MULTIFLEX PREMIKS 1000mcg/ml steril IV infüzyon çözeltisi (250ML.1 torba) Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup : Adrenerjik ve dopaminerjik ilaçlar

ATC kodu : C01CA07

DOBUTHAVER enjeksiyonluk su içinde, dobutamin hidroklorür ve %5 oranında dekstroz içeren steril, apirojen bir çözeltidir. Yalnızca intravenöz kullanım içindir. Antimikrobiyal madde içermez.

Çözeltinin ozmolaritesi 263 mOsm/L'dir.

Bu ilacın bileşimindeki dekstroz bir kalori kaynağıdır. Dekstroz, vücutta kolayca metabolize edilir, vücut protein ve azot kaybını azaltır, glikojen depolanmasını arttırır ve yeterli dozlarda verildiğinde vücutta ketozis oluşumunu engeller ya da mevcut ketozisi azaltır. Bu ilaç, litrede 170 kcal kalori sağlar.

Çözeltinin pH'sı sodyum hidroksit ve/veya hidroklorik asitle 3,5 (2,5-5,5) olacak şekilde ayarlanmıştır.

Dobutamin hidroklorür doğrudan etkili inotrop bir ilaçtır. Primer etkisini, kalpteki beta-reseptörleri stimüle ederek gösterir; bu arada hafif kronotrop, hipertansif, aritmojenik ve vazodilatör etkilere de neden olur. Dopaminin yol açtığı şekilde endojen norepinefrin salgılanımına neden olmaz.

Eşdeğer inotropik etki oluşturan dozlarda, isoproterenole göre kalp hızını daha az arttırır ve periferik vasküler direnci daha az düşürür. Kardiyak fonksiyonu azalmış hastalarda, dobutamin ve isoproterenol kalp debisini benzer ölçüde arttırırlar. Genellikle dobutaminde, bu artışa kalp hızında belirgin bir artış eşlik etmemekte (bazen taşikardi görülebilir) ve kardiyak atım hacmi genelde artmaktadır. İsoproterenol ise atım hacmi değişikliğine yol açmaksızın ya da hacmi düşürürken primer olarak kalp hızını arttırarak,kardiyakindeksiarttırmaktadır.

Atriyal fibrilasyonlu hastalarda yapılan çalışmalarda ve insanlarda gerçekleştirilen elektrofizyolojik

çalışmalarda atrioventriküler iletimin kolaylaştığı gözlenmiştir.

Dobutamin uygulamasıyla sistemik vasküler direnç genellikle düşmektedir; bazen, minimum vazokonstrüksiyon görülebilir.

Dobutaminle yapılan klinik çalışmaların çoğu kısa sürelidir (birkaç saatten daha uzun değildir). 24, 48 ve 72 saat sürelerle dobutamin uygulanan kısıtlı sayıdaki vakada, hastaların bazılarında kalp debisinde kalıcı bir artış görülürken, diğerlerindeki artış uygulamaya son verildiğinde başlangıç düzeylerine dönmüştür.

Dobutaminin etkileri, uygulama sonrası 1-2 dakikada başlamaktadır; ancak belirli infüzyon hızlarında maksimum etkinin görülebilmesi için 10 dakika kadar bir süre gerekebilmektedir.

Dobutaminin etkili infüzyon hızı, hastadan hastaya değişiklik gösterir ve hemen her zaman titre edilerek uygulanması gerekir. En azından pediyatrik hastalarda, taşikardiye sebep olabilecek dozlardan daha düşük dozda uygulamalarda, kalp debisinde ve sistemik kan basıncında dobutamine bağlı yükselmeler görülmektedir.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Preparat bileşimindeki dekstroz doğal glukozla aynı farmakokinetik özellikleri gösterir. Emilim:

İntravenöz yoldan uygulanan ilaçlar için emilim %100'dür.

Dağılım:

İnsanda dobutaminin plazma yarılanma süresi 2 dakikadır.

Biyotransformasyon:

Dobutamin başlıca katekol metilasyonu ve konjugasyon yoluyla metabolize olmaktadır.

Glukoz vücutta kolaylıkla pirüvik asit veya laktik asit yolu ile metabolize olarak enerji sağlar ve büyük oranda karbondioksit ile suya dönüşür. Glukoz saatte 0,5 g/kg'a kadar olan dozlarda glukozüriye yol açmaksızın uygulanabilir. En yüksek infüzyon hızı olan saatte 0,8 g/kg hızında, uygulanan glukozun yaklaşık %95'i vücutta kalır. Glukoz metabolizması insülin salınımı ile dengelenir.

Eliminasyon:

Dobutaminin insan idrarındaki başlıca atılım ürünleri dobutamin konjugatları ve "3-O-metil dobutamin"dir. Dobutaminin 3-O-metil türevi inaktiftir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Dobutamin ile ayrıntılı klinik öncesi güvenlilik çalışmaları yapılmamıştır.

Tavşan ve sıçanlarda yapılan üreme çalışmalarında dobutaminin fetüs üzerine olumsuz etkisinedair bulgu saptanmamıştır.

Omurilik zedelenmeleri Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir.

Astım Astımlı kişilerin akciğerlerindeki hava boruları (bronşlar) hassastır. Bu kişiler belirli tetikleyici faktörlere maruz kaldıklarında, hava boruları nefes almalarını güçleştirecek şekilde daralır.