Böbrek yetmezliğinde nütrisyonel tedavinin amacı, böbreklerin metabolik ürünleri dışarı atma kapasitesini fazla aşmadan, vücuttaki protein sentezini sağlamak için, yeterli miktarda amino asit ve kalori vermek esasına dayanır.
Esansiyel amino asitlerle günde 3 gram azot ve yeterli miktarda kalori verilmesiyle stabil durumdaki kronik üremili hastaların çoğunda azot dengesi sağlanabilir. Ağır ya da akut üremili hastalarda diyaliz uygulananlarda, azot gereksinimi daha yüksek olmakla birlikte, bu tür hastalarda sıvı alımının sınırlı olması gereği ve glukoz tahammülsüzlüğü nedeniyle ilave azot sağlanamaz.
Azot dengesi ve günlük vücut tartısı gibi hastanın bireysel amino asit gereksinimini tayin etmeye yarayan alışılmış yöntemlerin üremik hastada uygulanımı ve yorumlanması güçtür. Bu nedenle, dozajın saptanmasında, hastanın tolere edebileceği sıvı, dekstroz ve azot miktarlarıyla tedaviye verdiği metabolik ve klinik cevap yol gösterici nitelik kazanır.
Esansiyel amino asit infüzyonlarıyla, çoğu hastada, kanda üre azotunun artış hızı azalır.
Diyetle fazla protein alımı ya da protein katabolizmasının artışı bu cevabı değiştirebilir.
Yetişkinlerde doz: Genel olarak günde 250-500 ml NephrAmine Solüsyonu verilir. Bu miktar NephrAmine, hastaya 13.4-26.8 gram esansiyel amino asit içinde 1.6-3.2 gram azot sağlar.
Hastaya ayrıca yeterli miktarda kalori verilmelidir. Örneğin, 250 ml Nephr-Amine solüsyonu, 500 ml % 70’lik dekstroz solüsyonu ile karıştırıldığında % 1.8 NephrAmine ve % 47 dekstroz içeren bir çözelti elde edilir. Bu karışımda, Kalori: azot oranı 744:1’dir.
Çocuklarda doz: Başlangıçta, günlük toplam doz düşük olmalı ve yavaşça artırılmalıdır. NephrAmine’in maksimum dozu günde kilo başına 1 gram esansiyel amino asitten fazla olmamalıdır.
Bazı hastalara ilave elektrolit verilmesi gerekebilir. Seyretilmemiş Nephr-Amine solüsyonunun litresinde 5 mEq sodyum vardır.
Parenteral beslenmenin uzadığı durumlarda (5 günden uzun) esansiyel yağ asidi eksikliği oluşmaması için amino asit solüsyonları ile yağ emülsiyonlarının beraberce kullanımı da düşünülmelidir. Yağ içermeyen total parenteral beslenmenin uzaması durumunda, olası bir esansiyel yağ asidi eksikliğini erkenden farkedebilmek için serum lipid düzeyleri yakından izlenmelidir.
NephrAmine tedavisi sırasında, hastaların serumunda yükselmiş olan potasyum, fosfat ve magnezyum düzeyleri düşer. Yükselmiş elektrolit düzeylerinin düşmesi bir çok hastada ve özellikle akut böbrek yetmezliğinde yararlı olmasına rağmen bazı durumlarda tedaviyle elektrolitlerin aşırı azalması görülebilir. Özellikle kalp aritmisi ve dijital toksisitesi gösteren hastalarda bu azalmış kan elektrolitlerinin yerine konması gerekebilir. Anüri ve oligüri dönemlerinde, elektrolitlerinin serum değerleri normalin alt sınırında olsa bile, hastalara elektrolit verilirken dikkatli olmalıdır.
Solüsyona katılan elektrolitlerin geçimsizliği gözönünde tutulmalı, birbiriyle geçimsiz oldukları bilinen kalsiyum ve fosfat yığınlarının solüsyonda çökmemesi için bu iyonlar ayrı şişelere katılmalıdır. Hiperkloremik ve diğer metabolik asidozlarda, bikarbonat prekürsörü olarak, sodyum ve potasyum asetat prekürsörleri katılmalıdır. Hastanın günlük elektrolit alımı hesaplanırken, NephrAmine solüsyonunun elektrolit içeriği dikkate alınmalıdır.
Magnezyum ve fosfat dahil, serum elektrolitleri sık sık kontrol edilmelidir.
Amino asitlerle dekstrozun hipertonik karışımları, ucu vena cava superior’de bulunan bir santral ven kateteri aracılığıyla güvenilir bir biçimde, devamlı infüzyon şeklinde verilebilir. Başlangıçta infüzyon hızı yavaş, genellikle saatte 20-30 ml dolayında olmalıdır. Her 24 saatte bir, veriliş hızında saatte 10 ml’lik artışlar yapılır ve maksimum saatte 60-100 ml’lik doza çıkılır.
Uygulanan doz, günlük planlanan miktarın gerisinde kaldığında, buna yetişmeye çalışılmamalıdır. Uygulama hızı, hastanın azot, sıvı ve glukoz toleransına göre düzenlenir.
Üremik hastalar ve özellikle diyaliz tedavisinde bulunanlar, sıklıkla g
 |
Diyabet Hastalığı
Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |
 |
Artrit
Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur. |
 |
Omurilik zedelenmeleri
Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir. |
