ONIYONIX 300 mgI / ml IA.IV enj. için çöz. içeren flakon (50 ml) { Montefarma } Klinik Özellikler

Ioheksol }

Çeşitli İlaçlar > X-RAY Kontrast Medya, İyotlu > Ioheksol
Monemfarma İlaç San. ve Tic.A.Ş | 12 September  2017

4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

    4.1. Terapötik endikasyonlar

    Bu ürün sadece tanı amacı ile kullanılır.

    Yetişkinlerde ve çocuklarda, anjiyografi, ürografi, flebografi ve bilgisayarlı tomografide kontrast arttırmada kullanılan röntgen kontrast maddesidir. Subaraknoid enjeksiyonu takiben lomber, torasik, servikal miyelografi ve bazal sisternaların bilgisayarlı tomografi (BT) tetkikinde, artrografi, endoskopik retrograd pankreatografi (ERP), endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi (ERCP), herniyografi, histerosalpingografi, sialografi ve gastrointestinal sistemin tetkiklerinde kullanılır.

    4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

    Doz, tetkikin tipi, hastanın yaşı, kilosu, kalp verimi ve genel sağlık durumu ile kullanılan tekniğe bağlı olarak değişebilir. Genel olarak, halen kullanılan iyot içeren diğer röntgen kontrast maddeleri ile yaklaşık olarak aynı iyot konsantrasyonu ve hacmi kullanılır. Diğer kontrast maddeler için olduğu gibi, uygulama öncesinde ve sonrasında yeterli hidrasyon sağlanmalıdır.

    Aşağıdaki dozlar rehber olarak kullanılabilir.

    İntravenöz Kullanım için Rehber

    Endikasyon

    Konsantrasyon

    Hacim

    Yorumlar

    Ürografi

    Yetişkinler:

    300 mgI/ml

    veya 350 mgI/ml

    40-80 ml

    40-80 ml

    Seçilmiş vakalarda

    80 ml aşılabilir

    Çocuklar <7 kg:

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    4 ml/kg

    3 ml/kg

    Çocuklar >7 kg:

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    3 ml/kg

    2 ml/kg

    maks 40 ml

    Flebografi (bacak)

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    20-100 ml/bacak

    Dijital Subtraksiyon anjiyografisi

    300 mgI/ml

    veya 350 mgI/ml

    20-60 ml/enj.

    20-60 ml/enj.

    BT- kontrast arttırma

    Yetişkinler:

    140 mgI/ml

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    veya 350 mgI/ml

    100-400 ml

    100-250 ml

    100- 200 ml

    100-150 ml

    Total iyot miktarı

    genellikle 30-60 g.

    Çocuklar:

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    2-3 ml/kg v.a

    (40 ml 'ye kadar) 1-3 ml/kg v.a

    (40 ml'ye kadar)

    Birkaç vakada 100 ml'ye kadar verilebilir.

    v.a. Vücut ağırlığı

    İntraarteriyel kullanım için rehber

    Endikasyon

    Konsantrasyon

    Hacim

    Yorumlar

    Arteriyografiler

    Ark aortografi

    300 mgI/ml

    30-40 ml/enj.

    Enjeksiyon başına hacim enjeksiyon yerine bağlıdır.

    Selektif serebral

    300 mgI/ml

    5-10 ml/enj.

    Aortografi

    350 mgI/ml

    40-60 ml/enj.

    Femoral

    300 mgI/ml

    veya 350 mgI/ml

    30-50 ml/enj.

    Çeşitli

    300 mgI/ml

    Tetkikin türüne göre

    Endikasyon‌

    Konsantrasyon

    Hacim

    Yorumlar

    Kardiyoanjiografi

    Yetişkinler:

    Sol ventrikül ve aort kökü enjeksiyonu

    350 mgI/ml

    30-60 ml/enj.

    Selektif koroner

    arteriyografi

    350 mgI/ml

    4-8 ml/enj.

    Çocuklar

    300 mgI/ml

    veya 350 mgI/ml

    Yaş, ağırlık ve patolojiye bağlıdır.

    maks. 8 ml/kg

    Dijital Subtraksiyon anjiyografi

    140 mgI/ml

    veya 240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    1 -15 ml/enj

    1 -15 ml/enj.

    1-15 ml/enj.

    Enjeksiyonun yapıldığı

    yere bağlı olarak zaman zaman büyük hacimler (30 ml'ye kadar) kullanılabilir.

    İntratekal Kullanım için Rehber

    Endikasyon

    Konsantrasyon

    Hacim

    Yorumlar

    Miyelografi Lomber ve torasik miyelografi

    (Lomber enjeksiyon)

    180 mgI/ml

    veya 240 mgI/ml

    10-15 ml

    8-12 ml

    Servikal miyelografi (Lomber enjeksiyon)

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    10-12 ml

    7-10 ml

    Servikal miyelografi

    (Lateral servikal enjeksiyon)

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    6-10 ml

    6-8 ml

    BT sisternografi (Lomber enjeksiyon)

    180 mgI/ml

    veya 240 mgI/ml

    5-15 ml

    4-12 ml

    Pediyatrik miyelografi

    < 2 yaş

    180 mgI/ml

    2-6 ml

    2-6 yaş

    180 mgI/ml

    4-8 ml

    >6 yaş

    180 mgI/ml

    6-12 ml

    Olası yan etkileri minimize etmek için toplam 3 g iyot miktarı aşılmamalıdır.

    Vücut Boşluklarında Kullanım için Rehber

    Endikasyon

    Konsantrasyon

    Hacim

    Yorumlar

    Artrografi

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    veya 350 mgI/ml

    5-20 ml

    5-15 ml

    5-10 ml

    ERP/ERCP

    240 mgI/ml

    20-50 ml

    Herniyografi

    240 mgI/ml

    50 ml

    Dozaj fıtık

    büyüklüğüne göre değişir.

    Histerosalpingografi

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    15-50 ml

    15-25 ml

    Sialografi

    240 mgI/ml

    veya 300 mgI/ml

    0.5 –2 ml

    0.5 –2 ml

    Gastrointestinal çalışmalar

    Oral kullanım

    Yetişkinler:

    180 mgI/ml

    veya 350 mgI/ml

    Bireysel Bireysel

    Çocuklar: Özofagus

    300 mgI/ml

    veya 350 mgI/ml

    2-4 ml/kg v.a.

    2-4 ml/kg v.a.

    Maks. doz 50 ml Maks. doz 50 ml

    Ventrikül/izleme

    140 mgI/ml

    4-5 ml/kg v.a.

    Prematüreler

    350 mgI/ml

    2-4 ml/kg v.a.

    Rektal kullanım

    Çocuklar:

    140 mgI/ml veya içme suyu ile 100- 150 mgI/ml'ye dilüe edilir.

    5-10 ml/kg v.a

    Örnek: Oniyonix 300 veya 350 içme suyu ile 1:1 veya 1:2 oranında dilüe edilir.

    Bilgisayarlı tomografide kontrast arttırılması

    Oral kullanım

    Yetişkinler

    İçme suyu ile yaklaşık

    6 mgI/ml'ye dilüe edilir.

    Dilüe edilmiş çözeltinin

    800-2000 ml'si belli bir süre boyunca verilir.

    Örnek: Oniyonix 300 veya 350 içme suyu ile 1:50 oranında dilüe edilir

    Çocuklar

    İçme suyu ile yaklaşık

    6 mgI/ml'ye dilüe edilir.

    Dilüe edilmiş

    solusyonun 15-20 ml/kg v.a.

    Rektal kullanım

    Çocuklar

    İçme suyu ile yaklaşık

    6 mgI/ml'ye dilüe edilir.

    v.a. Vücut ağırlığı

    4.3. Kontrendikasyonlar

      Belirgin tirotoksikoz

      Baktereminin muhtemel olduğu önemli lokal veya sistemik enfeksiyon durumunda myelografi

      Aşırı doz olasılığı nedeniyle, teknik bir arıza nedeniyle miyelografik tetkikin kısa

      zaman içinde yenilenmesi

      ONİYONİX ile intratekal kortikosteroid uygulaması.

    4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

    Non-iyonik monomerik kontrast maddelerin kullanımları ile ilgili özel önlemler:

    İyotlu kontrast maddelerle alerji, astım veya istenmeyen etki hikayesi bulunması, kullanım açısından özel dikkat gerektirir. Bu gibi vakalarda kortikosteroidler veya histamin Hve Hantagonistleri ile premedikasyon düşünülmesi gerekebilir.

    ONİYONİX kullanımıyla ilişkili ciddi reaksiyon riski minör olarak kabul edilir. Bununla birlikte, iyotlu kontrast maddeler ciddi, hayati tehlike oluşturan, fatal anafilaktik/anafilaktoid reaksiyonları veya saman nezlesi, gıda alerjileri gibi diğer hipersensivite belirtilerini tetikleyebilir. Bu nedenle, ciddi bir reaksiyon ortaya çıkması olasılığına karşı, acil tedavi için gerekli ilaçlar ve ekipman el altında hazır bulundurularak önceden önlem alınmalıdır. Tüm röntgen işlemi süresince, intravenöz girişi hızlandırmak üzere, kalıcı kanül veya kateter kullanılması önerilir.

    Fazla miktarda kanlı serebrospinal sıvı ile karşılaşılırsa, hastaya risk yaratmaması açısından myelografi işleminin riskleri ve yararları değerlendirilmelidir.

    ï¢-blokör kullanan hastalarda, hatalı olarak vagal reaksiyon olarak değerlendirilebilen, atipik anaflaksi semptomları ortaya çıkabilir.

    Non-iyonik kontrast maddeler, koagülasyon sistemi üzerinde, in-vitro olarak, iyonik kontrast maddelere göre daha az etki gösterir. Vasküler kateterizasyon işlemi yapılırken, işleme bağlı tromboz ve embolizm riskini en aza indirmek üzere, anjiyografik tekniğe titizlikle dikkat edilmeli ve kateter sık sık heparinize salin çözeltisi gibi bir çözelti ile yıkanmalıdır.

    Kontrast madde uygulaması öncesinde ve sonrasında yeterli hidrasyon sağlanmalıdır. Hidrasyon özellikle, multipl miyeloma, diabetes mellitus, böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarla, infantlar, küçük çocuklar ve yaşlı hastalar için önemlidir.

    Ciddi kardiyak hastalığı ve pulmoner hipertansiyonu olan hastalar hemodinamik değişiklikler veya aritmiler geliştirebileceğinden, bu hastalarda da dikkatli olunmalıdır.

    Akut serebral patolojileri, tümörleri veya epilepsi hikayesi olanlar nöbet geçirmeye yatkındır ve bu nedenle özel dikkat gerekir. Alkolikler ve ilaç bağımlıları da nöbet ve nörolojik reaksiyonlar açısından daha fazla risk altındadır. Multipl skleroz hastalarında dikkatli olunmalıdır. Birkaç hastada miyelografiden sonra görülen geçici işitme kaybı veya sağırlığın, lomber ponksiyon yapılanyerdekispinalsıvı basıncındaki düşüşe bağlı olduğu

    Myelografiden sonra yaşlı hastalar daha büyük risk altındadır. Bu nedenle bu hasta grubunda işlemin gerekliliği dikkatle değerlendirilmeli, kullanılan doz, konsantrasyon ve teknik konusunda özellikle dikkatli olunmalı ve hastanın hidrasyon durumuna dikkat edilmelidir.

    Kaza ile büyük dozda veya konsantre bolus şekilde ilacın intrakraniyel yolla verilmesini önlemek üzere dikkat edilmelidir. Ayrıca, ilacın intrakranyal düzeylerinin hızlı şekilde yükselmesini önleyici tedbirler alınmalıdır (örneğin, hastanın aktif hareketliliğinin önlenmesi). Standart radyografinin (bilgisayarlı tomografi değil) direkt intrasisternal veya ventriküler uygulamasından kaçınılmalıdır.

    İyotlu kontrast madde kullanımı, kontrast madde nefropatisi, renal fonksiyonlarda bozulma veya akut renal yetmezliğe neden olabilir. Bu durumları önlemek için, risk altında olan, böbrek yetmezliği ve diabetes mellitus gibi hastalıkları bulunan hastalarda özel dikkat gereklidir. Paraproteinemileri (miyelomatoz ve Waldenström makroglobulinemisi) olan hastalar da risk altındaki gruptadır.

    Önleyici tedbirler şunları kapsar;

      Yüksek risk altındaki hastaların tanımlanması,

      image

      4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

      İyotlu kontrast madde kullanımı, geçici böbrek yetmezliği ile sonlanabilir. Bu da metformin

      kullanan diyabet hastalarında laktik asidoza neden olabilir (Bkz. 4.4).

      İyotlu kontrast madde uygulamasından önceki 2 hafta içinde interlökin-2 ile tedavi edilmiş hastalar, geç ortaya çıkan advers reaksiyonlar açısından (deri reaksiyonları veya grip benzeri semptomlar) artmış bir risk ile ilişkili bulunmuştur.

      Tüm iyotlu kontrast maddeler tiroid fonksiyon testleri ile etkileşebilir. Bu nedenle tiroidin

      iyot bağlama kapasitesi birkaç haftaya kadar bir süre için azalabilir.

      Kontrast maddenin serum ve idrardaki yüksek konsantrasyonları, biluribin, proteinler veya inorganik maddelerin (örneğin; demir, bakır, kalsiyum ve fosfat) laboratuar testleri ile etkileşebilir. Bu nedenle bu maddelerin analizleri tetkik gününde yapılmamalıdır.

      Düşük nöbet eşiği olan ilaçların, özellikle de fenotiyazin türevlerinin (antihistaminik veya bulantı önleyiciler dahil) ONİYONİX ile birlikte kullanılması önerilmez. MAO inhibitörleri, trisiklik antidepresanlar, merkezi sinir sistemi stimülanları, psikoaktif ilaçlar da birlikte kullanılmamalıdır. Bu tip ilaçlar, miyelografinin başlamasından en az 48 saat önce kesilmeli, işlemden sonra da en az 24 saat kullanılmamalıdır. Bu ilaçları kullanan ve elektif olmayan işlem uygulanan hastalarda antikonvülzanlarla profilaksi değerlendirilmelidir.

      4.6. Gebelik ve laktasyon

      Genel tavsiye

      Gebelik kategorisi: B

      Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

      Çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlarda dikkatli olunmalıdır.

      Gebelik dönemi

      ONİYONİX'ün hamilelikte kullanımı açısından güvenliliği kanıtlanmamıştır.

      Hamilelik süresince mümkün olduğunca radyasyona maruziyetten kaçınmak gerektiğinden, kontrast madde kullanılsın veya kullanılmasın, röntgen filmi ile yapılacak bir tetkikinin yararları olası risklerine karşı dikkatle değerlendirilmelidir. ONİYONİX, yararları risklerine üstün olmadıkça ve doktor tarafından zorunlu görülmedikçe, hamilelikte kullanılmamalıdır.

      Laktasyon dönemi

      ayarlanmış dozun %0.5'i olarak bulunmuştur. Enjeksiyondan sonraki ilk 24 saatte bebeğin sindirim yolu ile aldığı iyoheksol miktarı, pediyatrik dozun sadece %0.2'ne karşılık gelmektedir.

      Üreme yeteneği/Fertilite

      İnsanlar için yeterli veri yoktur.

      4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

      4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

      4.8. İstenmeyen etkiler

      Genel (iyotlu kontrast maddelerin tüm kullanım şekilleri ile ilgili istenmeyen etkiler) Non-iyonik monomerik kontrast maddelerin kullanıldığı durumlar da dahil olmak üzere, radyografik işlemlerle ilişkili olası genel yan etkiler aşağıda listelenmiştir. Uygulama yoluna ilişkin spesifik istenmeyen etkiler ise spesifik bölümlerde verilmiştir.

      Doz ve uygulama yolundan bağımsız olarak hipersensitivite reaksiyonları ortaya çıkabilir ve hafif semptomlar ciddi bir anafilaktoid reaksiyon/anafilaktoid şok tablosunun ilk belirtileri olabilir. Böyle bir durumda kontrast madde uygulanması derhal durdurulmalı ve gerekiyorsa, damar yolu ile spesifik tedavi yapılmalıdır.

      İyotlu kontrast maddelerin uygulanmasından sonra, yaygın olarak, S-kreatinin düzeyinde

      geçici bir yükselme gözlenir, kontrast maddenin indüklediği nefropati ortaya çıkabilir.

      İodizm veya “iyota bağlı kabakulak benzeri reaksiyon†iyotlu kontrast maddelerin çok seyrek bir komplikasyonudur; tükrük bezlerinde, tetkikten yaklaşık 10 gün sonrasına kadar süren, şişme ve hassasiyete neden olur.

      Aşağıda verilen sıklıklar, firma içi klinik dökümantasyona ve 90.000'den fazla hastayı içine

      alan büyük ölçekli yayımlanmış çalışmalara dayanmaktadır.

      Sıklık tanımları şu şekilde yapılmıştır:

      Çok yaygın (≥1/10), yaygın (≥1/100 - <1/10), yaygın olmayan (≥1/1,000 - <1/100), seyrek (≥1/10,000 - <1/1,000), çok seyrek (<1/10,000) ve bilinmeyen (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

      Bağışıklık sistemi hastalıkları

      Seyrek: Hipersensitivite (dispne, döküntü, eritem, ürtiker, prürit, deri reaksiyonları, vaskülit, anjiyonörotik ödem, laringeal ödem, laringospazm, bronkospazm veya non-kardiyojenik pulmoner ödem dahil). Bu bulgular enjeksiyondan hemen sonra ortaya çıkabileceği gibi, birkaç gün sonrasına kadar da görülebilir.

      Bilinmiyor: Anaflaktik/anaflaktoid reaksiyon, anaflaktik/anaflaktoid şok

      Sinir sistemi hastalıkları

      Seyrek: Baş ağrısı

      Çok seyrek: Disgozi (geçici metalik tat)

      Bilinmiyor: Vazovagal senkop

      Kardiyak hastalıkları

      Seyrek: Bradikardi

      Vasküler hastalıkları

      Çok seyrek: Hipertansiyon, hipotansiyon

      Gastrointestinal hastalıklar Yaygın olmayan: Bulantı Seyrek: Kusma

      Çok seyrek: Diyare, abdominal ağrı/rahatsızlık

      Bilinmiyor: Tükrük bezlerinde büyüme

      Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

      Yaygın: Sıcaklık hissi

      Seyrek: Ateş

      Çok seyrek: Titreme (ürperme)

      Yaralanma ve zehirlenme

      Bilinmiyor: İyodizm

      İNTRAVASKÜLER KULLANIM (intraarteriyel ve intravenöz)

      Lütfen, ilkönce “Genel†başlığı altında yer alan bölümü okuyunuz. Aşağıda sadece non- iyonik monomerik kontrast maddelerin intravasküler kullanımı sırasında görülen istenmeyen etkiler sıklıkları ile tanımlanmaktadır.

      Özellikle intraarteriyel kullanımda görülen istenmeyen etkilerin niteliği, enjeksiyon yerine ve uygulanan doza bağlıdır. Kontrast maddenin belirli bir organda yüksek konsantrasyonda ulaştığı selektif arteriyografi ve diğer uygulamalar, o organda komplikasyonlara neden olabilir.

      Bağışıklık sistemi hastalıkları

      Bilinmiyor: Şiddetli püstüler veya eksfoliyatif veya büllöz cilt lezyonları

      Endokrin hastalıkları

      Bilinmiyor: Tirotoksikoz, geçici hipotiroidizm

      Psikiyatrik hastalıklar

      Bilinmiyor: Konfüzyon

      Sinir sistemi hastalıkları

      Seyrek: Baş dönmesi

      Çok seyrek: Nöbetler, bilinç bozuklukları, ensefalopati, stupor, duyusal bozukluklar

      (hipoestezi dahil), parestezi, tremor

      Bilinmiyor: Geçici motor fonksiyon bozuklukları (konuşma bozuklukları, afazi, dizartri dahil), geçici hafıza kayıpları, dezoryantasyon, koma, retrograd amnezi

      Göz hastalıkları

      Bilinmiyor: Geçici kortikal körlük

      Kulak ve iç kulak hastalıkları

      Bilinmiyor: Geçici işitme kaybı

      Kardiyak hastalıklar

      Seyrek: Aritmi (bradikardi ve taşikardi dahil)

      Çok seyrek: Miyokard infarktüsü

      Bilinmiyor: Şiddetli kardiyak komplikasyonlar (kardiyak arrest, kardiyorespiratuvar

      arrest dahil), koroner arter spazmı, göğüs ağrısı

      Vasküler hastalıklar

      Çok seyrek: Flushing

      Bilinmiyor: Şok, arteriyel spazm, iskemi, tromboflebit ve tromboz

      Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

      Seyrek: Öksürük

      Çok seyrek: Dispne, nonkardiyojenik pulmoner ödem

      Bilinmiyor: Şiddetli respiratuvar belirti ve semptomlar, bronkospazm, laringospazm, astım atağı

      Gastrointestinal hastalıklar

      Seyrek: Diyare,

      Bilinmiyor: Pankreatit alevlenmesi, akut pankreatit

      Deri ve derialtı doku hastalıkları

      Bilinmiyor: Büllöz dermatit, Stevens-Johnson Sendromu, toksik epidermal nekroliz, eozinofili ile birlikte cilt döküntüsü ve sistemik semptomlar, psöriyazisde alevlenme

      Kas-iskelet bozukluklar ve bağ doku hastalıkları

      Bilinmiyor: Artralji

      Böbrek ve idrar hastalıkları

      Seyrek: Akut renal yetmezlik dahil böbrek fonksiyonlarının bozulması

      Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

      Yaygın: Sıcaklık hissi Yaygın olmayan: Ağrı ve rahatsızlık

      Seyrek: Astenik durumlar (kırıklık, yorgunluk dahil)

      Bilinmiyor: Ekstravazasyon, sırt ağrısı dahil uygulama bölgesi reaksiyonları

      İNTRATEKAL KULLANIM

      Lütfen, ilkönce “Genel†başlığı altında yer alan bölümü okuyunuz. Aşağıda sadece non- iyonik monomerik kontrast maddelerin intratekal kullanımı sırasında görülen istenmeyen etkiler sıklıkları ile tanımlanmaktadır.

      İntratekal kullanımdan sonraki istenmeyen etkiler gecikmiş olarak ortaya çıkabilir ve tetkikten birkaç saat ve hatta günler sonra devam edebilir. Bunların sıklığı sadece lomber ponksiyonun uygulandığı durumdakiler ile benzerdir.

      Baş ağrısı, bulantı, kusma veya baş dönmesi büyük ölçüde ponksiyon yerindeki sızıntı sonucu subaraknoid boşlukta meydana gelen basınç kaybına bağlı olabilir. Basınç kaybını minimize etmek için beyin-omurilik sıvısının aşırı kaybından kaçınılmalıdır.

      Psikiyatrik hastalıklar

      Bilinmiyor: Konfüzyon

      Sinir sistemi hastalıkları

      Çok yaygın: Baş ağrısı (şiddetli ve uzun süreli olabilir) Yaygın olmayan: Aseptik menenjit (kimyasal menenjit dahil) Seyrek: Nöbet, baş dönmesi

      Bilinmiyor: Elektroensefelogram anormallikleri, meninjizm, geçici hafıza kaybı dahil kontrast madde tarafından indüklenen geçici ensefalopati, koma, stupor, retrograd amnezi, motor fonksiyon bozuklukları (konuşma bozuklukları, afazi, dizartri dahil), parestezi, hipoestezi ve duyusal bozukluklar

      Göz hastalıkları

      Bilinmiyor: Geçici kortikal körlük, fotofobi

      Kulak ve iç kulak hastalıkları

      Bilinmiyor: Geçici işitme kaybı

      Gastrointestinal hastalıklar

      Yaygın: Bulantı, kusma

      Kas-iskelet bozukluklar ve bağ doku hastalıkları

      Seyrek: Boyun ağrısı, sırt ağrısı

      Bilinmiyor: Kas spazmları

      Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

      Seyrek: Ekstremitelerde ağrı

      Bilinmiyor: Uygulama bölgesi reaksiyonları

      VÜCUT BOŞLUKLARINDA KULLANIM

      Lütfen, ilkönce “Genel†başlığı altında yer alan bölümü okuyunuz. Aşağıda sadece non- iyonik monomerik kontrast maddeler in vücut boşluklarında kullanımı sırasında görülen istenmeyen etkiler sıklıkları ile tanımlanmaktadır.

      Endoskopik Retrograd Kolanjiyo Pankreotografi (ERCP):

      Gastrointestinal hastalıklar

      Yaygın: Pankreatit, kan amilaz düzeylerinde yükselme

      Oral kullanım:

      Gastrointestinal hastalıklar

      Çok yaygın: Diyare

      Yaygın: Bulantı, kusma

      Yaygın olmayan: Abdominal ağrı

      Histerosalpingografi (HSG):

      Gastrointestinal hastalıklar

      Çok yaygın: Alt abdominal ağrı

      Artrografi:

      Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları

      Bilinmiyor: Artrit

      Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

      Çok yaygın: Ağrı

      Herniografi:

      Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

      Bilinmiyor: İşlem sonrası ağrı

      Seçilmiş advers etkilerin açıklaması:

      Kontrastı arttırılmış koroner-, serebral-, renal- ve periferik arter anjiyografileri ile bağlantılı tromboembolik komplikasyonlar bildirilmiştir. Kontrast madde bu komplikasyonlara katkıda bulunmuş olabilir (bkz. 4.4).

      Kontrastı arttırılmış koroner anjiyografi sırasında veya sonrasında, akut miyokard enfarktüsü dahil, kardiyak komplikasyonlar bildirilmiştir. Yaşlı hastalar veya şiddetli koroner arter hastalığı, stabil olmayan anjina pektorisi ve sol ventrikül disfonksiyonu olanlarda risk daha fazladır (bkz. 4.4).

      Çok seyrek durumlarda, kontrast madde kan-beyin bariyerini geçerek kontrast maddenin serebral korteks tarafından alınmasına yol açabilir. Bu durum, nörolojik reaksiyonlara sebep olabilir. Bu reaksiyonlar arasında, konvülziyonlar, geçici motor veya duyusal bozukluklar, geçici konfüzyon, geçici hafıza kaybı ve ensefalopati olabilir (bkz. 4.4).

      Anaflaktoid reaksiyon ve anaflaktik şok, aşırı bir hipotansiyona ve hipoksik ensefalopati gibi hipotansiyonla ilişkili belirti ve bulgulara, renal ve hepatik yetmezliğe neden olabilir (bkz. 4.4).

      Çeşitli vakalarda, kontrast maddenin ekstravazasyonu lokal ağrı ve ödeme neden olabilir. Bu durumlar genellikle sekel bırakmadan düzelir. İnflamasyon, doku nekrozu ve kompartman sendromu ortaya çıkabilir (bkz. 4.4).

      Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

      Pediyatrik hastalar:

      Prematüre infantlar, yenidoğanlar ve diğer çocuklarda, iyotlu kontrast madde uygulanmasını takiben geçici hipotiroidizm bildirilmiştir. Prematüre infantlar, iyot etkisine özellikle duyarlıdır. Anne sütü alan prematüre bir infantta geçici hipotiroidizm bildirilmiştir. Emziren anne tekrarlanan şekilde ONİYONİX'e maruz kalmıştır (bkz. 4.4).

      Özellikle infantlarda ve küçük çocuklarda, kontrast madde uygulanması öncesinde ve sonrasında yeterli hidrasyon mutlaka sağlanmalıdır. Nefrotoksik ilaçların kullanımı ertelenmelidir. İnfantlarda yaşa bağlı olarak glomeruler filtrasyon hızının daha düşük olması, kontrast maddelerin atılımının gecikmesine yol açabilir.

      Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

      Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; eposta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

      4.9. Doz aşımı ve tedavisi

      ONİYONİX ile ilgili klinik öncesi veriler güvenlilik sınırının yüksek olduğunu göstermektedir ve rutin intravasküler kullanım için sabit bir üst doz seviyesi belirlenmemiştir. Hasta belirli bir süre zarfında kg vücut ağırlığı başına 2000 mgI'ı aşan miktarlar almadıkça, semptomatik doz aşımı görülmesi muhtemel değildir. Kontrast maddenin yüksek dozlarının renal tolerabilitesi için işlemin süresi önemlidir (tï¾2 saat)., Çocuklardaki kompleks anjiyografik uygulamalardan sonra, özellikle de yüksek konsantrasyonda kontrast maddenin çoklu dozlarının uygulandığı durumlarda, kaza ile doz aşımı görülme ihtimali yüksektir.

      Doz aşımı görüldüğü hallerde, meydana gelen su veya elektrolit dengesizlikleri düzeltilmelidir. Böbrek fonksiyonları en azından izleyen 3 gün süre ile gözlenmelidir. Gerekirse, hastanın vücut sisteminden fazla kontrast maddeyi uzaklaştırmak için hemodiyaliz kullanılabilir. Spesifik bir antidotu yoktur.

      Şizofrenlik Şizofrenlik Şizofrenliğin psikiatrik teşhisi hakkında çok fazla anlaşmazlık vardır. Bu sayfadaki bilgiler, şizofrenliğin teşhisi, nedenleri ve tedavisi hakkındaki faklı teoriler hakkında bilgi verecektir. Artrit Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur.