MENVEO 0.5ml IM enjeksiyonluk çözelti hazırlamak için liyofilize toz içeren 5 flakon { Glaxo Smithkline } Kısa Ürün Bilgisi

1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde

Bir doz (0.5 mL çözelti halindeki aşı) aşağıdaki etkin maddeleri içerir:

Her bir toz flakonu şunları içerir:

Meningokok grup A oligosakkarit ile ........................................... 10 mikrogram

Corynebacterium diphtheriae CRM197 proteinine konjuge ........16,7’den 33,3 mikrograma

kadar

Her bir çözelti flakonu şunları içerir:

Meningokok grup C oligosakkarit ile............................................5 mikrogram

Corynebacterium diphtheriae CRM197 proteinine konjuge ........7,1’den 125 mikrograma

kadar

Meningokok grup W135 oligosakkarit ile .................................... 5 mikrogram

Corynebacterium diphtheriae CRM197 proteinine konjuge ........3,3’ten 8,3 mikrograma kadar

Meningokok grup Y oligosakkarit ................................................ 5 mikrogram

Corynebacterium diphtheriae CRM197 proteinine konjuge ........5,6’dan 10,0 mikrograma

kadar

Yardımcı maddeler

Potasyum dihidrojen fosfat............................5 mg

Sodyum klorür............................................ 4,5 mg

Sodyum dihidrojen fosfat monohidrat........ 2,5 mg

Disodyum fosfat dihidrat............................ 7,5 mg

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

3.   FARMASÖTİK FORMU

Enjeksiyonluk çözelti için toz ve çözücü.

Toz, beyaz ila hafif grimsi beyaz kektir.

Çözelti, renksiz berrak bir çözeltidir.

• 
  

  4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

MENVEO Neisseria meningitidis serogrup A, C, W135 ve Y’ye maruziyet riski taşıyan çocuklar (2 aydan itibaren ve üstü), adolesanlar ve erişkinlerin inzavif meningokok hastalığını önlemek üzere aktif immünizasyonu için endikedir. Bu aşının kullanımı resmi tavsiyelere uygun olmalıdır.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

 Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Çocuklar (2 aydan itibaren ve üstü), adolesanlar ve erişkinlerde:

Farklı popülasyonlarda dozlar:

• 2 ila 6 aylık çocuklar için aşı programı

2 ila 6 aylıkken aşılamanın başlandığı çocuklarda MENVEO’nun her biri 0.5 mL’lik üç dozu en az 2 aylık aralıklarla verilmeli, dördüncü doz yaşamın ikinci yılında uygulanmalıdır (1216 ay).

Aşılama 2. ayda başlatıldığında 2., 4., 6. ve 12. Aylarda olmak üzere 4 doz uygulanması durumunda etkilidir.

• 7 ila 23 aylık çocuklar için aşı programı

7 ila 23 aylık aşılanmamış çocuklarda MENVEO her biri tek doz (0,5 mL) halinde iki doz şeklinde uygulanmalı, ikinci doz yaşamın ikinci yılında ve ilk dozdan en az 3 ay sonra uygulanmalıdır.

• 2 ile 10 yaş arası çocuklar için aşı programı

MENVEO tek doz (0,5 mL) halinde uygulanmalıdır.

• Adolesanlar ve erişkinler için doz programı (11 yaşından itibaren)

MENVEO tek doz (0,5 mL) halinde uygulanmalıdır.

Pekiştirme dozu

MENVEO ile aşılamadan 5 yıl sonrasına kadar uzun süreli antikor kalıcılığına ilişkin veri bulunmaktadır (Bkz. Bölüm 4.4 ve Bölüm 5.1).

MENVEO, daha önce MENVEO, başka bir konjuge meningokokal aşı veya meningokokal konjuge olmayan polisakkarit aşı ile primer aşılama olmuş kişilerde rapel doz olarak verilebilir. Önceden MENVEO ile aşılanmış kişilerde bir rapel dozun gerekip gerekmediği ve bu dozun zamanlaması, ulusal önerilere dayalı olarak belirlenecektir.

Uygulama şekli:

Her bir MENVEO dozu bebeklerde tercihen uyluğun anterolateral kısmına ya da çocukların, adolesanların ve erişkinlerin deltoid kasına (üst kol) 0,5 mL’lik kas içine tek doz enjeksiyon şeklinde uygulanır.

MENVEO hiçbir koşul altında intravenöz, subkütan veya intradermal yolla uygulanmamalıdır. Aynı anda birden fazla aşı uygulanıyorsa farklı enjeksiyon bölgeleri kullanılmalıdır.

Aşının hazırlanması ve sulandırılması ile ilgili talimatlar için Bölüm 6.6’ya bakınız.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek/Karaciğer yetmezliği:

MENVEO’nun böbrek ve karaciğer yetmezliği olan hastalardaki güvenliliği ve etkililiği incelenmemiştir. Bu gibi hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.

Pediyatrik popülasyon:

MENVEO’nun 2 aylıktan küçük çocuklarda güvenliliği ve etkililiği ile ilgili veri mevcut değildir.

Geriyatrik popülasyon:

MENVEO’nun kullanımı ile ilgili 56-65 yaşındaki bireylerle ilgili sınırlı veri bulunmakta olup, 65 yaş üzerindeki bireylerle ilgili veri mevcut değildir.

4.3. Kontrendikasyonlar

Etkin maddelere veya difteri toksoidi (CRM197) dahil yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılık veya benzer bileşenler içeren bir aşı ile daha önceki uygulamadan sonra yaşamı tehdit eden bir reaksiyon olduğu bilinen bireylerde kontrendikedir. (bkz. Bölüm 4.4).

Diğer aşılar gibi, MENVEO uygulanması da akut şiddetli bir ateşli hastalık geçiren kişilerde ertelenmelidir.

Minör enfeksiyon durumları bir kontrendikasyon değildir.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Herhangi bir aşının enjeksiyonundan önce, uygulamadan sorumlu kişi alerjik reaksiyonlar veya diğer tüm reaksiyonların önlenmesi için tam tıbbi öykü ve mevcut sağlık durumu dahil bilinen tüm önlemleri almalıdır. Tüm enjeksiyon ile kullanılan aşılarda olduğu gibi, aşının uygulanmasını takiben gelişebilecek nadir bir anafilaktik reaksiyon durumunda uygun tıbbi tedavi ve gözetim hazır bulundurulmalıdır.

MENVEO hiçbir koşul altında intravenöz, subkütan veya intradermal yolla uygulanmamalıdır.

MENVEO aşıda bulunmayan diğer N. meningitidis serogruplarının neden olduğu enfeksiyonlara karşı koruma sağlamayacaktır.

Tüm aşılarla olduğu gibi, koruyucu bir immün sistem yanıtı aşılama yapılan herkeste sağlanamayabilir (bkz. Bölüm 5.1).

Tüm enjektabl pediatrik aşılarla olduğu gibi, oldukça prematüre bebeklere (gestasyonun < 28. haftasında doğan) ve özellikle respiratuar immatürite öyküsü olanlara birincil immünizasyon serileri uygulanırken potansiyel apne riskleri ve 48-72 saat boyunca respiratuar takip ihtiyacı dikkate alınmalıdır. Prematüre doğan bir bebekte MENVEO da dahil olmak üzere bir intramüsküler aşının ne zaman yapılacağı konusundaki karar, bebeğin tıbbi durumu ve aşılamanın potansiyel yarar ve olası risklerinin dikkate alınmasına dayanmalıdır.

Aşılama sırasında iğne ile enjeksiyona karşı psikojenik cevap olarak vazovagal reaksiyonlar (senkop), hiperventilasyon veya strese bağlı reaksiyonları içeren kaygı ile ilişkili reaksiyonlar görülebilir (bkz. Bölüm 4.8). Bayılmaya bağlı yaralanmalardan kaçınmak için gerekli prosedürlerin hazır olması önemlidir.

Aşının maruziyet sonrası profilaksiye uygulanabilirliği ile ilgili herhangi bir veri mevcut değildir.

Aşının uygulanması immün sistemi bozulmuş bireylerde, uygun bir koruyucu antikor yanıtı ile sonuçlanmayabilir. İnsan İmmün Yetmezlik Virüsü (HIV) enfeksiyonu bir kontrendikasyon nedeni değilken, MENVEO immün sistemi bozulmuş kişilerde özellikle değerlendirilmemiştir. Kompleman eksikliği olan kişiler ve fonksiyonel veya anatomik asplenili kişiler meningokokal A, C, W135 ve Y konjugat aşılara karşı bir immün yanıt oluşturamayabilir.

Değiştirilmiş İmmünkompetans

Azalmış Bağışıklık Yanıtı

Bağışıklığı baskılayıcı tedavi alan bazı kişiler de dahil olmak üzere immünkompetansı bozulmuş olan bazı kişilerde MENVEO’ya karşı bağışıklık yanıtları azalmış olabilir.

Kompleman eksikliği

Bazı komplemen eksiklikleri olan kişiler ve terminal kompleman aktivasyonunu inhibe eden tedavi (örneğin ekulizumab) alan kişiler, MENVEO ile aşılanmanın ardından antikorlar geliştirmiş olsalar dahi, A, C, Y serogruplarının neden olduğu invazif hastalık dahil olmak üzere, N. meningitidis’in neden olduğu invazif hastalık açısından yüksek risk altındadırlar.

Ailevi kompleman eksiklikleri olan kişiler (örneğin, C3 ya da C5 eksiklikleri) ve terminal kompleman aktivasyonunu inhibe eden tedavi (örneğin ekulizumab) alan kişiler, Menveo ile aşılanmanın ardından antikorlar geliştirmiş olsalar dahi, N. Meningitidis A, C, W-135 ve Y serogruplarının neden olduğu invazif hastalık açısından yüksek risk altındadırlar.

MENVEO trombositopenisi ve kanama bozuklukları olan kişilerde veya antikoagülan tedavi uygulananlarda hematom riski nedeniyle değerlendirilmemiştir. Bundan dolayı intramüsküler enjeksiyonu takiben hematom riski taşıyan kişiler için risk-fayda oranı sağlık profesyonelleri tarafından değerlendirilmelidir.

Bir diğer meningokokal kuadrivalan polisakkarit konjuge aşının uygulanmasını takiben çok seyrek olarak zaman açısından ilişkili Guillain-Barre sendromu (GBS) bildirilmiştir. Güncel büyük çok merkezli retrospektif bir kohort ve iç içe vaka kontrol çalışmasında, bu aşının kullanımı ile ilişkili artmış GBS riski kanıtına rastlanmamıştır. MENVEO’nun bilinen Guillan-Barre Sendromu öyküsü olan gönüllülere uygulanma kararında potansiyel riskler ve faydalar dikkate alınmalıdır.

MENVEO ile yapılan çalışmalarda, miktar tayininde insan komplemanı kullanıldığında serogrup A’ya karşı serum bakteri öldürücü antikor (hSBA) miktarlarının azaldığı görülmüştür (bkz. Bölüm 5.1). hSBA serogrup A antikor miktarlarının azalmasının klinik önemi bilinmemektedir. Ancak, bireyin Men A’ya karşı maruziyet riski varsa ve MENVEO dozu yaklaşık bir yıldan önce uygulandıysa, tekrar doz aşı yapılabilir.

MENVEO her flakonda 1mmol (23mg)’dan daha az sodyum ihtiva eder; yani esasında sodyum içermediği kabul edilebilir. MENVEO her flakonda 1mmol (39mg)’dan az potasyum ihtiva eder; yani esasında potasyum içermediği kabul edilebilir.

Biyolojik tıbbi ürünlerin takip edilebilirliğinin sağlanması için uygulanan ürünün ticari ismi ve seri numarası mutlaka hasta dosyasına kaydedilmelidir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

MENVEO ya da bileşenlerinden herhangi birini aynı enjektör ya da flakon içinde başka bir aşı veya seyreltici ile karıştırmayınız.

Klinik çalışmalarda aşılanan 2 ila 23 ay arası yaşlardaki çocuklarda MENVEO, şu antijenleri içeren aşılar ile eşzamanlı olarak uygulanmıştır: difteri toksoidi, aselüler boğmaca aşısı, tetanoz toksoidi, Haemophilus influenzae tip b (Hib), inaktive çocuk felci, hepatit B (HBV), inaktive hepatit A, 7 değerlikli ve 13 değerlikli pnömokok konjuge aşı kapsüler antijenler (PCV7 ve PCV13), pentavalan rotavirüs ve kızamık, kabakulak, rubella ve varisella virüsleri (MMRV). Yapılan klinik çalışmalarda, bu rutin aşıların reaktojenisitesinde herhangi bir artış ya da güvenlilik profillerinde herhangi bir değişiklik gözlenmemiştir.

Eşzamanlı uygulanan aşılar ile pnömokok aşı serotipleri 6B ve 19A haricinde herhangi bir etkileşim gözlenmemiştir. Bir çalışmada pnömokok aşı serotipleri 6B ve 19A’ya ve diğer bir çalışmada 19A serotipine karşı 3. doz sonrası immün yanıtta hafif bir azalma görülmüştür. Bununla birlikte, 4. doz sonrasında pnömokok aşı serotiplerinin herhangi biri için bir immün etkileşim gözlenmemiştir.

2 ila 10 yaş çocuklarda, MENVEO ile birlikte kullanım halinde diğer çocukluk aşılarının güvenliliğini ve immünojenisitesini değerlendirmek için veri mevcut değildir.

Adolesanlarda (11 ila 18 yaş) MENVEO’nun, Tetanoz, Azaltılmış Difteri ve Aselüler Boğmaca Aşısı, Adsorbe (Tdap) ile tek başına veya Tdap ve İnsan Papillomavirus Kuadrivalan (Tip 6, 11, 16 ve 18) aşısı, Rekombinant (HPV) ile birlikte uygulanması yapılan çalışmalar ile değerlendirilmiş olup, sonuçlar bu aşıların eşzamanlı uygulanmasını desteklemektedir.

İki çalışmada da artmış bir reaktojenisite oranı veya aşıların güvenlilik profilinde değişikliğe ilişkin herhangi bir kanıt elde edilmemiştir. MENVEO ve difteri, tetanoz veya HPV aşısı bileşenlerine antikor yanıtları eşzamanlı uygulamadan negatif olarak etkilenmemiştir.

MENVEO’nun Tdap’tan bir ay sonra uygulanması istatistiksel olarak daha düşük W135 serolojik yanıtlarıyla sonuçlanmıştır. Seroproteksiyon oranı üzerinde doğrudan bir etki olmadığından klinik sonuçlar şu anda bilinmemektedir. Üç boğmaca antijeninin ikisine karşı antikor yanıtında bir miktar baskılanmaya ilişkin kanıtlar elde edilmiştir. Bu gözlemin klinik ilgisi bilinmemektedir. Aşılamadan sonra, aşıyı kullananların % 97’si her bir aşı antijenine karşı tespit edilebilir antikora sahip bulunmuştur.

Erişkinlerde MENVEO monovalan ve kombine Hepatit A ve B, sarı humma, tifo (Vi polisakkaridi), japon ensefaliti, kuduz aşıları ve çok bileşenli meningokok grup B aşısı (rekombinant, adsorbe) ile eşzamanlı uygulanabilir.

MENVEO yukarıda listeli olanlar dışındaki aşıların eşzamanlı olarak uygulanması konusunda çalışılmamıştır. Eşzamanlı aşılar daima farklı enjeksiyon bölgelerinden ve tercihen kontralateral olarak uygulanmalıdır. Herhangi bir eşzamanlı uygulama ile advers reaksiyonların yoğunlaşıp yoğunlaşmadığı kontrol edilmelidir.

İmmünosupressif tedaviler

Radyasyon tedavisi, antimetabolit ilaçlar, alkilleyici ajanlar, sitotoksik ilaçlar ve kortikosteroidler (fizyolojik dozlardan fazla kullanıldığında) gibi immünosupressif tedaviler MENVEO’ya karşı bağışıklık yanıtını azaltabilirler. MENVEO’nun immünojenisitesi bu tür tedavileri alan kişilerde değerlendirilmemiştir.

• 4.6. Gebelik ve laktasyon

  Genel tavsiye

  Gebelik kategorisi: C

  Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

  Çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlardan elde edilen veriler yetersizdir. Bu gruptakilere yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. Bu nedenle gerekli olmadıkça kullanılmamalıdır.

  Gebelik dönemi

  Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik /ve-veya/ embriyonal/fetal gelişim /ve veya/ doğum /ve-veya/ doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. Bu nedenle MENVEO kesinlikle gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

  Buna karşılık Neisseria meningitidis serogrup A, C, W135 ve Y’nin neden olduğu invaziv meningokok hastalığının şiddeti düşünüldüğünde, maruziyet riski açık bir şekilde tanımlandığı zaman gebelik aşılama için bir engel oluşturmayacaktır.

  Laktasyon dönemi

  MENVEO’nun emzirme döneminde kullanımına dair elde kısıtlı veriler olmasına rağmen, süte geçen antikor miktarının emzirilen bebeğe zararı olmayacağı düşünülmektedir. MENVEO emziren anneye uygulanacağı zaman dikkatli olunmalıdır.

  Üreme yeteneği/Fertilite

  Klinik dışı veriler konvansiyonel tekrar eden doz toksisitesi ve üreme ve gelişim toksisitesi çalışmalarına göre insanlar için özel bir tehlike ortaya koymamıştır.

  Çiftleşme öncesi ve gebelik sırasında MENVEO verilen dişi tavşanlarda fertilite üzerinde herhangi bir etki gözlenmemiştir (bkz. Bölüm 5.3).

  4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

  Araç ve makine kullanma yeteneği üzerindeki etkilerle ilgili herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Aşılamayı takiben nadiren sersemlik bildirilmiştir. Bu durum araç ve makine kullanımını geçici olarak etkileyebilir. Aşı uygulanan kişilerin bu bakımdan uyarılması gerekmektedir.

  4.8. İstenmeyen etkiler

  Güvenlilik profili özeti:

  Her bir sıklık gruplamasında, istenmeyen reaksiyonlar azalan ciddiyet amacıyla sunulmaktadır.

  Şu terimler ve sıklık dereceleri kullanılmıştır:

  Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

  2 ila 23 aylık çocuklarda:

  MENVEO’nun 4 dozluk programdaki güvenliliği, çalışmaya alındıkları zaman 2 aylık olan 8735 çocuğun rutin pediatrik aşıları ile eşzamanlı olarak MENVEO aldığı (bkz. Bölüm 4.5) randomize, kontrollü, çok merkezli üç klinik çalışmada değerlendirilmiştir. Toplam 2864 çocuk rutin pediatrik aşıları tek başına almıştır.

  MENVEO’nun 2 dozluk programdaki güvenliliği rutin pediatrik aşılar ile eşzamanlı olarak uygulanan MENVEO’nun güvenliliğinin değerlendirildiği dört randomize çalışmada 6 ila 23 aylıkken aşılanan 2180 çocukta değerlendirilmiştir.

  Üç çalışmada yaşamın ikinci yılında rutin pediatrik aşılar ile eşzamanlı uygulanan tek doz MENVEO’nun güvenliliği 537 olguda değerlendirilmiştir.

  Gözlenen advers reaksiyonlar aşağıdakileri içermektedir:

  Metabolizma ve beslenme hastalıkları:

  Çok yaygın:      Yeme bozukluğu

  Sinir sistemi hastalıkları:

  Çok yaygın:       Sürekli ağlama, uykulu olma

  Gastrointestinal hastalıklar:

  Çok yaygın:       Diyare, kusma

  Deri ve deri altı doku hastalıkları:

  Yaygın:          Döküntü

  Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

  Çok yaygın:       Sinirlilik, enjeksiyon bölgesinde hassasiyet, enjeksiyon bölgesi eritemi

  (<50 mm), enjeksiyon bölgesi endürasyonu (< 50 mm)

  Yaygın:            Enjeksiyon bölgesinde şiddetli hassasiyet, ateş

  Yaygın olmayan: Enjeksiyon bölgesi eritemi (>50mm), enjeksiyon bölgesi endürasyonu

  (>50mm)

  2 ila 10 yaş arası çocuklarda:

  Tamamlanmış klinik çalışmalarda 2 ila 10 yaş arası 3464 çocuk MENVEO almıştır. MENVEO’nun 2 ila 10 yaş arası çocuklarda güvenliliği MENVEO alan 3181 gönüllünün katıldığı 4 klinik çalışmada değerlendirilmiştir.

  Klinik çalışmalarda, en yaygın gözlenen yan etkiler genellikle bir ila iki gün devam etmiştir ve ciddi yan etkiler değildir. Bu yan etkiler şöyledir:

  Metabolizma ve beslenme hastalıkları:

  Yaygın:           Yeme bozuklukları

  Sinir sistemi hastalıkları:

  Çok yaygın:       Uykulu olma, baş ağrısı

  Gastrointestinal hastalıklar:

  Yaygın:            Bulantı, kusma, diyare

  Deri ve deri altı doku hastalıkları:

  Yaygın:           Döküntü

  Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

  Yaygın:             Miyalji, artralji

  Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine iliskin hastalıklar

  Çok yaygın:        Sinirlilik, halsizlik, enjeksiyon bölgesi ağrısı, enjeksiyon bölgesi eritemi

  (< 50 mm), enjeksiyon bölgesi endürasyonu (< 50 mm)

  Yaygın:           Enjeksiyon bölgesi eritemi (>50mm), enjeksiyon bölgesi endürasyonu

  (>50mm), üşüme, ateş >38^oC

  Yaygın olmayan: Enjeksiyon bölgesi kaşıntısı

  11 ila 65 yaş arası bireylerde

  MENVEO’nun güvenliliği, MENVEO kullanan 6.401 katılımcının (11-65 yaş arası) dahil olduğu beş randomize kontrollü klinik çalışmada değerlendirilmiştir. MENVEO kullanıcıları arasında % 58,9, % 16,4, % 21,3 ve % 3,4’ü sırasıyla 11-18 yaş, 19-34 yaş, 35-55 yaş ve 56-65 yaş gruplarını oluşturmuştur. İki birincil güvenlilik çalışması, sırasıyla 11 ila 55 yaş (N=2.663) ve 19 ila 55 yaş (N=1.606) yaşındaki katılımcıları kaydeden randomize, aktif kontrollü çalışmalar olmuştur.

  MENVEO ile tüm çalışmalardaki adolesan ve yetişkin yaş gruplarında ortaya çıkan lokal, sistemik ve diğer reaksiyonların görülme sıklığı ve şiddeti genelde benzer olmuştur. MENVEO kullanan 56-65 yaşındaki gönüllüler (N=216) arasında reaksitojenisite profili ve advers olay oranları, 11-55 yaşındaki MENVEO kullanan gönüllülerde gözlenene benzer bulunmuştur.

  Klinik çalışmalar sırasında en yaygın görülen lokal ve sistemik yan etkiler enjeksiyon bölgesi ağrısı ve baş ağrısıdır.

  Klinik çalışmalar sırasında bildirilen en yaygın yan etkiler genellikle bir ila iki gün sürmüş olup, genellikle şiddetli yapıda görülmemiştir. Üç temel ve iki destekleyici klinik çalışmada rapor edilen advers reaksiyonlar sistem organ sınıfına göre aşağıda listelenmiştir.

  Sinir sistemi hastalıkları:

  Çok yaygın:        Baş ağrısı

  Yaygın olmayan: Sersemlik

  Gastrointestinal hastalıklar:

  Çok yaygın:       Bulantı

  Deri ve deri altı doku hastalıkları:

  Yaygın:           Döküntü

  Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları:

  Çok yaygın:       Miyalji

  Yaygın:            Artralji

  Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

  Çok yaygın:        Enjeksiyon bölgesi  ağrısı,  enjeksiyon bölgesi eritemi (<50 mm),

  enjeksiyon bölgesi endürasyonu (< 50 mm), halsizlik

  Yaygın:           Enjeksiyon bölgesi eritemi (>50 mm), enjeksiyon bölgesi endürasyonu

  (>50 mm), ateş >38°C, titreme

  Yaygın olmayan: Enjeksiyon bölgesi kaşıntısı

  Pazarlama sonrası spontan raporlardan elde edilen advers reaksiyon bildirimleri (tüm yaş grupları)

  Bu olaylar boyutu belli olmayan bir popülasyondan gönüllü olarak bildirildiği için sıklıklarını güvenli bir şekilde hesaplamak ya da tüm olaylar için aşı maruziyeti ile nedensel bir ilişki kurmak mümkün değildir.

  Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:

  Bilinmiyor:        Aşılama bölgesinde selülit

  Bağışıklık sistemi hastalıkları:

  Bilinmiyor:         Anaflaksi de dahil olmak üzere aşırı duyarlılık

  Sinir sistemi hastalıkları:

  Bilinmiyor:        Baş dönmesi, senkop, tonik konvülsiyon, febril konvülsiyon, baş ağrısı,

  yüz felci, denge bozukluğu

  Göz hastalıkları:

  Bilinmiyor:        Göz kapağı ptozisi

  Kulak ve iç kulak hastalıkları:

  Bilinmiyor:         İşitme bozukluğu, kulak ağrısı, vertigo, vestibüler bozukluk.

  Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları:

  Bilinmiyor:         Orofaringeal ağrı

  Deri ve deri altı doku hastalıkları:

  Bilinmiyor:        Deri ekfoliasyonu, büllöz durumlar

  Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları:

  Bilinmiyor:         Artralji, kemik ağrısı

  Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

  Bilinmiyor:         Enjeksiyon yerinde kaşıntı, ağrı, eritem, enflamasyon, enjeksiyon

  uygulanan ekstremitede yoğun şişme de dahil olmak üzere şişme, yorgunluk, halsizlik, ateş.

  Araştırmalar:

  Bilinmiyor:         Alanin aminotransferaz artışı

  Yaralanma, zehirlenme ve prosedüre bağlı komplikasyonlar:

  Bilinmiyor:        Düşme, kafa yaralanması

  Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

  Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar / risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir. (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)

  4.9. Doz aşımı ve tedavisi

  Herhangi bir aşırı doz aşımı vakası bildirilmemiştir.

  • 
    

    5.1. Farmakodinamik özellikler

    Farmakoterapötik grup: Meningokok aşılar

    ATC kodu: J07AH08

    İmmünojenisite

    MENVEO’nun etkililiği bakteri öldürücü etkinliğe sahip serogruba özgü antikapsüler antikorların üretimi ölçülerek belirlenmiştir Serum bakteri öldürücü etkinlik (SBA) ekzojen kompleman kaynağı olarak insan serumu (hSBA) kullanılarak ölçülmüştür. hSBA meningokok hastalığına karşı orijinal koruma korelatı olarak belirlenmiştir.

    İmmünojenisite, 2 aylık ila 65 yaş arası kişilerin kaydedildiği randomize, çok merkezli, aktif kontrollü klinik çalışmalarda değerlendirilmiştir.

    Çocuklarda (2-16 aylık) 4 doz serilerinden sonra immün yanıtlar

    2, 4, 6 ve 12. aylıkken 4 dozluk seriler uygulanan bebeklerde önceden belirlenmiş olan immünojenisite sonlanma noktası, hSBA > 1.8 değerine ulaşan hastaların oranı olup nokta tahmini için 2 yönlü %95 GA’nın alt sınırı son dozdan bir ay sonra serogrup A aşısı uygulananlarda > %80, serogrup C, W-135 ve Y aşısı uygulananlarda > %85’dir. Serum örnekleri 2 aylıkken (ilk bebek dozundan önce), 7 aylıkken (bebek serisinden 1 ay sonra), 12 aylıkken (daha büyük bebek dozundan önce) ve 13 aylıkken (son dozdan 1 ay sonra) alınmış olup bu sayede bebek serilerinin ve ayrıca tam serilerin immünojenisitesi değerlendirilebilmiştir. MENVEO’nun bebeklerdeki immünojenisitesi 2, 4, 6 ve 12 aylıkken 4 dozluk seriler uygulanan ve 2, 4, 6 ve 16 aylıkken 4 dozluk seriler alan olguların dahil olduğu iki pivot, randomize, kontrollü, çok merkezli çalışmada değerlendirilmiştir.

    İki pivot çalışmada önceden belirlenmiş olan immünojenisite kriteri 2, 4, 6 ve 16. aylardaki 4 dozluk serilerin tamamlanmasından sonraki 1. ayda A, C, W-135 ve Y serogrupların dördü için de karşılanmıştır (Tablo 1).

    Tablo 1: 2, 4, 6 ve 12 (16) aylıkken rutin pediatrik aşılarla birlikte MENVEO uygulaması sonrasında bakteri öldürücü antikor yanıtları

    		2, 4, 6,		12 ay		2, 4, 6,	16 ay
    		Çalışma V59P14 -		Çalışma V59_33		Çalışma V59P14 -
    		ABD’li olgular				Latin Amerikalı
    Serogrup						olgular
    		3. doz	4. doz	3. doz	4. doz	3. doz	4. doz
    		sonrası	sonrası	sonrası	sonrası	sonrası	sonrası
    		N = 212	N = 84	N=202	N=168	N=268	N=120
    	|_LL1:8	67	94	76	89	89	95
    	%95 GA	(61, 74)	(87*, 98)	(69, 81)	(83*, 93)	(85, 93)	(89, 98)
    	GMT	13	77	21	54	43	146
    	%95 GA	(11, 16)	(55, 109)	(17, 26)	(44, 67)	(36, 52)	(113, 188)
    		N = 204	N = 86	N=199	N=156	N=272	N=122
    	LLL1:8	97	98	94	95	97	98
    	%95 GA	(93, 99)	(92*, 100)	(90, 97)	(90*, 98)	(94, 99)	(94, 100)
    	GMT	108	227	74	135	150	283
    	%95 GA	(92, 127)	155, 332)	(62, 87)	(107, 171)	(127, 177)	(225, 355)
    		N = 197	N = 85	N=194	N=153	N=264	N=112
    	LLL1:8	96	100	98	97	98	100
    W-135	%95 GA	(93, 99)	(96*, 100)	(95, 99)	(93*, 99)	(96,100)	(97, 100)
    	GMT	100	416	79	215	182	727
    	%95 GA	(86, 116)	(288, 602)	(67, 92)	(167, 227)	(159, 208)	(586, 903)
    		N = 182	N = 84	N=188	N=153	N=263	N=109

    			2, 4, 6,	12 ay		2, 4, 6,	16 ay
    		Çalışma V59P14 -		Çalışma V59 33		Çalışma V59P14 -
    		ABD’li olgular				Latin Amerikalı
    Serogrup						olgular
    		3. doz	4. doz	3. doz	4. doz	3. doz	4. doz
    		sonrası	sonrası	sonrası	sonrası	sonrası	sonrası
    	LLLM	96	100	94	96	98	99
    	%95 GA	(92, 98)	(96*, 100)	(89, 97)	(92*, 99)	(96, 99)	(95, 100)
    	GMT	73	395	51	185	125	590
    	%95 GA	(62, 86)	(269, 580)	(43, 61)	(148, 233)	(107, 146)	(463, 751)

    
    

    * İmmün yanıtın yeterliliği için önceden tanımlanmış olan kriterler karşılanmıştır (Çalışma V59P14, ABD kohortu: %95 GA) alt sınırı (LL) serogrup A için > %80 ve serogrup C, W-135 ve için > %85; Çalışma V59_33: %95 GA > alt sınırı serugrup A için %80 ve serogrup C, W ve için > %85).

    eksojen insan kompleman kaynaklı (hSBA) Serum Bakterisidal Tayini.

    %>1:8 = belirli bir serogrup karşısında hSBA > 1:8 olan hastaların oranı; GA = güven aralığı; GMT = geometrik ortalama antikor titresi; N = doz 3 sonrası ve doz 4 sonrası değerlendirmeleri için serolojik sonuçların mevcut olduğu, Per-Protokol İmmünojenisite popülasyonuna dahil edilmek için uygun bebeklerin sayısı.

    6 ila 23 aylık çocuklarda 2 dozluk serinin ardından immün yanıtlar

    MENVEO’nun immünojenisitesi 4 dozluk seri almayıp bunun yerine 2 dozluk seri alan çocuklarda değerlendirilmiştir. 386 olgudan oluşan per protokol popülasyonunda 7-9 ve 12. aylarda MENVEO uygulandıktan sonra hSBA değeri > 1:8 olan olguların oranı serogrup A, C, W-135 ve Y için sırasıyla %88 (84-91), %100 (98-100), %98 (96-100) ve %96 (93-99) olmuştur.

    2 dozluk seri ayrıca 12 ve 16 aylıkken MENVEO uygulanan Latin Amerikalı çocuklarla gerçekleştirilen bir çalışmada da incelenmiştir. 106 olgudan oluşan per protokol popülasyonunda hSBA değeri > 1:8 olan olguların oranı serogrup A, C, W-135 ve Y için sırasıyla %97 (92-99), %100 (96-100), %100 (96-100) ve %100 (96-100) olmuştur.

    Çocuklarda immünojenisite (2 ila 10 yaş arası)

    Pivot çalışma V59P20’de MENVEO’nun immünojenisitesi ACWY-D ile karşılaştırılmıştır; 1.170 çocuk MENVEO ile aşılanmış, 1.161 çocuk ise her bir protokol popülasyonunda karşılaştırma aşısı almıştır. İki destekleyici çalışma V59P8 ve V59P10’da MENVEO’nun immünojenisitesi ACWY-PS ile karşılaştırılmıştır.

    Katılımcıların yaşa göre ayrıldığı (2 ila 5 yaş arası ve 6 ila 10 yaş arası), pivot, randomize, gözlemci kör çalışma V59P20’de, aşılamanın bir ay sonrasında tek doz MENVEO’nun immünojenisitesi, tek doz ACWY-D ile karşılaştırılmıştır. Her iki yaş grubunda da, MENVEO’nun ACWY-D’den aşağı olmadığı, gönüllülerin serolojik yanıt gösteren kısmı ve >1:8 oranında hSBA’ya sahip olan gönüllü yüzdesinde serogrup C, W-135 ve Y için gösterilmiş olup serogrup A için gösterilmemiştir. Her iki yaş grubu için de (2-5 yaş ve 6-10 yaş), hSBA GMT’ler ile ölçülen immün yanıtı tüm serogruplar için aşağı değildir (Tablo 2). Ayrıca, serogrup W-135 ve Y için, serolojik yanıt gösteren katılımcıların yüzdesi, >1:8 oranında hSBA’ya sahip olan katılımcıların yüzdesi ve GMT düzeyleri, MENVEO alanlar arasında istatistiksel olarak daha yüksek olmuştur. GMT düzeyleri, serogrup C için de, MENVEO alanlar arasında istatistiksel olarak daha yüksek olmuştur.

    Tablo 2: 2-5 yaş ve 6-10 yaş arası gönüllüler arasında MENVEO ile aşılamadan 1 ay sonra serum bakteri öldürücü antikor yanıtları

    Serogrup	2-5 yaş		6-10 yaş
    	hSBA >1:8 (%95 CI)	hSBA GMT (%95 CI)	hSBA >1:8 (%95 CI)	hSBA GMT (%95 CI)
    	N=606	N=606	N=551	N=551
    	%72	26	%77	35
    	(68, 75)	(22, 30)	(74, 81)	(29, 42)
    	N=607	N=607	N=554	N=554
    	%68	18	%77	36
    	(64, 72)	(15, 20)	(73, 80)	(29, 45)
    W135	N=594	N=594	N=542	N=542
    	%90	43	%91	61
    	(87, 92)	(38, 50)	(88, 93)	(52, 72)
    	N=593	N=593	N=545	N=545
    	%76	24	%79	34
    	(72, 79)	(20, 28)	(76, 83)	(28, 41)

    Başka bir randomize, gözlemci kör çalışmada (V59P8) ABD’li çocuklar, MENVEO (N=284) ya da ACWY-PS’den (N=285) birinin tek dozuyla aşılanmıştır. 2-10 yaş arası çocuklarda, aynı zamanda her katmanda (2-5 ve 6-10 yaş arası), serolojik yanıt gösteren, >1:8 oranında hSBA ve GMT’lere sahip gönüllülerin yüzdesi ile ölçülen immün yanıtı, karşılaştırma aşısı ACWY-PS’den aşağı olmamakla kalmamış, bunların hepsi, aşılamadan 1 ay sonra tüm serogruplar ve tüm immün ölçümleri için karşılaştırma aşısından istatistiksel olarak daha yüksek olmuştur. Aşılamadan 1 yıl sonra, >1:8 oranında hSBA ve GMT’lere sahip gönüllülerin yüzdesi olarak ölçülen şekilde, serogrup A, W-135 ve Y için MENVEO, ACWY-PS’den istatistiksel olarak yüksek olmaya devam etmiştir. MENVEO, serogrup C için bu sonlanım noktalarında aşağı olmamıştır (Tablo 3). Aşılama sonrası daha yüksek immün yanıtlarının klinik önemi bilinmemektedir.

    Tablo 3: 2 ila 10 yaş arası gönüllüler arasında aşılamadan 1 ay ve 12 ay sonra MENVEO ve ACWY-PS’ye karşı serum bakteri öldürücü antikor yanıtlarının karşılaştırılması

    Serogrup	Aşılamadan 1 ay sonra				Aşılamadan 12 ay sonra
    	hSBA >1:8 (%95 CI)		hSBA GMT (%95 CI)		hSBA >1:8 (%95 CI)		hSBA GMT (%95 CI)
    	Menveo	ACWY-PS	Menveo	ACWY-PS	Menveo	ACWY-PS	Menveo	ACWY-PS
    	N=280	N=281	N=280	N=281	N=253	N=238	N=253	N=238
    	%79	%37	36	6.31	%23	%13	3.88	3
    	(74, 84)	(31, 43)	(30, 44)	(5,21, 7,64)	(18, 29)	(9, 18)	(3,39, 4,44)	(2,61, 3,44)
    	N=281	N=283	N=281	N=283	N=252	N=240	N=252	N=240
    	%73	%54	26	15	%53	%44	11	9.02
    	(68, 78)	(48, 60)	(21, 34)	(12, 20)	(47, 59)	(38, 51)	(8,64, 13)	(7,23, 11)
    W135	N=279	N=282	N=279	N=282	N=249	N=237	N=249	N=237
    	%92	%66	60	14	%90	%45	42	7.57
    	(88, 95)	(60, 71)	(50, 71)	(12, 17)	(86, 94)	(38, 51)	(35, 50)	(6,33, 9,07)

    	N=280	N=282	N=280	N=282	N=250	N=239	N=250	N=239
    	%88	%53	54	11	%77	%32	27	5.29
    	(83, 91)	(47, 59)	(44, 66)	(9,29, 14)	(71, 82)	(26, 38)	(22, 33)	(4,34, 6,45)

    Arjantin’de yapılan randomize, gözlemci kör bir çalışmada (V59P10) çocuklar, MENVEO (N=949) ya da ACWY-PS’den (N=551) birinin tek dozuyla aşılanmıştır. Her aşı grubundaki 150 gönüllüden oluşan bir alt küme içinde immünojenisite değerlendirilmiştir. 2-10 yaş arası çocuklarda gözlenen immün yanıtı yukarıda gösterilen V59P8 çalışmasında gözlenen yanıtlarla oldukça benzer çıkmıştır: Aşılamadan 1 ay sonra, serolojik yanıt gösteren, >1:8 oranında hSBA ve GMT’lere sahip gönüllülerin yüzdesi ile ölçülen MENVEO immün yanıtı, ACWY-PS’den aşağı olmamıştır.

    Finlandiya ve Polonya’da 12-59 aylık çocuklarda, randomize, kör-gözlemcili bir çalışma gerçekleştirilmiştir (V59P7). 2-5 yaş arasındaki toplam 199 gönüllü protokole göre MENVEO grubunda, 3-5 yaş arasındaki toplam 81 gönüllü ACWY-PS grubunda bağışıklıklanmıştır.

    İlk aşılamadan 1 ay sonra, hSBA > 1:8 olan gönüllülerin yüzdesi tüm serogruplarda istikrarlı olarak MENVEO grubunda daha yüksektir (A, C, W135 ve Y serogrupları için MENVEO’ya kıyasla ACWY-PS, sırasıyla %63’e karşı %39, %46’ya karşı %39, %78’e karşı %59, ve %65’e karşı %57).

    ABD’de yürütülen, randomize, gözlemciye-kör bir çalışmada (V59_57), 2 ila 5 ve 6 ila 10 yaşındaki çocuklarda (N=715) 2 doz serisi ve tek doz halindeki Menveo’nun immünojenisitesi karşılaştırılmıştır

    Başlangıçta, iki yaş grubunda hSBA >1:8 olanların yüzdesi serogrup A için %1-%5, serogrup C için %13-%28, serogrup W135 için %42-%64 ve serogrup Y için %6-%19 olmuştur. Son aşılamadan 1 ay sonra iki yaş sınıfındaki 2-doz grubu ve tek doz gruplarında hSBA >1:8 olanların yüzdeleri şu şekilde bulunmuştur: serogrup A için %76-%80’e karşı %90-%95, serogrup C için %76-%87’ye karşı %98-%99, serogrup W135 için %93-%96’ya karşı %99 ve serogrup Y için %65-%69’a karşı %96. Her iki yaş grubunda da aşılamadan sonra 1. ayda GMT’ler tek doz grubuna kıyasla 2-doz grubunda daha yüksek olmuştur; ancak bu fark büyük yaş grubunda daha azdır.

    Son aşının ardından 1. yılda, 2-doz serisi ve tek doz sonrasında hSBA >1:8 olanların yüzdesi aşılamadan sonra 1. aya kıyasla daha düşük olmuştur (serogrup A için 2-doz serisinden sonra %30, tek dozdan sonra %11-%20; serogrup C için %61-%81 ve %41-%55; serogrup W135 için %92-%94 ve %90-%91; serogrup Y için %67-%75 ve %57-%65). 2-doz ve tek doz gruplarında aşılamadan 1 yıl sonra hSBA GMT’ler arasındaki farklar, aşılamadan 1 ay sonra görülenden düşük olmuştur.

    2 ila 10 yaşındaki çocuklarda 2-doz aşılamanın klinik yararı bilinmemektedir.

    2 ila 10 yaşındaki çocuklarda bağışıklık yanıtı ve tekrar doz yanıtının kalıcılığı

    Primer aşılamadan sonra 5. yılda antikor kalıcılığı, V59P20 çalışmasının bir uzatması olan V59P20E1 çalışmasında değerlendirilmiştir. Serogrup C, W135 ve Y’ye karşı antikor kalıcılığı gözlenmiş, hSBA > 1:8 olanların yüzdesi, 2-5 ve 6-10 yaşındaki çocuklarda serogrup C’ye karşı sırasıyla %32 ve %56, serogrup W135’e karşı %74 ve %80 ve serogrup Y’ye karşı %48 ve %53 olmuştur. GMT’ler, serogrup C için sırasıyla 6,5 ve 12, serogrup W135 için 19 ve 26 ve serogrup Y için 8,13 ve 10 olmuştur. Serogrup A için 2-5 ve 6-10 yaşındaki çocukların sırasıyla %14 ve %22’sinde hSBA > 1:8 (GMT’ler 2,95 ve 3,73) olmuştur.

    Çocuklar ayrıca tek doz primer aşılamadan 5 yıl sonra bir MENVEO tekrar dozu da almıştır. Her iki yaş grubundan çocuklarda, tüm serogruplarda hSBA > 1:8 olmuş, beraberinde antikor titreleri primer aşılamadan sonra görülene kıyasla birkaç kat yüksek bulunmuştur (Tablo 4).

    Tablo 4: Menveo ile primer aşılamadan 5 yıl sonra bağışıklık yanıtlarının kalıcılığı ve primer aşılama sırasında 2-5 ve 6-10 yaşında olan çocuklarda bir tekrar dozdan 1 ay sonra bağışıklık yanıtları

    Serogrup	2-5 yaş				6-10 yaş
    	5 yıl kalıcılık		Rapelden 1 ay sonra		5 yıl kalıcılık		Rapelden 1 ay sonra
    	hSBA	hSBA	hSBA	hSBA	hSBA	hSBA	hSBA	hSBA
    	>1:8	GMT	>1:8	GMT	>1:8	GMT	>1:8	GMT
    	(%95	(%95	(%95	(%95	(%95	(%95	(%95	(%95
    	GA)	GA)	GA)	GA)	GA)	GA)	GA)	GA)
    A	N=96	N=96	N=95	N=95	N=64	N=64	N=60	N=60
    	%14	2.95	%100	361	%22	3.73	%100	350
    	(7, 22)	(2,42,	(96,	(299,	(13,	(2,74,	(94,	(265,
    		3,61)	100)	436)	34)	5,06)	100)	463)
    C	N=96	N=96	N=94	N=94	N=64	N=64	N=60	N=60
    	%32	6,5	%100	498	%56	12	%100	712
    	(23,	(4,75,	(96,	(406,	(43,	(7,72,	(94,	(490,
    	43)	8,9)	100)	610)	69)	19)	100)	1036)
    W135	N=96	N=96	N=95	N=95	N=64	N=64	N=60	N=60
    	%74	19	%100	1534	%80	26	%100	1556
    	(64,	(14, 25)	(96,	(1255,	(68,	(18, 38)	(94,	(1083,
    	82)		100)	1873)	89)		100)	2237)
    Y	N=96	N=96	N=94	N=94	N=64	N=64	N=59	N=59
    	%48	8,13	%100	1693	%53	10	%100	1442
    	(38,	(6,11,	(96,	(1360,	(40,	(6,51,	(94,	(1050,
    	58)	11)	100)	2107)	66)	161	100)	1979)

    11 yaş ve üzerindeki bireylerde immünojenisite

    Temel çalışmada (V59P13), katılımcılara ya bir doz MENVEO (N=2.649) veya karşılaştırma ajanı olarak meningokokal aşıya konjuge, kuadrivalan difteri toksoidi (ACWY-D) (N=875) verilmiştir. Serumlar hem aşılamadan önce hem de aşılamadan 1 ay sonra toplanmıştır.

    524 adolesanla yapılan diğer çalışmada (V59P6) MENVEO’nun immünojenisitesi ACWY-PS ile kıyaslanmıştır.

    Adolesanlarda immünojenisite

    Temel çalışma V59P13’ün 11-18 yaşlık popülasyonunda, aşılamadan bir ay sonra MENVEO’nun tekli bir dozunun immünojenisitesi kuadrivalan, ACWY-Difteri toksoid protein konjugat aşı (ACWY-D) ile karşılaştırılmıştır. Bir ay sonraki MENVEO veya ACWY-D immünojenisite bulguları aşağıdaki Tablo 5’te özetlenmektedir.

    Tablo 5: 11-18 yaşındaki gönüllüler arasında MENVEO ile aşılamadan 1 ay sonra serum bakteri öldürücü antikor yanıtlarının karşılaştırılması

    Serogrup		GMT (%95 CI)	hSBA > 1:8 (%95 CI)
    A	1075	29 (24, 35)	%75 (73, 78)
    C	1396	50 (39, 65)	%85 (83, 87)
    W135	1024	87 (74, 102)	%96 (95, 97)
    Y	1036	51 (42, 61)	%88 (85, 90)

    Başlangıçta seronegatif olan (hSBA<1:4) 11-18 yaşındaki gönüllü alt setinde ACWY-D’ye karşı bir MENVEO dozundan sonra >1:8 oranında bir titre elde eden gönüllülerin oranının şu şekilde olduğu saptanmıştır: serogrup A % 75 (780/1039); serogrup C % 80 (735/923); serogrup W % 94 (570/609); serogrup Y % 81 (510/630).

    Eşit etkinlik çalışması V59P6’da, immünojenisite MENVEO veya kuadrivalan meningokokal polisakkarit aşı (ACWY-PS) kullanımına randomize edilen 11-17 yaşındaki adolesanlar arasında değerlendirilmiştir. MENVEO’nun serolojik yanıt, >1:8 oranında hSBA titreleri elde edenlerin oranı ve GMT’lere göre dört serogrubun (A, C, W ve Y) tümü için ACWY-PS’den aşağı olmadığı gösterilmiştir.

    Tablo 6: MENVEO veya kuadrivalan polisakkarit meningokokal aşı (ACWY-PS) kullanan ve aşılamanın 1. ayında değerlendirilen, erişkinlerde immün yanıt oranlarının karşılaştırılması

    Serogroup	hSBA >1:8 (%95 CI)		hSBA GMT (%95 CI)
    	Menveo	ACWY-PS	Menveo	ACWY-PS
    A	N=140	N=149	N=140	N=149
    	%81	%41	33	7,31
    	(74, 87)	(33, 49)	(25, 44)	(5,64, 9,47)
    C	N=140	N=147	N=140	N=147
    	%84	%61	59	28
    	(77, 90)	(53, 69)	(39, 89)	(19, 41)
    W135	N=138	N=141	N=138	N=141
    	%91	%84	48	28
    	(84, 95)	(77, 89)	(37, 62)	(22, 36)
    Y	N=139	N=147	N=139	N=147
    	%95	%82	92	35
    	(90, 98)	(75, 88)	(68, 124)	(27, 47)

    Aynı gönüllülerde aşılamadan 1 yıl sonra, ACWY-PS ile karşılaştırıldığında, MENVEO ile aşılanmış gönüllülerin daha yüksek bir kısmında, serogrup C, W135 ve Y için serogrup A ile karşılaştırılabilir düzeyde hSBA >1:8 görülmüştür. Benzer bulgular hSBA ve GMT’lerin karşılaştırılmasında da gözlenmiştir.

    Adölesanlarda immün yanıtın kalıcılığı ve rapel doz yanıtı

    Çalışma V59P13E1’de aşılama zamanında 11-18 yaşında olan kişiler arasında A, C, W135 ve Y serogruplarına karşı bağışıklık yanıtlarının kalıcılığı aşılamadan 21 ay, 3 yıl ve 5 yıl sonra değerlendirilmiştir. hSBA değerleri > 1:8 olan gönüllülerin yüzdeleri MENVEO grubunda aşılamadan 21 ay ve 5 yıl sonra C, W135 ve Y serogruplarına karşı sabit kalmış, serogrup A’ya karşı ise zaman içinde hafif azalmıştır (Tablo 7). Primer aşılamadan 5 yıl sonra, önceden aşılanmamış kontrol gönüllüleri ile karşılaştırıldığında MENVEO grubunda hSBA değerleri > 1:8 olan gönüllülerin yüzdesi her dört serogrup için anlamlı derecede daha yüksek olmuştur.

    Tablo 7: MENVEO ile aşılamadan yaklaşık 21 ay, 3 yıl ve 5 yıl sonra immün yanıtların

    kalıcılığı (aşılama zamanında 11-1		8 yaş arası kişiler)
    Serogrup	Zaman noktası	hSBA > 1:8 olan gönüllülerin yüzdeleri	hSBA GMT’ler
    		Menveo	Menveo
    		N=100	N=100
    	21 ay	45 (35, 55)	6,57 (4,77-0,05)
    	3 yıl	38 (28, 48)	5,63 (3,97-7,99)
    	5 yıl	35 (26, 45)	4,43 (3,13-6,26)
    		N=100	N=100
    	21 ay	61 (51, 71)	11 (8,12-15)
    	3 yıl	68 (58, 77)	16 (11-25)
    	5 yıl	64 (54, 73)	14 (8,83-24)
    		N=99	N=99
    W135	21 ay	86 (77, 92)	18 (14-25)
    	3 yıl	85 (76, 91)	31 (21-46)
    	5 yıl	85 (76, 91)	32 (21-47)
    		N=100	N=100
    	21 ay	71 (61, 80)	14 (10-19)
    	3 yıl	69 (59, 78)	14 (9,68-20)
    	5 yıl	67 (57, 76)	13 (8,8-20)

    MENVEO veya ACWY-D ile primer aşılamadan 3 yıl sonra MENVEO’nun bir rapel dozu uygulanmıştır. İki grup da aşılamadan bir ay sonra MENVEO’nun rapel dozuna sağlam bir yanıt göstermiştir (serogruplar genelinde gönüllülerin %100’ünde hSBA >1:8 olmuştur) ve C, W135 ve Y serogrupları için bu yanıt rapel dozdan sonraki 2 yıla kadar büyük oranda kalıcı olmuştur (serogruplar genelinde gönüllülerin %87 ila %100’ünde hSBA > 1:8). Serogrup A’ya karşı hSBA > 1:8 olan gönüllülerin yüzdelerinde küçük bir düşüş gözlenmiştir ancak yüzdeler yine de yüksek kalmıştır (%77 ila %79). GMT’ler beklendiği gibi zaman içinde düşmüştür fakat rapel öncesi değerlerden 2-8 kat arası daha yüksek olmaya devam etmiştir (Tablo 9).

    Çalışma V59P6E1’de aşılamadan sonraki bir yılda hSBA > 1:8 olan MENVEO uygulanmış gönüllülerin yüzdesi, C, W135 ve Y serogrupları için ACWY-PS uygulanmış gönüllüler ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak daha yüksek kalmıştır ve serogrup A için iki çalışma grubu arasında benzer olmuştur. W135 ve Y serogrupları için hSBA GMT’ler MENVEO uygulanmış gönüllüler arasında daha yüksek bulunmuştur. Aşılamadan 5 yıl sonra hSBA > 1:8 olan MENVEO uygulanmış gönüllülerin yüzdesi, C ve Y serogrupları için ACWY-PS uygulanmış gönüllüler ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak daha yüksek kalmıştır. W135 ve Y serogrupları için daha yüksek hSBA GMT’ler gözlenmiştir (Tablo 8).

    Tablo 8: MENVEO ve ACWY-PS ile aşılamadan yaklaşık 12 ay ve 5 yıl sonra immün yanıtların kalıcılığı (gönüllüler aşılama zamanında 11 ila 18 yaşındadır)

    Serogrup	Zaman noktası	hSBA > 1:8 olan gönüllülerin yüzdeleri			hSBA GMT’ler
    		Menveo	ACWY-PS	P değeri Menveo karş. ACWY-PS	Menveo	ACWY-PS	P değeri Menveo karş. ACWY-PS
    		N=50	N=50		N=50	N=50
    	12 ay	%41	%43	0.73	5,19	6,19	0,54
    		(27, 56)	(28, 59)		(3,34,	(3,96,
    					8,09)	9,66)
    	5 yıl	%30	%44	0.15	5,38	7,75	0,24
    		(18, 45)	(30, 59)		(3,29,	(4,83, 12)
    					8,78)
    		N=50	N=50		N=50	N=50
    	12 ay	%82	%52	<0.001	29	17	0,22
    		(68, 91)	(37, 68)		(15, 57)	(8,55, 33)
    	5 yıl	%76	%62	0,042	21	20	0,92
    		(62, 87)	(47, 75)		(12, 37)	(12, 35)
    		N=50	N=50		N=50	N=50
    	12 ay	%92	%52	<0,001	41	10	<0,001
    W135		(80, 98)	(37, 68)		(26, 64)	(6,41, 16)
    	5 yıl	%72	%56	0,093	30	13	0,012
    		(58, 84)	(41, 70)		(18, 52)	(7,65, 22)
    		N=50	N=50		N=50	N=50
    	12 ay	%78	%50	<0.001	34	9,28	<0,001
    		(63, 88)	(35, 65)		(20, 57)	(5,5, 16)
    	5 yıl	%76	%50	0.002	30	8,25	<0,001
    		(62, 87)	(36, 64)		(18, 49)	(5,03, 14)

    MENVEO veya ACWY-PS ile primer aşılamadan 5 yıl sonra MENVEO’nun bir rapel dozu uygulanmıştır. Rapel dozdan 7 gün sonra önceden MENVEO almış olan hastaların %98-%100’ü ve önceden ACWY-PS almış olan hastaların %73-%84’ü A, C, W135 ve Y serogruplarına karşı hSBA > 1:8 elde etmiştir. Aşılamadan bir ay sonra hSBA > 1:8 olan gönüllülerin yüzdeleri sırasıyla %98-%100 ve %84-%96 olmuştur.

    Rapel dozdan 7 ve 28 gün sonra dört serogrup için hSBA GMTs’lerde anlamlı bir artış da gözlenmiştir (Tablo 9).

    Tablo 9: Rapel doza yanıt: 11-17 yaş arası gönüllülere MENVEO veya ACWY-PS ile primer aşılamadan 3 veya 5 yıl sonra uygulanan MENVEO rapel dozuna bakteri

    öldürücü antikor yanıtları

    Serogrup	Zaman noktası	hSBA > 1:8 olan gönüllülerin yüzdeleri			hSBA GMT’ler
    		V59P13E (aşılamadan 3 yıl sonrası)	V59P6E1 (aşılamadan 5 yıl sonrası)		V59P13E (aşılamadan 3 yıl sonrası)	V59P6E1 (aşılamadan 5 yıl sonrası)
    		Menveo	Menveo	ACWY-	Menveo	Menveo	ACWY-
    				PS			PS
    		N=42	N=49	N=49	N=42	N=49	N=49
    	Rapel	%21	%29	%43	2,69	5,16	7,31
    	öncesi	(10, 37)	(17, 43)	(29, 58)	(1,68,	(3,46, 7,7)	(4,94,
    					4,31)		11)
    	7 gün	-	%100	%73	-	1059	45
    			(93,	(59, 85)		(585,	(25, 80)
    			100)			1917)
    	28 gün	%100	%98	%94	326	819	147
    		(92, 100)	(89,	(83, 99)	(215, 494)	(514,	(94,
    			100)			1305)	232)
    	2 yıl	%79	-	-	22	-	-
    		(63, 90)			(12, 41)
    		N=42	N=49	N=49	N=42	N=49	N=49
    	Rapel	%55	%78	%61	16	20	19
    	öncesi	(39, 70)	(63, 88)	(46, 75)	(8,66, 31)	(13, 33)	(12, 31)
    	7 gün	-	%100	%78	-	1603	36
    			(93,	(63, 88)		(893,	(20, 64)
    			100)			2877)
    	28 gün	%100	%100	%84	597	1217	51
    		(92, 100)	(93,	(70, 93)	(352,	(717,	(30, 86)
    			100)		1014)	2066)
    	2 yıl	%95	-	-	124	-	-
    		(84-99)			(62-250)
    		N=41	N=49	N=49	N=41	N=49	N=49
    	Rapel	%88	%73	%55	37	29	12
    	öncesi	(74, 96)	(59, 85)	(40, 69)	(21, 65)	(17, 49)	(7,02,
    							19)
    W135	7 gün	-	%100	%84	-	1685	34
    			(93,	(70, 93)		(1042,	(21, 54)
    			100)			2725)
    	28 gün	%100	%100	%92	673	1644	47
    		(91, 100)	(93,	(80, 98)	(398,	(1090,	(32, 71)
    			100)		1137)	2481)
    	2 yıl	%100	-	-	93	-
    		(91, 100)			(58, 148)
    		N=42	N=49	N=49	N=42	N=49	N=49
    	Rapel	%74	%78	%51	14	28	7.8

    	öncesi	(58, 86)	(63, 88)	(36, 66)	(8,15, 26)	(18, 45)	(4,91, 12)
    	7 gün	-	%98	%76	-	2561	21
    			(89,	(61, 87)		(1526,	(13, 35)
    			100)			4298)
    	28 gün	%100	%100	%96	532	2092	63
    		(92, 100)	(93,	(86, 100)	(300, 942)	(1340,	(41, 98)
    			100)			3268)
    	2 yıl	%95	-	-	55	-	-
    		(84, 99)			(30, 101)

    Erişkinlerde immünojenisite

    Temel çalışma V59P13’te, 19-55 yaş arası yetişkinlerde, MENVEO’ya yanıtlar değerlendirilmiştir. Sonuçlar Tablo 10’da özetlenmiştir. Başlangıçta seronegatif olan 19-55 yaş arası gönüllülerin içindeki bir grupta, bir MENVEO dozundan sonra hSBA > 1:8 değerine ulaşan gönüllülerin oranı şu şekildedir: serogrup A %67 (582/875); serogrup C %71 (401/563); serogrup W135 %82 (131/160); serogrup Y %66 (173/263).

    Tablo 10: 19-55 yaş arası gönüllülerde MENVEO ile aşılamadan bir ay sonra serum bakteri öldürücü antikor yanıtları

    Serogrup		GMT (%95 CI)	hSBA > 1:8 (%95 CI)
    A	963	31 (27, 36)	%69 (66, 72)
    C	902	50 (43, 59)	%80 (77, 83)
    W135	484	111 (93, 132)	%94 (91, 96)
    Y	503	44 (37, 52)	%79 (76, 83)

    18 ila 22 yaş arası sağlıklı gönüllülerde MENVEO ile birincil aşılama sonrasında immün yanıtın başlama zamanı çalışma V59P6E1’de değerlendirilmiştir. Aşılamadan 7 gün sonra gönüllülerin %64’ü serogrup A’ya karşı hSBA > 1:8 elde etmiştir ve gönüllülerin %88 ila %90’unda C, W135 ve Y serogruplarına karşı bakteri öldürücü antikorlar görülmüştür. Aşılamadan bir ay sonra gönüllülerin %92 ila %98’inde C, W135 ve Y serogruplarına karşı hSBA > 1:8 değerleri tespit edilmiştir. Tek bir doz aşılamadan 7 gün (GMT’ler 34-70 arası) ve 28 gün (GMT’ler 79127 arası) sonra dört serogrubun tümüne karşı hSBA GMT ile ölçülen sağlam bir immün yanıt gözlenmiştir.

    Yaşlı erişkinlerde immünojenisite

    Çalışma V59P17’de, 56-65 yaşındaki gönüllülerde ACWY-PS’ye karşı MENVEO’nun karşılaştırmalı immünojenisitesi değerlendirilmiştir. > 1:8 oranında hSBA titrelerine sahip gönüllülerin oranı dört serogrubun tümü için ACWY-PS’den aşağı bulunmazken, serogrup A ve Y için istatistiksel olarak daha üstün bulunmuştur. (bkz. Tablo 11).

    Tablo 11: 56-65 yaşındaki erişkinlerde bir dozaşılamadan bir ay sonra MENVEO veya ACWY-PS’nin immünojenisitesi

    Serogrup	Menveo hSBA > 1:8 (%95	ACWY- PS hSBA > 1:8
    A	N=83	N=41
    	%87	%63
    	(78, 93)	(47, 78)
    C	N=84	N=41
    	%90	%83
    	(82, 96)	(68, 93)
    W135	N=82	N=39
    	%94	%95
    	(86, 98)	(83, 99)
    Y	N=84	N=41
    	%88	%68
    	(79, 94)	(52, 82)

    5.2. Farmakokinetik özellikler

    Emilim:

    Geçerli değildir.

    Dağılım:

    Geçerli değildir.

    Biyotransformasyon:

    Geçerli değildir.

    Eliminasyon:

    Geçerli değildir.

    5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

    6.   FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

    6.1. Yardımcı maddelerin listesi

    Potasyum dihidrojen fosfat

    Sukroz

    Sodyum klorür

    Sodyum dihidrojen fosfat monohidrat

    Disodyum fosfat dihidrat

    Enjeksiyonluk su

    6.2. Geçimsizlikler

    Bu tıbbi ürün Bölüm 6.6’da bahsedilenler dışında diğer tıbbi ürünlerle karıştırılmamalıdır.

    6.3. Raf ömrü

    36 ay

    Flakonlar sulandırıldıktan hemen sonra kullanılmalıdır. Bununla birlikte 25°C veya altında 8 saate kadar saklanabilir.

    6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

    2-8°C arası sıcaklıklarda (buzdolabında) saklayınız. Dondurmayınız. Donmuş ürünleri çözüp kullanmayınız. Işıktan korumak için orijinal ambalajında saklayınız.

    Sulandırılarak hazırlanan ürünün saklama koşulları için Bölüm 6.3’e bakınız.

    6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

    Kutuda; yüzeyi fluropolimer kaplı bütil kauçuk tıpalı, flip-off kapaklı Tip I cam flakonda liyofilize toz ve teflon kauçuk tıpalı flip-off kapaklı Tip I cam flakonda çözelti içeren tek dozluk 1 Flakon x1 Flakon 5 Flakon x5 Flakon içeren ambalajlarda.

    5 Flakon x5 Flakon’luk çoklu ambalajlar piyasada bulunmamaktadır.

    6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

    Gıda Alerjisi Her yıl milyonlarca insan yiyeceklere alerji gösteriyor.

    Mesane Kanseri Mesane kanseri her zaman mukozada başlar. Erken safhalarda bu tabakada sınırlı kalır ve hücre içindeki karsinom olarak nitelendirilir.

    İLAÇ EŞDEĞERLERİ

    Eşdeğer İlaç Adı	Barkodu	İlaç Fiyatı
    MENQUADFI	8699625770027	2,443.33TL
    MENVEO	8699504960259
    NIMENRIX	8681308964144	2,247.67TL
    Diğer Eşdeğer İlaçlar

    	En Yaygın Alerji Türleri Bağışıklık sistemi, polen, arı zehiri veya evcil hayvan gibi yabancı bir maddeye veya çoğu insanda reaksiyona neden olmayan bir yiyeceğe tepki gösterdiğinde alerjiler meydana gelir.
    	HIV ve Aids HIV, Human Immunodeficiency Virus’dür (İnsanlarda Bağışıklık Sistemini Bozan Virüsdür). Bu virüs AIDS hastalığına sebep olur.
    	İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.