Her flakon, 250-750 mg sefuroksime eşdeğer sefuroksim sodyum içerir.
Duyarlı mikroorganizmaların neden olduğu,
Solunum sistemi enfeksiyonları; bronşit, bakteriyel pnömoni, akciğer absesi, ameliyat sonrası göğüs enfeksiyonları vb.
İdrar yolları enfeksiyonları; sistit, piyelonefrit, asemptomatik bakteriüri, gonore (penisilin kullanımı kontrendike ise)
Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları; yara enfeksiyonları, erizipel, selülit vb.
Kemik ve eklem enfeksiyonları; osteomiyelit, septik artrit, vb.
Diğer enfeksiyonlar; menenjit, septisemi, pelvis enflamasyonları, vb.
MULTİSEF, sefuroksim ve diğer sefalosporin grubu antibiyotiklere duyarlı hastalarda kullanılmamalıdır.
Sefalosporin ve penisilin grubu antibiyotikler arasında bir çapraz reaksiyon mevcut olmakla beraber, penisiline aşırı duyarlı olan bireylerde gerektiğinde sefuroksim kullanılabilir. Ancak, uygulama sırasında yeterli önlemlerin alınması gereklidir. Ciddi aşırı duyarlılık durumlarında epinefrin ve diğer acil önlemlerin uygulamasına gerek vardır. Sefalosporinler (ve diğer geniş spektrumlu antibiyotikler) ile tedavi süresinde psödomembranöz kolit oluşabilme durumu da göz önünde bulundurulmalı; diyare izlendiği zaman ilaç derhal kesilmelidir. Sefuroksimin hamilelerde kullanım emniyeti kanıtlanmamıştır. Emziren annelerde de kullanımı önerilmemektedir. Sefalosporinlerle aminoglikozidlerin birlikte kullanımı sırasında nefrotoksisite rapor edilmiştir. Sefuroksim 3 aylıktan küçük bebeklerde kullanılmamalıdır.Sefuroksime karşı hastaların toleransı iyidir ve tedavi süresinde aşağıda belirtilen lokal ya da sistemik yan etkiler oldukça seyrek izlenir.
Lokal: İntravenöz uygulamayı takiben, seyrek olarak tromboflebit oluşabilir; deri döküntüsü, ürtiker ve prurit izlenebilir.
Gastro-intestinal: Bulantı, diyare ve kolit ile psödomembranöz kolit izlenebilir.
Hematolojik: Geçici olarak SGOT, SGPT, LDH, alkalin fosfataz ve bilirubin yükselmeleri izlenebilir.
Sefuroksimin herhangi bir ilaçla etkileşimini belirtir bir yayın bulunmamaktadır. Diğer sefalosporin grubu antibiyotiklerde olduğu gibi, sefuroksim ile tedavi süresinde idrarda glukoz incelemelerinde bakır redüksiyon testleri ile (Benedict, Fehling solüsyonları ya da Clinitest tablet) hatalı pozitif reaksiyonlar izlenebilir. Ancak, enzimatik esasa dayanan testler ile normal sonuçlar alınır. Kan glukoz ölçümlerinde de ferrisiyanid testi yanlış negatif sonuç verebilir. Sefuroksim, serum ve idrar kreatinin ölçümlerinde alkalin pikrat metodunu etkilemez.
Erişkinler:
MULTİSEF enjektabl intramüsküler ve intravenöz yoldan uygulanabilir. Yetişkinler için günde 2-3 kez İM/İV uygulanan ve 5 ya da 10 gün süren bir tedavi şeması önerilir. Genelde komplikasyonsuz idrar yolları enfeksiyonları, deri ve yumuşak doku enfeksiyonları, yaygın gonokoksik enfeksiyonlar ve komplikasyonsuz pnömoni tedavilerinde önerilen doz 8-12 saat ara ile 750 mg şeklindedir. Ciddi ve ağır seyreden enfeksiyonlarda bu doz 1.5 g. a yükseltilmelidir. Kemik ve eklem enfeksiyonlarında 8 saat ara ile 1.5 g doz sefuroksim önerilir. Hayatı tehdit eden enfeksiyonlar ile az derecede duyarlı mikroorganizmaların neden olduğu enfeksiyonlarda 1.5 g doz 6 saat ara ile uygulanabilir. Bakteriyel menenjit olgularında 8 saat ara ile uygulanan doz, her uygulamada 3 g.ı geçmemelidir. Komplikasyonsuz gonokoksik enfeksiyonlarda önerilen doz intramüsküler yoldan her iki kalçaya 1.5 g doz uygulaması şeklindedir ve oral yoldan da 1 g probenesid verilmelidir. Cerrahi olgularda profilaktik olarak 1.5 g sefuroksiminin ameliyattan ortalama 1 saat önce intravenöz yoldan uygulanması önerilir. Eğer müdahale süresi uzarsa 8 saat ara ile 750 mg doz intravenöz ya da intramüsküler yoldan verilmelidir. Açık kalp ameliyatlarında profilaktik olarak 1.5 g sefuroksim anestezi yapılırken intravenöz yoldan uygulanmalı ve takiben 12 saat ara ile total 6 g doz verilmelidir. Böbrek bozukluğu bulunduğu zaman dozaj kreatinin klerans sonuçlarına göre ayarlanmalıdır.
Kreatinin Klerans > 20 ise Doz 750 mg - 1.5 g Uygulama 8 saat ara ile,
Kreatinin Klerans 10-20 ise Doz 750 mg Uygulama 12 saat ara ile,
Kreatinin Klerans < 10 ise Doz 750 mg Uygulama 24 saat ara ile,
Diyaliz hastalarında uygulanan doz diyaliz sonunda tekrarlanmalıdır.
Çocuklar:
Üç aylık bebeklerden büyükler ve çocuklar için günde 50-100 mg/kg/doz sefuroksim önerilmektedir. Günlük doz eşit miktarlara bölünerek 6 ya da 8 saat ara ile uygulanmalıdır. 100 mg/kg doz ciddi ve ağır seyreden enfeksiyonların tedavisinde kullanılmalı ve maksimum erişkin dozunu geçmemelidir. Kemik ve eklem enfeksiyonlarında eşit dozlara bölünerek 8 saat ara ile uygulanan 150 mg/kg/gün doz şeması önerilmektedir ve total günlük uygulama erişkinlere önerilen dozu geçmemelidir. Bakteriyel menenjit olgularında 200-240 mg/kg/gün doz önerilir. Uygulama eşit dozlara bölünerek 6 ya da 8 saat ara ile intravenöz yoldan yapılmalıdır. Böbrek fonksiyon bozukluğu bulunan çocuklarda da dozaj, erişkinlere benzer şekilde ayarlanmalıdır.
SOLÜSYON HAZIRLANMASI:
İntramüsküler Kullanım için Solüsyon Hazırlanması:
250 mg MULTİSEF 1 ml, 750 mg MULTİSEF 3 ml eritici ile sulandırılır ve hafif opak bir süspansiyon oluşuncaya kadar çalkalanır. Süspansiyonun tümü enjektöre çekilerek intramüsküler yoldan uygulanır.
İntravenöz Kullanım için Solüsyon Hazırlanması:
250 mg MULTİSEF en az 2 ml, 750 mg MULTİSEF en az 6 ml ve 1.5 g MULTİSEF en az 15 ml eritici ile sulandırılır ve çalkalanır. Solüsyonun tümü enjektöre çekilerek direkt intravenöz yoldan ya da parenteral set içine zerkedilerek uygulanır. Kısa enfüzyonlar için 1.5 g MULTİSEF enjektabl flakon 50 ml enjeksiyonluk su içinde de eritilebilir.
Doz Aşımı Halinde Alınacak Önlemler
Doz aşımı halinde, solunum yolu açık tutulmalı ve ventilasyon sağlanmalı; hastanın hayati belirtileri, kan gazları, serum elektrolitleri dikkatle izlenmelidir. Hastada konvülsiyon oluşması halinde ilaç derhal kesilmeli, gerektiğinde antikonvulsif tedavi uygulanmalıdır.
 |
Lösemi Kan Kanseri
Lösemi, kan kanseridir ve vücudunun kan oluşturan dokularının hastalanması anlamına gelir. Birçok lösemi türü vardır; bazı lösemi türleri çocuklarda bazıları da yetişkinlerde sık görülür. |
 |
Diyabet Hastalığı
Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |
