METHERGIN 0.125 mg 20 draje Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Diğer Jinekolojikler (Ergot Alkaloidleri)

ATC kodu: G02AB01

5.2. Farmakokinetik özellikler

METHERGİN’in etkisi oral uygulamadan 5-10 dakika sonra başlar ve 4-6 saat sürer.
Emilim:

Sağlıklı, aç kadın gönüllülerde yapılan çalışmalar 0.2 mg METHERGİN tabletin oral emiliminin oldukça hızlı ve 1.12 ± 0.82 saatte (t
maks) ortalama doruk plazma konsantrasyonunun (C
maks) 3243 ± 1308 pg/ml olduğunu göstermiştir. Tabletin biyoyararlanımı oral uygulanan i.m. solüsyon ile aynı ve 0.1, 0.2 ve 0.4 mg uygulanmasında doza orantılı idi. METHERGİN tablet ile süren tedavide, doğum sonrası kadınlarda gastrointestinal emilimin geciktiği (t
maks yaklaşık 3 saat) gözlemlenmiştir.

Dağılım:

Sağlıklı kadın gönüllülerde dağılım hacmi 56.1 ± 17.0 l/kg dır. İlacın kan-beyin engelini aşıp aşmadığı bilinmemektedir.

Biyotransformasyon:

Metergometrin başlıca karaciğerde metabolize olur. İnsanda metabolik yolak araştırılmamıştır. in vitro çalışmalarda fenil halkasının N-demetilasyon ve hidroksilasyona uğradığı gösterilmiştir.

Eliminasyon:

Sağlıklı kadın gönüllülerde, oral uygulamayı takiben, plazmadan klirens saatte 14.4 ± 4.5 litre, ortalama atılım yarı-ömrü 3.29 ± 1.31 saattir. Erkek gönüllülerde yapılan bir çalışmada oral dozun sadece %3’ünün ana ilaç olarak idrarla atıldığı gösterilmiştir. İlaç başlıca safra ile dışkıdan atılır. Sürekli tedavide ilaç anne sütüyle de atılır. Süt-plazma oranı 0.3 olarak bulunmuştur.

Doğrusallık /Doğrusal Olmayan Durum:

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Tek oral uygulama sonrası saptanan LD50
değerleri, fare ve sıçanda 140 ve 93 mg/kg idi.

Subakut/kronik toksisite

METHERGİN’in uzun süreli toksisite çalışmalarının sonuçları yoktur.

Reprodüktif toksisite

METHERGİN’in reprodüktif toksisitesini saptayacak çalışma yapılmamıştır.

Mutajenik ve karsinojenik potansiyel

METHERGİN’in mutajenite ve karsinojenite üzerine etkisi araştırılmamıştır.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.

Omurilik zedelenmeleri Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir.