NEOMIDANTAN 100 mg sert kapsül (50 kapsül) Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: dopaminerjik ajanlar, adamantan türevleri ATC kodu: N04BB01

Amantadin dopaminerjik ilaç gibi davranır, nöronal depolardan dopamin salıverilmesini artırıp presinaptik nöronlara dopamin geri alımını azaltarak hücre dışında dopamin konsantrasyonunu artırır, aynı zamanda dopamin reseptör duyarlılığını da uyarır. Amantadin bir NMDA (N-metil-D-aspartat) antagonisti olarak, NMDA reseptör-aracılı asetilkolin salınımın uyarılmasını inhibe eder, böylece antikolinerjik aktiviteye neden olur. Levodopa ile kombine edildiğinde sinerjik aktivite gözlenir.

İlaç rijid ve bradikinetik durumda etkilidir: kas tonusu azalır, aktivite ve hareket artar. Tremora etkisi daha azdır.

Amantadin aynı zamanda antiviral etkilidir; influenza A virüsünün (HN, HNve HNalt tipleri de dahil) hücreye penetrasyonunu geciktirir ve virüs genomunun salıverilmesini inhibe eder.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel özellikler

Emilim

İlaç gastrointestinal kanaldan iyi emilir. Tek seferde 100 mg veya 200 mg dozun oral uygulanmasını takiben aktif madde maksimum plazma konsantrasyonu olan 250 ng/ml veya 500 ng/ml'ye 3-4 saat içinde ulaşır. Günde 200 mg tekrarlayan dozlar kullanıldığında kararlı durum plazma konsantrasyonu 300 ng/ml'e 3 gün içinde ulaşılır.

Dağılım

Uygulanan dozun %60-70'i plazma proteinlerine bağlanır. Dağılım hacmi 5-10 L/kg'dır; yaşlı hastalarda daha yüksektir. Amantadin kan beyin bariyerini, plasenta bariyerini geçer; anne sütüne geçer.

Biyotransformasyon

Amantadin vücutta çok az metabolize edilir. Eliminasyon

Eliminasyon yarılanma ömrü normal renal fonksiyonu olan hastalarda yaklaşık15 saattir

(10-30 saat aralığında). Eliminasyon yaşlı hastalarda ve renal fonksiyon bozukluklarında azalır. Amantadin esas olarak değişmeden idrarla atılır (dozun %90'ı) ve yalnız küçük bir kısmı feçesle atılır.

Böbrek yetmezliğinde birikme olasılığı vardır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Kronik Toksisite

Kronik toksisite hayvan çalışmalarında amantadinin SSS uyarıcı etkileri olduğu bildirilmiştir. İzole olgular olarak, köpek ve maymunlarda ekstrasistoller ve köpeklerde miyokardda az miktarda yağ infiltrasyonu gözlenmiştir.

Embriyotoksisite ve teratojenisite

Hayvan çalışmalarında amantadinin teratojenik özelliklere sahip olduğu gösterilmiştir.

Teratojenisite çalışmalarında, günde 50 mg/kg dozda (insan dozundan kat kat fazladır) amantadin verilen hayvanlarda embriyo-fötal etkiler gözlenmiştir. Fötal rezorpsiyon arttıkça embriyotoksisite daha belirgin hale gelmiştir. Bu doz dişilerde farklı etkilere neden olmuştur: ataksi, tremor, konvülsiyonlar, kilo kaybı.

Amantadin sıçanlara 200 mg/kg dozda (önerilen insan dozunda 11 kat fazla) verildiğinde embriyotoksisiteye neden olduğu bildirilmiştir.

Amantadinin plasenta bariyerini geçtiği ve anne sütüne salgılandığı bilinmektedir.

Karsinogenisite

Karsinogenisite hakkında herhangi bir veri yoktur.

Mutajenisite

İn vitro ve in vivo çeşitli standart testlerde mutajenisite saptanmamıştır.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.

Aşırı Alkol Kullanımı, Alkolizm Alkol bağımlılığı, alkol kullanımı ve alkol sorunları arasındaki farkı açıklamak güçtür. Örneğin, geçmişte alkol kullanmış olan bir kimsenin mutlaka alkol bağımlısı olması gerekmez.