik hastalardan yaklaşık 4 kat daha yüksektir.

    Karaciğer yetmezliği:

    Alkolik sirozu olan hastalarla yapılan bir çalışmada tekrarlayan dozlardan sonra karaciğer hastalığının meropenemin farmakokinetikleri üzerine herhangi bir etkisi görülmemiştir.

    Erişkin hastalar:

    Böbrek fonksiyonu eşit sağlıklı gönüllülere nazaran farmakokinetik çalışmaların yürütüldüğü hastalarda anlamlı farmakokinetik farklılıklar görülmemiştir. İntra-abdominal enfeksiyonu ya da pnömonisi olan 79 hastadan elde edilen verilerle oluşturulan bir popülasyon modelinde kilo üzerine merkezi hacmin, kreatinin klerensi üzerine klerensin ve yaşın ilintili olduğu gösterilmiştir.

    Çocuklar:

    Enfeksiyonu olan yenidoğan ve çocuklardaki farmakokinetikler 10, 20 ve 40 mg/kg dozlarında erişkinlerdeki sırasıyla 500, 1000 ve 2000 mg dozları takiben elde edilen Cmaks değerlerine yakındır. Kıyaslama yapıldığında dozlar ve yarı ömürler arasında sabit farmakokinetikler göstermiştir; bu tüm erişkinlerde gözlenene benzerdir; sadece çok küçük bireylerde (<6 ay) t_1/2 1,6 saattir. Ortalama meropenem klerens değerleri 5,8 ml/dk/kg (6-12 yaş), 6,2 ml/dk/kg (2-5 yaş), 5.3 ml/dk/kg (6-23 ay) ve 4,3 ml/dk/kg (2-5 ay)’dır. Dozun yaklaşık %60’ı 12 saat boyunca meropenem olarak idrarla atılır ve diğer bir %12’lik kısmı metaboliti olarak atılır. Menenjitli çocuklarda BOS’daki meropenem konsantrasyonları, bireyler arasında anlamlı değişkenlik olmasına rağmen mevcut plasma seviyelerinin yaklaşık %20’sidir.

    Anti-enfektif tedaviye ihtiyacı olan yenidoğanlardaki meropenem farmakokinetikleri kronolojik yaşı ya da gebelik süresi daha fazla olan yenidoğanlarda, 2,9 saatlik bir genel ortalama yarı ömrü ile daha büyük klerens göstermiştir. Monte Carlo simülasyonu bir popülasyon PK modeline dayanarak 8 saatte bir 20 mg/kg’lık bir doz rejimi erken doğan bebeklerin %95’inde ve normal süresinde doğanların %91’inde P. aeruginosa için %60 T>MİK değerini sağlayacağını göstermiştir.

    Yaşlılar:

    Sağlıklı yaşlı gönüllülerde (65-80 yaş) yapılan farmakokinetik çalışmalar, meropenemin plazma klerensinde yaşla birlikte azalan kreatinin klerensiyle ilişkili bir azalma olduğunu ve böbrek dışı klerensde daha küçük bir azalma olduğunu göstermiştir. Orta veya ileri seviyede böbrek yetmezliği vakaları hariç yaşlı hastalarda doz ayarlaması gerekmez (bkz. bölüm 4.2).

    Farmakokinetik/Farmakodinamik ilişki

    5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

    Hayvan çalışmaları meropenemin böbrekler tarafından iyi tolere edildiğini göstermiştir. Renal tübüler hasar fare ve köpeklerde sadece 2000 mg/kg’lık ve üzerindeki dozlarda ve tek bir uygulamadan sonra görülmüştür ve maymunlarda 7 günlük bir çalışmada 500 mg/kg’da görülmüştür.

    Meropenem genel olarak merkezi sinir sisteminde iyi tolere edilir. Akut toksisite çalışmalarında etkiler kemirgenlerde 1000 mg/kg’ı aşan dozlarda görülmüştür. Meropenemin IV LD50’si kemirgenlerde 2000 mg/kg’dan daha büyüktür.

    Tekrarlanan dozlarla yapılan çalışmalarda (6 aya kadar) köpeklere 500 mg/kg doz uygulandığında kırmızı hücre parametrelerinde hafif düşüşler dahil sadece minör etkiler görülmüştür.

    Geleneksel test kümesinde sıçanlarda 750 mg/kg’a dek ve maymunlarda 360 mg/kg’a dek olan çalışmalarda herhangi bir mutajenik potansiyel kanıtı ve teratojenik potansiyel dahil hiçbir üreme toksisitesi kanıtı yoktur. Yetişkin hayvanlar, genç hayvanlarla karşılaştırıldığında, ikisi arasında meropeneme karşı artan bir hassasiyet kanıtı olmadığı bulunmuştur.

    İntravenöz formülasyon hayvan çalışmalarında iyi tolere edilmiştir.

    Meropenemin tek metaboliti de hayvan çalışmalarında benzer toksisite profiline sahiptir.

    • 6.

      6.   FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

      6.1. Yardımcı maddelerin listesi

      6.2. Geçimsizlikler

      MAXİPEN 6.6’da belirtilen infüzyon çözeltileri ile kullanılabilir.

      6.3. Raf ömrü

      MAXİPEN 25°C altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır. Hazırlanmış çözelti dondurulmamalıdır.

      6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

      Tıbbi ürün 1 flakonluk ambalajlarda piyasaya sunulur.

      • 6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

        Enjeksiyon

        MAXİPEN 500 mg IV enjeksiyon ve infüzyon için toz içeren flakon sulandırımı için 0,8 mm’lik (21 Gauge) bir dış çapa sahip steril hipodermik iğnelerin kullanılması önerilir.

        MAXİPEN bolus intravenöz enjeksiyon için enjeksiyonluk steril suda çözündürüldükten sonra kullanılmalıdır.

        İnfüzyon

        İntravenöz infüzyon için MAXİPEN flakonları doğrudan %0,9’luk sodyum klorürün veya %5’lik glukozun infüzyonluk çözeltileri ile çözülebilir.

        Her bir flakon sadece tek kullanım içindir.

        Çözelti hazırlaması ve uygulamasında standart aseptik teknikler kullanılmalıdır.

        Çözelti kullanılmadan önce çalkalanmalıdır.

        Asperger Sendromu Asperger sendromu, otistik gurubun bir bölümü olan bir özürdür. Bu genelde, gurubun daha ”yüksek” tarafında yer aldığı düşünülen kişilere uygun bir tanıdır.

        Aşırı Alkol Kullanımı, Alkolizm Alkol bağımlılığı, alkol kullanımı ve alkol sorunları arasındaki farkı açıklamak güçtür. Örneğin, geçmişte alkol kullanmış olan bir kimsenin mutlaka alkol bağımlısı olması gerekmez.

        İLAÇ EŞDEĞERLERİ

        Eşdeğer İlaç Adı	Barkodu	İlaç Fiyatı
        MERONEM	8699786270022
        MEROSID	8699828270188	326.46TL
        MEROZAN	8699769270018	262.26TL
        MOPEM	8699814270581
        PENEREM	8699844272265
        Diğer Eşdeğer İlaçlar

        	Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.
        	Belsoğukluğu, Chlamydia ve Frengi Belsoğukluğu, bakterilerin sebep olduğu bir enfeksiyondur. Cinsel ilişki yoluyla bulaşır ve dölyatağı boynunda, idrar yollarında, anüste, makatta ve boğazda enfeksyona sebep olabilir.
        	Rahim Boyu ( Serviks ) Kanseri Rahim boynu (serviks) kanseri 35 yaş altı kadınlarda görülen vakalarda meme kanserinden sonra ikinci sırayı alır.Serviks kanserinin gelişmesi yıllarca sürebilir.