MOPEM 500 mg IV enjektabl toz içeren 25 flakon Klinik Özellikler

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

• 4.1. Terapötik Endikasyonlar

MOPEM yetişkinlerde ve çocuklarda, meropeneme duyarlı tek veya birden fazla bakterinin neden olduğu aşağıdaki enfeksiyonların tedavisinde endikedir:

• • Pnömoniler ve hastanede edinilen pnömoniler

• • İdrar yolu enfeksiyonları

• • İntra-abdominal enfeksiyonlar

• • Endometrit ve pelvik enflamatuar hastalıklar gibi jinekolojik enfeksiyonlar

• • Deri ve deri altı dokuya ait enfeksiyonlar

• • Menenjit

• • Septisemi

• • Febril nötropenisi olan yetişkin hastalardaki enfeksiyonlarda, ampirik tedavi şeklinde monoterapi veya anti-viral veya anti-fungal ajanlarla kombine edilerek kullanılır.

MOPEM’in polimikrobiyal enfeksiyonların tedavisinde tek başına veya diğer anti-mikrobiyal ajanlarla kombine kullanıldığında etkili olduğu kanıtlanmıştır.

Kistik fibrozisli ve kronik alt solunum yolu enfeksiyonu olan hastalarda IV meropenem ya monoterapi veya diğer antibakteriyel ajanlarla kombine olarak etkili bir şekilde kullanılmıştır. Organizmanın eradikasyonu her zaman saptanmamıştır.

Nötropenili veya primer veya sekonder immün yetmezliği bulunan pediatrik hastalarla ilgili bir deneyim yoktur.

• 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

  Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi

  Tedavinin dozu ve süresi, enfeksiyonun tipine ve şiddetine ve hastanın durumuna göre belirlenmelidir.

  Önerilen Günlük Dozlar

  Pnömoni, idrar yolu enfeksiyonları, endometrit gibi jinekolojik hastalıklar, deri ve deri altı doku enfeksiyonlarında 8 saatte bir 500 mg IV MOPEM.

  Hastanede edinilen pnömoniler, peritonit, nötropenik hastalardaki enfeksiyonlar ve septisemide 8 saatte bir, 1.000 mg IV MOPEM.

  Kistik fibrozis’de 8 saatte bir 2.000 mg’a kadar dozlar kullanılmıştır. Birçok hasta 8 saatte bir 2.000 mg ile tedavi edilmiştir.

  Menenjitte önerilen doz 8 saatte bir 2.000 mg’dır.

  Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi Pseudomonas aeuriginosa’ya bağlı alt solunum yolu enfeksiyonu olduğu bilinen veya şüphelenilen, durumu kritik olan hastalarda meropenem monoterapi olarak dikkatle kullanılmalıdır.

  Pseudomonas aeuriginosa enfeksiyonlarının tedavisinde, duyarlılık testlerinin düzenli olarak yapılması önerilir.

  Uygulama şekli:

  MOPEM yaklaşık 5 dakika süren intravenöz bolus enjeksiyon veya yaklaşık 15 - 30 dakika süren intravenöz infüzyon ile spesifik uygun takdim şekilleri ile uygulanır.

  Bolus intravenöz enjeksiyonla kullanılacak MOPEM steril enjeksiyonluk su ile hazırlanmalıdır (her 250 mg meropenem için 5 ml). Bu yaklaşık 50 mg/ml’lik bir konsantrasyon sağlar. Çözünmüş çözeltiler berrak, renksiz veya açık sarı renklidir.

  MOPEM intravenöz infüzyon için uygun infüzyon sıvıları ile çözülebilir (50 - 200 ml). (bkz.Bölüm 6.2 Geçimsizlikler ve 6.6 Kullanıma hazırlama ve imha talimatları)

  Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

  Böbrek yetmezliği:

  Kreatinin klirensi 51 ml/dakika’dan az olan hastalarda doz aşağıda belirtildiği gibi azaltılmalıdır.

  Kreatinin klirensi Doz Uygulama sıklığı (ml/dakika)	Doz (500 mg, 1 gram ve 2 gram içeren birim dozlara göre)	Uygulama sıklığı
  26-50	1 birim doz	12 saatte bir
  10-25	1/2 birim doz	12 saatte bir
  <10	1/2 birim doz	24 saatte bir

  Meropenem hemodiyaliz ile temizlenir. MOPEM tedavisine devam edilmesi gerekli ise terapötik olarak etkili plazma konsantrasyonlarına ulaşılması için birim dozun (enfeksiyonun tipine ve şiddetine göre) hemodiyaliz işleminden sonra uygulanması önerilir.

  Peritonal diyaliz uygulanan hastalarda MOPEM kullanımı ile ilgili deneyim yoktur.

  Karaciğer yetmezliği:

  Karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez (bkz. Bölüm 4.4).

  Pediyatrik popülasyon:

  3 aylıktan büyük bebeklerde ve 12 yaşına kadar olan çocuklarda enfeksiyonun tipine ve şiddetine, patojenlerin duyarlılığı ve hastanın durumuna göre önerilen doz 8 saatte bir 10-20 mg/kg’dır. 50 kg’dan ağır olan çocuklarda yetişkin dozu kullanılmalıdır.

  4-18 yaş arasındaki kistik fibrozisli çocuklarda 8 saatte bir 25-40 mg/kg arasındaki dozlar kullanılarak, kronik alt solunum yolu enfeksiyonlarının akut alevlenmeleri tedavi edilmiştir.

  Menenjitte önerilen doz 8 saatte bir 40 mg/kg’dır.

  Böbrek fonksiyonu bozuk olan çocuklarla ilgili deneyim yoktur.

  MOPEM genellikle yaklaşık 15-30 dakika süren intravenöz infüzyon ile uygulanır (Bölüm 6.2, 6.3 ve 6.6’ya bakınız). Alternatif olarak, 20 mg/kg’a kadar MOPEM dozları yaklaşık 5 dakika intravenöz bolus olarak uygulanabilir. Çocuklarda 40 mg/kg dozda intravenöz bolus enjeksiyon uygulanmasını destekleyen güvenlilik verileri sınırlıdır.

  Geriyatrik popülasyon:

  Böbrek fonksiyonu normal veya kreatinin klirensi değerleri 50 ml/dakika’dan yüksek olan yaşlı hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.

  • 4.3. Kontrendikasyonlar

    Etkin madde veya herhangi bir yardımcı maddeye aşırı duyarlılığı olan hastalarda kontrendikedir.

    • 4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

      4.8. İstenmeyen etkiler

      ). Meropenem ile tedaviye başlamadan önce, geçmişinde beta laktam antibiyotiklere aşırı duyarlılık reaksiyonları göstermiş olan hastalarda bu durum göz önüne alınmalı ve MOPEM dikkatle kullanılmalıdır. Eğer meropeneme karşı alerjik reaksiyon oluşursa ilaç kesilmeli ve gerekli önlemler alınmalıdır.

      Karaciğer hastalığı bulunan hastaların transaminaz ve bilirubin düzeyleri MOPEM kullanımı sırasında dikkatle izlenmelidir.

      Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, duyarlı olmayan organizmaların üremesi görülebilir. Bu nedenle, her hastanın sürekli izlenmesi gerekir.

      Metisiline dirençli stafilokoklara bağlı enfeksiyonlarda kullanılması önerilmez.

      Hemen hemen bütün antibiyotiklerle görülebilen ve hafif dereceden yaşamı tehdit eden dereceye kadar değişebilen psödomembranöz kolit, nadiren MOPEM ile de rapor edilmiştir.

      Bu nedenle antibiyotikler gastrointestinal yakınmaları, özellikle de koliti bulunan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

      MOPEM kullanırken diyare gelişen hastalarda, psödomembranöz kolit tanısını göz önüne almak önem taşır. Çalışmalar, Clostridium difficile tarafından üretilen bir toksinin antibiyotiğe bağlı kolitin başlıca nedenlerinden biri olduğunu gösterse de, diğer nedenler de göz önüne alınmalıdır.

      MOPEM potansiyel olarak nefrotoksik ilaçlarla birlikte dikkatle kullanılmalıdır (Doz için bkz. Bölüm 4.2).

      Bu tıbbi ürün her “doz”unda 45 mg sodyum ihtiva eder. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.

      • 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

        Probenesid, aktif tübüler sekresyon için meropenemle yarışarak meropenemin böbreklerden atılımını inhibe eder. Bunun sonucunda meropenem eliminasyon yarı ömrü ve plazma konsantrasyonu artar. Probenesid ile birlikte uygulanmayan MOPEM’in gücü ve etki süresi yeterli olduğundan MOPEM’in probenesid ile birlikte kullanılması önerilmez.

        Meropenemin diğer ilaçların proteine bağlanma veya metabolizmaları üzerindeki potansiyel etkisi ile ilgili çalışma yoktur. MOPEM’in proteine bağlanması düşük olduğundan (yaklaşık % 2) diğer bileşiklerin plazma proteinleri ile yer değiştirmesine dayanan herhangi bir etkileşim beklenmez.

        MOPEM serum valproik asit seviyelerini düşürebilir. Bazı hastalarda subterapötik seviyelere erişilebilir.

        MOPEM herhangi bir advers etkileşim göstermeden diğer ilaçlarla birlikte uygulanabilir. Bununla birlikte probenesid hariç potansiyel ilaç etkileşmeleri ile spesifik veri mevcut değildir.

        Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

        Pediyatrik popülasyon:

        Etkileşim çalışmaları yalnızca yetişkinler üzerinde gerçekleştirilmiştir.

        • 4.6. Gebelik ve laktasyon

          Genel tavsiye

          Gebelik kategorisi: B

          Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

          Veri bulunmamaktadır.

          Gebelik dönemi

          Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik / embriyonal / fetal gelişim / doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir (Bkz. kısım 5.3).

          Meropenemin insan gebeliği sırasındaki güvenilirliği değerlendirilmemiştir. Hayvan çalışmalarında gelişen fetus üzerinde herhangi bir advers etki görülmemiştir. Hayvan üreme çalışmalarında izlenen tek yan etki maymunlarda düşük yapma sıklığının insanlarda beklenenden 13 kat artmasıdır.

          Meropenem için, gebeliklerde maruz kalmaya ilişkin klinik veri mevcut değildir.

          Gebe kadınlara verilirken tedbirli olunmalıdır.

          Potansiyel faydalar, fetus üzerindeki potansiyel riskten fazla değil ise MOPEM gebelikte kullanılmamalıdır. Her koşulda, doktor gözetiminde kullanılmalıdır.

          Laktasyon dönemi

          Meropenem düşük konsantrasyonlarda hayvanların sütünde bulunmuştur. Potansiyel faydaları, bebek için potansiyel risklerinden fazla değil ise MOPEM süt veren annelerde kullanılmamalıdır.

          Üreme yeteneği/Fertilite

          Üreme yeteneği üzerinde etkisi bulunmamaktadır.

          • 4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

            Araç ve makine kullanımına etkisine dair herhangi bir çalışma yapılmamıştır.

            • 4.8. İstenmeyen etkiler

            MOPEM genellikle iyi tolere edilir. Advers etkiler nadiren tedavinin kesilmesine sebep olmuştur. Ciddi advers etkiler nadirdir.

            Advers ilaç reaksiyonları aşağıda sıklık şeklinde listelenmiştir.

            Sıklıklar şu şekilde tanımlanır:

            Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

            Kan ve lenf sistemi hastalıkları¹

            Yaygın: Trombositomi

            Yaygın olmayan: Eozinofili, trombositopeni,

            Bilinmeyen: Lökopeni, nötropeni, agranülositozis, hemolitik anemi

            Bağışıklık sistemi hastalıkları

            Bilinmeyen: Anjiyoödem, anaflaksi belirtileri

            Sinir sistemi hastalıkları

            Yaygın: Baş ağrısı

            Seyrek: Konvülsiyon²

            Bilinmeyen: Parestezi

            Gastrointestinal hastalıklar

            Yaygın: Bulantı, kusma, diyare, karın ağrısı

            Bilinmeyen: Psödomembranöz kolit

            Hepato-bilier hastalıklar

            Yaygın: Transaminaz, alkalen fosfataz, laktik dehidrogenaz serum konsantrasyonlarında artış Yaygın olmayan: Bilirubin seviyesinde artış

            Deri ve deri altı doku hastalıkları

            Yaygın: Deri döküntüsü, kaşıntı

            Bilinmeyen: Ürtiker, Eritema multiforme, Stevens-Johnson sendromu, Toksik Epidermal Nekroliz

            Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

            Yaygın: Enflamasyon, trombofilebit, ağrı

            Bilinmeyen: Oral ve vajinal kandidiyazis

            • ¹ Bazı vakalarda Pozitif direkt veya indirekt Coombs testi gelişebilir. Parsiyel tromboplastin zamanında azalma olduğu bildirilmiştir.

            • ² Konvülsiyon sıklığı, menenjittenden başka enfeksiyonlara maruz kalan hastalara göre hesaplanmıştır.

            Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

            Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr: tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

            • 4.9. Doz aşımı ve tedavisi

              Tedavi sırasında özellikle böbrek bozukluğu olan hastalarda kazara aşırı doz oluşabilir. Pazarlama sonrasında elde edilen sınırlı deneyim, doz aşımını takiben oluşabilecek advers olayların 4.8’de tarif edilen advers olay profiline uyumlu olduğunu göstermektedir. Doz aşımı tedavisi semptomatik olmalıdır. Normal bireylerde hızla renal eliminasyon meydana gelecektir. Böbrek bozukluğu olan hastalarda meropenem ve metaboliti hemodiyalizle uzaklaştırılabilir.

              • Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.

                Sırt Ağrısı Sırt ağrısı birden bire ortaya çıkıp şiddetli (akut) olabilir veya zamanla gelişip daha uzun süreli sorunlara (kronik) neden olabilir.