NORODOL 20 mg 20 tablet Formülü

1 ml’de 2mg Haloperidol ve koruyucu olarak metilparahidroksi benzoat ve propilparahidroksi benzoat içerir.
- Akut ve kronik şizofreni, - Mania ve hipomania - Organik psikozlar - Psikolojik ajitasyon - Çocuklarda, şiddetli hipereksitabilite ve aşırı hiperaktivite - Motor tikler ve vokal utterances of Gilles de la Tourette sendromu - Anksiete nevrozu ve gerilim durumları - Depresyon durumlarının anksiete ile birlikte görülen karışık nevrozları.
Ciddi kardiyovasküler hastalığı olanlarda, alkoliklerde, parkinson hastalığında, glokom, hipertiroidi, karaciğer ve böbrek yetmezliği, idrar zorluğu, solunum yetersizliği, ciddi toksik santral sinir sistemi depresyonları veya koma durumlarında ve Haloperidol’e karşı hassasiyeti olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Norodol’un uyku verici özelliği az olmasına rağmen alkol dahil santral sinir sistemi depresan-larının etkisini artırır. Bazal gangliada gizli lezyonları olması ihtimali olan arteriosklerozlu hastalara Norodol dikkatle verilmelidir. Norodol’un makina veya motorlu araç kullanmak gibi dikkat isteyen tehlikeli işlerde gerekli olan mental ve/veya fiziksel kabiliyeti azaltacağı konusun-da hastalar uyarılmalıdır. Bütün trankilizanlarda olduğu gibi Norodol de, psikolojik depresyonun ön planda olduğu haller-de bir antidepresanla kombine olarak kullanılmalıdır. Hamilelikte kullanımı gerektiği takdirde tedavinin getireceği faydalar, anne ve bebeğin karşılaşması muhtemel olan tehlikelere karşı tartıl-malıdır. Özellikle gebeliğin ilk üç ayında kullanılması tavsiye edilmez. Süt veren annelerin Norodol kullanması gerektiği takdirde, bebeğin beslenmesi için başka bir yol seçilmesi önerilmelidir. Haloperidol’un çocuklar üzerindeki extrapiramidal yan etkileri gözönüne alınarak 3 yaşından küçük çocuklara verilmesi tavsiye edilmez. Çocuklar, zayıf ve yaşlı hastalar haloperidol’e karşı daha hassa olabilirler ve başlangıç dozunun ayarlanması gerekebilir. Böyle hastalar için maksi-mum doz ve idame dozu genellikle düşüktür. Epilepsi vakalarında Norodol kullanıldığında, Norodol’un antikonvülsif etkisi olmadığından, antikonvülsif tedaviye devam edilmelidir.Nörolojik etkiler, özellikle extrapiramidal sendromlar en çok görülenlerdir. Endokrinolojik, dermatolojik, gastrointestinal, solunumla ilgili, kardiovasküler ve fotosensitif deri reaksiyonları da rapor edilmiştir. Fotosensitif deri reaksiyonlarının az görülmesi halinde tedaviye devam edi-lebilir. Yüksek dozajlı tedavilerin başlangıcında; extrapiramidal yan etkiler, distonik reaksiyon-lar ve huzursuzluk (akathisia) şeklinde görülür. Larengal spazm meydana getiren distoni, amilo-barbitone veya enjeksiyon şeklinde verilen anti-Parkinson ilaçlarla kontrol altına alınabilir. Akathisia ise en iyi şekilde dozajın azaltılması ve oral olarak anti-Parkinson ilaçların uygulan-ması ile tedavi edilir. Tedavinin daha geç safhalarında bir pseudo-parkinson rijidite sendromu meydana gelebilir. Bu da anti-Parkinson ilaçlarla tedavi edilir. Yüksek dozlu tedavinin başlangı-cında anti-Parkinson ilaçlar kullanılırsa, distoni ve pseudo-parkinsonizm tehlikeleri azalır. Diğer bütün antipsikotiklerde olduğu gibi Norodol ile de tardive dyskinesia görülebilir. Bu, bazı hastalarda, özellikle yaşlılarda uzun süren tedavi sırasında veya ilacı bıraktıktan sonra görülür. Diğer bütün antipsikotikler gibi Norodol de serum prolaktin seviyesini artırabileceğinden galaktore, amenore, jinekomastia ve impotans görülebilir.
Norodol; amfetamin, antikoagülan, kumarin veya indandione türevleri, antikonvülsanlar, barbitüratlar, antidiskinetikler, antihistaminikler, beta-adrenerjik blokerler, santral sinir sistemi depresanları, dopamin, efedrin, epinefrin, levadopa ile birlikte kullanılmamalıdır. Lityum tuz-larının Norodol ile birlikte yüksek dozda kullanılması halinde hasta dikkatle gözlenmelidir, ensefalopati sendromu ortaya çıkabilir. Bu sendromun ilk belirtileri görülen hastalarda Norodol tedavisi derhal durdurulmalıdır. Haloperidol ve lityumun sürekli beraber kullanımı sonucu, birkaç hastada irreversibl beyin harabiyeti gözlenmiştir. Yüksek dozda Norodol, metildopa’nın etkisini artırır.
Yetişkinler : Tedaviye düşük dozajla başlanır, günde 2 kez 0.75mg (8 damla) verilir. Bu dozaj, gerektiğinde her dört günde bir, iki katına çıkarılabilir. Daha sonra, hekim gözetimi altında, günde 1.5mg - 6mg (15-60 damla) verilerek idame dozaja geçilir. Çocuklar : idame doz; vücut ağırlığının her kg’ı başına günde 0.05mg’dır. Bu da vücut ağırlığının her 4 kg’ı için sabah 1 akşam 1 damla likite eşdeğerdir. Kontrol, acil olmadığı takdirde tedaviye yarı dozla başlayıp idame doza doğru yükseltilebilir. Norodol, 3 yaşından küçük çocuklar için tavsiye edilmez. DOZ AŞIMI ve TEDAVİSİ : Doz aşımı, farmakolojik etkilerin ve yan etkilerin abartılı bir şekilde ortaya çıkması ile kendini gösterir. Hastada solunum yetersizliği ve hipotansiyonla birlikte şok hali görülür. Semptomatik tedavi uygulanır. Gastrik lavaj yapılmalı ve hemen arkasından aktif kömür verilmelidir. Hasta, açık havaya çıkarılmalı, gerekirse suni solunum uygulanmalıdır. Hipotansiyona karşı intrave-nöz solüsyonlar ve norepinefrin gibi bir vazopresör verilmelidir. Epinefrin, hipotansiyona yol açabileceği için, dozaşımında kullanılmaz. Ciddi extrapiramidal reaksiyonları önlemek için benzotropin veya difenhidramin verilmelidir.

	Şizofrenlik Şizofrenliğin psikiatrik teşhisi hakkında çok fazla anlaşmazlık vardır. Bu sayfadaki bilgiler, şizofrenliğin teşhisi, nedenleri ve tedavisi hakkındaki faklı teoriler hakkında bilgi verecektir.
	Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.