4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

Parkinson hastalığının tedavisi;

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Parkinson hastalığı

Başlangıç dozu günde 100 mg'dır. Bir haftadan sonra doz günde iki kez 100 mg'a çıkarılır. Bazı hastalarda daha yüksek doz gerekebilir. En yüksek günlük doz 400 mg'dır.

Bu ilaçla tedaviye hastalığın erken aşamalarında başlanırsa daha iyi terapötik etki elde edilir. Günlük 200 mg'ın üzerindeki dozlar hastalığın semptomlarını daha güçlü olarak azaltır, fakat aynı zamanda toksisite riskini de artırır. Terapötik etki birkaç gün sonra gözlenir. Bazı hastalarda uzun süreli kullanıldığında ilacın etkisi azalabilir. Bu durumda NEOMİDANTAN 3-4 hafta süre ile kesilmelidir. Böyle bir aradan sonra ilacın etkisi geri döner. Bu süre zarfında, eş zamanlı verilen mevcut antiparkinson tedaviye devam edilmelidir ve düşük doz levodopa tedavisine başlanmalıdır.

NEOMİDANTAN aniden kesilmemelidir. Doz, haftada bir yarıya indirilerek kademeli

olarak azaltılmalıdır.

Antiparkinson ilaçların terapötik etki yavaş yavaş oluşur. Parkinson hastalığının tedavisi

semptomatiktir ve tedavi sırasında ve sonrasında kısa bir süre etki gözlenir.

Kombine tedavi

NEOMİDANTAN ile tedaviye başlandığı sırada kullanılmakta olan antiparkinson ilaçların hepsine devam edilmelidir. Daha sonra doz kademeli olarak azaltılabilir. Eğer yan etkiler daha belirginleşirse, dozaj daha hızlı azaltılmalıdır. Yüksek dozlarda antikolinerjik ajan veya levodopa alan hastalarda NEOMİDANTAN başlangıç dozu 2 haftaya uzatılmalıdır.

İnfluenza tedavisi

NEOMİDANTAN tedavisine, tercihen influenza semptomları başladıktan sonra 24-48 saat

içinde, olabildiğince erken başlanmalıdır.

Yetişkinler ve 10 yaşından büyük çocuklar için doz 5 gün boyunca günde 1-2 kez 100

mg'dır.

İnfluenza profilaksisi

Yetişkinler ve 10 yaşından büyük çocuklar için: doz 6 haftaya kadar veya influenza

aşısını takiben 2-3 haftaya kadar, günde 100 mg'dır.

Herpes zoster tedavisi

Herpes zoster tanısı konur konmaz tedaviye başlanmalıdır. Doz 14 gün boyunca günde iki

kez 100 mg'dır. Eğer gerekirse tedaviye bir 14 gün daha devam edilmelidir.

Uygulama sekli:

Oral kullanım içindir. Kapsüller yemeklerden sonra alınmalıdır, bütün olarak sıvı ile

yutulmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Doz azaltılmalı veya dozlar arasındaki süre daha uzun olmalıdır (tabloya bakınız).

Kreatinin klirensi ml/dk	Doz
< 15	Kullanımı kontrendikedir
15-35	2-3 günde bir 100 mg

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalara amantadin uygulanırken dikkatli olunmalıdır (bakınız bölüm 4.4). Karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması hakkında hiçbir bilgi mevcut değildir.

Pediyatrik popülasyon:

Kapsül başına düşen aktif madde içeriği yüksek miktarda olduğundan 10 yaşına kadar olan çocuklarda NEOMİDANTAN 100 mg sert kapsüllerin kullanımı uygun değildir,

Geriyatrik popülasyon:

Günlük doz 100 mg'dır. Bu gruptaki hastaların böbrek fonksiyonları bozulmuş olabilir, bu da amantadin yarılanma ömrünün uzamasına, renal klirensin azalmasına ve toksisite riskinde artışa neden olabilir. Bu hastalara günlük verilen 100 mg bir günden daha uzun aralıklarla verilmelidir.

4.3. Kontrendikasyonlar

Amantadin hidroklorür

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

İlaç psişik bozukluğu (konfüzyon, halüsinasyonlar), karaciğer veya böbrek hastalığı, kardiyovasküler hastalığı (kalp yetmezliği ve periferik ödem artabilir) olan hastalarda ve yaşlı hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Merkezi sinir sistemini (SSS) etkileyen başka bir ilaç reçete edildiğinde dikkatli

olunmalıdır (bakınız bölüm 4.5).

Böbrek yetmezliği olan hastada intoksikasyon gelişebilir. Hastalar idrara çıkma sorunları için uyarılmalı, olursa bir doktora başvurmaları belirtilmelidir.

Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, karaciğer enzim düzeylerinde artış bildirilmiştir (bakınız bölüm 4.2).

Uzun QT sendromu / Torsades de Pointes'e neden olabilir. Bu nedenle tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de Pointes hastalarına kullanılmamalıdır.

Kardiyovasküler yetmezliğe yatkın olduğu bilinen hastalar tedavi sırasında doktor gözetiminde olmalıdır. Eğer taşikardi, sersemlik ve/veya bilinç kaybı olursa tedavi hemen kesilmelidir. Hasta ilk 24 saat QT aralığı uzamasına karşı gözlemde tutulmalıdır. Eğer QT uzaması yoksa kontrendikasyonlar ve diğer ilaçlarla etkileşimler göz önünde bulundurularak tedavinin devam edilmesi önerilebilir.

Amantadinin antikolinerjik etkileri nedeniyle tedavi edilmemiş dar açılı glokomu olan hastalara verilmemelidir.

Amantadin kullanan hastalarda intihar girişimlerine dair münferit bildirimler mevcuttur. Doktorlara amantadini mümkün olan en düşük dozda reçete etmeleri önerilir.

Uzun süre NEOMİDANTAN ile tedavi edilen hastalarda, livedo reticularis sıklıkla

gözlenir.

Amantadinin aniden kesilmesi nöroleptik malign sendrom (NMS) veya bilişsel bozukluklara yol açabilir (bakınız bölüm 4.8). Böyle yan etkilerden kaçınmak için, eğer antipsikotiklerle birlikte alınıyorsa amantadin aniden kesilmemelidir. NMS, amantadin tek başına kullanılırken çok nadiren oluşur. Bu vakalar acil yoğun semptomatik ve destek tedaviye ihtiyaç duyar.

Konjestif kalp yetmezliği olan hastalarda uzun süreli tedavi sırasında (genellikle dört haftadan önce olmaz) periferik ödem oluşabilir. Bu nedenle livedo reticularis'le eş zamanlı ortaya çıkabilir. Bu durumda ilacın dozunu azaltmak veya kesmek gerekebilir.

Ödem vücutta su ve tuz tutulması ile ilişkili değildir; kan damarları geçirgenliğindeki artışa bağlı olabilir.

Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, lapp laktoz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Amantadin ve antikolinerjik ajanların veya levodopanın eş zamanlı uygulanması konfüzyon, halüsinasyon, kabus, gastrointestinal rahatsızlıklar veya diğer kolinerjik yan etkileri artırabilir.

Amantadin ve antipsikotik ilaçları birlikte kullanan hastalarda psikotik semptomların kötüleşebileceği ile ilgili münferit bildirimler vardır.

SSS üzerine etkili ilaçlarla amantadinin birlikte kullanımı SSS yan etkilerini artırabilir. Yakın gözlem önerilir.

Amantadin ve hidroklorotiyazidin veya triamterenin birlikte uygulanması amantadin klirensini azaltarak daha yüksek plazma konsantrasyonlarına ulaşmasına ve toksisiteye yol açar. Amantadinin hidroklorotiyazid veya triamteren ile birlikte uygulanması önerilmez.

Amantadin memantin ile birlikte verilirse SSS toksisitesi riski artar. Bu ilaçlar eş zamanlı kullanılmamalıdır (bakınız Bölüm 4.3).

Bupropion yan etki riskini artırır (bupropion özellikle havale eşiğinin düşük olduğu bilinen

hastalara dikkatle verilmelidir).

Domperidon ekstrapiramidal yan etki riskini artırır.

Metildopa ekstrapiramidal yan etki riskini artırır.

Kinin amantadinin plazma konsantrasyonunu artırabilir. Tetrabenazin ekstrapiramidal yan etki riskini artırır.

Amantadin tedavisi sırasında alkol kullanılmamalıdır. Alkol sersemlik, konfüzyon, disoryantasyon, ortostatik hipotansiyon gibi SSS yan etkilerinin şiddetini artırabilir.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Gebelik Kategorisi: C.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar etkili bir doğum kontrolü (kontrasepsiyon) yöntemi kullanmalıdır.

Gebelik dönemimde ve gebe kalmaya çalışan kadınlarda amantadin kontrendikedir.

Gebelik dönemi

Gebelikte uygulanması kontrendikedir (bakınız bölüm 4.3). Hayvanlarda yapılan çalışmalarda teratojenik etkiler gösterilmiştir. Gebe kadında amantadin güvenilirliği ile ilgili yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar yoktur. Gebelik sırasında görülen komplikasyonlarla ilgili münferit raporlar vardır, amantadin gebelik sırasında kullanıldığında yenidoğanda konjenital hasarlar (kardiyovasküler defektler, malformasyon) bildirilmiştir. Gebelik sırasında görülen komplikasyonlarla ilgili münferit raporlar vardır, amantadin gebelik sırasında kullanıldığında yenidoğanda konjenital hasarlar (kardiyovasküler defektler, malformasyon) bildirilmiştir.

Gebelik dönemimde ve gebe kalmaya çalışan kadınlarda amantadin kontrendikedir.

Laktasyon dönemi

Amantadin hidroklorür anne sütünde NEOMİDANTAN'ın terapötik dozları emziren kadınlara uygulandığı takdirde memedeki çocuk üzerinde etkiye neden olabilecek ölçüde atılmaktadır. Eğer annenin amantadin tedavisine ihtiyacı varsa tedavi sırasında emzirme durdurulmalıdır.

Üreme yeteneği /Fertilite

Amantadinin üreme yeteneği üzerine etkisi ile ilgili kontrollü çalışmalar bulunmamaktadır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Hastalar araç veya tehlikeli olabilecek makineleri kullanımı sırasında sersemlik, konsantrasyon bozukluğu ve bulanık görme gibi olası etkilerle ilgili uyarılmalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

İstenmeyen etkilerin sıklığına göre sınıflandırması aşağıdaki kurala göre gerçekleştirilmiştir: Çok yaygın (≥1/10), yaygın (≥1/100 – <1/10), yaygın olmayan (≥1/1000 – <1/100), seyrek (≥1/10,000 – <1/1000), çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

İstenmeyen etkiler sıklıkla hafif ve geçicidir, genellikle tedavinin ilk 2-4 gününde ortaya

çıkar tedaviyi kestikten sonraki 1-2 gün içinde kaybolur.

Kan ve lenfatik sistem hastalıkları

Seyrek: lökopeni.

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: anoreksi.

Psikiyatrik hastalıklar

Seyrek: halüsinasyonlar, depersonalizasyon.

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: baş ağrısı, anksiyete, konsantrasyon bozukluğu, ruh halinde ani değişimler, uyku

bozuklukları, uykusuzluk, baş dönmesi, geveleyerek konuşma, titreme.

Çok seyrek: konvülsiyonlar, koordinasyon bozukluğu, malign nöroleptik sendrom, kafa

karışıklığı, psikoz.

Göz hastalıkları Seyrek: bulanık görme. Kardiyak hastalıkları Yaygın: palpitasyonlar.

Çok seyrek: kalp yetmezliği.

Vasküler hastalıklar

Yaygın: livedo reticularis, ortostatik hipotansiyon.

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: gastrointestinal bozukluklar (bulantı, kusma, kabızlık, ağız kuruluğu).

Seyrek: diyare.

Deri ve subkütan doku hastalıkları

Yaygın: diyaforez.

Seyrek: döküntü.

Çok seyrek: fotosensitizasyon.

Renal ve üriner hastalıklar

Seyrek: idrar retansiyonu, idrar inkontinensi (sıklıkla prostat hipertrofisi olan kişilerde gözlenir).

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Yaygın: periferik ödem (bacak ve bileklerde).

Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlanması sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr, e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35

99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Bir gram ve üzeri dozlarda amantadinin tehlikeli olma riski yüksektir. En düşük ölümcül

doz 31 mg/kg'dır.

Semptomlar: bulantı, kusma, tremor, hareket bozuklukları, ışığa çok az reaksiyon veren midriyatik pupiller, disoryantasyonla birlikte akut psikoz, halüsinasyonlar ve agresif davranış, bulanık görme, solunum problemleri ve aritmi. İlaç doz aşımı anından birkaç saat sonra koma, kardiyak arrest ve apne gelişebilir.

Tedavi: ilacın emilimini geciktirmek, gastrik lavaj veya emezis indüksiyonu. Yaşamsal fonksiyonların takibi ve yeterli hidrasyon sağlanmalıdır. İlacın atılımını artırmak için idrarın asitleştirilmesi gerekir. Hemodiyaliz önerilmez, çünkü amantadinin yalnızca küçük bir kısmı (%5) hemodiyalizle uzaklaştırılabilir. Konvülsiyonları ve belirgin motor huzursuzluğu azaltmak için antikonvülsanlar kullanılmalıdır. İntravenöz fizostigmin akut psikotik etkiyi azaltabilir. Spesifik antidotu bilinmemektedir.

Şizofrenlik Şizofrenliğin psikiatrik teşhisi hakkında çok fazla anlaşmazlık vardır. Bu sayfadaki bilgiler, şizofrenliğin teşhisi, nedenleri ve tedavisi hakkındaki faklı teoriler hakkında bilgi verecektir.

Sırt Ağrısı Sırt ağrısı birden bire ortaya çıkıp şiddetli (akut) olabilir veya zamanla gelişip daha uzun süreli sorunlara (kronik) neden olabilir.